وبلاگ معمار شهر

اخبار و مطالب معماری و شهرسازی ایران و جهان

وبلاگ معمار شهر

اخبار و مطالب معماری و شهرسازی ایران و جهان

مطالب و مباحث تخصصی معماری و شهرسازی و دیگر علوم وابسته را با ما مطالعه نمایید...




در اين وب
در كل اينترنت
  • قالب وبلاگ
  • تبلیغات

    طبقه بندی موضوعی

    ۷۵۴ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «مدیریت شهری» ثبت شده است

    چندیگار

    چندیگار که به عنوان تمیزترین شهر در هند شناخته شده است، به عنوان نخستین شهر طراحی شده هند، به لحاظ معماری و برنامه‌ریزی شهری‌ در جهان معروف است.

    به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، طراحی شهری بخش بسیار مهمی از هویت شهروندان یک شهر محسوب می‌شود که به شکل‌دهی فیزیکی بافت‌های مختلف شهری و روستایی نظم می‌دهد و به طراحی ساختمان‌ها، فضاها و چشم اندازها می‌پردازد تا در نهایت عمران و آبادی شهر را دنبال داشته باشد. اما بهترین شهرهای جهان به لحاظ معماری شهری کدامند و دلیل این برتری چیست؟ شهر "چندیگار" هندوستان (Chandigarh) یکی از شهرهای برنامه‌ریزی شده هند پس از استعمار انگلستان است که به دلیل معماری و طراحی شهری در جهان مشهور است. به گفته پایگاه خبری "بی بی سی" چندیگار لقب شادترین، پر رونق ترین، تمیزترین و سبزترین شهر کشور هند را نیز به خود اختصاص داده و به عنوان یکی از موفق‌ترین شهرهای ایده آل جهان محسوب می‌شود.

    این شهر توسط معمار معروف فرانسوی " لوکوربوزیه" (Le Corbusier) ساخته شده است. وی طرحی را برای ساختن این شهر پیشنهاد داد که با ساختار بدن انسان مطابقت داشت، به صورتی که پایتخت شهر به منزله سر انسان، مرکز شهر قلب انسان، فضاهای سبز ششها و شبکه جاده‌ها و مسیرهای دوچرخه سواری، دستگاه گردش خون محسوب می‌شدند. این معمار فرانسوی شهرهای آینده را شهرهایی تجسم کرده بود که از آسمان خراش‌های عظیم و مرتفع تشکیل شده باشند. در این ساختمان‌ها ، آپارتمان‌های مسکونی، ادارات، فروشگاه‌ها، مدارس، مراکز تجمع و در واقع تمام احتیاجات یک محله بسیار بزرگ فراهم بود و ساکنان مجتمع‌ها از دود و سر و صدای ترافیک اتومبیل‌ها به دور بودند.

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ مرداد ۹۷ ، ۱۹:۰۰
    پرویز حناچی

    معاون شهرسازی و معماری شهرداری تهران از تحویل نقشه سازه نگهبان و تجهیز کارگاه پلاسکو از سوی بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی خبر داد.

    به گزارش ایسنا، پیروز حناچی با اشاره به آخرین وضعیت احداث ساختمان جدید پلاسکو، گفت: بنیاد مستضعفان به عنوان مالک ساختمان، اخیراً نقشه های سازه نگهبان و تجهیز کارگاه را ارائه داده است و شهرداری تهران نیز برای ادامه کار، همکاری های لازم را به عمل می آورد.

    وی با تاکید بر بررسی درست و علمی موضوع در ابعاد مختلف، عنوان کرد: براساس قانون، بنیاد مستضعفان برای اخذ پروانه ساخت باید اسناد مالکیت و نقشه های ساختمان را ارائه دهد که هنوز این امر محقق نشده است و طبق روال بخشی از این فرایند از طریق دفاتر خدمات الکترونیک  پیگیری می شود.

    معاون شهرسازی و معماری شهرداری تهران با اشاره به تغییرات و محدودیت های جدید برای ساخت بنای پلاسکو، گفت: در حال حاضر زمینی که قرار است پلاسکوی جدید در آن ساخته شود بسیار محدود شده است، چرا که قرار است قسمت شمالی ساختمان مقاوم سازی می شود و در عین حال به دلیل برخی از مشکلات احتمال حذف زمین شرقی که قبلاً برای توسعه زمین پلاسکو تملک شده بود وجود دارد.

    حناچی ادامه داد: این مساله موجب می شود تا عرصه طراحی محدود شود، با این وجود از تاریخی که نقشه های ساختمان ارائه شود موضوع طراحی ساختمان قابل بررسی است.

    وی در بخش دیگری از سخنانش به انتقادات اخیر شورا مبنی بر طولانی بودن فرایند صدور پروانه ساخت پرداخت و بیان کرد: تلاش می کنیم تا آن بخش از فرایند را که به ما مربوط است با استفاده از روش های نوین و آنلاین کوتاه کنیم، اما بخش دیگر به اقدامات مالکین بستگی دارد که در این مورد مدیریت شهری نمی تواند اقدام خاصی انجام دهد.

    به گفته معاون شهرسازی و معماری شهرداری تهران در سه سال گذشته متوسط زمان صدور پروانه ساختمان از ۹۶ روز به حدود ۴۵ روز کاهش پیدا کرده است.

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ مرداد ۹۷ ، ۱۸:۴۲
    منطقه 12 از آن به عنوان قلب تاریخی تهران یاد می شود، یکی از مناطق استراتژیک شهر تهران است که به دلیل قرار گرفتن بازار به عنوان قطب اقتصادی تهران و حتی کشور، وجود مراکز مهم دولتی مانند مجلس شورای اسلامی، وجود بافت تاریخی و هویتی تهران قدیمی باعث شده تا توجه مدیران شهری به این محدوده بیشتر باشد. اما باید قبول کرد که بی توجهی 50 سال اخیر مسئولان به این محدوده باعث شده تا در کنار فرصت های بلقوه ای که در این منطقه قرار دارد، تهدید های بزرگی مانند آسیب های اجتماعی نیز پر رنگ تر از سایر مناطق شهری به وجود آید.

    بازگشت به نقطه صفر طرح کاهش آسیب های اجتماعی/ توقف پروژه های ارتقای کیفیت زندگی با هدف بازنگری

    به گزارش تیتر شهر: در دوره مدیریت شهری سابق یعنی از سال 92 شهردار وقت تصمیم گرفت تا با هدف بازگشت هویت به تهران، ارتقای کیفیت زندگی در این محدوده و کاهش آسیب های اجتماعی طرح انضباط شهری را در این محدوده اجرایی کند. این طرح که تمام معاونت ها و سازمان های اجرایی را درگیر خود می کرد، باعث شد تا شهروندان ساکن در این منطقه قدیمی احساس کنند که بعد از گذشت نیم قرن دوباره در کانون توجه مسئولان قرار گرفته اند.
    اجرای تورهای گردشگری، برنامه های اجتماعی و فرهنگی به ویژه در محله های محروم و آسیب دیده، اجرای طرح های ضربتی ساماندهی معتادان و کارتنخواب ها، مناسب سازی سه بوستان شهری در این محدوده، آرام سازی ترافیکی و.... از جمله موضوعاتی بود که در طرح کلی انضباط شهری گنجانده شده بود.
    حتی شهردار وقت با هدف توسعه کالبدی این منطقه تصمیم گرفت تا طرح های محرک توسعه را در محله های منطقه 12 اجرایی کند به همین دلیل در حدود سال 93 تا 95 بیشترین طرح ها و برنامه های عمرانی در این محدوده به عنوان دروازه ورود به تهران قدیم طراحی و آغاز شد.
    حتی محمد باقر قالیباف که خود مدیریت اجرای طرح انضباط شهری را به صورت خاص در منطقه 12 بر عهده گرفته بود تصمیم گرفت تا با انتقال منزل مسکونی خود به محله عودلاجان با موضوعاتی که خانواده های ساکن این محدوده با ان روبه رو هستند؛ بیشتر و از نزدیک آشنا شود.
    هر چند وی فرصت پیدا نکرد تا شهروند محله های محروم منطقه شود؛ اما طرح انضباط شهری را در این محدوده اجرایی کرد. در آن زمان نیز اجرای این طرح که به صورت مجزا طرح ایده آلی بود؛ مورد نقدهای بسیاری  قرار گرفت چرا که اشتباه بزرگ شهردار سابق تهران شیوه اجرای این طرح بود.
    اما بعد از گذشت دو سال از زمان اجرای این طرح در منطقه 12 و به ویژه محله آسیب دیده هرندی، در دوره جدید مدیریت شهری تهران که به دوره اصلاحات معروف است، نگاه مدیران ارشد به موضوعات مربوط به آسیب های اجتماعی و به طور کلی منطقه تاریخی 12 تغییر کرد.

    بازگشت به نقطه صفر طرح کاهش آسیب های اجتماعی/ توقف پروژه های ارتقای کیفیت زندگی با هدف بازنگری

    در این دوره مدیریت شهری بر این باور بود که شهرداری تهران مطابق بانون نباید به طور گسترده در موضوعات آسیب های اجتماعی منطقه 12 و در مجموع کل شهر تهران ورود کند. از سوی دیگر بسیاری از طرح های محرک توسعه در محله های محروم منطقه 12 به ویژه هرندی نیز مورد بازنگری دوباره قرار گرفته است.
    روند کند توسعه کالبدی در منطقه 12
    در واقع بسیاری از این طرح ها به صورت نیمه کاره رها شده است و همین موضوع باعث شده هم شهروندان ساکن محله های محروم این محدوده نسبت به عملکرد شهرداری در این منطقه بی اعتماد و ناامید شوند و هم پروژه های نیمه تمام این محدوده مشکلات زیادی را برای ساکنان به وجود آورده است.
    به عنوان مثال قرار بود تا با مناسب سازی سه بوستان محله شوش و هرندی به صورت یک بوستان منسجم و اجرای طرح های عمرانی مانند ساخت شهربازی و .... هم شهروندان محروم این محله و محله های اطراف از این امکانات استفاده کنند و هم به عنوان یک طرح محرک توسعه ارزش افزوده املاک این محدوده را که به دلیل پر رنگ بودن آسیب های اجتماعی بسیار کمتر از سایر محله های شهر تهران است؛ بیشتر شود.
     
    ۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ مرداد ۹۷ ، ۲۲:۵۱

    مگامال‌ها ریشه در فرهنگ و نظام شهرسازی و شهرنشینی امریکا دارند و به‌عنوان یکی از نمادهای فرهنگ مصرفی امریکایی در سراسر جهان شناخته می‌شوند. آنها تولیدکننده و عرضه‌کننده «جهان فرهنگ مصرفی سرمایه‌داری» هستند که اصل حاکم بر آن تعریف هویت بر اساس خریدکردن است. ا

    حسین ایمانی جاجرمی رئیس مؤسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران

    ایران آنلاین /   این جهان اگرچه خیره کننده، باشکوه و فریبنده است، اما همواره و دائمی با امیال و آرزوهای آدمیان بویژه در کشورهای در حال توسعه که نیازهای القا شده، انباشته و تأخیری فراوان در حوزه مصرف دارند، بازی می‌کند. رضایت ایجاد شده ناشی از چنین فرهنگی هرگز فراتر از هویت محدود مراکز خرید و هیجانات مرتبط با زیبایی و جذابیت ظاهری یا هیجان مرتبط با تملک مادی نمی‌رود. اصل حاکم و راهبر بر زندگی در جهان فرهنگ مصرف سرمایه‌داری این است: «می‌خرم، پس هستم!» آدم گرفتار در افسون مصرف‌گرایی، دیوانه وار به‌دنبال انباشته کردن اطرافش از کالاهای مادی و مصرفی است. خرج کردن و حضور در فضاهای تجاری برای او بدل به یک مسلک و رسمی همراه با جذبه‌های عارفانه شده است. به تعبیر دیوید هاروی از منتقدان بزرگ و زنده سرمایه داری، فردگرایی مال دوستانه به روی هم دنیایی از رضایت‌های کاذب ایجاد می‌کند که در سطح و ظاهر، هیجان انگیز است و در عمق و ژرفای خود، تهی و پوچ است.

    جای تأسف است که جامعه ایرانی بی‌توجه به فرهنگ غنی شهری و بازار خود بی‌درنگ خود را تسلیم مال‌ها کرد و این ممکن نشد مگر به یاری آن دسته از مدیران شهری که بی‌تأمل و برای پر کردن کارنامه توفیق مالی خویش، مجوزهای بی‌حساب صادر کردند و سرمایه‌گذارانی که درخشش سودهای موعود، چشم مسئولیت اجتماعی‌شان را کور کرد و البته بخشی از طبقات بالا و متوسط جامعه که در حسرت داشتن چنین فضاهای مدرنی در انتظار پر کردن سبدهای خرید خود از هر چیز قابل عرضه بودند. نیاز مدیریت شهری به کسب درآمد برای تأمین مخارج دیوان سالاری گسترده شهرداری و هزینه‌های پروژه‌های عظیم و نمایشی که حتی در طرح تفصیلی شهر هم جایی نداشتند موجب پی‌جویی سیاست نانوشته درآمدزایی به هر قیمت و سلطه ارزش‌های «کاسب کارانه» به جای ارزش‌های «انسانی» بر شهر و شهرداری شد.

    در پرتو چنین نگرش و سیاستی، سهل‌گیری در تغییر کاربری‌های عمومی نظیر فضاهای سبز به فضاهای تجاری، شراکت در پروژه‌های انتفاعی و صدور بی‌رویه پروانه‌های ساخت اتفاق افتاد که یکی از ثمرات ناخوشایند آن در فضای شهری، رشد فزاینده و انفجاری انواع مراکز خرید غول آسا یا مگامال‌ها در شهر تهران و برخی از شهرهای بزرگ کشور است. فرهنگ مصرفی امریکایی که به برکت انقلاب اسلامی سال‌ها از میدان بدر شده بود، در غفلت و فرصت طلبی، این بار در هیبتی فاخر و شکوهمند و در قالب اسب‌های تروای مگامالی وارد فضای شهرهای ایران شد.

    با مقایسه‌ای ساده می‌توان متوجه شد که مال‌ها تفاوت‌های بنیادی با بازارهای شهر اسلامی دارند. بازارها در شهرهای اسلامی پیشینه طولانی در فرهنگ و تمدن ایران زمین دارند. آنها ملهم از آموزه‌های دینی اسلامی با معماری ممتاز و ویژه خود قابل تقلیل به واحدهای اقتصادی مصرف نیستند. بازارهای اسلامی نظامی چند بعدی و چند سطحی‌اند که ترکیبی جالب و بدیع را از عناصر اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، معماری و دینی ارائه می‌دهند. همجواری مساجد، محله‌ها، مدرسه‌ها و بازار پدیده‌ای خاص و منحصر به فرهنگ اسلامی است.
    بازارهای اسلامی توانایی پذیرش گروه‌های اجتماعی مختلف مانند فقرا و مساکین را دارند اما فضاهای خرید مدرن و مگامال‌ها با حاکمیت رویکرد تقلیل گرای پولی و مصرف، تنها پذیرای گروه‌های توانمند و دارا بوده و کم درآمدها و تهیدستان را از فضاهای خود و فضاهای شهری طرد می‌کنند. اثرات فرهنگی و اجتماعی مال‌ها و فضاهای خاص آنها نیز داستانی اندوهناک است که در جای خویش باید بدان پرداخت. البته باش تا صبح دولتت بدمد کاین هنوز از نتایج سحر است! به یاد داشته باشیم که بسیاری از مال‌ها هنوز تکمیل نشده‌اند و تهاجم خود را در عرصه‌های عمومی و شهری آغاز نکرده‌اند. در این میان البته تجربه‌های مثبتی هم همچون بازار ایرانی-اسلامی شهر جدید اندیشه در نزدیکی تهران هستند که نشان می‌دهند همیشه راه حل بهتری هم برای حل مسائل هست و می‌توان مقلد نبود.
    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ مرداد ۹۷ ، ۲۲:۴۶
    «مال‌های تهران پیوست‌های مطالعاتی ندارند.» این را محمد سالاری، عضو شورای شهر تهران می‌گوید. کسی که دو دوره، عضویت کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران را در کارنامه‌اش دارد.

    ایران آنلاین /   او معتقد است که براساس قانون، مال‌ها ملزم به داشتن پیوست‌های مطالعاتی هستند، اما از آنجا که در سال‌های گذشته، رویکرد درآمدزایی بر همه تصمیم گیری‌ها در شهرداری تهران غلبه داشته، حتی برخی شهرداران مناطق خودشان با تخلفات همراهی می‌کردند تا بلکه از هر تخلفی، درآمدی عایدشان شود! نتیجه آنکه امروز مال‌هایی از نقاط مختلف شهر سر درآورده‌اند که اگر قرار به بازبینی نوع بهره‌برداری و کاربری آنها باشد، به طور حتم هیچ مجوزی نباید وجودشان را تضمین کند! اگر فکر می‌کنید تهران حالا از وجود همه مال‌ها، مگامال‌ها و پاساژهای بزرگ و کوچک سرریز شده و شاید هم دیگر نیازی به این همه مراکز خرید بزرگ نداشته باشد، این مصاحبه را بخوانید تا در نهایت به این پاسخ برسید که تصور شما با واقعیت‌های شهری تفاوت دارد؛ محمد سالاری قرار است به مهم‌ترین نکته‌ای بپردازد که حالا بلای جان مال‌های تهران شده است. «نبود پیوست‌های مطالعاتی چرا و به چه قیمتی نادیده گرفته شده و اساساً چرا آمار و ارقامی از تعداد مال‌های تهران در دست نیست؟» او به همه این سؤالات پاسخ می‌دهد؛

    بحث را از مهم‌ترین نکته در ساخت مال‌های تهران شروع می‌کنم، آیا همه مال‌ها در پهنه‌های تجاری ساخته شده یا اینکه محصول تغییر کاربری‌های گسترده است؟
    ابتدا اجازه بدهید درباره پهنه‌ها توضیحی بدهم. بعد از ابلاغ طرح جامع در سال 86 و طرح تفصیلی در سال 91، 4 پهنه «مسکونی»، «مختلط»، «حفاظت شده» و «کار و فعالیت» در تهران تعریف شد. در پهنه کار و فعالیت که به‌ نام تجاری یا «s» معروف است، در اصل شهرداری تهران باید تحت شرایطی و براساس پیوست‌های مطالعاتی، مجوز کاربری‌های تجاری، خدماتی، پاساژها، مال‌ها و مگامال‌ها را صادر می‌کرد. در طرح تفصیلی بعضی زیر پهنه‌ها، میزان بارگذاری و سطح اشغال آنها مشخص شده، اما نوع بارگذاری، بهره‌برداری و کاربری مناسب استقرار بعضی زیرپهنه‌ها که با عنوان اس‌های ویژه شناخته می‌شوند، مشخص نشده است و دقیقاً مشکل از همین جا آغاز می‌شود.
    در طرح تفصیلی الزامی برای پیوست‌های مطالعاتی در کنار پروژه‌ها مشخص شده است؟
     بله، هم درطرح جامع و هم درطرح تفصیلی تأکید شده که این زیرپهنه‌ها ملزم به داشتن پیوست‌های مطالعاتی، ترافیکی، زیست محیطی، فرهنگی و اجتماعی هستند. البته سازو کار تصویب آن باید در کمیسیون ماده 5 طی شود. یعنی براساس همین پیوست‌ها، کمیسیون ماده 5 تصمیم می‌گرفت که چه میزان بارگذاری، تعداد طبقات و نوع بهره‌برداری برای هر پروژه مشخص شود اما اشکالی که در فرآیند ساخت مال‌ها و پاساژها به وجود می‌آمد، این بود که این پیوست‌ها به‌صورت کامل اجرا نمی‌شد و اساساً شهرداری تهران مبتنی بر رویکرد درآمدزایی و توجه به پیوست اقتصادی و سودآوری اقدام به صدور مجوز می‌کرد وگرنه فلسفه ساخت مال و مگامال در کلانشهرها، نه تنها یک تهدید محسوب نشده که یک فرصت تلقی می‌شود. در کشورهای توسعه یافته نیز بر مبنای پیوست‌های مطالعاتی مجوز داده می‌شود، اتفاقاً رضایت‌مندی از مال‌ها بسیار بالاست، چراکه مردم می‌توانند در زمان خود صرفه‌جویی کرده و به مجموعه گسترده‌ای از خدمات دسترسی پیدا کنند.
     چه تعداد مال، مگامال و پاساژ بزرگ مقیاس در تهران وجود دارد؟
    متأسفانه در این زمینه از شهرداری تهران استعلام کرده‌ام، اما آمار دقیقی در دست نیست و به‌همین علت نمی‌توان نظر صریحی داد. فکر می‌کنم، ایران مال در منطقه 22 که بیش از 210 هزار متر تخلف دارد، تنها مگامال ایران محسوب شود. البته اطلس مال هم «مال» در نظر گرفته می‌شود، اگرچه دوبی مال در امارات هم با وجود آنکه ابعاد بسیار بزرگی دارد، مال نامیده می‌شود. سایر مراکز تجاری مثل پالادیوم و روشا پاساژهای بزرگ مقیاس تعریف می‌شوند، اما عنوان «مال» هم به آنها اطلاق می‌شود.
     اشکال مال‌های تهران چیست؟
    پراکندگی و جانمایی مال‌ها و مگامال‌ها مهم‌ترین اشکال محسوب می‌شود، چرا که براساس پیوست‌های مطالعاتی صورت نگرفته است. از طرفی میزان بارگذاری و نوع بهره‌برداری هم مشخص نشده، درحالی که در یکی از بندهای طرح تفصیلی به صراحت قید شده که شهردار موظف و مکلف است ظرف مدت یک سال پس ازابلاغ طرح تفصیلی، نسبت به تعیین کاربری‌های مناسب پهنه‌های «کار و فعالیت» و «مختلط» اقدام کرده و نوع کاربری و بهره‌برداری را مشخص کند. براین اساس نوع بهره‌برداری باید متناسب با نیازسنجی مناطق و همین‌طور تعداد مجوزهای تجاری که پیش از این صادر شده، باشد.
    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ مرداد ۹۷ ، ۲۲:۳۷
    روز چهارشنبه دهم مرداد ماه سال جاری در جستجو میان شبکه های تلویزیونی به صورت کاملا اتفاقی رنگ های شاد دکور صحنه و هیجان مجری و میهمان یک برنامه(عصر خانواده) آنچنان توجهم را جلب نمود که شبکه دو را برای تماشا انتخاب کردم. میهمان برنامه شهردار منطقه 22 پایتخت بود که در تاکید سخنان خانم مجری نوید از اجرای طرحی نو به نام«خیابان ، محلی برای زندگی» در منطقه 22 می داد. چنانچه دیگر زمان آنکه خیابان ها در تسلط و استیلای ماشین ها باشند به سر رسیده و باید مردم را با خیابان ها آشتی داد.
    کدام خیابان؟ کدام زندگی؟/ اجرای طرح های خلع الساعه شهردار منطقه 22 برای بازگشت زندگی به خیابان های شهر
    به گزارش تیتر شهر: به عنوان یک شهروند که اتفاقا متخصص شهرساز است تصور این اتفاق رضایت خاطری برایم به همراه داشت، یعنی شکل گیری خیابان آن گونه که «جین جیکوبز» بیان کرده و یا تجربه زندگی میان ساختمان ها آنگونه که مورد نظر «یان گل» بوده!
    یعنی دستیابی به سیاست «خیابان کامل» (Complete Street) که در برنامه ریزی شهری و مهندسی ترافیک مورد استفاده قرار می گیرد! و در نهایت قرارگیری در مسیر  محیط های پاسخده «یان بنتلی»!!

    برای همین تصمیم گرفتم آخر هفته را برای ساعاتی از لذت حضور در این خیابان بهره مند شوم.  ظهر پنجشنبه یازدهم مرداد از یکی از 3 شاهراه اصلی منطقه 22 وارد منطقه شدم و به یاری یکی از  نرم افزارهای مکانی گشت  در سطح منطقه را به دنبال مکان مورد نظر آن گونه که مجری و آقای شهردار آن را توصیف کرده بودند؛ آغاز کردم.

    از محلات قدیمی تر ( شهرک دانشگاه شریف،آزاد شهر، شهرک چشمه و دهکده المپیک) تا محلات نوساز و بلند مرتبه که در نقاط مختلف(باقاعده یا بی قاعده) شکل گرفته اند، گذشتم و در نهایت از کوهک که در فاصله کمتری با بوستان جنگلی چیتگر قرار دارد با دستان و چشمان خالی از هر خیابان و هر محلی برای زندگی از طریق یکی دیگر از شاهراههای اصلی، منطقه را ترک  کردم.

    با جستجویی در اینترنت خصوصیات طرح اجرا شده در منطقه را به قلم علی نوذرپور شهردار منطقه در  روزنامه همشهری و خبرهای موجود بر روی پورتال رسمی شهرداری منطقه 22  مرور کردم:

    • نام طرحی است که هفته ای یک مرتبه در ساعاتی محدود و مشخص برگزار می شود.
    • هر روز یکی از محلات منطقه برای اجرای طرح انتخاب می شوند.
    • تعداد زیاد حاضرین در طرح پرسنل ناحیه مربوطه و شهرداری، شورایاری ها، تصویربرداران هستند .
    • استفاده کنندگان از طرح از یک محله به محله دیگر انتقال می یابند چنانچه در تمام تصاویر منتشر شده مربوط به این طرح حضور ثابتی دارند.
    • مقاطعی از یک خیابان خاص به اجرای این طرح اختصاص دارد.
    • ماشین ها برای ساعاتی محدود اجازه ورود به محدوده طرح را ندارند.
    •  فعالیت غالب طرح فروش خوراکی و سایر محصولات بانوان کارآفرین است.
    • حضور نیروی راهنمایی رانندگی در اجرای طرح اجتناب ناپذیر است.
    کدام خیابان؟ کدام زندگی؟/ اجرای طرح های خلع الساعه شهردار منطقه 22 برای بازگشت زندگی به خیابان های شهر
    خصوصیات ذکر شده همان«چندشنبه بازار» هایی را تداعی می کند که از گذشته دور در تمام شهرهای ما و حتی مناطق شهرداری تهران در مکان هایی مشخص فعالیت دارند و در مواقعی خاص مانند نزدیک ایام نوروز  در ساعاتی مخصوص در خیابان هایی با محدودیت این چنین تردد ماشین نیز دیده می شوند یا حتی در تجربه تکمیلی آن می توان به استریت فود تهران یا همان«خیابان سی تیر» اشاره کرد.

      کدام خیابان؟ کدام زندگی؟

    اصول اساسی در تبدیل خیابان به عنوان محلی برای زندگی با طرح ابتری که منطقه 22 نوید آن را به پایتخت نشینان می دهد و مجری برنامه هم، چنان شعفی برای آن به پا می کند کاملا متفاوت است که به برخی از آنها به طور مختصر اشاره می شود، باشد که منطقه 22 و سایر مناطق اگر قصد آشتی دادن مردم با خیابان را دارند و نه صرفا قصد  بزرگنمایی خود، به کار گیرند:
    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۶ مرداد ۹۷ ، ۲۰:۰۰

    رئیس شورای‌عالی شهرسازی و معماری ایران با اعلام اینکه سیاستگذاری بازآفرینی و سیاستگذاری نظامات اجرایی، دو سطحِ دستیابی به حصول نتیجه تشکیل کمیته اعتلای معماری ایران است، گفت: معتقدم، همواره باید با یک سنگ نشانه، عبور و حرکت کنیم و آن سنگ نشانه، بازآفرینی و بازگشت به هویت و اصالت است که آن را با اندیشه ایران‌شهری می‌شناسیم.

    به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی در جمع معماران و در نخستین نشست شورای اعتلای معماری ایران با اشاره به اینکه مدتها بود که در صدد تشکیل چنین کمیته‌ای بوده است، اعلام کرد: مدتها بود که در صدد تشکیل چنین کمیته‌ای بودیم اما متاسفانه شرایط فراهم نمی شد و بالاخره با تلاش فراوان این کمیته تشکیل شد.

    جلسه

    عضو کابینه دولت دوازدهم تاکید کرد: تلاش داریم تا این کمیته بتواند جایگاه رسمی داشته و در عین حال دارای قدرت تصمیم گیری باشد و صرفا یک جایگاه توصیه‌ای نباشد. به همین دلیل در بحث و بررسی‌های مختلفی که داشتیم نهایتا به دکتر ایزدی پیشنهاد کردم تا این کمیته را زیرنظر شورای‌عالی شهرسازی و معماری قرار دهیم.

    آخوندی یادآور شد: اگرچه شورای‌عالی شهرسازی و معماری که بیش از ۴ دهه از عمر آن می‌گذرد تحت‌عنوان شورای‌عالی شهرسازی و معماری فعالیت کرده بود اما شاهد بودیم که بخش معماری آن هیچوقت فعالیت جدی نداشت. بنابراین تلاش کردیم تا کمیته اعتلای معماری را ذیل شورای‌عالی شهرسازی و معماری ایران تعریف کنیم. هدف از اینکار این بود تا این کمیته بتواند نتایج حاصل، را به واسطه برون‌دادها و تصمیماتی که اخذ می کند به صورت مصوبه و از طریق شورای عالی  به عنوان سند رسمی ابلاغ کند.  

    وی ادامه داد: هدف از تعریف کمیته اعتلای معماری ذیل شورای‌عالی شهرسازی و معماری ایران این بود تا نتایج حاصل از جلسات کمیته، سند رسمی شوند و بتوان به واسطه آنها یکسری بنیان‌هایی را گذاشت تا در جهت شکوفایی معماری ایران گام‌های جدی برداشت.

    وزیر راه و شهرسازی با یادآوری این مطلب که شرایط فعلی، شرایط دشواری است، گفت: شاید در این شرایط دشوار صحبت از معماری در جامعه خیلی مخاطب نداشته باشد و در این شرایط دشوار، گوش شنوایی برای این موضوع مهم وجود نداشته باشد. اما امیدوارم بتوانیم از این شرایط سخت عبور کنیم و بتوانیم از این سلسله جلساتی که تشکیل خواهیم داد یک محصول بسیار خوبی، داشته باشیم.

    این مقام‌مسئول، اعلام کرد: شهرهایی کنونی ایران معدل و آینه خرد ما ایرانی‌هاست. بسیار مهم است وقتی راجع به معماری صحبت می کنیم، از خود شروع کرده و به نحوه تفکر جمعی خود سامانی داده و در نهایت با تفکر درست جمعی فکر کرده و گام برداریم.

    آخوندی با اشاره به این مطلب که در شورای اعتلای معماری، تمرکز بر روی آثار شاخص معماری نیست بلکه موضوع فراگیر معماری و مفهوم سبک زندگی در اولویت است، خاطرنشان کرد: برای ما حائز اهمیت است که مباحث بر موضوعاتی متمرکز باشند که جنبه عمومی داشته و در عین حال کاربردی باشند.

    وی تصریح کرد: قطعا معماری شاخص می تواند مانند جواهری باشد که در بافت، درخشش خود را داشته باشند. اما در نهایت و آخر کار، زمینه هم باید یک زمینه‌ای باشد که جواهر در آن بنشیند و به آن زمینه جلوه‌ای بدهد.

    رئیس شورای‌عالی شهرسازی و معماری ایران با یادآوری اینکه، معماری بروز دهنده یک مجموعه اصالت، هویت، دانش، فلسفه، فرهنگ و تمامی ارکان هویتی است، گفت: اینکه بنده بعد از ۴ دهه فعالیت در حوزه‌های مختلف به معماری روی آورده‌ام به این دلیل است که به این نتیجه رسیده‌ام که معماری، جلوه‌گاه تفکر ما نسبت به هستی و شناخت آن است. البته این نوع نگاه می‌تواند حتی به اقتصاد، سیاست، سیاست بین‌الملل، و حمل و نقل نیز تعمیم یابد. معتقدم اگر این دیدگاه را نتوانیم به تمامی حوزه‌ها تعمیم دهیم در نهایت و آخر کار، پستی و بلندی‌هایی است که طی می‌کنیم.

    وی با تاکید مجدد بر اهمیت بازگشت به مبدا برای یافتن راه صحیح از طریق اندیشه ایران‌شهری و بازآفرینی، گفت: هرچقدر که در موضوع شهر، اندیشه کردم به این نتیجه رسیدم که ما هیچ چاره‌ای نداریم جز آنکه به ایده بازافرینی شهری بازگردیم تا بتوانیم از طریق آن ایده، رد زندگی، رد مکان و زمان را پیدا کنیم. زیرا معتقدم اگر نتوانیم رد زمان ومکان را بازیابیم آخر کار، گم خواهیم شد.

    آخوندی توضیح داد: معتقدم، همواره باید با یک سنگ نشانه، عبور و حرکت کنیم و آن سنگ نشانه، بازآفرینی و بازگشت به هویت و اصالت است که آن را با اندیشه ایران‌شهری می‌شناسیم.

    وی تاکید کرد: واقفم تا چه اندازه در رابطه با اندیشه ایران‌شهری و مفهوم بازآفرینی، فشار وجود دارد که این سخنان چیست؟. اما در عین حال معتقدم که باید با سنگ‌نشانه‌ها خود را میزان کنیم.

    حفاظت از سنگ‌نشانه‌های دارای هویت و اصالت، راهکاری برای حفاظت از تاریخ و هویت

    رئیس شورای‌عالی شهرسازی و معماری ایران در بیان نمونه‌های سنگ‌نشانه‌ها و اهمیت حفاظت از آنها به سفر اخیر خود به سنندج اشاره کرد و گفت: در سفر اخیر خود به سنندج، جلوی تخریب یک سنگ نشانه در یک واحد مسکونی که به بهانه بازکردن یک معبر در حال تخریب بود را گرفتیم. این یک دیدگاه است که مقابل دیدگاه تخریب به بهانه نوسازی قرار دارد.

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۶ مرداد ۹۷ ، ۱۸:۲۰
    وجود فرودگاه بین المللی مهرآباد در منطقه 9 تهران باعث بروز مشکلات زیست محیطی اعم از آلودگی هوا و صوت در این محدوده شده است. یک بررسی اجمالی نشان می دهد انجام پروازهای شبانه از این فرودگاه بین المللی باعث بروز مشکلات زیادی برای اهالی محله های مجاور منطقه 9 شده است. مشکلاتی که سلامت روانی اهالی آن را دچار مشکل کرده است. به گونه ای که همجواری فرودگاه مهرآباد با منطقه 9 سالانه 50 میلیارد تومان به شهرداری تهران خسارت وارد می کند.

    فرودگاه مهرآباد سالانه 50 میلیارد تومان به منطقه 9 خسارت وارد می کند

    به گزارش تیتر شهر: سال 95 بود که به دلیل اعتراض شهروندان ساکن در منطقه 9 به ویژه محله مهرآباد جنوبی از انجام پروازهای شبانه این مجموعه باعث شد تا شورای چهارم شهر تهران مصوبه ای را مبنی بر منع انجام پروازهای شبانه از مهرآباد مصوب کند.
    بر این اساس نیز وزارت راه و شهرسازی و مجموعه فرودگاه مهرآباد نیز این قول مساعد را داد تا از ساعت12 شب تا 5 صبح هیچ پرواز شبانه ای از این فرودگاه انجام نشود.
    این در حالی است که تاخیرهایی که پروازهای داخلی  در سال های اخیر داشته، باعث شده تا این مصوبه به طور کامل در فرودگاه بین المللی مهرآباد اجرا نشود.
    شهردار منطقه 9 تهران در این باره به خبرنگار تیتر شهر گفت:  عدم انجام پروازهای شبانه از فرودگاه مهرآباد یکی از مطالبات شهروندان ساکن در این محدوده به ویژه محله مهرآباد جنوبی است . به همین دلیل بارها این موضوع به وزارت راه و شهرسازی، مدیریت مجموعه فرودگاه مهرآباد و شرکت مادر تخصصی فرودگاهی اطلاع داده شده است.
    سید علی مفاخریان با بیان اینکه در حال حاضر طبق برنامه ریزی های انجام شده فروش بلیت برای انجام پروازهای شبانه در شرکت های مسافرتی انجام نمی شود، افزود: با توجه به اینکه تاکید فرودگاه مهر آباد به عدم انجام پروازهای شبانه از ساعت 12 شب تا 5 بامداد است، اما مشکل اصلی عدم اجرای مصوبه شورای شهر به دلیل تاخیر در پروازهای داخلی است به همین دلیل آخرین پروازهایی که از فرودگاه های کشور به مقصد تهران و فرودگاه مهرآباد انجام می شود، به دلیل تاخیر زیادی که از فرودگاه مبدا دارند، باعث می شود ساعت نشستن هواپیما در فرودگاه مقصد نیز تغییر کند.

    فرودگاه مهرآباد سالانه 50 میلیارد تومان به منطقه 9 خسارت وارد می کند

    وی با تاکید بر اینکه باید سازمان های متولی تاخیر در پروازهای داخلی را مدیریت کنند، ادامه داد: یکی از پیگیری های شهرداری منطقه 9 از مجموعه فرودگاه بین المللی مهرآباد، کاهش آثار زیانبار محیط زیستی اعم از آلودگی هوا و آلودگی های صوتی است.
    مفاخریان با بیان اینکه در حال حاضر دولت تصمیمی برای انتقال پروازهای داخلی به فرودگاه بین المللی امام را ندارد، یادآور شد: طبق مطالعات انجام شده، سالانه وجود فرودگاه بین المللی مهرآباد در منطقه 9 حدود 50 میلیارد تومان خسارت برای شهرداری این منطقه به دنبال دارد.

    شهردار این منطقه همچنین از راه اندازی یک خط ویژه مترو بین فرودگاه بین المللی مهرآباد و امام خبر داد و تاکید کرد: پیشنهاد احداث این خط که در بین مناطق 9،17 و 18 قرار دارد؛ به شهرداری داده شده است.

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۳ مرداد ۹۷ ، ۱۸:۰۰

    به گفته رییس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای شهر تهران رویکرد درآمد‌زایی یکی از عوامل مؤثر در انحراف کمیسیون ماده5 از مسیر و ریل اصلی خود بوده است.

    اقتصاد آنلاین - فائزه مومنی؛  محمدسالاری درباره تخطی کمیسیون ماده پنج از ضوابط طرح تفصیلی به خبرنگار اقتصادآنلاین گفت: از آنجایی که طرح‌های توسعه شهری اعم از طرح جامع و به خصوص طرح تفصیلی شهر تهران، تدوین، تصویب و در نهایت ابلاغ شده‌اند دارای ظرفیت انعطاف‌پذیری قابل توجهی هستند، به این معنا که در فرایند اجرای این طرح‌ها ممکن است شهرداری تهران و یا سایر سازمان‌ها و نهاد‌های مربوط به عرصه طرح تفصیلی شهر تهران نظراتی مبنی بر تغییر در برخی از مفاد این طرح‌ها داشته باشند.

    وی ادامه داد: بنابراین به موجب قانون تأسیس شورای عالی شهر‌سازی و معماری کشور که کمسیون‌های ماده 5  نیز در ذیل این قانون تعریف می‌شوند، قانون‌گذار اختیاراتی به این کمیسیون داده که بخشی از تغییرات پیشنهادی سازمان‌ها، نهاد‌ها و به ویژه شهرداری تهران که مغایرت اساسی با مفاد سند فرا دست یعنی طرح جامع ندارد، در آن بررسی شود. به طور مثال تغییر کاربری در راستای توسعه پایدار شهر‌ها و برای بهبود وضعیت شهر پیشنهاد می‌شود.

    به گفته سالاری از آنجایی که تعداد این تغییرات در سطح شهر‌ها و کلان شهر‌های کشور خیلی گسترده است و شورای عالی شهر‌سازی و معماری به تنهایی فرصت و ظرفیت لازم برای تصمیم‌گیری در مورد تک‌تک این موارد ندارد، قانون گذار اجازه داده که اگر مغایرتی با سند بالا دستی ندارد در کمیسیون ماده 5 پیرامون آن‌ها تصمیم‌گیری شود.

    وی اضافه کرد: متأسفانه در سال‌های گذشته شاهد بودیم که کمیسیون ماده 5 از حد اختیار فراتر رفته و مجموعه قابل توجهی از تصمیماتی که در این کمیسیون اتخاذ شده با طرح جامع (در حالی که هنوز بخش عمده‌ای از تکالیف طرح تفصیلی و طرح جامع تعیین تکلیف نشده بود)مغایرت داشته است.

    عضو شورای شهر تهران گفت: تدوین‌ و ابلاغ‌کنندگان طرح تفصیلی مایل بودند که طرح در زمان آنها اجرایی شود،به همین دلیل منتظر نماندن که تکالیف را انجام دهند و بعد آن را ابلاغ کنند تا اجرایی و عملیاتی شود. یکی از این تکالیف ضوابط بلند مرتبه‌سازی بوده است.

    وی اضافه کرد:به موجب مفاد طرح جامع و تفصیلی شهر تهران قرار بوده که شهرداری تهران ضابطه بلند مرتبه‌سازی را توسط مشاورین ذی‌صلاح به مطالعه بگذارد و کار کارشناسی انجام دهند و  نهایتا در یک فرایند قانونی آن را به کمیسیون ماده 5 برده و بعد از تصویب شورای عالی شهر‌سازی و معماری، به صورت یک لایحه در لایحه‌های طرح تفصیلی گنجانده شود، به این معنا که اگر کسی به سامانه شهر‌سازی شهرداری تهران مراجعه کرد، بداند که در چه نقاط و بلوک‌های شهری امکان بلند مرتبه‌سازی وجود دارد، چند طبقه می‌تواند بسازد و ظوابط آن چیست.

    سالاری با بیان اینکه در مفاد طرح تفصیلی بیان شده که شهرداری تا یک سال پس از ابلاغ طرح تفصیلی این اقدام را انجام دهد، اما متأسفانه با گذشت 6 سال هنوز اتفاقی نیفتاده، اظهار کرد: مجموعه بار گذاری که در حوزه بلند مرتبه‌سازی بعد از ابلاغ طرح تفصیلی انجام شده، مغایر با طرح جامع بود؛به این دلیل که به صورت موردی و بر اساس درخواست مناطق 22‌گانه به کار گروه‌های کمیسیون ماده 5 می‌آمده و در نهایت تصمیم‌گیری شده که به طور مثال به یک ملک خاص میزانی از طبقه، سطح اشغال و بارگذاری داده شود.

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ مرداد ۹۷ ، ۲۲:۰۸
    سه روز از تعطیلات شورای شهر تهران می گذرد و هنوز دو هفته به پایان این تعطیلات مانده است اما همچنان بر خلاف اعتراض حجت نظری، همچنان طرح الزام شهرداری در به کار گیری جوانان در دستور کار قرار نخواهد گرفت و این طرح یک فوریتی باید بیش از چهار ماه در انتظار رسیدن به صحن شورا قرار بگیرد.
    هیئت رئیسه شورا شهر به جوانان بی اعتناست
     
    به گزارش تیتر شهر؛  اصلاح طلبان با شعار به کار گیری جوانان روی کار آمدند با این حال نه قانون منع به کار گیری بازنشستگان به کمکشان آمده نه اینکه لایحه به کار گیری جوانان در دستور کار قرار گرفته تا جایی که همچنان داد عضو شورای شهر به بیداد تبدیل شده است. 
    در این راستا با اینکه  حجت نظری عضو شورای شهر تهران در هفتاد و پنجمین جلسه شورای شهر تهران در تذکر پیش از دستور خود با بیان اینکه در نهم اردیبهشت ماه طرحی را مبنی بر الزام شهرداری به ارائه لایحه افزایش انتصاب جوانان در پست‌های مدیریتی پیشنهاد داده اما به گفته وی بعد از دو ماه و 10 روز هنوز این طرح در دستور کار قرار نگرفته و به نظر می رسد که این کار با عدالت همخوانی ندارد.
    وی با بیان اینکه تذکر من به هیئت رئیسه است، ادامه داد: از خانم‌ها آروین و نژادبهرام سوال کردم که چرا طرح در دستور کار قرار نمی‌گیرد و تاکنون هم ادامه این وضعیت، ممکن است این شائبه را پیش آورد که شورا با جوانان مشکل دارد.
    در ادامه هاشمی رفسنجانی رئیس شورای شهر تهران در واکنش به اظهارات نظری گفته بود؛ پیشنهاد شما در هیئت رئیسه مطرح شد و قرار شد با شما جلسه ای داشته باشیم و از شما می‌خواهیم که امروز در هیئت رئیسه حاضر شوید.
    اما گذشته بیش از سه جلسه از آن روز هنوز این مهم در دستور کار شورا قرار نگرفته است و به نظر می رسد موتور انتصابات افشانی در این میان روشن شده است.
    عضو کمیسیون فرهنگی اجتماعی در این رابطه و در گفتگو با تیتر شهر گفت: یکی از بهترین اتفاقاتی که در مجلس شورای اسلامی در دوره حاضر می توانست رخ بدهد تصویب اصلاح قانون منع به کار گیری نیروهای بازنشسته بود که اتفاق خوبی را در سطح کشور خواهد افتاد. 
    نظری بیان کرد: به طور مشخص در شهرداری تهران پیگیری خواهیم کرد که این اتفاق با سهولت بیشتر بیفتد؛ این اتفاق به طور طبیعی پویایی شهر تهران و خلاقیت مدیران را بالا ببرد. نزدیک به سه ماه پیش طرحی با 14 امضا تهیه کردم که این طرح اعلام وصول شده و منتظریم که هیئت رئیسه هر چه زودتر این طرح را در دستور کار خود قرار بدهد.
    این عضو شورای شهر تهران با اشاره به اینکه شهرداری سعی می کند که اسامی بازنشستگان را احصا خواهد کرد ولی تعداد نمی توانم در حال حاضر عنوان کنم.
    وی در پاسخ به اینکه شهردار عنوان کرده در خصوص قانون منع بازنشستگان به تفسیر قانون معتقد است، عنوان کرد: واقعیت این است که وقتی قانونی تصویب می شود برای اجرا مراجع مختلف نظر می دهند. یک قاضی وقتی می خواهد رای بدهد یک نفر محق است یا نه آنجا تفسیر به رای می شود.
    نظری افزود:  نمی توان در مقام اجرا این اختیار را از مجری بگیرید که به چه شکل آن قانون اجرا می شود. حتما نباید چارچوب آن قانون مخدوش شود و نباید نظر شخصی اعمال شود اما قانون انعطاف هایی دارد. به طور مشخص استثناهایی که ذبل این قانون وجود دارد یکی از انعطاف هایی است که این قانون اعمال می کند. 
    عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی در رابطه با خداحافظی افشانی با شهر داری تهران خاطر نشان کرد: مرجع تصمیم گیری در خصوص شهردار بر اساس قانون کشور شورای شهر است و نظرات تخصصی سازمان استخدامی عنوان خواهد کرد. جمع بندی ما بر اساس قانون این است که شخصا آقای افشانی منعی برای ادامه کار ندارند اما کسی که منع ادامه کار دارد به جد پیگیری خواهیم کرد که این اتفاق بیفتد.
    با این حساب، با توجه به اینکه بیش از سه ماه از درخواست حجت نظری از شورا برای الزام شهرداری در به کار گیری جوانان می گذرد اما هنوز هم این اتفاق در پاره ای از ابهامات قرار دارد که به چه عنوان در دستور کار قرار نمی گیرد اما از سوی دیگر با وجود قانون منع به کار گیری بازنشستگان، شهرداری تهران همچنان اشباع از نیروهای بازنشسته ای است که بعضا بیش از 5 دهه در حال فعالیت و خدمت رسانی هستند و بر این اساس این سوال بی پاسخ می ماند که جوانان در کجای این معادله قرار گرفته اند؟
    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ مرداد ۹۷ ، ۲۱:۲۴