وبلاگ معمار شهر

به گزارش تیتر شهر، شهر دوستدار کودک از اصطلاحاتی است که طی دهه اخیر وارد ادبیات شهر و شهرسازی شده است. وقتی از شهر دوستدار کودک سخن گفته می‌شود، اغلب منظور شهری است که امکانات و ویژگی‌هایی برای زیست کودکان دارد. امکاناتی نظیر پارک‌ها و اماکنی برای بازی کودکان با امنیت کافی، وسایل بازی متناسب با مراحل رشد کودکان، محل‌های عبور مرور امن در خیابان، مبلمان شهری مناسب، دسترسی راحت به فضاهای آموزشی رسمی و فوق‌برنامه، دسترسی به امکانات ورزشی مناسب، وجود مراکز ارائه خدمات به کودکان دارای نیازهای ویژه و توانایی‌های متفاوت و غیره.

مدیریت قبلی تهران سعی داشت تا تهران را به شهر دوستدار کودک تبدیل کند اما در این راه موفقیتی به دست نیاورد.گوشه و کنار این شهر پر از کودکانی است که از حق تحصیل و حتی کوچک ترین امکانات زندگی محروم اند. براساس آمار کودکان کار بیشترین قربانی تجاوز و خشونت اند و در بدترین شرایط ممکن روزگار می گذرانند.

اقدام های بی نتیجه در مدیریت قبلی

اقدام های مدیریت قبلی در زمینه شهردوستدار کودک محدود به برگزاری مراسم در جشن ها و مناسبت ها برای کودکان می شد و عملا فعالیت خاصی در این حیطه انجام نشد. مصوبه شهردوستدار کودک حدود 7 سال پیش به تصویب رسید اما به گفته الهام فخاری عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر کمیته اجرایی این مصوبه تنها دو جلسه، آن هم به فاصله یک سال طی سال های ۹۴ و ۹۵ برگزار شده و هیچ فعالیت دیگری برای اجرای این مصوبه و تبدیل تهران به شهری که دوستدار کودک باشد، انجام نشده است.

همچنین به گفته فخاری تبدیل تهران به شهر دوستدار کودک، نیازمند تمرکز بر اجرای پروژه‌های سنگین مالی نیست. عدم تبعیض، احترام به دیدگاه کودکان، حقوق زندگی و توسعه حداکثری و توجه به بیشترین علایق کودکان چهار اصل اساسی منشور شهر دوستدار کودک است.

اما نکته قابل توجه درباره مصوبه مذکور این است که تمرکز این مصوبه بیشتر بر روی کودکان آسیب دیده است و کودکان سالم چندان مورد توجه قرار ندارند. در واقع کودکان خانواده های سالم به نوعی در این مصوبه مورد بی مهری قرار گرفته اند. در صورتی بایدکه همه‌ کودکان، از کودکان در خانواده‌های ایمن تا کودکان آسیب‌دیده و کودکان کار و خیابان باید در برنامه‌ انجام این مصوبه در نظر گرفته شوند.

اتفاقی که هفته گذشته در یکی از مدارس شهرتهران رخ داد و به تیتر یک رسانه ها تبدیل شد و موجی از دلهره و نگرانی در خانواده ها ایجاد کرد نشان از این دارد که کودکان خانواده های قشر مرفه نیز در معرض آسیب های اجتماعی قرار دارند و اگر قرار است فعالیتی در این راستا صورت گیرد نباید محدود به قشر خاصی از کودکان شود .قطعا آموزش نقش مهمی در این بین دارد و شاید بتوان گفت این دانش آموزان قربانی عدم آگاهی شدند. آگاهی که باید از طریق مدرسه و معلمان به آن ها داده می شد اما متاسفانه به دلیل تابو بودن مسایلی از این دست تقریبا به آن پرداخته نمی شود.

مصوبه شهر دوستدار کودک نیازمند اصلاح

بنابراین به نظر می رسد مصوبه شهر دوستدار کودک قبل از اجرا نیاز به اصلاح دارد و باید موارد جدیدی در رابطه با آموزش خانواده ها و کودکان در زمینه های مختلف و نیز توجه به همه کودکان بدون در نظر گرفتن قشر خاصی در آن گنجانده شود.

انتظار از شهر دوستدار کودک در کلانشهری مانند تهران در درجه اول این است که فضای امن برای حضور کودکان در محیط های باز از جمله مدارس، مهد کودک ها و فضاهای بازی ایجاد شود و در درجه دوم بحث ظاهر شهر و منظر شهری قرار دارد که باید موردتوجه قرار گیرد. باتوجه به نگاه کمیسیون فرهنگی شورای شهر امید می رود این مصوبه هر چه زودتر به مرحله اجرا برسد.