مجله منزل - مائده ضیاپور: خانه، فضایی است که انسان‌ها بیشترین زمان خود را در آن سپری می‌کنند. یکی از مسائلی که امروزه در معماری فضاهای مختلف موردتوجه قرار گرفته است موضوع حس مکان است؛ حسی که به‌واسطه تعلق و دلبستگی در افراد نسبت به فضا به وجود می‌آید. هر چه فرد با خانه خود ارتباط نزدیک‌تر و قوی‌تری برقرار کند، تعلق‌خاطر عمیق‌تری نسبت به آن پیدا خواهد کرد.
آنچه در شکل گرفتن این رابطه و درنهایت، ایجاد احساس دلبستگی و حس مکان مؤثر است، خصوصیات کالبدی خانه است؛ لذا توجه به عناصری که سازنده و شکل‌دهنده کالبد فیزیکی خانه هستند اهمیت زیادی دارد. در این مقاله می‌خواهیم تأثیر مصالح به‌کاررفته در دکوراسیون داخلی بر ایجاد حس تعلق و حس مکان در خانه را بررسی کنیم.
نقش مصالح در ایجاد حس تعلق‌خاطر
در معماری، همواره از مصالح به‌گونه‌ای استفاده می‌شود که معنای خاصی را به ذهن مخاطب متبادر کنند؛ یعنی مصالح، کارکرد ارتباطی دارند.
باید به این نکته نیز توجه نمود که برای حفظ حس اصالت در خانه باید از مواد و مصالحی بهره برد که اصیل و طبیعی باشند نه مصنوعی، البته این موضوع را نیز نمی‌توان نادیده گرفت که به‌کارگیری مصالح به این شکل در ساخت‌وسازهای کنونی به‌عنوان ساختار اصلی خانه با محدودیت‌هایی مواجه است، اما استفاده از آنها به‌صورت محدود در دکوراسیون داخلی می‌تواند بر روی شکل گیری حس اصالت خانه تاثیرگذار باشد.
در ادامه می‌خواهیم با نمونه‌هایی از نفوذ طبیعت در خانه، بیشتر آشنا شویم...
سنگ
استفاده از سنگ از گذشته‌های دور به دلیل فراوانی در طبیعت و استحکام مناسب این عنصر طبیعی در ساختمان‌سازی بسیار به کار می‌رفته است. رایج‌ترین راه استفاده از سنگ طبیعی در دکوراسیون داخلی برای تزئین دیوارها است که این امر می‌تواند دیوار مذکور را به نقطه مرکزی خانه تبدیل کند. انواع مختلفی از سنگ‌های طبیعی برای استفاده در طراحی دکوراسیون داخلی وجود دارد؛ از قبیل سنگ‌آهک، سنگ ماسه، سنگ آجری، تخته‌سنگ و سنگ مرجانی.
