وبلاگ معمار شهر

تیتر شهر: پیمان سنندجی معتقد است؛ با اجرای این طرح شاهد کاهش ۴ درصدی دوده و انتشار هیدروکربن‌های نسوخته در هوا خواهیم بود.

 

در حال حاضر ۳۰۰ دستگاه اتوبوس دیزل در حال تردد در شهر است که باید برای کاهش آلاینده‌ها فیلتر DPF و سوخت زیستی(بیودیزل) درناوگان حمل و نقل عمومی استفاده شود. ۲۰ دستگاه از اتوبوس‌های  دوکابین این شرکت  در این طرح هستند،  در پایان طرح آزمایشی شاهد نتایج مثبت و خوبی خواهیم بود و تا پایان سال آتی تعداد بیشتری از اتوبوس‌ها از سوخت بیودیزل بهره‌مند می‌شوند.

 

به رغم آنکه فاز مطالعاتی این طرح از زمستان ۹۴ شروع شد، اما در بسیاری از کشورها در حال اجرا است. این در حالی است که تولید بیودیزل نیاز به همکاری و توجه وزارت‌خانه‌ها نفت و صنعت و معدن دارد.

 

مطالعات جهانی نشان می دهد؛ منابع خام ارزان قیمت، کاهش اثر گازهای گلخانه ای، غیر سمی بودن، استفاده بدون نیاز به ارتقا موتور،  کاهش ذرات معلق و البته به دلیل خاصیت روانکاری باعث افزایش عمر کارکرد سیستم سوخت رسانی می شود.

 

مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی شهر تهران با اشاره به پیشبرد طرح امکان سنجی استفاده از سوخت بیودیزل در شرکت واحد اتوبوسرانی شهر تهران به خبرنگار تیتر شهر گفت: با توجه به اینکه یکی از راهکارهای کاهش و کنترل انتشار آلودگی بهره گیری از گازوئیل زیستی (بیو دیزل) در اتوبوس های ناوگان است، بنابراین برابر رایزنی های صورت گرفته با معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری مقررشد طرح امکان سنجی استفاده از بیودیزل B5 )ترکیب 95 گازوئیل معمولی و 5 درصد گازوئیل زیستی) به صورت پایلوت بر روی 40 دستگاه از اتوبوس های دیزلی شهاب به انجام برسد.
سنندجی، با اشاره به نتایج به دست آمده از این طرح پایلوت ادامه داد: اجرای طرح به این صورت بود که در 20 دستگاه از اتوبوس های شهاب دیزلی منتخب گازوئیل معمولی و 20 دستگاه اتوبوس دیگر نیز سوخت B5 مصرف و بررسی آلاینده های خروجی از اگزوز اتوبوس ها هر هفت روز یکبار توسط عامل ستاد توسعه زیست فناوری معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری انجام شد.

همچنین تعداد 20 دستگاه اتوبوسی که سوخت گازوئیل زیستی ((B5 در آنها مصرف شده بود قبل و بعد از اتمام پروژه از نظر فنی (سیستم موتوری و سیستم سوخت رسانی بویژه پمپ سوخت و انژکتور)، از طریق متولی مربوطه و در محل سامانه تندرو بررسی فنی شد.

وی با بیان اینکه یکی از مشکلات کنونی شهر تهران آلودگی روزافزون محیط زیست به عنوان یکی از مشکلات اساسی تمدن رو به رشد بشر خود معلول رشد فزاینده جمعیت و به تبع آن مصرف بی رویه منابع است، یادآور شد: یکی از مهم ترین منابع آلودگی محیط زیست استفاده از انرژی سوخت های فسیلی است. محدودیت این منابع از یک طرف و اثرات زیانبار استفاده از آنها از طرف دیگر باعث شده که بیشتر کشورهای دنیا، برنامه ریزی های گسترده ای برای تأمین انرژی مورد نیاز خود از طریق انرژی های نو انجام دهند.

 

 

به اعتقاد مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی شهر تهران؛ استفاده از بیوسوخت ها به عنوان یک منبع انرژی، نه تنها از نظر زیست محیطی بلکه به دلایل اقتصادی، اجتماعی و هم چنین سهولت کاربرد، بسیار مورد توجه قرار گرفته است .

 

پیمان سنندجی درباره تعریف سوخت بیو دیزل نیز توضیح داد: بیو دیزل (منو اکلیل استر) یک سوخت گازوئیلی پاک است که از منابع طبیعی و قابل تجدید مانند روغن های گیاهی ساخته می شود. بیو دیزل درست مانند گازوئیل در موتورهای احتراقی کار می کند و برای این کار اصولاً هیچگونه تغییر موتوری لازم نیست. استفاده از بیودیزل در یک موتور گازوئیلی معمولی منجر به کاهش اساسی هیدروکربن های نسوخته، منواکسید کربن و ذرات معلق می شود. خروج اکسیدهای نیتروژن بسته به سیکل کاری و روش های آزمایشی، کمی کاهش و یا افزایش می یابد. با به کاربردن این سوخت، از سهم کربن موجود در ذرات معلق کاسته می شود.

 

وی درباره چگونگی ساخت بیودیزل به خبرنگار شهرنوشت تاکید کرد: بیو دیزل را می توان از روغن های گیاهی تازه و یا مستعمل و چربی حیوانات تولید کرد. این گازوئیل از منابع داخلی قابل تجدید بوجود می آید. این سوخت، قابل تجزیه بیولوژیکی است و هنگامی که بعنوان یک جزء ترکیبی مورد استفاده قرار می گیرد، نیازمند حداقل تغییرات در موتور است و نسبت به گازوئیلی که جایگزینش میشود، سوختی پاک است. روغن های گیاهی می توانند برای تولید ترکیبات شیمیائی- که استر خوانده می شوند- ، با یک الکل (معمولاً متانول) ترکیب شوند. زمانی که این استرها به منظور سوخت مورد استفاده قرار میگیرند، بیودیزل خوانده شوند.

 

 

به گفته مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی شهر تهران؛ بیشتر تمایلاتی که امروز برای تولید بیودیزل وجود دارد ناشی از ظرفیت بسیار بالای تولید سویا،تولیدات مازاد و کاهش قیمت ها است. متیل سویات، یا سوی دیزل که از واکنش متانول با روغن سویا حاصل می شود،اصلی ترین شکل بیو دیزل در امریکاست.

 

وی ادامه داد: همچنین چربی های بلااستفاده حیوانی و روغن سوخته ( که بعنوان «شبه گریس» شناخته می شوند) نیز منابع و ذخایر خوبی هستند. این منابع از روغن سویا ارزانترند و به عنوان راهی برای کاهش هزینه های تامین مواد اولیه در نظر گرفته می شوند. بادام زمینی، پنبه دانه، گل آفتاب گردان و کنولا (گونهای از دانه شلغم روغنی) نیز از منابع روغنی دیگرند. استرهایی که از هر یک از این منابع ساخته شده اند گرچه شاید در میزان انرژی عدد ستان (مشابه اکتان بنزین) یا دیگر مشابهات فیزیکی کمی متفاوت باشند اما میتوانند با موفقیت در موتورهای گازوئیلی مورد استفاده قرار گیرند.

 

پیمان سنندجی در بخش دیگری از صحبت های خود درباره فرایند تولید بیو دیزل در دنیا و ایران بیان کرد: بیودیزل سوختی تقریباً ناشناخته است و برای رسیدن به استفاده تجاری گسترده، باید از موانع گوناگونی بگذرد. این سوخت باید قبل از هرگونه ورود به بازار، بر موانع نظارتی فائق آید و قیمت آن نیز رقابتی تر شود. جالب است بدانید که طبق گزارشی که سازمان سوخت های طبیعی آمریکا تهیه کرده است، با انگیزه بالای دولت، تولید بیودیزل از دانه های روغنی می تواند به حدود ۲ میلیارد بشکه در سال برسد که این رقم حدود ۸ درصد مصرف گازوئیل در اوایل این قرن است.

 

وی با بیان اینکه بیودیزل با بازار کنونی اش احتمالاً به عنوان سوخت مورد استفاده در ناوگان اتوبوس و کامیون های سنگین به صورت ترکیب با گازوئیل فسیلی با استاندارد ۲۰ درصد استفاده می شود، یادآور شد: 5 کشور عمده تولید کننده در دنیا به ترتیب آلمان ، امریکا ، فرانسه ، آرژانتین و برزیل است. که معادل 9/65 درصد تولید در جهان را دارند. در ایران شرکت هایی در اصفهان و قشم در حال ایجاد کارخانه تولیدی هستند ولی به طور رسمی فعالیتی ندارند. اما در مجموع باید به این مساله اشاره کرد 52.8 درصد سوخت مصرفی در کشورهای اروپایی، 33.9 درصد سوخت کشورهای آمریکایی و 3.5 درصد از سوخت کشورهای افریقایی بیودیزل هستند.

 

پیمان سنندجی در بخش دیگری از صحبت های خود با اشاره به نسبت اختلات سوخت دیزل معمولی با بیو دیزل تاکید کرد: طبق استاندارد D6751 سوخت بیودیزل با نسبت های ترکیبی سوخت های دیگر ترکیب می شود. به عنوان مثال ترکیب 5 درصد بیودیزل با 95 درصد سوخت دیزل فسیلی؛ سوخت بیودیزل B5 ، ترکیب 20 درصدی بیودیزل و 80 درصد سوخت دیزل فسیلیB20 و در نهایت 100 درصد سوخت بیو دیزل B100 به دست می آید.