معماری نئورنسانس چیست؟

 همشهری آنلاین - مهدی تهرانی: معماری نئو‌رنسانس (احیای رنسانس) اصطلاحی همه‌جانبه است که بسیاری از سبک‌های احیایی قرن نوزدهم را که نه یونانی و نه گوتیک هستند ولی از بازه گسترده‌ای از سبک‌های کلاسیک ایتالیایی الهام گرفته‌اند در بر می‌گیرد.

معماری نئورنسانس در حقیقت بازگشت و یا به نوعی سبک احیاگر دوره رنسانس به شمار می‌آید.

پیش از این در دوره رنسانس در مورد هنر -نقاشی و معماری یک اتفاق دیگر هم می‌افتد و آن اختراع پرسپکتیو است .یعنی اول در نقاشی و بعد در معماری یاد می‌گیرند که روی صفحه ۲ بعدی تصویر ۳ بعدی بکشند که عمق در آن دیده شود .اولین بار نقاشی به نام ماساچو (Masaccio) در کلیسا سانتا ماریا نوللا فلورانس ایتالیا صحنه ای از محراب یک کلیسا را می‌کشد که در تصویر این محراب کاملاً عمق محراب مشخص است و بعد وجود دارد. در نتیجه معمارها هم از این نقاشی الهام می‌گیرند و اولین بار یک معمار رنسانسی به نام لئون باتیستا آلبرتی نمای یک کلیسا را که طراحی می کند به صورت ۳ بعدی نشان می‌دهد . اسم این کلیسا سن آندرئا بود و این خود باعث تحول بزرگی در معماری می‌شود.

با وجود این‌که در تاریخ هنر، آغاز رنسانس به اموری همچون سال فتح قسطنطنیه در سال ۱۴۵۳ به وسیله سلطان محمد فاتح و تشکیل حکومت عثمانی به جای دولت بیزانس، یاپایان یافتن بیماری طاعون و اموری از این قبیل نسبت داده شده است؛ اما در نزدمورخان هنر این امر یقینی است که رنسانس هنری از ایتالیا آغاز شده، بدین ترتیب که هنرمندان ایتالیایی بر خلاف دیگر کشورهای اروپایی حاضر نشده بودند به سبک گوتیک درمعماری تن دهند و حتی این مفهوم را به صورت طعن و استهزا برای این سبک به کارمی‌بردند و علیه سبک گوتیک عصیان نموده و به سوی سبک جدید حرکت کردند.

تحت اصطلاح گسترده معماری رنسانس معماران قرن نوزدهم و نقادان پای فراتر از سبک‌های معماری که از فلورانس و مرکز ایتالیا در قرن پانزدهم میلادی که به عنوان سیمایی از امانیسم شناخته می‌شد گذاشتند. آن‌ها همچنین از سبک‌هایی را که ما به عنوان منریسم یا باروک می‌شناسیم نیز استفاده می‌کردند.

نام گذاری سبک‌های خود ساخته در اواسط و اواخر قرن نوزدهم بسیار رایج بود. نئو رنسانس حتی توسط معماران معاصر به سازه‌هایی که دیگران ایتالیایی می‌نامیدند یا سازه‌هایی که بسیاری از ویژگی‌های باروک فرانسوی را داشت نیز اطلاق می‌گشت.