اختصاص ارز دولتی به مصالح ساختمانی؛ شکست قیمت مسکن

خبرگزاری میزان- اگر وزیر صنعت، معدن و تجارت، به اتفاق وزیر راه و شهرسازی تصمیم میگرفتند برای مهار رشد غیرواقعی قیمت مسکن اعلام کنند که قرار است ارز دولتی به چند قلم مصالح اصلی ساختمانی تعلق گیرد، بی‌تردید این بازارِ متاثر از شایعات، حداقل در بخش مسکن بکلی می‌شکست.

به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری میزان، جنگ اقتصادی که آمریکا مدتی است آن را علیه کشورمان تشدید کرده، متاسفانه با دفاع قابل قبولی از طرف ما مواجه نشده است. رهبر ما آغاز جنگ از سوی دشمن را بسرعت تشخیص داده و به همه اعلام کرده‌اند و از طرف مردم ایران که در طول تاریخ زیر بار حرف زور نرفته‌اند، اعلام مقاومت و دفاع کرده‌اند؛ اما متاسفانه تلفات ما در این جنگ درحال افزایش است و فرماندهانی که باید درخط مقدم این جنگ باشند، به روال شرایط عادی با کت وشلوار اتوکشیده در دفاتر مجلل خود به کار روزانه مشغولند و انگار نه انگار که این جنگ است و روز به روز تلفات بیشتری از ما می‌گیرد.

شک نکنید که شرایط اخیر کشورمان، شرایط جنگی است و رهبر معظم انقلاب هم بر این تعبیر تصریح کرده‌اند، پس معلوم است که با فرماندهانی که در میدان جنگ کوتاهی کرده و می‌کنند، چگونه باید رفتار کرد.درواقع بی‌ثباتی، تنش و نامتوازن بودن فعلی اقتصاد ما نتیجه دفاع ضعیف فرماندهان اقتصادی کشور در جنگی است که آمریکا علیه ما آغاز کرده است. واقعیت این است که آن‌ها نه تنها در خط مقدم حاضر نشده و در این میدان، جان برکف وارد نشده‌اند، بلکه بعضا با تبختر همچنان به صندلی‌های فاخر مدیریتی تکیه زده و برخی حتی از مردم طلبکار هم هستند.تردیدی نیست که بخش عمده‌ای از فضای ایجاد شده در این جنگ، فضای روانی است. در واقع پایه‌های اقتصاد کشور ما به شهادت همه صاحبنظران تا این حد سست نیست که ارزش پول ملی‌اش دربرابر دلار آمریکا با تحریمی نیم‌بند که از پیش هم سابقه داشته، ناگهان تا ۳۰۰ درصد سقوط کند و قیمت کالا‌های سرمایه‌ای و غیرسرمایه‌ای را بصورتی افسارگسیخته افزایش دهد و به نارضایتی مردم بینجامد.

سوال این است که فرماندهان جنگ اقتصادی ما در برابر عملیات روانی دشمن علیه ما چه کرده‌اند؟

مدیران اقتصادی کشور باید پاسخ دهند در برابر تهاجم روانی دشمن به خاکریز‌های اقتصاد کشورمان، دقیقا کدام اقدامات را انجام داده‌اند. آنچه نگارنده بعنوان ناظر این فضا میتواند اذعان کند این است که حتی یک حرکت هم در این مسیر از سوی مدیران اقتصادی ما انجام نشده است. هنوز یک مسئول اقتصادی، یک مدیر عالیرتبه اجرایی را ندیده‌ام که در صحنه حاضر شود و بعنوان یک اقدام ساده روانی به مردم اطمینان دهد که مثلا افزایش‌های انفجاری چند روزه قیمت مسکن کاذب است و نباید در این فضا معامله‌ای انجام شود. وزیر راه و شهرسازی ما کجاست که قیمت مسکن ظرف چند روز از دوبرابر هم بیشتر افزایش می‌یابد و تبعات جبران ناپذیری را بر اقتصاد و نهایتا بر جامعه ما باقی می‌گذارد؟ وزیر صنعت، معدن و تجارت ما کجاست که وقتی نشانه‌های نخست این بحران خودنمایی کرد، بلافاصله وارد میدان شود و از اهرم‌های قانونی و اختیارات گسترده خود برای مهار بحران استفاده کند؟
بی‌انگیزگی برای حضور درخاکریز اول این جنگ، از سر وُ روی این فرماندهان از رمق افتاده‌ی اتوکشیده می‌بارد. جنگ، مَردِ جنگ میخواهد که کت و شلوار اتوکشیده را از تن خارج کند و لباس خاکی رزم بپوشد و با جوش و خروش وارد میدان شود و دشمن را پشت خاکریزش زمین‌گیر کند.

 اگر وزیر صنعت، معدن و تجارت، به اتفاق وزیر راه و شهرسازی یک نشست نیم‌ساعته تشکیل میدادند و تصمیم میگرفتند برای مهار رشد غیرواقعی و انفجاری قیمت مسکن اعلام کنند که قرار است ارز دولتی به چند قلم مصالح اصلی ساختمانی تعلق گیرد، بی‌تردید این بازارِ متاثر از شایعات، حداقل در بخش مسکن بکلی می‌شکست. اگر اعلام میکردند که قرار است آهن و میلگرد و سیمان درصورت خودداری عرضه‌کنندگان داخلی از عرضه آن به قیمت‌های قبلی، به مقدار کافی وارد و با قیمت پایین توزیع شود، آیا این بازار که ملاک و معیار آن احساس ناامنی مردم است، بسرعت نمی‌شکست؟ درست که الان کمی دیر شده، اما اگر مختصر رمقی در فرماندهان دفاع اقتصادی ما هست، همین الان اعلام کنند ارز دولتی به مصالح ساختمانی تعلق می‌گیرد تا قیمت‌های مسکن شکسته شود.

شک نکنید که صِرف این اعلام، بخش بزرگی از حباب ایجاد شده را از بین می‌برد و اولین نشانه‌های اجرای آن، بازار را آرام میکند.
متاسفانه فرماندهان وارفته جنگ اقتصادی ما حتی به این حد هم حاضر نیستند و این وظیفه بزرگان جامعه است که سراغ این مدیران ناکارآمد و ناتوان و بی‌انگیزه بروند و بررسی کنند که آیا آنان از افزایش آنچنانی قیمت مسکن سودی برده‌اند یا نه. اگر از این کار سود برده باشند، یعنی در این جنگ بجای دفاع، به دشمن کمک کرده‌اند و اگر هم سودی نصیب شخص خودشان نشده باشد، باید بدلیل متضرر کردن جامعه از طریق انجام ندادن وظایف خود در شرایط بحران، پاسخگو باشند.

 

یادداشت از مجید رزازی