به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، با پیشنهاد شورای‌عالی شهرسازی و معماری ایران در دولت یازدهم، مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی از سوی وزارتخانه ماموریت یافت تا با همکاری دستگاه‌های ذی‌مدخل، پهنه‌های گسلی شهر تهران را شناسایی کند. در همین راستا نیز فعالیت‌ها و مطالعات آغاز شد و در نهایت در سال ۹۵، پیرو مصوبه شورای‌عالی شهرسازی و معماری ایران، نقشه پهنه‌های گسلی شهر تهران با توجه به ضرورت تهیه اسناد تهیه و تشخیص مناطق پرخطر با همکاری و محوریت مرکز تحقیقات تهیه شد و سپس در شورای‌عالی شهرسازی و معماری ایران به تصویب رسید و ابلاغ شد. 
در همین رابطه محمد سعید ایزدی دبیر شورای‌عالی شهرسازی و معماری ایران، اعلام کرد: نقشه پهنه‌های گسلی پایتخت برای شهرداری و دستگاه‌های مرتبط ارسال شده است. شناسایی پهنه‌های گسلی کمک می کند تا ساخت و سازهایی که در این عرصه‌ها وجود دارند، مقاوم‌سازی شوند و اینها ویژگی اسنادی است که تولید شده اند و در اختیار دستگاه‌های مرتبط و مردم قرار گرفته است.
بر اساس این گزارش، آنچه مورد تاکید است این است که شهرداری اولا از دادن مجوز ساخت ساختمان های بالای ۱۲ طبقه پرهیز کند و همچنین ساختمان های حساس همچون پمپ بنزین، بیمارستان، مدرسه و ساختمان‌هایی که ساخت آنها در پهنه های پرخطر است، در این مناطق توصیه نمی شود و به تدریج باید خالی از مواردی شود که ایجاد خطرات فراوانی خواهد کرد.
محمد شکرچی‌زاده رئیس مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی پیش‌تر نیز با اعلام این مطلب که ضرورت دارد تا منابع سوختی مهمی که در پهنه‌های گسلی قرار دارند به سرعت جابه جا شوند، جابه‌جایی ساختمان‌های اصلی و مهم در پهنه‌های گسلی در بازه‌های زمانی ۳۰ تا ۴۰ ساله راهکاری مناسب خوانده و اعلام کرده بود: مقاوم‌سازی ساختمان‌هایی که در پهنه‌های گسلی زلزله قرار دارند و جلوگیری از توسعه آنها از جمله راهکارهای است که ضرورت دارد در دستورکار قرار بگیرد.
وی اعلام کرد: ۳۱۸۹۵۵ مترمربع از شهر تهران در بافت فرسوه و در محدوده و حریم گسل‌های زلزله قرار دارند و همچنین ۶۵ درصد ساختمان‌ها در حریم گسل شهر تهران است.
به گفته این مقام مسئول، ۲۷ کیلومتر مربع سطح شهر تهران پهنه گسل‌های اصلی است و بدترین وضعیت را گلاب‌دره دارد که باید در اولویت جدی برای جابه‌جایی و مقاوم سازی قرار بگیرد.
بر اساس اطلاعات درج شده در سایت شهرداری منطقه ۵ شهر تهران، این منطقه، منطقه ۵ شهرداری تهران در شمال غربی تهران واقع گردیده است. قبل از شکل گیری منطقه ۲۲ شهر تهران، منطقه ۵ به عنوان غربی ترین حد شهر تهران به حساب می آمده است. محدوده ای که روزگاری روستاهای سرسبز حاشیه تهران را تشکیل می داده که به دلیل قرار گرفتن در کوهپایه دارای آب و هوای مطلوب، دسترسی مناسب، بافت شهرسازی متمایز و بسیاری از عوامل دیگر سبب شد که طی دو دهه گذشته این منطقه بیشترین رشد جمعیت و کالبد را داشته باشد. این منطقه با مساحت تقریبی ۵۴/۲۸ هکتار، جمعیتی ۸۰۰هزار نفر را در خود جای داده است. حدود و ثغور این منطقه در تقسیمات شهر تهران به گونه زیر است:
- از شمال به ارتفاعات شمال تهران
- از شرق به بزرگراه آیت الله اشرفی اصفهانی -محمد علی جناح
- از جنوب به جاده مخصوص کرج
- از غرب به مسیل کن
منطقه ۵ از شرق همسایه منطقه ۲، از جنوب مجاور منطقه ۹و از غرب در مجاورت مناطق ۲۱و۲۲ می باشد، همانطور که گفته شد شمال منطقه را نیز ارتفاعات شمالی شهر تهران را شکل داده است.
بر اساس تقسیمات داخلی ملاک عمل شهرداری در وضع موجود منطقه ۵ از ۷ ناحیه و ۲۹ محله تشکیل شده است. در بین نواحی هفت گانه منطقه، ناحیه ۳ با بیشترین مساحت مشتمل بر ۸ محله و ناحیه ۵ با کمترین مساحت از ۳ محله تشکیل شده است.
پیشینه اجمالی و مراحل گسترش و توسعه کالبدی منطقه ۵ شهرداری تهران:
بستر های اولیه سکونت در منطقه ۵ را می توان در ۵ محله آن دانست که مهمترین آن روستای کن میباشد. علاوه بر روستای کن ۵ محدوده دیگر که از لحاظ قدمت به مانند کن به گذشته دور باز می گردند، عبارتند از باغ فیض، ده حصارک، مرادآباد، حسن آبادو وسک، دو محدوده حسن آباد و وسک در درون بافت شهری منطقه حل شده و اثر قابل ملاحظه ای از آنان به جای نمانده است، ولی سه محدوده دیگر آن کماکان آثاری از گذشته را در خود دارند. منطقه ۵ شهرداری تهران دارای ۷ ناحیه است. به لحاظ قدمت سکونت در نواحی شمالی منطقه به خصوص نواحی ۲و۳ قدمتی دیرینه دارند. سابقه سکونت در روستای کن در ناحیه دو به بیش از هزار سال و حتی بر اساس پاره ای پژوهش ها به پیش از اسلام باز می گردد. روستای کن در گذشته کاربرد کاروانسرایی نیز داشته است. قرار گیری در مسیر زایران امام زاده داوود و برخورداری از آب و هوای مناسب از تداوم سکونت در این محدوده است. محلات باغ فیض و پونک نیز در ناحیه ۳ از نخستین سکونت گاه های شمال و شمال غرب تهران هستند که با وجود قدمت زیا د آن ها تاریخ مستند و دقیقی از زمدت زمان پیدایش آن ها در دست نیست. هسته اولیه این دو محله در ناحیه ۳ روستاهای پونک و باغ فیض است. عبور رودخانه از محدوده این دو روستا وجود امام زاده های عین علی و زین علی در محله پونک و امام زاده های علی بن جعفر (ع) و سید محمدرضا(ع) در باغ فیض هسته های اولیه سکونت در این دو محله را شکل داده است.
