جهانگیر درویش یکی از هفت معمار برتر دنیا / روایت سیدمحمد بهشتی، ایران درودی و روزبه خسروی درباره یکی از تاثیرگذاران معماری معاصر ایران

مراسم نکوداشت جهانگیر درویش در گالری فرمانفرما برگزار شد. این مراسم در خلال نمایشگاه آثار این معمار برجسته، برگزار شد.

 هنرآنلاین: مراسم نکوداشت و زادروز دکتر جهانگیر درویش در گالری فرمانفرما با حضور ایران درودی، سید محمد بهشتی، احمد محیط طباطبایی و.... برگزار شد. در ابتدای این مراسم تکتم فرمانفرمایی با خوشامدگویی به حضار، زادروز دکتر درویش در روز 13 شهریور را تبریک گفت و سپس مهندس بهشتی به سخنرانی درباره دکتر جهانگیر درویش پرداخت.

بهشتی با اشاره به معماری معاصر ایران گفت: ما وقتی معماری معاصر ایران را بررسی می­‌کنیم، تعداد افرادی که آثاری را در این دوره پدید آوردند و آبرویی برای معماری معاصر خریدند، خیلی زیاد نیستند. در سال یک‌صد میلیون مترمربع ساختمان در ایران ساخته می­‌شود. یعنی ما سالی یک‌صد میلیون متر مربع فرصت داریم کار خوب انجام بدیم، ولی متأسفانه در تاریخ معاصر ایران، ما معکوس عمل کردیم و سالی یک‌صد میلیون کار بد ساخته­‌ایم.

وی افزود: در این میان معدود معمارانی هستند که از سویی سواد کافی دارند و از سویی دیگر از ذوق و سلیقه کافی برخوردارند؛ همچنین از مسئولیت و وجدان کافی بهره می‌برند. معمولاً این دسته معماران خلاف جریان عمومی حاکم بر معماری معاصر ایران باید حرکت کنند. معمولاً این مسیر برای معمارانی که بخواهند اثری ماندگار خلق کنند ناهموارتر است. دکتر درویش یکی از همین معماران هستند و کارهایی که انجام داده­‌اند آثاری ارزشمند و ماندگار هستند. من خوشبختانه در یکی از پروژه­‌های آقای درویش، ساختمان صدا و سیما حضور داشتم و همکاری کرده­‌ام. ارزش‌های این اثر را از جهت سلامت معماری می­‌توان دید و درک کرد. یک توفیق دیگری که برای من وجود دارد، اینکه با جناب درویش هم‌دانشکده­‌ای هستیم و ایشان سال بالایی من محسوب می­‌شود و همیشه در دانشگاه سال بالایی خیلی محترم است و از یک حقوق ویژه­‌ای برخوردار است.

وی افزود: یکی از ویژگی­‌های معمارها ذوالفنون بودن است یعنی دارای فن­‌های مختلف هستند. یک معمار می­‌تواند یک نقاش خوب باشد، معمارها در تئاتر، سینما و حوزه­‌های مختلفی دست دارند، آقای درویش نیز یکی از معماران ذوالفنون است و امیدوارم سال­‌های سال از حضور و ذوق و دانش ایشان بهره­‌مند شویم.

پس از پخش ویدئویی از آثار و صحبت­‌های جهانگیر درویش، ایران درودی به بیان صحبت­‌هایی در رابطه با نحوه آشنایی با درویش و خصوصیات اخلاقی او پرداخت، او ابتدا زادروز دکتر درویش را تبریک گفت و در ادامه افزود: حدود پنجاه سال است که دکتر درویش را می­‌شناسم، او یکی از مفاخر و یکی از ارزشمندترین­‌های ایران است. ایشان موزه ایران درودی را به من هدیه کردند، معماری این خانه-موزه اثر آقای درویش است و من از سال­‌هایی که در تلویزیون کار می­‌کردم با جهانگیر درویش آشنا شدم، زمانی­‌که او ساختمان سیزده طبقه تلویزیون را می­‌ساختند. زمانی­‌که در تلویزیون به عنوان تهیه­‌کننده و کارگردان کار می­‌کردم جلساتی را در تلویزیون برگزار می­‌کردم که به تنهایی تصمیم نگیرم یکی از تصمیم­‌گیرنده­‌ها خوشبختانه دکتر درویش بود. این جلسات موجب آشنایی من با خانواده ایشان شد، آشنایی با همسر و دو فرزند درویش.

وی افزود: به حق جهانگیر درویش یکی از هفت معمار برتر دنیا است که در سال 2002 برگزیده شد و این انتخاب برای ما ایرانیان افتخار است. من بسیار از جناب دکتر درویش یاد گرفتم، بخصوص از او فروتنی، تواضع و آرامش را آموختم. من داشتن هم‌وطنی چون شما را به خودم و دیگران تبریک می­‌گویم و امروز روز مبارکی برای هنر و فرهنگ ایران است.

پس از سخنرانی ایران درودی، دکتر جهانگیر درویش در روز تولدش و در میان آثارش در گالری فرمانفرما در مورد سالها فعالیت هنری خود سخن گفت: من با کارم زندگی کردم. یک چیزهایی در این حرفه وجود دارد که مهمتر از آن­ چیزی است که ما در ظاهر ساختمان می­‌بینیم. اولاً آن زمان به شکل مزایده­‌ای پروژه­‌ها واگذار می­‌شد و به یک­‌باره دستور آمد که ساختمان­‌ها از بتون آرمه و ضد زلزله باشند.

او در ادامه صحبت­‌هایش به مرور خاطراتی در دوران فعالیتش پرداخت: مشغول انجام یک پروژه­‌ای متعلق به کارخانه مرسدس بنز بودم که  شخصی پیشنهاد ساخت پروژه­ای متعلق به رئیس پلی­‌تکنیک را به من داد. من هم طرحی کشیدم پر از خط که هیچ چیز از میان این خطوط قابل دریافت نبود. مدیر پروژه وقتی پلان را دید گفت: این طرح را از کدام طرف باید دید؟ جهت آن بالا است یا پایین؟ و نهایتاً او کار را به من واگذار کرد. معتقدم باید همیشه در کار رُک باشیم و صادقانه رفتار کنیم و اگر به نفع مردم کار کنیم حتماً موفق خواهیم شد.

در ادامه این مراسم دکتر روزبه خسروی در مورد آثار دکتر درویش به سخنرانی پرداخت، او با اشاره به فعالیت‌های خود گفت: برای من جای بسی خشنودی است که پس از چهل و اندی سال بازگردم به آن روزها، زمانی که در مجله هنر و معماری در خدمت آقای دکتر درویش بودم و برای تهیه گزارش از پروژه­‌هایی که در سطح شهر انجام می­‌شد خدمت معماران و مهندسان می­‌رسیدم. یکی از آن پروژه­‌ها ورزشگاه تختی بود که طراح و معمار آن دکتر درویش بودند. در آن دوران، من نزدیک به یک‌سال به دفتر ایشان در خیابان ولیعصر مراجعه می­‌کردم و به اتفاق ایشان که اکثراً با لباس کار هم بودند به کارگاه استادیوم تختی می­‌رفتیم. پروژه­‌ای که برای نخستین بار با سیوه­ای نوین در ایران در حال احداث بود.

وی ادامه داد: در گذشته صرفاً تخصص و دانش در کار ملاک نبود بلکه گذر از آزمون­‌های اخلاقی و مسئولیت­‌پذیری گام اول در شروع هر کاری بود. آقای دکتر درویش بسیار اخلاق­‌مدار بود و من خیلی از نکات اخلاق حرفه­‌ای را از ایشان الگو گرفتم. یکی از ویژگی­‌های ایشان اتود زدن درجا بود. ایشان در محل و در لحظه کار را اتود می­‌زد و به نتیجه می­‌رساند و نیاز نبود که کاغذ پشت کاغذ و نقشه پشت نقشه بکشد. در مورد روابط ایشان با همسرشان هم باید گفت ایشان الگوی با هم بودن هستند و من نبودند بلکه ما بودند. آنها سال­‌های سال در کارگاه‌شان کنار هم کار کردند و با هم یکی بودند. ما تصویر کارها و آثار ایشان را بارها در مجله هنر و معماری منتشر کردیم و به چاپ رساندیم. امیدوارم سایه ایشان بر سر معماری ما همچنان باشد.

در ادامه این مراسم جشن تولد استاد درویش با حضور هنرمندان و معمارانی همچون علیرضا قلی‌­نژاد، عمید مسعودی، حسن اوصانلو، محمدمهدی محمودی، فرشاد فرهی، امیرمسعود دباغ، سیاوش تیموری، مهدی ریاضی، پرویز طلایی، عبدالرضا زکایی، حسن ملک، گودرز معنوی، حمیدرضا ناصرنصیر و منوچهر صوراسرافیل برگزار شد.