وزیر مسکن، راه و شهرسازی گفت: در غیاب شهروند و عنصر شهروند و نیز محور قرار گرفتن شهروند، تمام برنامه ها جهت توسعه بی ارزش تلقی شده و تمام برنامه ها منجر به ایجاد مزاحمت می شود.
به گزارش خبرنگار گروه اقتصادی ایسکانیوز؛ عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی در دومین همایش جستار کیفیت در تجربه های بازآفرینی شهری گفت: مدت زیادی است در ایران، توسعه و مدرن شدن با اجرای یک سری از پروژه ها مساوی در نظر گرفته می شود.
او افزود: ناظرترین نحوه نگاه به زندگی، توسعه شهری است، بنابراین از ابتدای پذیرش کار در وزارت راه و شهرسازی، تاکید بر حقوق شهروندی و نیز شهروند محوری وجود داشته است.
آخوندی اظهار داشت: در غیاب شهروند و عنصر شهروند و نیز محور قرار گرفتن شهروند تمام برنامه ها جهت توسعه بی ارزش تلقی شده و و منجر به ایجاد مزاحمت می شود.
وزیر راه و شهرسازی گفت: کلمه شهروند مفهوم بسیار پیچیده ای دارد، شهروند اعم از مفهوم سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است، مفهوم حق داشتن آزادی و هم چنین در کنار این مفاهیم تکلیف نسبت به آینده خود و یک ملت را در بر می گیرد.
او خاطرنشان کرد: زمانی که از عنوان شهروند استفاده می شود، به دلیل تحلیل گرایی شهروند به عنوان فردی یارانه بگیر شناخته می شود.
به گفته آخوندی، تمام سازمان ها باید درصدد ایجاد برنامه برای ارتقای زندگی شهروندان باشند.
آخوندی افزود: بندری در خلیج فارس با عنوان بندر شهیدرجایی ایجاد شد که به عنوان بزرگترین بندر تجاری در شمال خلیج فارس تلقی می شود و با ظرفیت بسیار بالایی همراه است.
او بیان کرد: ٤٠ درصد از جمعیت بندرعباس، حاشیه نشین هستند، بنابراین باید هر اقدامی جهت افزایش شاخص ارتقای کیفیت در زندگی شهروندی مورد آزمون قرار گیرد.
آخوندی ادامه داد: بخش فرهنگی از اهمیت قابل توجهی برخوردار است و این بخش زندگی و ارتباط اجتماعی را سامان می دهد.
وزیر راه و شهرسازی گفت: عمران گرایی بدون توجه به حوزه فرهنگی سرانجام خوبی ندارد بنابراین باید گفت که افزایش کیفیت فرهنگی در این زمینه انسان را به فکر فرو می برد.
او خاطرنشان کرد: تجربه های به دست آمده در خاورمیانه نشان می دهد که بی توجهی به بخش فرهنگی در زندگی شهروندان عواقب سختی را با خود به همراه دارد.
آخوندی افزود: بحث انقلاب ایران به عنوان بحثی مورد بحث است که در اوج رشد عمرانی این انقلاب اتفاق افتاد.
وزیر راه و شهرسازی گفت: اخیرا پدیده داعش بسیار قابل تامل است، چرا که خواستگاه اصلی این مساله در کشورهایی است که از بهترین زندگی مادی برخوردارند.
