شهری که هیچ زباله ای تولید نمی کند !

برترین‌ها: آیا از نظرتان جدا کردن زباله‌های‌ تر و خشک کار دشواری است؟ پس فکر کنید ساکنان کامیکاتسو، شهر کوچکی در جنوب غربی ژاپن چه می‌کنند که محبورند زباله هایشان را به ۴۵ دسته مختلف تقسیم کنند. در مرکز جمع آوری زباله این شهر سطل‌های مجزایی برای انواع محصولات وجود دارد: روزنامه، مجله، کارتن، در‌های فلزی بطری، بطری‌های پلاستیکی، قوطی‌های آلومینیومی، قوطی‌های استیل، قوطی‌های اسپری، چراغ‌های فلوئورسنت و ... شاید فکر کنید این کار آدم را از پا درمی آورد، اما ساکنان کامیکاتسو برای این کار هدف دارند: تولید زباله صفر و تا کنون ۸۰ درصد به موفقیت رسیده اند.

 

 

کامیکاتسو هم مثل هر شهر دیگری در جهان زباله هایش را دفع می‌کرد، آن‌ها را دفن می‌کرد یا می‌سوزاند. با سوزاندن زباله حجم زیادی از گاز‌های گلخانه‌ای تولید می‌شود و محل‌های دفن زبالههم محیط زیست را آلوده می‌کنند. بنابراین مردم کامیکاتسو تصمیم به تغییر گرفتند؛ و در سال ۲۰۰۳ مفهوم «زباله صفر» را معرفی کردند.

 

در آغاز برای همه سخت بود. شستن و دسته بندی زباله‌ها فرآیند سخت و زمان بری بود. بطری‌های شیشه‌ای و پلاستیکی باید از درشان جدا شده و بر اساس رنگ دسته بندی شوند. بطری‌های پلاستیکی سویا سس و روغن باید از بطری‌های حاوی آب معدنی و چای سبز جدا شوند. هر پلاستیک یا کاغذی که به بطری‌ها چسبیده باید جدا شود. روزنامه‌ها و مجلات در دسته‌های مرتب جمع شده و با یک نخ بسته شوند.

روستایی که روی آب شناور است !

برترین‌ها: در خلیج جنوب تایلند، زیر سایه یک صخره بزرگ نسبتا عمودی، صد‌ها کلبه، خانه و رستوران قرار دارند که در کنار هم روستای کو پانی (ko panyi) را تشکیل داده اند. دریا در این جا کم عمق و آرام است و به ماهیگیران اجازه می‌دهد خانه هایشان را روی چوب‌هایی روی سطح آب بسازند.

 

 

بیش از ۳۰۰ خانواده و نزدیک به ۱۵۰۰ نفر در این روستا زندگی می‌کنند که همگی نوادگان تو بابو (toh baboo) و خانواده و دوستانش هستند که حدود ۲۰۰ سال پیش از اندونزی آمده و در اینجا ساکن شدند. در آن روز‌ها خارجی‌ها اجازه نداشتند در تایلند زمین داشته باشند بنابراین بابو و دو خانواده دیگر خانه هایشان را روی چوب‌های شناور در این خلیج ساختند.

 

 

طی قرن‌ها اندازه و ثروت روستا بیشتر شد. اکنون یک مدرسه، یک مسجد، یک مرکز سلامت، رستوران و مغازه‌های فراوان و حتی یک زمین فوتبال شناور دارد.

کافه‌ها در تهرانِ دگرگون شده !

روزنامه شهروند: روایتی که جعفر شهری در کتاب «طهران قدیم» درباره یکی از کافه‌های پرآوازه تهران در اوایل دوره پهلوی اول ارایه می‌دهد، ما را از دریچه یکی از نخستین کافه‌های مشهور نوین در تهران، به روزگار آغازین دگرگونی‌های اجتماعی در تاریخ معاصر ایران می‌برد؛ به نخستین سال‌های سده چهاردهم خورشیدی، به ویژه دو دهه نخست آن، که روزگاری مهم از جنبه اجتماعی به شمار می‌آید. ورود پدیده‌های تازه به جامعه ایران، از کافه و رستوران گرفته تا مهمان‌خانه، سینما و اتومبیل و نیز تغییر چهره پایتخت به عنوان مرکز این دگرگونی‌ها، جامعه ایران را در آغاز مرحله‌ای تازه از زیست خود گذارده بود.

 

ایرانِ دهه‌های ١٣٠٠ و ١٣١٠ خورشیدی دگرگونی‌هایی تازه می‌آزمود. ورود وسیله‌هایی چون دوچرخه، اتومبیل و موتوسیکلت و در پی آن‌ها رواج بهره‌گیری از طیاره، پیدایش پدیده‌هایی تازه چون کافه و رستوران و شکل‌گیری پدیده‌ای به نام «خیابان لاله‌زار» در قلب پایتخت که چکیده تجددخواهی جوانان آن روزگار را می‌شد در آنجا به تماشا نشست، تهران و در پی آن ایران را به دوره‌ای تازه از چرخه زندگی اجتماعی‌اش وارد می‌کرد. این‌ها اما همه تغییرها نبود؛ خیابان‌ها و گذرهای خاکی شهر آسفالت شدند، اتومبیل به شکل‌های گوناگون شخصی و همگانی در این خیابان ها به راه افتادند، آب لوله‌کشی به خانه‌ها راه یافت و بسیاری دگرگونی‌های دیگر که تصویری دیگر از ایران ارایه می‌کرد.

تهرانِ دگرگون‌شده، جوانانی با ذائقه نو

کافه از نخستین نمادهای دگرگونی اجتماعی در میان طبقات گوناگون جامعه در ایران از آغاز سده چهاردهم خورشیدی به شمار می‌آید. تا پیش از پیدایش کافه‌های نوین در ایران، قهوه‌خانه‌ها مکانی همگانی برای وقت‌گذرانی به شمار می‌آمدند. قهوه‌خانه‌ها ویژگی‌هایی داشتند که آن‌ها را با گذشته پیوند می‌زد.

 

کافه اما پدیده‌ای نو به شمار می‌آمد که بخشی از جامعه را به سوی خود می‌کشاند؛ آنانی که ذایقه‌ای تازه داشتند و در پی دگرگونی بودند. این پدیده در سال‌های پایانی حکومت قاجار در ایران آرام‌آرام رواج یافت و در سراسر دهه‌های ١٣٠٠ و ١٣١٠ در برخی شهرهای بزرگ به ویژه پایتخت رواج یافت. کافه‌ها گاه به تنهایی گاه به گونه کافه‌رستوران یا هتل‌کافه مخاطبانی را به سوی خود می‌خواندند که از پایگاهی جز سنت‌گرایی در ایران برخاسته و در بستری دیگر بالیده بودند؛ روشنفکرها به ویژه فرنگ‌رفته‌ها و دانش‌آموختگان دانشگاه‌های اروپایی از آن‌جمله به شمار می‌آید. ایرانیان از سده‌ها پیش با نهاد قهوه‌خانه در جایگاه مکانی برای گردهم‌آیی خوی داشتند.

 

 

مقایسه وضعیت هتل‌های ایران با سایر کشور‌ها

ماهنامه پیشه و تجارت - نسرین نیکنام: در بررسی های آماری صورت گرفته در سال های اخیر یکی از دلایلی که بسیاری از ایرانیان از آن به عنوان دلیل نرفتن به هتل یاد می کنند قیمت بالا و پایین بودن کیفیت خدمات این مراکز اقامتی است، موضوعی که سال هاست مردم می گویند و مسوولان و متولیان سازمان میراث فرهنگی به عنوان متولی مدیریت بخش گردشگری کشور آن را به صورت مختلف توجیه می کنند.

 

این عزیزان حتی در مواقعی هم اعلام کرده اند که شرایط در هتل های سایر کشورها نیز به همین شکل است و هتل های ایرانی چیزی کمتر از هتل های کشورهای دیگر ندارند. اما از آنجا که طبق استانداردهای بین المللی یکی از مهم ترین شاخص های توسعه گردشگری تعداد و پراکندگی مناسب هتل های پنج ستاره در مناطق مختلف کشورهای مقصد است. از این رو وجود این هتل ها می تواند تاثیر مهمی بر جایگاه کشورهای در رده بندی مقصدهای مسافران بازی کند.

 

با وجود این، صنعت گردشگری ایران در بخش های مختلف با استانداردهای سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) فاصله زیادی دارد. در این میان، هتل داری یکی از اصلی ترین مولفه های گردشگری به شمار می رود که براساس شواهد و تحلیل کارشناسان این صنعت در ایران با چالش های جدی رو به رو است. بسیار از گله مندی و نارضایتی دوستان و آشنایان طی سفرهای داخلی و اقامت در هتل های ایران شنیده ایم. کیفیت نامناسب خدمات، نبود بهداشت، گرانی اتاق ها، کیفیت پایین وعده های غذایی و برخورد نامناسب برخی کارکنان هتل، نمونه هایی از نارضایتی مشتریان پس از استفاده از هتل ها است. کارشناسان گردشگری معتقدند که گرانی زمین، نبود سرمایه گذاری، دخالت دولت در نرخ گذاری هتل ها، نحوه ارائه خدمات، نبود نیروی انسانی متخصص و توزیع نامناسب روزهای تعطیل در سال از مهم ترین موانع موجود در سر راه صنعت هتل داری در ایران محسوب می شود.

 

 

هتل داریوش کیش

 

فناوری اطلاعات و تربیت نیروی انسانی متخصص دو اهرم اصلی

چندی پیش علی رحیم پور، عضو هیات علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی گردشگری در گفت و گویی، فناوری اطلاعات و تربیت نیروی انسانی متخصص را پایه های اصلی هتل داری دانست و گفت: «اگر از تازه ترین دستاوردهای علمی و پژوهشی این صنعت در دنیا استفاده کنیم، در ردیف هتل داران  موفق قرار خواهیم گرفت. تربیت نیروهای متخصص، مدیریت در ارائه خدمات و حوزه های مالی از دیگر مولفه های اصلی هتل داری است که ایران در این بخش نیز با چالش های عمده ای رو به رو است.» متاسفانه در دهه های گذشته به مقوله آموزش نیروی انسانی متخصص در صنعت هتل داری و گردشگری توجه نشد، در حالی که پیش از اینها مدرسه هتل داری در ایران وجود داشت و بسیاری از هتل های بین المللی صاحب نشان های تجاری در کشور فعالیت می کردند و خدمات ارائه شده در آنها مطابق با استانداردهای بین المللی بود.

جای خالی هتل های سبز

 

در حالی که بسیاری از کارشناسان وضعیت هتل های ایرانی را مناسب می دانند و ایرادهای جزیی را به صنعت هتل داری وارد می دانند اما ابراهیم احمدی کارشناس هتل داری معتقد است که هتل های ایران، در پنج بخش تاسیسات، تجهیزات، کیفیت سرویس، تربیت یا مدیریت منابع انسانی، بهداشت و سلامت دارای مشکلاتی هستند که تنها الگوبرداری از صنعت هتل داری سایر کشورهای مسلمان مانند مالزی می تواند به رشد این صنعت در کشور کمک کند از سوی دیگر صنعت گردشگری در کشورهای پیشرفته به سمت ساخت هتل های سبز سوق یافته است.

 

پنج مقصد ایرانی های مهاجر اینجاست!

روزنامه هفت صبح: آمریکا، انگلیس، آلمان، فرانسه و کانادا بیشترین ایرانی ها را به خود اختصاص داده اند. این خبری است که قائم مقام وزیر علوم در امور بین الملل بیان کرده و گفته که بانک اطلاعاتی خارج از کشور در حال تکمیل است و در حال حاضر بانک اطلاعاتی 10 هزار ایرانی متخصص خارج از کشور در اختیار است.

به گزارش برترین ها اگر آمارهای سازمان های مختلف درباره جمعیت ایرانی ها در کشورهای خارجی را بررسی کنیم، متوجه خواهیم شد که از شش میلیون ایرانی که در کشورهای خارجی زندگی می کنند، فقط حدود سه میلیون و 500 تا چهار میلیون ایرانی در این پنج کشور زندگی می کنند. چرا این پنج کشور به مقصد ایرانی ها تبدیل شده است؟ هرکدام این کشورها چه تعداد ایرانی را به خود اختصاص داده اند؟ اوضاع زندگی ایرانی ها در این پنج کشور چگونه است؟ هرکدام از این کشورها پذیرای کدام قشر از ایرانی ها هستند؟

1 – آمریکا؛ بیشترین ایرانی

طبق آمارها، کشور آمریکا از دیرباز مقصد ایرانی های زیادی بوده و در حال حاضر بیشترین ایرانی ها در کشور آمریکا زندگی می کنند.

آمارها از میزان ایرانی های مقیم آمریکا متفاوت است و از سال 2000 به بعد تعداد رسمی ایرانی های آمریکا اعلام نشده اما آمارهای متفرقه از حضور یک میلیون و 800 تا دو میلیون ایرانی در این کشور خبر می دهد. گفته می شود بیشتر ایرانیان در جنوب کالیفرنیا و لس آنجلس (حدود 700 هزار نفر) حضور دارند. بعد از این دو شهر، واشنگتن، نیویورک، هیوستون، اوهایو و شیکاگو از لحاظ جمعیتی بیشترین ایرانی ها را به خود اختصاص داده اند.

واشنگتن و حومه حدود 300 هزار ایرانی و کمترین جمعیت ایرانی ها مربوط است به ایالت «مین» در شمال شرقی آمریکا که حدود 10 خانوار در آن زندگی می کنند. حدود 80 درصد ایرانیانی که در آمریکا زندگی می کنند دارای تحصیلت عالی هستند و همین نکته نشانگر آن است که ایرانی ها مقیم آمریکا جزو تاثیرگذارترین قشر این کشور هستند.

 

یکی از تفاوت های مهم در مهاجرت ایرانی ها به آمریکا نسبت به کشورهای دیگر، حضور پررنگ خانواده هاست. برخلاف چهار کشور دیگر پرجمعیت ایرانی که مهاجرت کنندگان آن را اکثرا دانشجویان و جوانان تشکیل می دهند، آمریکا اما شرایط آسانتری را برای دادن اقامت به خانواده ها دارد و همین نکته باعث شده تا سبک مهاجرت کنندگان به این کشور متفاوت باشد.

توری دیدنی از معماری کاخ سفید آمریکا !

کاخ سفید یکی از قدرتمند ترین بناهای موجود به دلیل وجود اسکان افراد صاحب قدرت جهانی در خود می باشد. معماری کاخ سفید که به گمان خیلی از روزنامه ها و مجلات مختلف آمریکایی و غیر آمریکایی همیشه با تیتر خانه موقت برای روسای جمهور ایالات متحده آمریکا به جهانیان معرفی شده است. از تاریخ و گذشته عجیب و غریبی برخوردار می باشد.

کاخ سفید آمریکا (آمریکا همسایه کانادا، آلاسکا و مکزیک می باشد) بسته به زعم ما ایرانیان و کلا شرقی نشینان این جهان هستی به دلیل مشکلات اساسی که میان دولت های ما با دولت استبدادی این کشور می باشد، هیچ وقت به عنوان یک کاخ رسمی برای ما رسمیت پیدا نکرده است و تنها یک ساختمان بزرگ واقع در خیابان پنسیلوانیا (Pennsylvania Avenue NW) به شماره 1600 در ایالت واشنگتن بوده است! داخل کاخ سفید دارای اتاق ها و طبقات مختلفی است که بنا به اکثر آرا شخصی که به مقام ریاست جمهوری ایالات گوناگون متحده آمریکا می رسد به مدت 4 و یا 8 سال هم در این مکان زندگی می کند و هم در این مکان کار خود را به نحو احسن پیش می برد. اگر شما نیز همچون ما کنجکاو به درک داستان ها و قسمت های جذاب و مختلف کاخ سفید شده اید در ادامه این مطلب با همگردی همراه شوید تا قدری بیشتر در خصوص هزینه اقامت در کاخ سفید اطلاعات به دست آورید.

معرفی اجمالی کاخ سفید آمریکا

داخل کاخ سفید از نظر آماری دارای 132 اتاق، 35 سرویس بهداشتی، 6 آشپزخانه مجلل، سه قسمت مجزا از هم و در شش طبقه ساخته شده است. این کاخ مدت ها است که به سه بخش شاخه غربی، شاخه شرقی و منزل مسکونی رئیس جمهور در بخش میانی تقسیم شده است. طبقات این کاخ از سری نکات جالب معماری کاخ سفید می باشد چرا که این بنا بر روی زمین دارای طبقات همکف، اول، دوم، سوم و دو طبقه زیر زمین می باشد که مساحتی نظیر 5100 متر مربع را در بر می گیرد. ناگفته نماند کاخ سفید ایالات متحده در زمره مالکیت سازمان پارک های ملی این کشور می باشد و هر روزه نیز نزدیک به 500 و یا شاید هم بیشتر بازدید کننده از داخل کاخ سفید بازدید به عمل می آورند.

مروری مختصر بر گذشته کاخ سفید ایالات متحده 

معماری کاخ سفید از همان اول به رنگ سفید طراحی و ساخته شد. این کاخ به شکل همزمان با ساخت ایالت نیویورک این کشور یعنی درست در بین سال های 1792 تا 1800 میلادی ساخته شد و برای این منظور از ماسه سفید رنگ استفاده شد. به گواهی تاریخ اولین فردی که در قالب رئیس جمهور وارد این بنای نوساز شد کسی نبود جز جان آدامز (John Adams) که در اصل این کاخ را برای اقامت دیگر روسای جمهور آمریکا که بعدها در طول تاریخ به این عنوان انتخاب شدند، افتتاح کرد. کاخ سفید با اینکه در آن زمان جزئی از بناهای عظیم به حساب می آمد اما خیلی گسترش و وسیع از نظر مساحتی نبود و اولین کسی که به فکر وسعت بخشیدن به آن بود، توماس جفرسون (Thomas Jefferson) سومین رئیس جمهور این کشور نام داشت که در سال 1801 میلادی و با بهره گیری از معمار مورد علاقه خود یعنی بنجامین هنری لاتروب (Benjamin Henry Latrobe)، دو ستون در فضای بیرونی این کاخ به آن اضافه کرد و خواسته و ناخواسته بر مساحت زمین تحت تملک این سازه افزود!

کاخ سفید با تمام عظمت فعلی خود، زمانی زخم خور ترین سازه کشور آمریکا بود که در خلال جنگ های این کشور خصوصا در سال 1814 میلادی، با حملات ارتش انگلستان به آن دچار صدمات زیان آور بسیاری گردید و تعداد بیشماری از اشیای قیمتی آن هم به از سوی بیگانگان به غارت رفت و در نهایت نیز حسابی در آتش سوخت! با اینکه اوصاف اصلا جالبی نمی توان در خصوص شرایط کاخ سفید در آن زمان کرد اما این کاخ ظرف مدت سه سال یعنی درست در ماه اکتبر سال 1817 میلادی، در بخش های بسیاری مورد مرمت و بازسازی اساسی قرار گرفت و جیمز مونرو (James Monroe)، رئیس جمهور وقت آمریکا نیز در همان سال در قسمتی از این کاخ که بازسازی شده بود اقامت پیدا کرد. شایان به ذکر است که کاخ سفید ایالات متحده آمریکا در طول تاریخ بارها و بارها به دلایل گوناگون مورد بازسازی و حتی تغییر نقشه داخل کاخ سفید قرار گرفت!

بهترین کشور‌ها برای زندگی در دوران بازنشستگی !

خبرگزاری ایسنا: سازمان تامین اجتماعی آمریکا اخیرا اعلام کرده است حدود ۵۰۰ هزار بازنشسته آمریکایی در خارج از این کشور دوران بازنشستگی خود را سپری می کنند. در رده بندی بازنشستگی اعلام شده، علاوه بر هزینه ها و مزایای زندگی، معیارهای دیگری چون کیفیت زندگی نیز مد نظر قرار گرفته اند. بر این اساس هشت کشور برتر برای گذراندن دوران بازنشستگی عبارتند از:

۱- کاستاریکا:

این کشور با آب و هوای ملایم و حمایت های مناسب از بازنشستگان خارجی، مناسب ترین کشور این فهرست تعیین شده است و با حقوق بازنشستگی معادل ۱۰۰۰ دلار می توان از کیفیت زندگی بالایی بهره مند شد.

۲- مکزیک:

مکزیک در حال حاضر میزبان حدود یک میلیون بازنشسته خارجی از کشورهای مختلف است، به علاوه آشنا بودن درصد بالایی از جمعیت این کشور با زبان انگلیسی و فرصت های اقامتی ویژه افراد بالای ۶۰ سال، مکزیک را به مقصدی برتر برای بازنشستگان تبدیل کرده است.

۳- پاناما:

اقتصاد پررونق و مناظر طبیعی، پاناما را به مقصدی جذاب تبدیل کرده است و با حقوقی در حدود ۲۰۰۰ دلار در ماه می توان زندگی خوبی در این کشور داشت. هم چنین دولت این کشور تخفیف های ویژه ای را برای بازنشستگان در نظر می گیرد.

۴- اکوادور:

اکوادور یکی از معدود کشورهایی است که دارای تنوع آب و هوایی بسیار زیادی است. هزینه های پایین حمل و نقل در این کشور باعث می شود خیلی نیازی به خرید خودرو نداشته باشید.

۵- مالزی:

بازنشستگانی که مالزی را به عنوان خانه خود برای گذراندن دوران بازنشستگی انتخاب می کنند، از رفاه و آرامش این کشور لذت خواهند برد. در این کشور شما خانه های ارزان قیمتی برای اجاره، مراکز خرید خوب و غذاهای متنوعی برای خوردن پیدا خواهید کرد.

۶- کلمبیا:

کسانی که به دنبال زندگی با سطح بالا و قیمتی کم هستند، می توانند روی کلمبیا حساب کنند. در این کشور می توان با ماهی ۱۷۰۰ تا ۲۲۰۰ دلار خانه هایی مجلل اجاره کرد.

۷- پرتغال:

سالمندان زیادی از سراسر جهان، پرتغال را به دلیل آب و هوای گرم و فرصت های اقامتی آن انتخاب می کنند. این کشور که یکی از امن ترین کشورهای جهان است به دلیل ارزان بودن خود معروف است و یک زوج بازنشسته می توانند امیدوار باشند با حقوقی معادل ۱۵۰۰ دلار در ماه زندگی مناسبی داشته و از امکانات درمانی خوبی بهره مند شوند.

۸- نیکاراگوئه:

این کشور برای علاقه مندان به طبیعت گزینه بسیار مطلوبی است و علاوه بر هزینه زندگی پایین، دولت این کشور از بازنشستگان حمایت های خوبی دارد. هر پولی که خارج از این کشور به دست آورید از مالیات معاف خواهد بود.

پر نقش و نگارترین مکان‌های جهان اینجاست ...

وب سایت اراول: چشم اندازها و مناظر بسیار زیادی با رنگهای مهیج و حیرت انگیز در نقاط مختلف جهان وجود دارد.از دریاچه های صورتی در جزایر قناری تا نورپردازی های شگفت انگیز در توکیو.وجود رنگارنگ ترین مکان های جهان گاهی کاملا تصادفی است و گاهی استادانه و با مهارتی بسیارگاهی این رنگ ها و هارمونی آن به قدری است که هرگز از چشم هیچ بازدید کننده ای دور نمی ماند.

جشنواره های مقدس هندوستان، دریاچه صورتی در جمهوری دومینیکا و غارهای کریستالی ایسلندهمه اینها نمونه هایی از هارمونی رنگ ها است و خالق رنگارنگ ترین مکان های جهان.

مزارع اسطوخودوس در فرانسه

حتی اگر عطر گلهای اسوخودوس شما را سرمست نکند، تماشای مزرعه یکپارچه به رنگ بنفش برای ساعتی از خود بی خودتان خواهد کرد. مزارع اسطوخودوس در فرانسه از زیباترین چشم اندازهای جهان است.

---

دریاچه هلیر در استرالیا

رنگ صورتی این دریاچه به خاطر املاح و نمک بسیار زیاد موجود در آن و نوعی جلبک است

که در اکوسیستم این دریاچه زندگی می کند.

چرا سوئیس یکی از بهترین کشورهای دنیاست؟

هفته نامه تجارت فردا: ماجرای رای منفی سوئیس به یارانه ۲۵۰۰‌دلاری به شهروندان این کشور موضوعی بود که در تمامی رسانه‌ها مطرح شد. موافقان این طرح بر این باور بودند که با دریافت این مبلغ افراد دغدغه تامین حداقل‌های زندگی را ندارند و در زمینه‌ای مشغول به کار می‌شوند که به آن علاقه دارند. این مساله می‌تواند مشکل بهره‌وری پایین نیروی کار را که در بخش‌هایی از بنگاه‌های سوئیس وجود دارد برطرف کند و این نقطه تاریک را از اقتصاد این کشور پاک کند. آنها افزایش سطح خلاقیت و نوآوری را محصول اجرای این طرح می‌دانستند. ولی آنچه در نظرسنجی نمایان شد این بود که کمتر از ۳۰ درصد مردم سوئیس با این دیدگاه‌ها موافق بودند و بالغ بر ۷۰ درصد به این نظرسنجی رای منفی دادند.

 مخالفان این طرح بر این باور بودند که مردم بعد از دریافت این مبلغ انگیزه کار را از دست می‌دهند و بر شمار افرادی که به طمع دریافت این مبلغ و کار نکردن خواستار مهاجرت به سوئیس هستند اضافه می‌شود. در چنین جامعه‌ای فرصت‌های رشد کمتر می‌شود و بیکاری و تنبلی یک مولفه منفی نیست.  اما بدون شک مردمی که این دیدگاه را دارند از نظر اجتماعی و اقتصادی افرادی توسعه‌یافته و بالغ هستند و این بلوغ اجتماعی محصول ساختار اقتصادی و اجتماعی کشور است. حال این سوال پیش می‌آید که سوئیس چگونه کشوری است و با چه ساختاری اداره می‌شود؟

کشوری با چهار زبان رسمی

 سوئیس یک جمهوری فدرال در اروپاست که در غرب و مرکز این قاره واقع شده است و با کشورهای ایتالیا و فرانسه و آلمان و اتریش و لیختن‌اشتاین هم‌مرز است. مردم این کشور به زبان‌های انگلیسی، آلمانی و ایتالیایی و رومانش صحبت می‌کنند و تنها کشور دنیاست که چهار زبان رسمی در آن صحبت می‌شود. افرادی که به زبان آلمانی صحبت می‌کنند بیشترین سهم از جمعیت سوئیس را به خود اختصاص داده‌اند ولی گویش ساکنان این کشور متفاوت از گویش مردم آلمان است. در سال ۲۰۱۵ میلادی 5 /63 درصد از مردم سوئیس به زبان آلمانی صحبت می‌کردند در حالی که 5 /22 درصد از مردم به زبان فرانسوی و 1 /8 درصد به زبان ایتالیایی صحبت می‌کردند. 

چهارمین زبان رسمی در این کشور زبان رومانش است و تنها 5 /0 درصد از جمعیت سوئیس به این زبان صحبت می‌کنند. با وجود اینکه این زبان هم به عنوان زبان رسمی در کشور سوئیس پذیرفته شده است ولی قوانین و متون اداری به این زبان نوشته نمی‌شود و تنها به سه زبان دیگر نگهداری می‌شود. نکته مهم این است که دولت سوئیس موظف است با این سه زبان ارتباط برقرار کند و تمامی قوانین و مکاتبات دولتی به هر سه زبان ترجمه و نگهداری می‌شود. 

سوئیس یک کشور مهاجرپذیر است و بالغ بر ۲۳ درصد از ساکنان این کشور را مهاجران تشکیل می‌دهند. بخشی از این مهاجران سال‌های قبل به سوئیس آمده‌اند و فرهنگ و زبان خود را هم به این کشور آورده‌اند. بانک جهانی در گزارش اخیر خود آورده است: در سال ۲۰۱۴ میلادی 3 /23 درصد از جمعیت سوئیس را مهاجران تشکیل می‌دادند که ۶۴ درصد از این افراد شهروندان دیگر کشورهای اروپایی بودند. 

ایتالیایی‌ها بیشترین شمار مهاجران را به کشور سوئیس دارند. در سال ۲۰۱۴ میلادی سهم مهاجران ایتالیایی به کل مهاجران برابر با 6 /15 درصد بوده است. در حالی که سهم آلمانی‌ها 2 /15 درصد، سهم پرتغالی‌ها 7 /12 درصد، سهم فرانسوی‌ها 6 /5 درصد، سهم صربستانی‌ها 3 /5 درصد، سهم ساکنان ترکیه 8 /3 درصد، سهم اسپانیایی‌ها 7 /3 درصد و سهم مهاجران اتریش برابر با دو درصد از کل مهاجران بوده است. تنها 3 /6 درصد از مهاجران سوئیس را آسیایی‌ها تشکیل می‌دهند.

ثروتمندترین کشور دنیا

 سوئیس با جمعیتی بالغ بر هشت میلیون نفر یکی از ثروتمندترین کشورهای دنیاست و از نظر شفافیت دولتی، آزادی‌های اجتماعی، کیفیت زندگی، رقابت‌پذیری اقتصادی و شاخص توسعه انسانی در میان تمامی کشورهای دنیا در صدر قرار دارد. به گزارش مرکز مطالعات بانک کردیت سوئیس این کشور از نظر ثروت اسمی به ازای هر بزرگسال در بالاترین جایگاه در دنیا قرار دارد و از نظر تولید ناخالص داخلی سرانه هم در جایگاه هشتم دنیاست. دو شهر بزرگ این کشور، شهرهای زوریخ و ژنو هستند که در گزارش‌های جدید از این دو شهر به عنوان شهرهایی که بالاترین کیفیت زندگی در آنها وجود دارد یاد شده است.

 ارزش تولید ناخالص داخلی اسمی در این کشور در سال ۲۰۱۵ میلادی برابر با 770 /651 میلیارد دلار بوده است و ارزش تولید ناخالص داخلی بر مبنای برابری قدرت خرید در این کشور اروپایی معادل 126 /493 میلیارد دلار اعلام شده است. سوئیس از نظر ارزش تولید ناخالص داخلی اسمی در جایگاه نوزدهم دنیا و از نظر ارزش تولید ناخالص داخلی بر مبنای برابری قدرت خرید در جایگاه سی و نهم دنیا قرار گرفته است.

معیار بازنشستگی در کشورهای مختلف چیست؟

روزنامه آسمان آبی - راضیه زرگری: بهترین سن برای بازنشستگی، سنی است که برنامه‌های بازنشستگی به‌اندازه کافی برای فرد سودمند باشد. ملیسا پیپز، پژوهشگر خدمات اجتماعی در مقاله‌ای به بررسی روند بازنشستگی در آمریکا و برنامه‌هایی پرداخته است که برای بهبود خدمات کیفی به بازنشستگان در حوزه‌های اجتماعی و اقتصادی ارائه می‌شود.

مقدمه این مقاله به مفهوم سن بازنشستگی می‌پردازد. منابع بسیاری برای مطالعه سن «نرمال یا معمول» بازنشستگی وجود دارد، اما مسئله این است که واقعا سن طبیعی بازنشستگی چه سن و سالی باید باشد؟ این روزها، حتی تشخیص سن بازنشستگی مشکل است چراکه بعضی از افراد به‌اندازه کافی ثروتمند هستند و کار را قبل از 50 سالگی متوقف می‌کنند.

جدای از آن، عده‌ای دیگر در 18 سالگی هم در زندگی کاری خود به چالش برمی‌خورند و نمی‌توانند به کار ادامه دهند. البته این بازنشستگی ارادی نیست. اگر شما از آن دسته افراد باشید که دنبال برنامه بازنشستگی منحصربه‌فرد و مخصوص به خودتان هستید، باید ترکیبی از سن و سال‌های استخدام تا آن سالی که می‌توانید به کار ادامه دهید را در نظر داشته باشید. در بزرگ‌ترین و گسترده‌ترین برنامه بازنشستگی آمریکا، امنیت اجتماعی، حقوق و مزایای کامل تا حد زیادی براساس سن افراد تعیین می‌شود. به عبارت دیگر، حداقل باید به‌اندازه کافی پیر و با سابقه باشید تا بازنشسته شوید و جالب این است که هیچ سن خاصی برای این تعریف نمی‌توان ارائه کرد.

 

 

سن عادی بازنشستگی در سایه امنیت اجتماعی بیشتر شامل افرادی که 65 ساله هستند، می‌شود. این افراد از مزایای کامل بازنشستگی در این سن برخوردار می‌شوند؛ البته این برنامه برای 67 ساله‌ها هم با تاخیر وجود دارد. اداره تامین اجتماعی، تاریخ تولدهای این برنامه خدمات اجتماعی برای برخورداری از مزایای بازنشستگی را در وب‌سایت خود فهرست کرده است.

سن بازنشستگی معمول و امنیت اجتماعی

برای این‌که بتوانیم یک توضیح جامع ارائه دهیم، باید گفت سن عادی بازنشستگی شما در هنگام تقاضا برای برخورداری از تامین اجتماعی به دو دلیل مهم است. قبل از رسیدن به سن بازنشستگی عادی (قبل از 65 سالگی)، مزایای دریافتی شما کاهش می‌یابد، اما پس از رسیدن به آن سن، مزایای شما افزایش می‌یابد، در واقع درست هنگامی که میزان سود ماهانه هم بالا می‌رود. سن به شما کمک می‌کند مبلغ پرداخت مزایای ماهانه خود را تعیین کنید و از طرفی به شما اطلاع‌رسانی می‌کند که آیا برای کسب درآمد در زمانی که مزایا دریافت می‌کنید، جریمه خواهید شد یا نه.

شما می‌توانید برآورد سریعی از مزایای ماهانه خود براساس سن و درآمد فعلی خود، از طریق ماشین حساب سالانه بازنشستگی اداره تامین اجتماعی، دریافت کنید. در این سیستم هر کسی می‌تواند مزایای تامین اجتماعی را حتی در 62 سالگی یا بعد از آن بدون توجه به سن عادی بازنشستگی خود دریافت کند. اما پرداخت ماهانه به‌طور دائمی برای بازنشستگان زودهنگام کاهش می‌یابد. به گفته اداره تامین اجتماعی، کسانی که در 62 سالگی اقدام به بازنشستگی می‌کنند، تقریبا مزایای دریافتی آن‌ها به میزان 30 درصد کاهش می‌یابد.