سوال اینجاست که بودجه ای که سازمان های امدادگر مانند هلال احمر، آتش نشانی، اورژانس و ... برای آموزش نیروهای خود سالانه دریافت می کنند در کجا هزینه می شود که هنوز نیروهای انسانی در یک مجموعه که وظیفه مدیریت بحران در دل حوادث را بر عهده دارد، قادر به استفاده از تجهیزات نیست؟!.
به گزارش تیتر شهر، کشور ایران جزو نقاطی در دنیا به شمار می رود که تقریبا همه بلایای طبیعی را به لحاظ موقعیت جغرافیایی و اقلیمی در خود دیده است و از این رو یکی از نقاط حادثه خیز در دنیا به شمار می رود که اگر تعداد حوادث غیرطبیعی و با عامل انسانی همچون حوادث کار، آتش سوزی، فرو ریختن ساختمان های بی کیفیت و ... را هم به آن اضافه کنیم، ایران در چهارراه حوادث قرار گرفته است اما هنوز در بسیاری از امکانات و تجهیزات مورد نایز برای مهار تبعات این حوادث دچار چالش است.
حادثه پلاسکو را شاید بتوان مرگبارترین حادثه غیرطبیعی در ایران دانست که با وقوع آن ، پایتخت کشور تا روزها و هفته ها درگیر جمع آوری آوار و پیدا کردن اجساد قربانیان بود. حادثه ای که به گفته کارشناسان شاید اگر در هر نقطه دیگر دنیا به ویژه کشورهای توسعه یافته رخ میداد، تلفات جانی و مالی آن به این اندازه سهمگین نمی شد.
با این وجود وقوع حادثه پلاسکو چندین زنگ خطر را در کشور بلندتر از همیشه به صدا درآورد که یکی از آنها نبود تجهیزات کافی ایمنی و نجات در کشور به ویژه در حوزه مدیریت بحران بود.
وقتی پایتخت ایران با فقدان تجهیزات به روز برای آواربرداری و نجات مصدومان مواجه شد شاید هیچ کس فکرش را هم نمی کرد که ماحصل برگزاری صدها مانور و عملیات از سوی دستگاه های مختلف در طول سال های متمادی، نتیجه اش در زمان وقوع بحران تقریبا نزدیک به صفر باشد!.
این مسئله که در زمان خود با آسیب شناسی از سوی بسیاری از کارشناسان روبرو شد اما هنوز هم برخی لایه های پنهان آن برای مردم آشکار نشده است که حرف های امروز اسماعیل نجار، رئیس سازمان مدیریت بحران کشور در خصوص نحوه به کارگیری از تجهیزات ایمنی در ایران جالب توجه و البته ناامیدکننده بود.
نجار با تاکید بر اینکه در حال حاضر در کشور ایران تنها انباردار تجهیزات و امکانات مدیریت بحران و حوادث هستیم، می گوید: بارها مشاهده شده که در حوادث تجهیزات ارسال شده اما امکان استفاده از آن وجود نداشته است