کرباسچی می گوید:« در اول الگویی برای شهرسازی نداشته و بعدها در روند کار طرحی را انتخاب می کند که در نهایت هم ناقص می ماند. او افسوس می خورد از طرح نیمه تمام خود؛ اما معتقد است: بلند پرواز نبود.
لیلا ابراهیمیان/آینده نگر: روزی که به شهرداری آمد، بعد از تلاش عبدالله نوری، وزیر کشور و محمد عطریانفر بود؛ آن ها پیام آیت الله هاشمی رفسنجانی را به استاندار اصفهان می رسانند و او عازم تهران می شود. کار خود را با حمایت از رئیس دولت شروع می کند. زمانی که غلامحسین کرباسچی در سال 1368 به شهرداری می آید، بودجه 5 میلیارد و 600 میلیون تومان بود و به روایت خودش دغدغه شهر، جمع آوری آشغال از سطح خیابان بود.
او با مجموعه مشاوران 100 نفره کار خود را شروع می کند که از گفتن نام تک تک آن ها امتناع می کند. کرباسچی می گوید:« در اول الگویی برای شهرسازی نداشته و بعدها در روند کار طرحی را انتخاب می کند که در نهایت هم ناقص می ماند. او افسوس می خورد از طرح نیمه تمام خود؛ اما معتقد است: بلند پرواز نبود. به واقعیت های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی شهر بدقواره تهران نگاه می کند؛ ایت بدقوارگی در همه این وجوه قابل مشاهده بود.
شهرداری‌ها چگونه شهرها را اداره می‌کنند؛ هزینه اداره شهر از کجا و چگونه تأمین می‌شود؟
روش اداره شهرها در کشورهای مختلف جهان، متفاوت است و بستگی به الگوی اقتصادی، سیاسی و اجتماعی هر کشوری دارد. اگر شهرها را به مجتمعهای مسکونی تشبیه کنیم؛ همان‌طور که در چنین مجتمع‌هایی افرادی انتخاب می‌شوند که آن مجتمع را اداره کنند و روش‌هایی به کار می‌رود که هزینه اداره مجتمع تأمین بشود، در شهر هم همین‌طور است. برای خدمات عمومی و فضاهایی که همه در آن مشترک هستند، مدیریتی انتخاب می‌کنند.
افراد هزینه‌ها را به هیئت‌مدیره مجتمع یا مدیر مجتمع پرداخت می‌کنند و با تمهیداتی مثلاً سالن اجتماعات، مجموعه ورزشی یا مجموعه تجاری مجتمع اداره می‌شود و هزینه‌های اقتصادی مجتمع تأمین می‌شود. الگوی رفتاری مشابهی را در سطح شهری می‌توانیم گسترش بدهیم. هیئت‌مدیره می‌شود همان شورایی که در شهر تصمیم می‌گیرد و مدیریت مجتمع فردی است که به‌عنوان شهردار انتخاب می‌شود. بودجه شهرداری هم همان حق شارژی است که افراد ماهانه، سه‌ماهه یا سالانه پرداخت می‌کنند و درآمدهای دیگر مجتمع با آن اداره می‌شود.
در بعضی از نظام‌های اجرایی و اقتصادی ممکن است که دولت یا حکومت به‌عنوان کسی که بخشی از امکانات اقتصادی کشور را در دست دارد به کمک شهرداری بیاید. این شیوه را در کشورهای نفت‌خیز حوزه خلیج‌فارس می‌توانیم ببینیم. در شوروی سابق هم الگو این بود؛ چون امکانات بخش خصوصی خیلی محدود بود و بسیاری از جاها مربوط به دولت بود، حکومت به اداره شهر کمک می‌کرد.
بعد از انقلاب اسلامی چه الگوهایی در اداره شهر در تهران حاکم بوده است؟
به گزارش تیترشهر:
