گویا قرار است شهرداری تهران از ارائه دهندگان 110 ایده برتر که از جانب شهروندان و کارکنان شهرداری تهران به این کارگروه ارائه می شود، از سوی معاونت توسعه منابع انسانی شهرداری تهران تقدیر به عمل خواهد آمد.
گویا قرار است شهرداری تهران از ارائه دهندگان 110 ایده برتر که از جانب شهروندان و کارکنان شهرداری تهران به این کارگروه ارائه می شود، از سوی معاونت توسعه منابع انسانی شهرداری تهران تقدیر به عمل خواهد آمد.
وی با تاکیید به لزوم همکاری شورای شهر با سپاه تهران افزود: ما فرزندان، برادران و خواهران شما هستیم و ممکن است جرم و تخلفی صورت گیرد اما ما را انتقاد کنید و ما را از تریبون عمومی انتقاد نکنید. شماره تلفن و مکان ما مشخص است، از تریبون عمومی ما را صدا نزنید و اگر انتقادات درست بود، حتما ضمن تشکر، نسبت به اصلاح آن اقدام میکنیم.
وزیر راه و شهرسازی با تأکید بر ضرورت تفکیک بین اخلاق در حوزه عمومی و خصوصی بیان کرد: این مساله مطلب بسیار مهمی است که در ادبیات ما دارای سابقه طولانی بوده و لیکن به این تفکیک کمتر در عمل اشاره شده است. در حقیقت با اصول اخلاق خصوصی، نمیتوان در حوزه عمومی ایجاد موفقیت کرد.
به گزارش پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی به نقل از شفقنا میزگرد اخلاق و حقوق شهروندی در کنگره بین المللی اخلاق مرکز همایشهای کتابخانه ملی برگزار شد؛ در این برنامه عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی، شهیندخت مولاوردی، احمد مسجد جامعی و رسول رسولیپور سخنرانی کردند.
عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی یکی از مهمانان این میزگرد بود که در ابتدای سخنان خود درباره اخلاق در حوزه عمومی و خصوصی گفت: بحثی را که من میخواهم مطرح کنم ضرورت تفکیک بین اخلاق در حوزه عمومی و اخلاق در حوزه خصوصی است. این مساله مطلب بسیار مهمی است که در ادبیات ما دارای سابقه طولانی است و لیکن به این تفکیک کمتر در عمل اشاره شده است. میخواهم بگویم با اصول اخلاق خصوصی، نمی توان در حوزه عمومی ایجاد موفقیت کرد؛ این مساله خمیر مایه اصلی بحث من است.
وی باتوجه به فضیلتهای اخلاقی، ادامه داد: معیارها، ارزشها و فضیلتهای اخلاقی در حوزه عمومی و خصوصی کاملا متباین است. در حوزه خصوصی جود و سخاوت را فضیلت میدانیم آیا میتوانیم در حوزه عمومی جود و سخاوت را یک فضیلت بدانیم؟ از کیسه چه کسی؟ این همان سوال معروفی است که از مولا امیرالمومنین(ع) میپرسند: جود بهتر است یا عدل؟ انتظار داشتند که بگویند جود اما حضرت علی(ع) گفتند عدل. عدل هرچیزی را در جای خودش قرار میدهد و جود از جای خودش خارج میکند.
وزیر راه و شهرسازی اظهار کرد: ما در حوزه خصوصی بحث کتمان سر را داریم، سر را مخفی نگه داریم. در حوزه عمومی چه؟ حق دسترسی آزاد شهروندان به اطلاعات قابل توجه است و اصلا در این فضا افشای اطلاعات یک فضیلت محسوب میشود. ما در حوزه خصوصی عفو و گذشت را داریم، در حوزه عمومی هم قصاص را داریم. ما در حوزه خصوصی اگر منفعت خودمان به نفع دیگری از آن گذشت کنیم به نحوی منافع متعارض را قبول کنیم، یک فضیلت است؛ اما در حوزه عمومی پذیرش منافع متعارض یک رذیلت است.
آخوندی با بیان اینکه بحث تفکیک حوزه عمومی از حوزه خصوصی نکته بسیار مهمی است، گفت: بزرگترین مشکل ما این است که وقتی از اخلاق عمومی حرف میزنیم ارزشها و معیارهای ما مربوط به اخلاق در حوزه خصوصی است، شاید در این زمان تصور میکنیم با تاکید بر ارزشهای حوزه خصوصی میتوانیم در حوزه عمومی به موفقیت برسیم.
وی در خصوص ریشههای بحران اخلاقی، توضیح داد: یکی از ریشههای بحران اخلاقی که امید اجتماعی و صلح را به مخاطره انداخته است، همین عدم تفکیک حوزه عمومی از حوزه خصوصی است. ما فکر میکنیم این اندیشه بوده است.
وزیر راه با اشاره به سخنی از افلاطون عنوان کرد: افلاطون معتقد بود، حاکم باید حکیم باشد، آیا حکیم بودن وخلیق بودن حاکم منجر به اجرای عدالت در جامعه میشود؟ بعدها یک بحث دیگری فسلفه اسلامی راجع به انسان کامل مطرح شد، من نمیگویم حاکم نباید حکیم باشد مهم کفایت آن در بحث عدل است، اگر ما دنبال عدل، صلح، امید اجتماعی، رشد و توسعه هستیم آیا با صرف حکیم بودن حاکم این اتفاق رخ میدهد؟ در ادبیات اسلامی راجع به انسان کامل بحث زیادی مطرح شده است، اگر انسان کامل حکومت نکند ما حتما به تمام معیارها و عدل میرسیم؟ آیا حاکمیت انسان کامل برای اینکه جامعه اخلاقی داشته باشیم کفایت میکند؟
بهگفته شهردار تهران برای توسعه اخلاق شهروندی باید بیش از هر چیز به محبت، ایثار، فداکاری و عاطفه شهروندان توجه کرده و آن را تقویت کنیم.
چنانکه آقای نجفی هم به درستی مورد تأکید قرار داد شهر هم دارای روح است و هم جسم؛ نگاه تکبُعدی و سختافزاری به شهر طی سالهای گذشته، اخلاق شهروندی را دچار آسیبهای جدی کرده است. در این رابطه، از معصومین علیهمالسلام حدیث داریم با این مضمون که تأکید دارند؛ وقت خود را به ۳ قسمت تقسیم کنید و یک قسمت آن را به تفریحات سالم اختصاص دهید و قوام آن دو بخش دیگر هم در گروِ وجود تفریحات سالم در زندگی انسانها خواهد بود. بر این اساس مدیران شهری باید به این مهم توجه داشته باشند که فضاهای مناسبی را برای روح و روان شهروندان و تفریحات سالم آنها درنظر بگیرند.
برخی معضلات شهری مانند ترافیک و آلودگی موجب شده که اخلاق شهروندی بهشدت دچار آسیب بشود؛ برای مثال آستانه تحمل شهروندی که در شرایط ترافیک گرفتار شده و با ضیق زمان در رسیدگی به امور شخصی خود مواجه است.
کاهش پیدا میکند و مباحثی نظیر از خودگذشتگی، ایثار و اخلاق زیر پا گذاشته میشود و بالطبع حقوق دیگران هم نادیده گرفته و پایمال میشود. مدیران شهری باید توجه داشته باشند که شرایطی را در شهر ایجاد کنند که شهروندان تا حد امکان در چنین شرایطی قرار نگیرند. بر همین اساس، باید تأکید کرد که جسم و روح شهر دو مقوله مجزا نیستند؛ روح شهر زمانی در وضعیت سالم قرار خواهد داشت که جسم آن کارکرد خود را به درستی انجام دهد. مطابق آماری که اخیرا منتشر شد، تهران جزو خشنترین شهرهای دنیا معرفی شده است. این موضوع موید این است که در تهران شرایط درخور و مناسب به لحاظ اخلاق شهروندی و فرهنگ عمومی نداریم.
بخشی از این مسئله به آموزش شهروندان باز میگردد؛ قوانین و مقررات راهنمایی که ما در کشور داریم در تمام دنیا یکسان است، اما دلیل اینکه همین قوانین در جامعه ما رعایت نمیشوند به نهادینه نشدن این مقررات در میان مردم مربوط است. توجه به آموزش بهمنظور نهادینه کردن قوانین و اخلاق شهروندی بسیار حیاتی است.
این در واقع یک کار عمیق فرهنگی خواهد بود که در کوتاهمدت به ثمر نخواهد نشست و نیازمند یک پروسه زمانی نسبتا طولانی است. تصور اینکه وظیفه ارتقای اخلاق شهروندی صرفا بر عهده شهرداری است، اشتباه است. در این میان همه دستگاههای دولتی و حکومتی که در امور فرهنگی، اجتماعی و آموزشی فعالیت دارند باید در هماهنگی با یکدیگر به این امر اهتمام بورزند؛ دولت از طریق گنجاندن واحدهای درسی و آموزش آنها در مدارس میتواند نقش مؤثری در جهت تقویت اخلاق شهروندی ایفا کند.
نقش خود شهروندان و سمنها حتی مهمتر از دستگاههای دولتی است که میتوانند بهصورت خودجوش خلأهای فرهنگی را پر کرده و به نیازهای جامعه پاسخ بگویند. شهرداری تهران هم نخستین گامها را در این زمینه برداشته است؛ تعیین و انتصاب یک مسئول به ریاست کارگروه موسوم به اخلاق شهروندی و ماموریت تدوین منشور اخلاق شهروندی ازجمله اقداماتی هستند که نشان میدهد مجموعه جدید مدیریت شهری تهران توجه ویژهای به مسئله اخلاق شهروندی و بهطور کلی روح و روان شهر دارد.
*عضو شورای شهر تهران
منبع: همشهری
به گزارش پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی به نقل از ایسنا، محمدرضا درودی با اشاره به تاثیر بارگذاری بیش از حد محلات مسکونی در مناطق یک و ۲۲ بر تشدید آلودگی هوای تهران، گفت: علیرغم اینکه در طرح های گذشته منطقه ۲۲ به عنوان تنفسگاه تهران در نظر گرفته شده بود اما متاسفانه با تراکم فروشی، تهران در میان انبوهی از سازه ها محصور شده است.
وی با بیان اینکه ساخت و سازهای بی رویه دهه گذشته در غرب تهران باعث اختلال در جریان هوای تهران شده است، اظهار کرد: چنانچه مشابه این موضوع در شمال تهران نیز باعث جلوگیری از جریان هوا در این محدوده شده و اکنون تهران در گودالی قرار گرفته که هوا به سختی در آن جریان دارد.
این مدرس دانشگاه با بیان اینکه بلندمرتبه سازی تک کاربری در دنیا منسوخ شده است، تصریح کرد: تهران در دوره مدیریت گذشته با احداث بی رویه جاده و بزرگراه به شهر ماشین محور تبدیل و قالب طرح های اجرایی برای تسهیل تردد خودروها اجرایی شده است. درحالی که کشورهای توسعه یافته شهر را برای انسان طراحی می کنند که در این زمینه سنگاپور در نظر دارد تا سال ۲۰۲۰ هیچ خودرویی در شهرهایشان تردد نداشته باشد. در اصل این مهم باعث تحقق شهر پایدار، عدالت محور و عاری از آلودگی می شود.
براساس گزارش شهرنوشت، وی در خصوص اینکه چنانچه در مفاهیم شهر اسلامی نیز شهر عدالت محور یکی از شاخص های مهم عنوان شده است، خاطر نشان کرد: در شهرها باید تمام کاربری ها به صورت متوازن تعریف شوند، درحالی که ساختمان های بلند مرتبه مسکونی در منطقه ۲۲ بر سایر کاربری هایی چون فضاهای آموزشی، فرهنگی و مذهبی غلبه داشته و با مفهوم شهر اسلامی متناقض هستند.
شرکت عمران شهرهای جدید برای نخستین بار در دولت یازدهم و دوازدهم به انجام مطالعات دقیق در حوزه اجتماعی و بانوان در شهرهای جدیدپرداخته و امروز درتلاش برای آغاز اقدامات اجرایی در جهت رفع این مسائل است.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی شرکت عمران شهرهای جدید برای نخستین بار در کشور به بررسی و شناسایی مشکلات زنان ساکن در سایت مسکن مهر شهرهای جدید پرداخته و براساس اطلاعات و نتایج به دست آمده به اقدام و برنامهریزی در جهت رفع این مسائل پرداخته است.
شهرهای جدید به جهت فواصل مکانی از شهرهای مادر، عدم برخورداری از امکانات رفاهی و خدماتی کافی دارای مشکلاتی برای ساکنین این شهرها به ویژه زنان هستند که به گفته حبیباله طاهرخانی معاون وزیر راه وشهرسازی قطعا در صورت عدم رسیدگی به آنها به مشکلات بزرگ و غیرقابل جبرانی مبدل خواهند شد.
وی همچنین در اینباره اعلام کرده است: درحال حاضر تعداد زیادی از زنان سرپرست خانوار(۳۴ هزار و ۱۵۰ نفر) در سایت مسکن مهر شهرهای جدید سکونت دارند که باید برنامهای ویژه برای هدایت و ایجاد شرایط لازم جهت حضور آنها در این مناطق تهیه و تدوین شود.
به گفته مدیرعامل شرکت عمران شهرهای جدید موضوع اجتماعی مسئلهای محوری در مجموعه شهرهای جدید است که اگر ما در این حوزه از برنامهریزیهای لازم برخوردار نباشیم با توجه به رشد جمعیتی بالا و عدم وجود تسهیلات اجتماعی و فرهنگی کافی در این مناطق با مشکلات بسیار زیادی روبهرو خواهیم شد.
عدم فضای مناسب برای کسب و کار بانوان، خشونتهای خانگی و افسردگی تنها بخش کوچکی از مشکلات این قشر جامعه در سایتهای مسکن مهر شهرهای جدید است که متأسفانه به دلیل عدم اوجه در زمان اغاز این طرح به این موارد امروز گریبانگیر زنان ساکن در این مناطق شده است.
از این رو وزارت راه و شهرسازی در دولت یازدهم و دوازدهم همواره با توجه به این بحران در حال اندیشیدن تدابیر لازم جهت رفع هرچه سریعتر مشکلات زنان در شهرهای مذکور بوده و امروز با برگزاری جلسات با اعضای کمیته علمی دفتر امور بانوان وزارت راه و شهرسازی به دنبال اجرایی کردن این اقدامات است.
در این راستا شرکتهای عمران شهرهای جدید در سراسر کشور به ارائه نتایج مطالعات انجام شده در این زمینه پرداختهاند که این موارد به تفکیک شهرها در ادامه آمده است:
عضو هیات علمی گروه شهرسازی دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر گفت: زنان از حضور در فضاهایی که احساس امنیت نمیکنند گریزانند؛ به این معنی که اصلا حضور پیدا نمیکنند چه برسد به اینکه با کسی تعامل برقرار کنند.
حسین خسروی در گفتوگو با ایسنا، درباره عوامل موثر در تعاملات اجتماعی زنان در فضای شهری، افزود: البته باید توجه داشت که حیات اجتماعی (عنوان نشست ما) صرفا به تعاملات و یا روابط اجتماعی خلاصه و محدود نمیشود، بلکه حیات اجتماعی را باید به تمامی انحاء تبلور، بروز و حضور تک تک افراد جامعه در فضاهای عمومی معنی کرد. به این معنی که حتی ممکن است فردی در جامعه حضور پیدا کند بدون اینکه با کسی حرفی بزند و یا حتی تعمدا از نگاه کردن به دیگران خودداری کند، این خودش گونه خاصی از حیات اجتماعی است؛ حیاتی انزواگونه که ممکن است فرد به دلیل بیرغبتی، نارضایتی و یا حتی اندکی بیزاری نسبت به جامعه و شهر خود تمایلی به برقراری ارتباط با دیگران نداشته باشد.
وی در ادامه بیان کرد: برخی از نظریهپردازها، خود این امتناع از برقراری ارتباط را گونهای از تعامل اجتماعی نمادین میدانند. به عنوان مثال میلان کوندرا در یکی از رمانهای خود به الگوی رفتاری غالب در دورهای خاص از تاریخ اروپا اشاره میکند که در آن زنان بدون کوچکترین انعطاف و حتی به گونهای خشن در پیادهروهای شهر گام برداشته و از تنه زدن به عابرین مقابل امتناعی نداشتند، این نیز گونهای از تعامل اجتماعی است.
عضو هیات علمی گروه شهرسازی دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر درباره اینکه چه عواملی در تعاملات اجتماعی مستقیم، سالم و رغبتگونه زنان تاثیرگذار است، افزود: باید به شاخصهای زیادی از جمله امنیت، میزان آلودگی صوتی فضا، سطح آسایش اقلیمی (مثل سایهاندازی و آفتابگیر بودن)، فارغ بودن از رفت و آمد خودرو و امثال این، اشاره کرد. اینها عوامل عمومی بوده و تقریبا در هر جامعه و در هر نقطه جغرافیایی جهان بر روابط اجتماعی زنان تاثیر گذارند.
خسروی گفت: تحقیقات زیادی نشان میدهد که زنان اساسا از حضور در فضاهایی که احساس امنیت نمیکنند گریزانند؛ به این معنی که اصلا حضور پیدا نمیکنند، چه برسد به اینکه با کسی تعامل برقرار کنند. معمولا فضاهای تکمحصولی و مردانه (مثل تعمیرگاهها یا کارواشها)، فضاهایی که بر آنها نظارتی وجود ندارد (مثل مسیرهایی که با ساختمانهای مسکونی محاط نشده باشند و یا حتی پارکها وقتی کسی از آنها استفاده نمیکند)، مسیرهایی که اصطلاحا راه دررو نداشته باشند (مثل پلهای هوایی)، فضاهایی که به لحاظ ادراکی مالکی ندارند (مثل زیرپلها) و فضاهایی که از آنها خوب نگهداری نمیشود (همچون کوچههایی با خانههای متروک و شیشههای شکسته و یا خیابانهای کثیف و آلوده) به لحاظ ادراکی از پایینترین سطح امنیت برخوردارند.
او در ادامه افزود: برعکس فضاهایی که طبقه اول آنها از کاربریهای فعال پوشیده شده و در طبقات فوقانی ساختمانهای مسکونی با نظارت اجتماعی وجود دارد، فضاهای امنتری را شکل میدهد. این موضوع در مورد سر و صدا، آسایش و حضور خودرو هم صادق است. یعنی افراد حضور در فضاهای پراغتشاش، خیلی سرد و یا خیلی گرم و یا جایی که مملو از خودرو است را ترجیح نمیدهند. ولی باید توجه داشت که این موارد صرفا شرط لازم (و نه کافی) برای تعامل اجتماعی زنان هستند. به عبارتی تنها بهعنوان پیششرط تعاملات اجتماعی، اینکه چه میزان زنان در فضاهای شهری حضور داشته باشند را تعیین میکنند، ولی اینکه در چنین فضاهایی تمایل به برقراری تعامل سالم وجود داشته باشد و یا خیر، به بسیاری از دیگر عوامل مرتبط است.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : حجت نظری، عضو شورای شهر تهران در نطق امروز خود به انتقاد از نبود فضاهای مناسب شهری برای معلولان پرداخت.
به گزارش خبرنگار سرویس شهری «انتخاب»، نظری گفت: مدتی است حادثه زلزله کرمانشاه را پشت سر گذاشتیم به همه هموطنان عزیزم و به خصوص کردهای گرامی عرض تسلیت دارم متاسفانه کام همه ما ایرانیان هنوز از این حادثه تلخ است. به واسطه گرامیداشت روز جهانی معلولین میخواهم در آغاز عرایضم با گریزی بسیار کوتاه، به این حادثه از دریچه دیگری بنگرم و طرح سوالی نمایم.
او ادامه داد: در زمان زلزله، معلولین جسمی حرکتی چگونه میتوانند خود را از حادثه نجات دهند؟ آیا نه این است که این عزیزان مظلوم ترین قربانیان حوادث ناگوار طبیعی چون زلزله خواهند بود که کمترین مجال برای رهانیدن خود از دام مرگ را نخواهند یافت؟ این نکته ی قابل تامل می بایست در مدیریت بحران ما را بیش از پیش متوجه هم وطنان کم توان جسمی حرکتیمان نماید.
او افزود: همانطور که مستحضرید کم توانی جسمی-حرکتی و معلولیت می تواند بخشی از چرخه ی زندگی هر فردی باشد که به فراخور شرایط، حوادث و علل گوناگون از جمله تصادف؛ یا برای جانبازان سرافراز در راه دفاع از میهن، یا از بدو تولد تا کهنسالی با درجات مختلف و در بازه های زمانی متفاوت یک شخص را درگیر نماید و معلولیتی را به همراه داشته باشد.
نظری گفت: همه ی ما حتما این جمله را بارها شنیده ایم که "معلولیت، محدودیت نمی آورد" اما میخواهم امروز به نوع دیگری آن را بیان کنم و به جرات بگویم بله! "معلولیت برای یک شهروند تهرانی قطعا محدودیت به همراه دارد" محدودیتی که نه نشات گرفته از عدم اراده و نا توانی او، بلکه ناشی از غفلت و کوتاهی مدیران و مسئولین شهری برای ایجاد یک شهر دسترس پذیر است.
او ادامه داد: یک فرد معلول چگونه می تواند خود را یک شهروند تهرانی بداند وقتی که کمترین بهره را از فضای زیست شهری خود نمی برد و از کمترین خدمات شهری استفاده نمی کند. زمانی که فرد با ویلچر برای یک تردد ساده در سطح شهر در بهترین شرایط می بایست پس از هماهنگی های بسیار، ساعتها منتظر اتومبیل های مخصوص تردد معلولین باشد.
نظری پرسید: چند درصد از فضاهای عمومی شهری مناسب حضور معلولین است؟ چرا شهر ما از حضور لطیف و موثر این همه استعداد در حوزه های مختلف محروم است؟
عضو شورای شهر تهران گفت: به رغم سپری شدن سالیان طولانی از وضع قوانین مرتبط با معلولین، گویی تنها گرد فراموشی بیشتری برای توجه به این قشر از جامعه به بار آورده است، با توجه به تبصره 2 ماده یک و تبصره ماده 4 قانون جامع معلولین مصوب سال 1383 مجلس شورای اسلامی، که به صراحت شهرداریها را موظف به انجام اقداماتی در حوزه مناسب سازی شهر نموده است، شورای اسلامی شهر تهران از سال 1384 مقررهای با عنوان «مناسب سازی فضاهای شهری برای جانبازان و معلولین جسمی و حرکتی» به تصویب رسانده است.
اما ارمغان این مصوبه 12 ساله در عمل چیست؟ چرا مهلت دو ساله ی اجرای مصوبه با وجود گذشت 12 سال هنوز شهر را شهری مناسب برای حضور این عزیزان نکرده است؟ ستاد مناسب سازی فضاهای شهری که مسئولیت نظارت بر اجرای مصوبه را داشته، می بایست پاسخگوی عدم تحقق اهداف این مصوبه باشد.
او افزود: جدای از اینکه فضاهایی که تا قبل از تصویب این مصوبه ایجاد شدهاند و میبایست با اختصاص بودجههای مناسب سالانه و به صورت اولویت بندی شده، با یک برنامهریزی هوشمندانه و به صورت نظامند مناسب سازی میشدند، باید عدم مناسب سازی فضاهای عمومی شهری و معابری که پس از این مصوبه ایجاد شدهاند را با حساسیت بیشتر مورد مداقه جدی قرار داد. اینکه از سال 84 به بعد مناسب سازی در فضاهای جدید باید به عنوان یک رویکرد ضروری در ساخت و ساز فضاهای عمومی شهری در نظر گرفته شود و کد پروژهایی که به اسم مناسب سازی فضای شهری در بودجههای سالیانه ذکر می شدند برای بهبود کیفیت فضاهای ساخت گذشته مورد استفاده قرار گیرد، حقیقتی است که متاسفانه به واقعیت بدل نشده است.
او گفت: چرا باید زیرگذر چهاراره ولیعصر یا زیرگذر میدان ولیعصر جدای از در نظر نگرفتن همه ی نگاه های نادرست سواره محوری که در شکل گرفتن آن وجود دارد، ایجاد شود، اما باز هم سختترین و پیچیدهترین دسترسیها را برای کم توانان جسمی حرکتی در نظر بگیرد. دسترسی که تردد از مسیر آن برای یک فرد عادی زمان بر است، چه رسد به یک فرد با محدودیتهای حرکتی!