انتصابات عجولانه عزل های اجباری!/ مطالبه به سبک اصلاح طلبی

چندین ماه است که شهردار تهران انتخاب شده اما همچنان بحث های داغی بر سر انتصابات وی مطرح است؛ انتصاباتی که گاها نه پایه سیاسی دارد و نه حرفه ای اما با چالش های جدی در حوزه افکار عمومی همراه است و گاهی هزینه سازی های بسیاری برای مدیریت شهری می کند، هزینه هایی که جای تامل بسیار دارد!

 

به گزارش تیتر شهر؛ شهردار تهران ماه ها است که انتخاب شده اما همچنان بحث های بسیاری بر سر انتصابات وی مطرح است؛ انتصاباتی که گاها نه پایه سیاسی دارد و نه حرفه ای. از این رو چندی پیش، فردی به عنوان سردبیر یکی از رسانه های شهرداری انتخاب شد که نه تنها از فعالین ستاد انتخاباتی شهردار گذشته بوده بلکه با اصلاح طلبان عناد داشته تا جایی که برخی اعضای شورای شهر بدان واکنش شدید نشان دادند و مدارکی گواه بر این مسئله در فضای مجازی دست به دست کردند؛ از این رو با فشارهایی که به شهرداری وارد شد به ناچار فرد دیگری را برای تصدی این سمت برگزیدند. اما این سوال پیش می آید که به راستی پشت پرده این عزل و نصب های آقای شهردار چیست؟ در این رابطه ابتدا به سراغ تاریخچه انتصابات دو ماهه آقای شهردار می رویم تا به سرنخی در این ارتباط برسیم.

 

انتصاب پیرمردها

چندی پیش محمدعلی نجفی در حکم‌هایی سمیع‌الله حسینى‌مکارم را به معاونت مالى و اقتصاد شهری، حجت میرزایى را به معاونت برنامه‌ریزى، توسعه شهری و امور شورا، محسن پورسیدآقایى را به معاونت حمل‌ونقل و ترافیک و مهدى حجت را به معاونت شهرسازى و معمارى خود در شهرداری منصوب کرد. از این چهار نفر مهدی حجت متولد ١٣٢٨، پورسیدآقایى متولد ١٣٤٠، حجت میرزایی متولد ١٣٤٩ و حسینى‌مکارم متولد ١٣٣٩ است.

بر این اساس بسیاری از منتقدین به این سبک انتصابات آقای شهردار واکنش نشان دادند و به همین دلیل بود که اصلاح طلبان در جلسه ای غیر علنی، انتقادات خود را نسبت به انتصابات نجفی مطرح کردند. از سوی دیگر برخی افراد منصوب نجفی، پرونده هایی در خصوص املاک نجومی در شهرداری گذشته داشتند که درستی و نادرستی آن همچنان علامت سوال بسیار بزرگی دارد؛ اما آقای شهردار هزینه انتصاب این افراد را به جان خرید! اما انتصاب برخی افراد سبب شد تا این دهن کجی شهرداری به شورا بی پاسخ نماند و نمایندگان به چندین طرح از حوزه شهرداری رای ندهند.

 

عدم انتصاب زنان

انتقاد از انتصابات به همین جا ختم نشد. چندی از انتصاب پیرمردها نگذشته بود که نجفی حاضر نشد زنان را در میان احکام خود جای دهد که این امر اعتراض نمایندگان شورا را  به همراه داشت؛ در این خصوص نجفی تصمیم گرفت جهت رفع تکلیف، یک زن را از میان مدیریت شهری گذشته منصوب کند.

 

انتصاب مخالفین

در پی مخالفت اعضا با انتصاب مردان، نجفی طی حکمی زنی که به گفته برخی، از نزدیکان قالیباف است را به شهرداری منطقه برگزید. او که نه تنها تجربه وسیعی در حوزه مدیریت شهری نداشت بلکه با مدرک دندانپزشکی شهردار منطقه شد و سبب شد تا متخصصین مدیریت شهری به این امر اعتراض کردند؛ از این روی برخی از نمایندگان شورای شهر نیز به این اقدام آقای شهردار در کانال های خود اعتراض کردند. این موضوع از آب و تاب افتاد اما چندی پیش نجفی فردی را به انتصابات خود افزود که در گذشته بی احترامی های غیر حرفه ای به اصلاح طلبان کرده است که این امر مجددا اعتراض بسیاری از اعضای شورای شهر را برانگیخت.

 

دست یاری به سوی بزرگان اصلاحات دراز شد

انتصابات آقای شهردار آنچنان بی پایه و اساس است که حجت نظری عضو شورای شهر تهران، مدد و کمک از بزرگان اصلاحات خواسته و جایی برای دفاع آقای شهردار قائل نشده است.

وی در این ارتباط در کانال خود گفت:  متأسفانه آقای دکتر نجفی تاکنون انتصاباتی داشته‌اند که اگر اعضای شورا تا این لحظه در رسانه‌ها اعتراض نکرده‌اند، به این معنا نیست که کمتر از نقادان خارج از شورا به این انتصابات انتقاد دارند؛ نه‌تنها به انتصابات ایشان بلکه به برخی مناصبی هم که تغییر نداده‌اند انتقاد وجود دارد.  من امیدوارم آقای نجفی صدای مردمی را که در انتخابات اخیر شورای شهر، میلیونی به لیست امید رأی دادند بشنود؛ زیرا تاکنون به نظر می‌رسد که این صدا شنیده نشده است.

همچنین محمد علیخانی عضو دیگر شورای شهر تهران در کانال تلگرامی خود در ارتباط با انتصابات گفته است که  همکارانم در شورای شهر را به تامل و اقدامی شایسته فرامی خوانم.

 

مطالبات اصلاح طلبی، همچنان در اقلیت

اصلاح طلبان بعد از انتخابات 96، طی جلسات متعدد و طی سازو کار مشخص آقای شهردار را برای این سمت برگزیدند حال برای احقاق شعارهای خود، تنها به کانال هایشان متوسل می شوند و نه تنها شعار هایشان محقق نشد بلکه استفاده از جوانان، اصلاح طلبان و زنان به تاریخ پیوست. اما در کنار انتقادات به انتصابات آقای شهردار این سوال مطرح است که به راستی اصلاح طلبان در این سال ها نتوانسته اند نیروهای زبده ای در حوزه های مختلف اعم ازحوزه رسانه که این روزها مورد نقد جدی است پرورش بدهند؟ حتما این نکته به ذهن مبادرت می کند که حوزه مدیریت شهری جایی برای سیاسی بازی نیست اما آیا در میان اصحاب رسانه، فرد اصولگرایی که توانمندی های لازم را داشته باشد و لیاقت جایگاه های مورد نقد را دارد، وجود نداشت؟ شواهد نشان می دهد تا زمانی که افکار عمومی درگیر انتصابات خارج از قاعده و بازی آقای شهردار نشوند، گویا قصد و تصمیم مشخصی در این خصوص وجود ندارد؛ ولی در این میان این سوال مطرح است که آیا اصلاح طلبان باز هم در این دور از مدیریت در اقلیت به سر می برند و برای پیگیری مطالبات خود نیاز به فریادهایی به سبک گذشته را خواهند داشت یا خیر؟