۲۲۳ سال از پایتخت شدن تهران به عنوان مهد ساختار و معماری زیبای ایرانی می‌گذرد، اما چه زود آسمان خراش‌ها و مال‌های پر زرق و برق عطر خوش یاس‌های سفید را در گذر زمان گم می‌کنند و رنگ از رخساره برمی‌گیرد و گرفتار دود و دَم می‌شود.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از تهران، شاید اگر امروز آغا محمدخان قاجار تهران امروز را با برج‌های سر به فلک کشیده و هوای مه‌آلوده و خیابان‌های پرترافیک آن می‌دید بی‌گمان رخت پایتختی از تهران برمی‌کشید و بر آبادی دیگری می‌پوشاند.
تهران قدیم شرحی از محله‌های قدیمی، کاج‌های سر به فلک کشیده، صفا و صمیمیت، خانه‌های کلنگی با حوضچه‌های آبی وسط حیاط و سکو‌های بلند دَم در هر خانه که به مثابه مجلس شورایی کانون شور و مشورت پیران محله بود اما امروز این شهر پرخاطره میزبان میهمانانی ناخوانده از جنس سنگ و آهن است که در کنار خانه‌های قدیمی سر به فلک کشیده چهره و هارمونی سنتی آن را به تاراج برده‌اند.
امروز 223 سال از پایتخت شدن تهران به عنوان مهد ساختار و معماری زیبای ایرانی می‌گذرد، اما چه زود آسمان خراش‌ها و مال‌های پر زرق و برق عطر خوش یاس‌های سفید و صدای نهر کنار دیوارهای کاه گلی را در گذر زمان گم می‌کنند و با بی‌رحمی تمام خود را در دل مردم این شهر جا می‌کنند، چه زود تهران رنگ از رخساره برمی‌گیرد و گرفتار دود و دَم می‌شود.
اینجا تهران شهر هویت‌های فراموش شده با آمال و آرزوهای بدقواره است، شهری که آوار دهل شنیدن آن تنها از دور خوش است، شهری که شب‌هایش گم شدن در غربت تنهایی را فریاد می‌زند و آن قدر مظلوم شده که در روز تولدش هم کسی یادش نمی‌کند.
دیر زمانی نبوده که ساز پایتخت کوک بوده و رفتن به آن آرزو بود، کاش دوباره تهران غبار از تن بزداید و با یاد طهرون روزش را جشن بگیریم و در هیاهوی شاد کودکانه شمع تولدش را فوت کند.
امروز 14 مهرماه 97 در سالروز تولد پایتختی تهران نخستین بارش پاییزی را به فال نیک می‌گیریم باشد که شهری آباد از هویت‌های ماندگار، چراغ راه آیندگان باشد.
