یک کارشناس شهرسازی گفت: از شاخصههای مهم در تهیه طرح جامع شهری توجه به مشارکت شهروندان، ذینفعان، نهادها و اصناف برخواسته از مردم است.
مصطفی خضری در گفتوگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: ذینفعان طرح باید در مراحل تدوین و تصویب طرح جامع مشارکت داشته باشند در غیر این صورت طرح جامع از جامعیت و اثربخشی مناسب برخوردار نخواهد بود.
وی ریشه مشکلات شهرها را فاصله بین نیازها، چالشها و واقعیتها با طرحها و تصمیمات متولیان دستگاهها و نهادها دانست و افزود: چنانچه بین نیازهای شهروندان و جامعه شهری با اسناد بالادستی همانند طرح جامع فاصله وجود داشته باشد؛ چشمانداز مطلوب برای یک شهر محقق نمیشود.
این کارشناس شهرسازی گفت: شهر باید محیطی آرام و راحت برای زندگی شهروندان باشد، زیرا بدون توجه به نیاز و خواستههای انسانهای ساکن در شهر و مشارکت آنان شهر ایدهآلی وجود نخواهد داشت؛ تبیین و شناخت دقیق وضع موجود شهر از جمله مراحل مهم در تهیه طرح جامع شهر است، بنابراین باید برداشت و شناخت دقیقی از وضعیت فعلی شهر از جمله در زمینه مشکلات، استعدادها و ظرفیتها انجام گیرد.
خضری با تأکید بر اینکه بدون شناخت درست از وضع موجود فرآیند تهیه طرح جامع با چالش روبرو میشود، خاطرنشان کرد: در مطالعات پیشزمینهای باید مکانیزم مشارکت مردم نیز مدنظر قرار گیرد، بنابراین زمینه مشارکت مردم، ذینفعان و جامعه حرفهای را باید به درستی تبیین کرد؛ برای دستیابی مناسب به افق طرح باید همه عوامل و متغیرهای موثر مورد توجه قرار گیرد.
جایگاه شهرکهای اقماری در طرح جامع چیست؟
وی افزود: شهرکهای اقماری به عنوان مکانهایی برای مدیریت جمعیت و جلوگیری از سرازیر شدن آن به کلانشهرها موثر است، بنابراین این شهرکها باید از حالت خوابگاهی خارج و تبدیل به شهرهایی فعال، پویا و زنده شود و در طرح جامع نیز باید تدابیری برای رسیدن به این مهم در نظر گرفته شود.
این کارشناس شهرسازی درباره نحوه پیشبینی میزان مهاجرت به اصفهان گفت: مطالعات آماری سالهای گذشته و در نظر گرفتن میانگین مهاجرت و رشد جمعیت با یک تلورانس منطقی میتواند به نحوه این پیشبینی کمک کند؛ به علاوه استانها و مناطق مهاجر فرست به شهر اصفهان نیز باید شناسایی شود و مطالعاتی جمعیتی در این مناطق نیز مورد بررسی قرار گیرد.
خضری افزود: عدم تغییر و توسعه مکانهای مهاجرفرست قطعا یکی از زمینههای رشد مهاجرپذیری شهر اصفهان است که باید در تهیه طرح جامع مد نظر قرار گیرد تا یک افق جمعیتی متناسب با شرایط منطقهای پیشبینی و تدابیر لازم در این زمینه اتخاذ شود.