از ۹ پارک مشهور جهان دیدن کنید !
هفته نامه همشهری شش و هفت - رامین حاجیان فرد: بوستان ها و پارک ها امروزه به فضاهای ضروری برای زندگی مردمان شهری تبدیل شده اند؛ فضاهایی که با آوردن طبیعت به زندگی پر دود و دم شهری، آرامش را به تن و جان ما هدیه می کنند. در اینجا سری به برخی از مشهورترین بوستان های زیبای دنیا زده ایم و آنها را برای شما معرفی کرده ایم.
پارک مرکزی نیویورک
نام محلی: سنترال پارک
مکان: ایالات متحده / نیویورک
سال ساخت: 1857
مساحت: 340 هکتار
گیاهان: گردوی سیاه، سِدر لبنانی، چهل سکّه (جینکو)، صنوبر نروژی، ماگنولیا، بلوط، افرا، آلبالو، کاج، لاله، آزالیا و ...
این پارک در شهر شلوغ نیویورک و در میان انبوهی از آسمان خراش هایی که یکی پس از دیگر سر بر آسمان ساییده اند، مکانی عالی برای دور شدن از هیاهوی شهر و نزدیکی به زیبایی های طبیعی محسوب می شود. پارک مرکزی با حدود چهل میلیون دیدار کننده در سال مکانی است که صدها گونه گیاهی از درختان بلند و کهنسال گرفته تا بوته های چمنزارها و آب نماهای بسیار زیبا را در خود جای داده است. اینجا مکانی است که صحنه هایی از فیلم های مشهوری همچون شکارچیان روح، صبحانه در تیفانی، کریمر علیه کریمر، سریندیپتی و تنها در خانه، در گوشه و کنار آن ساخته شده اند.
هاید پارک لندن
نام محلی: هاید پارک
مکان: انگلستان / لندن
سال تکمیل: 1637
مساحت: 140 هکتار
گیاهان: لیمو، افراد، بید مجنون، بلوط، راش، لاله، گل سرخ و ...
هاید پارک در قلب شهر لندن شاید یکی از مشهورترین پارک های دنیا باشد که سابقه ساخت آن به حدود پنج سده پیش؛ یعنی زمان شاه هنری هشتم برمی گردد. هنری زمین اینجا را به شکارگاه سلطنتی اختصاص داده بود و حدود یک سده بعد یعنی در سال 1637 مکان یاد شده به عنوان پارک به روی عموم مردم باز شد. این پارک در طول تاریخ خود شاهد رخدادهای متعددی از برپایی چندین دوئل توسط نجیب زادگان انگلستان تا برگزاری نمایشگاه بین المللی سال 1851 بوده است.
پارک سوم فوریه
نام محلی: پارک ترِس دِ فِبررو (بوسکس د پالرمو)
مکان: آرژانتین / بوئنوس آیرس
سال تکمیل: 1875
مساحت: 400 هکتار
گیاهان: اقاقیا، ماگنولیا، درخت سماق، سپیدار، درخت پنیرک و درختچه فردوسی
این پارک که بین خیابان های لیبرتادور و فیگوترا الکورتا در پایتخت زیبای آرژانتین قرار گرفته به خاطر درختستان ها، دریاچه ها و باغ های گل سرخش شهرت بالایی دارد. نامگذاری این پارک با اشاره به یک رخداد تاریخی یعنی سوم فوریه سال 1852 و پیروزی مردم بر دیکتاتور محلی صورت گرفته است. البته در زبان محلی به اینجا «باسک د پالرمو» یعنی جنگل پالرمو نیز گفته می شود. در این پارک علاوه بر زیبایی های گیاهی، سازه هایی نیز قرار گرفته که برای دیدار کنندگان از اینجا جالب توجه است. یکی از این جاذبه ها ستون یادیود کارتامانگا با تعدادی مجسمه در اطراف و روی آن است که در سال 1927 ساخته شده است.
پارک الازهر قاهره
نام محلی: حدیقه الازهر
مکان: مصر / قاهره
سال تکمیل: 2005
مساحت: 30 هکتار
گیاهان: نخل، نعناع، گشنیز، آویشن
بوستان الازهر در شهر کهن قاهره با صرف مبلغی معادل سی میلیون دلار ساخته شد. این بوستان روی مکانی ساخته شده که ده سده پیش؛ یعنی در دوران خلافت فاطمیون بر مصر سازه هایی در آنجا ساخته و در طول تاریخ زیر خاک مدفون شده بود. هنگام بنای این بوستان بخش هایی از دیواره های باستانی از سازه های یادشده از زیر خاک سربرآورد. بیش از یک میلیون و سیصد هزار مترمکعب خاک از این تپه ها برداشته شد و عملیات پاکسازی این مکان که سده ها به فراموشی سپرده شده بود بیش از ده سال به درازا کشید.
پارک گوئل بارسلون
نام محلی: پارک گوئل
مکان: اسپانیا / بارسلون
سال تکمیل: 1914، افتتاح: 1926
مساحت: 17 هکتار
گیاهان: نخل، صنوبر، بلوط، خَرنوب، اکالیپتوس، سرو، زیتون، انجیر، بادام و ...
پارک گوئل روی تپه ای در شهر بارسلون با سرمایه گذاری شخصی به نام اوزه بیگوئل و با طراحی معمار مشهور سده بیستم آنتونیو گائودی بین سال های 1900 تا 1914 ساخته و سال 1926 رسما افتتاح شد. البته اینجا در ابتدا قرار نبود که پارک باشد بلکه مکانی برای سکونت خانواده گوئل در نظر گرفته شده بود. در آن زمان رویکردهای نوگرایانه در هنر و معماری در شهر بارسلون موج می زد و احداث این پارک پاسخی به این عطش تند از سوی ساکنان و مدیران شهری بود.
پارک جنگلی مونسانتو / لیسبون
نام محلی: پارک فلورستاندِ مونسانتو
مکان: پرتغال / لیسبون
سال تکمیل: 1934
مساحت: 1000 هکتار
گیاهان: سرو، کاج، زیتون، خرنوب، بادام و ...
پارک جنگلی مونسانتو یک اکوسیستم ویژه و تأثیر گذار به حساب می آید؛ به گونه ای که تجربه یک طبیعت پهناور را برای ساکنان شهر لیسبون فراهم می آورد. در این پارک که بر فراز تپه های «مونسانتو» قرار گرفته چشم اندازی از شهر و دریای نیلگون در افق خواهید داشت. علاوه بر صدها گونه گیاهی و جانوری ساکن در این پارک مکان های متعددی همچون سالن برگزاری نمایشگاه، مرکز منابع رسانه ای و یک مرکز حفاظت از محیط زیست در اینجا به چشم می خورد. این پارک یک مکان آرمانی برای دوستداران طبیعت است و در آن امکانات ورزشی گوناگونی برای رشته های مختلف وجود دارد.
پارک پترین پراگ
نام محلی: پترین سکه سادی
مکان: چک / پراگ
تاریخ تکمیل: در طول چند سده به مرور
گیاهان: بادام، آلبالو، گل سرخ، لاله و ...
بسیاری از جهانگردانی که از شهرهای اروپایی دیدن به عمل آورده اند و شهر پراگ را نیز دیده اند آن را تجربه ای برتر دانسته اند. دورانی طولانی این شهر مرکز علم، ادب، فرهنگ و هنر اروپا به شمار می آمد و امروزه بناهای متعددی از دوران مختلف شکوه و عظمت شهر پابرجاست. اینجا شهری است که یکی از قدیمی ترین دانشگاه های جهان که هنوز به فعالیتش ادامه می دهد در آن قرار گرفته است. افزون بر اینها، در شهر زیبای پراگ در کنار رود ولتاوا، تپه ای صخره ای به نام پترین قرار گرفته که در گذشته از سنگ های آن برای ساخت خانه های شهر استفاده فراوانی می شد. احتمالا نام اینجا نیز از واژه لاتین پتروس به معنی صخره گرفته شده است.
پارک اوئِنو / توکیو
نام محلی: اوئنوکوئِن
مکان: ژاپن / توکیو
سال تکمیل: 1873
مساحت: 53.8
گیاهان: آلبالو، زردآلو، افرا، نیلوفر آبی و ...
این پارک در دوره ای از تاریخ کشور کهن ژاپن بنا نهاده شد که سرزمین مذکور از انزوا و گوشه گیری جهانی خارج شده و توجه بیشتری به مراودات فرهنگی با غرب و سایر نقاط جهان از خود نشان می داد. پارک اوئنو نیز که در همین دوره ساخته شد، بازتابی از چنین رویکرد فرهنگی بود به طوری که در طراحی آن شیوه های خارجی و غیر سنتی مورد توجه قرار گرفت. اینجا علاوه بر این که بوستانی دلپذیر بوده مکانی فرهنگی و هنری نیز محسوب می شود. یکی از این مکان ها موزه ملی هنرهای غربی است که در سال 1959 میلادی تأسیس شد.
باغ شالیمار / لاهور
نام محلی: شالیمار باغ
مکان: پاکستان / لاهور
سال تکمیل: 1642
مساحت: 16 هکتار
گیاهان: بادام، سیب، زردآلو، آلبالو، انبه، توت سفید، هلو، آلو، پرتقال، انار، تبریزی، سرو و انواع گل های معطر
باغ شالیمار در دوران بالندگی و شکوه معماری دودمان مغولان هند یا گورکانیان؛ یعنی در دوران حکمرانی شاه جهان در هندوستان ساخته شد. شهر لاهور در آن زمان بخشی از هند بود و هنوز کشور مستقلی به نام پاکستان وجود نداشت. در واقع شهر لاهور در آن دوران پایتخت دوم دربار هند یعنی جایی بود که ولیعهد در آن سکونت می کرد. بنای این باغ قدیمی بر بنیان طرح چهارباغ ایرانی که نمادی از بهشت موعود روی زمین بوده قرار داشت در دوران حکمرانی مغولان از این باغ به عنوان مکانی خصوصی برای استفاده خانواده دربار جهت تفرج و خوشگذرانی و برگزاری برخی از میهمانی ها استفاده می شد.
