به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، مسیر به انگورستان ملک در خیابان هشت‌بهشت اصفهان ختم شد، قرار هم بر این بود که عکاسان کانون عکس انجمن سینمای جوانان اصفهان برای عکاسی معماری از این کهنه بنای زیبا که در نوع خود از معماری زیبایی برخوردار است عکاسی کنند.
هر چند با کمی تأخیر اما عکاسان دور هم جمع شدند؛ از درب چوبی انگورستان و دیوارهای آجری‌اش می‌شد پی به داستان و تاریخ پشت سر این بنای زیبا پی برد؛ متصدی انگورستان توضیحات مختصری در مورد مکان به عکاسان داد، اشاره به تاریخچه انگورستان کرد که در زمان سلطنت نادرشاه افشار باغ انگوری که متعلق به مردم اصفهان بود به عنوان مالیات از آن‌ها گرفته شد و به تصرف دولت درآمد.
اما در زمان سلطنت ناصرالدین شاه قاجار این باغ انگور به تصرف مسؤول امور مالی حکومت اصفهان درآمد و بعدها فرزند این شخص به نام حاج محمدابراهیم خان که لقب ملک‌التجار داشت بنای انگورستان را احداث کرد و آن را به برگزاری مراسم عزاداری و تعزیه اختصاص داد، همچنین معمار سازنده این بنا را استاد حسینچی نام برد و تاریخ وقف نامه آن به سال ۱۳۴۱ هجری قمری باز می‌گردد.
پس از صحبت‌های وی عکاسان اطلاعات اولیه‌ای به دست آورده بودند تا شاید برای عکاسی از این بنا به آن‌ها ایده بدهد و موجب شود تا تاریخچه این مکان را در عکس‌های خود بگنجانند؛ اما نوبت به صحبت‌های عکاسی رسید که قرار بود عکاسی معماری را برای این عکاسان کمی بیشتر تشریح کند تا با در نظر گرفتن اصول عکاسی معماری کادرهای زیباتری ببندند و عکس‌های بهتری گرفته شود.
* میهمان شیرازی عکاسان اصفهان
آرش اشکر عکاسی بود که از شیراز میهمان این عکاسان اصفهانی بود و اصول عکاسی معماری را برای این عکاسان توضیح داد؛ وی در زمستان 1368 در شهر شیراز متولد شده است و بیشتر به سمت سبک‌هایی چون سورئال و هایپررئال گرایش پیدا کرده که در این راه موفقیت‌هایی را به دست آورده است.
وی تاکنون موفق شده جزو نفرات برگزیده عکس هرمزگان، جشنواره عکس بیرجند و منتخب مردمی دومین جشنواره عکس پرسبوک، منتخب اولین جشنواره فراخوان عکس آرت اکسپو، آرت پیپل امریکا و چند جشنواره عکس داخلی و خارجی دیگر باشد؛ علاوه بر نمایشگاه‌های مختلفی که برگزار کرده است، در زمره نمایشگاه‌های وی می‌توان نمایشگاه گروهی عکس در موزه هنرهای معاصر اصفهان با عنوان بی‌مرز 2 ( برگزیدگان جشنواره عکس پرسبوک دوم ) را نام برد.
عکاسانی که پای صحبت‌های اشکر بودند بیشتر به دنبال کار عملی بودند تا اینکه به بحث‌های تئوری بپردازند چراکه معتقد بودند در عمل بهتر می‌توان مفاهیم را آموخت.
با توجه به صحبت‌هایی که متصدی انگورستان در مورد تاریخچه مطرح کرده بود، این عکاس تأکید داشت که با توجه به صحبت‌ها مبنی بر اینکه در این مکان تعزیه برگزار می‌شود بهتر است از این مکان در شب عکاسی شود تا حال و هوای تعزیه را تجلی کند.
«برای رفتن به مکانی برای عکاسی باید یک پیشینه‌ای از فضا داشت و از قبل بدانیم که برای چه کاری به آنجا می‌رویم»، اشکر با گفتن این جمله بازهم تأکید کرد با دانستن اینکه در انگورستان ملک تعزیه برگزار می‌شده من وادار می‌شوم تا در شب برای عکاسی به اینجا بیایم و نورپردازی خاص خودم را برای عکاسی داشته باشم.
* اشتباه رایج در عکاسی معماری
در ادامه اشاره‌ای هم به این موضوع شد که کافی است در اینترنت جستجو کرده و مشاهده شود که فضای ساختمان انگورستان بسیار بزرگ‌تر از این چیزی است که در عمل دیده می‌شود، اما اشکر معتقد بود باید بدانیم عکاسی معماری یعنی آنچه که از واقعیت به مخاطبان نشان دهیم و با ابراز ناراحتی به شرایطی که به وجود آمده اشاره کرد که اکثراً عکاسان از لنزهای با دید باز استفاده می‌کنند و در آن تصویری ثبت می‌کنند که بسیار متفاوت‌تر از فضای معماری واقعی است.
وی ترجیح می‌داد به جای عکس‌برداری از جزئیات بناها و به خصوص بناهای تاریخی یک عکس کلی بگیرد و در آن تک عکس مطلبی که قرار است در توضیحات عکس بیاید را به تصویر بکشد؛ همچنین به این باور غلط که عکاسی معماری باید در یک مکان خالی از عناصر انسانی باشد اشاره کرد و از عکاسان درخواست کرد تا این باور را فراموش کنند چراکه با عناصر انسانی می‌توان نسبت اندازه بنا و ابعاد جزئیات فضا را در عکس به خوبی به مخاطب نشان داد.
* ژانر، تعیین‌کننده عناصر موجود در عکس
وی معتقد بود جوی که در این بنا حکم‌فرماست و نوع معماری آن اجازه نمی‌دهد که از یک نفر با لباس محلی در این فضا عکاسی کرد اما می‌توان برای همخوانی با فضا از یک خانم با چادر مشکی در این مکان عکاسی کرد چراکه عکاسی معماری ژانرهای متفاوتی دارد و انتخاب این عناصر نسبت به ژانر متفاوت خواهد بود.
در ادامه صحبت‌های اشکر به سمت استفاده از تجهیزات برای عکاسی از این مکان رفت و لنز در رنج 16 تا 24 را برای عکاسی از این مکان مناسب دانست؛ وی همچنین در مورد موقعیت مکانی صحبت به میان آورد و بیان کرد باید ببینیم زمان مورد نظر برای عکاسی در فضای مورد نظر ما چه ساعت و روزی است تا بتوانیم از بهترین نور واردشونده به این بنا بهره ببریم.
اما زمانی که سخن از انتخاب دریچه دیافراگم برای عکاسی معماری شد، اشکر بحث «هایپر فوکال» لنز را مطرح کرد و راه متوجه شدن این مشخصه لنزها را سایت‌هایی در فضای اینترنت معرفی کرد که اطلاعاتی در مورد لنزها به عکاسان می‌دهند؛ وی همچنین «داینامیک رنج» را عنصر مهم برای عکاسی معماری دانست و بیان داشت که این اصطلاح مشخصه‌ای است که کمک می‌کند همه سایه‌ها و نورها را در عکس به وضوح ببینیم.
اما نکته آخری که مورد توجه عکاسان قرار گرفت این بود که با توجه به اینکه قرار نیست عکس‌های معماری تاریخی به فروش برسد، اشکر نیازی برای ایجاد تغییراتی در عناصر اضافی عکس نمی‌دید، اما در مورد مجموعه عکس‌هایی که گرفته می‌شود، گفت: برای مجموعه عکس‌ها به توضیحات کوتاه برای عکس‌ها نیاز داریم که این توضیحات از اهمیت بالایی در معرفی بنا برخوردار است.
* نقاشی‌های مسحورکننده دیوارها
پس از این توضیحات عکاسان سعی کردند تا علاوه بر پرداختن به جزئیان بنا دیدهای کلی را نیز در عکس‌های خود داشته باشند تا بتوان یک دید کلی از فضا به بیننده عکس‌ها داد، اما برخی نیز جزئیاتی که در نقاشی‌های مسحورکننده نقش بسته بر روی دیوارها وجود داشت را برای گرفتن عکس انتخاب می‌کردند.
وسایل مختلفی مثل یک گرامافون قدیمی، میز سرو چای با قوری و سماور قدیمی که بر روی آن قرار داشت، اتوهای ذغالی، چراغ‌های نفتی و برخی دیگر از وسایل قدیمی که در آشپزخانه‌های خانه‌های تاریخی به چشم می‌خورد نیز انسان را به سال‌ها قبل می‌برد و قدیمی بودن این بنا را به کرات گوشزد می‌کرد.
مثل همیشه برخی نیز فضا را مناسب دیدند و نتوانستند از گرفتن عکس‌هایی از خودشان در این بنای زیبا که با شیشه‌های رنگی و وسایل قدیمی فضایی بی‌نظیر ایجاد می‌کرد، بگذرند؛ نهایتا هم پس یک نیم روز تماشای بازی پیکسل‌ها در انگورستان ملک‌التجار، نوبت به عکس یادگاری عکاسان اصفهانی رسید.
