حاکمیت ادبیات مهندسی بر فرهنگ آمایش سرزمین در ایران
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، نخستین نشست تخصصی معاونت معماری و شهرسازی با موضوع بررسی سیاستهای نوین شهرسازی در پاریس با حضور مدیران کل دفاتر طرحهای کالبدی، معماری و طراحیشهری و نظارت بر طرحهای توسعه و عمران و همچنین کارشناسان حوزه شهرسازی و ماکان رفعتجو رئیس انستیتو شهرسازی فرانسه در ساختمان دادمان وزارت را و شهرسازی برگزار شد.
در این جلسه، کامبیز مشتاقگوهری مدیرکل دفتر طرحهای کالبدی وزارت راه و شهرسازی اعلام کرد: نخستین تجربههای آمایش سرزمین به لحاظ تاریخی از تحولات ناپلئونی در قرن ۱۹ شروع شد و این روند آغازش از سوی شهرساز مشهور فرانسوی، ژرژ بارون اوسمان بود که نظرات ویژهای را در پاریس به واسطه این ایده ایجاد کرد. در آن دوران، فرانسویها آمایش سرزمینی را بر اساس ایدههای این شخصیت آغاز کردند و البته اوسمان به دلیل طرح نوسازی پاریس مشهور شد.
مدیرکل دفتر طرحهای کالبدی ادامه داد: نقطه عطف دیگر در حوزه شهرسازی را در جنگ جهانی دوم در فرانسه شاهد هستیم که در حقیقت نوعی نقد نسبت به تمرکز گسترده در پاریس است و در مقابل نوسازی در پاریس، بضاعت تجهیزات و برنامهریزی شهری در فرانسه را به تصویر میکشید.
وی گفت: این مجموعه گفتگوها بین ایدههای مختلف در فرانسه در حوزه شهرسازی در نهایت به آنجا میرسد که ساختاری در فرانسه متشکل از چندین وزارتخانه عمده شکل گرفت که متشکل از وزارت شهرسازی و معماری بود که بعدها تبدیل به وزارت آمایش و تجهیزات و زیرساختها شد. همچنین موسسهای نیز شکل گرفت که جمعکننده سیاستهای ساماندهی آمایش در کشور فرانسه و توزیع فعالیتها و زیرساختها بود که هدفش رسیدن به برخی از رکوردهایی بود که کشور آلمان به عنوان کشور همسایه فرانسه و به عنوان کشور ساختارمند و پیشرو به واسطهاش شناخته میشد.
مشتاق گوهری یادآور شد: این تجربه، تجربه به هم پیوسته ای است که باعث توسعه بخش عمده ای از زیرساختها در فرانسه میشود.
وی همچنین اعلام کرد: آنچه که برای کشور ما مهم است این است که ما با تجربه آمایش آشنا هستیم و توسعه زیرساختها و توزیع امکانات در مناطق مختلف یک جور ادبیات مهندسی را بر فرهنگ آمایش کشور ما حاکم کرده است.
مدیرکل دفتر طرحهای کالبدی وزارت راه و شهرسازی گفت: البته بعدها ما با مفاهیم دیگری در آمایش فرانسه آشنا میشویم که شامل مباحثی همچون مشارکت اجتماعی، نگارههای سیاسی در حوزه آمایش که میتوان این مباحث را در ساختار شهری پاریس را جستجو کرد. پاریس آنتیک از شکل گیری اش در دوران رومنها تا دوره قرون وسطی، پاریس کلاسیک، پاریس قرن نوزدهم و پاریس بعد از جنگ که در نهایت رسید به روسای جمهوری نیکلای سارکوزی، پاریس بزرگ که یکی از عمده نگاههایش توسعه زیرساختها و آمایش گسترده در شهر پاریس؛ متروپل اروپایی است همه و همه تعریفی از پاریس است.
وی ادامه داد: آقای رفعتجو رئیس انستیتو شهرسازی پاریس، نگاه انتقادی نسبت به تجربههای شهرسازی معاصر دارند و این نوع نگاه میتواند برای ما بسیار حائز اهمیت باشد و به شهرسازی ما و بهره مندی از تجربیات سایر کشورها برای حل برخی از مشکلاتی که در این زمینه در برخی از کلانشهرها وجود دارد کمک قابلتوجهی کند.