 مهندس قهاری اظهار داشت: اگر داریم در مورد شهرسازی دانش بنیان صحبت می کنیم باید در ابتدا راجع به شهری که در موردش کار می کنیم شناخت داشته باشیم تا اتفاق نادرستی که برای شهرسازان ما در طول ۵۰ سال اخیر اتفاق افتاد، نیفتد.
برنامه "گفت و گوی علمی" رادیو گفت و گو با موضوع شهرسازی دانش بنیان و با حضور مهندس سید علیرضا قهاری رئیس انجمن مفاخر ایران به روی آنتن رفت.
مهندس سید علیرضا قهاری شهرسازی بدون دانش را مقابل شهرسازی دانش بنیان خواند و گفت: شهرهایی که به دست بشر ساخته می شود وقتی دارای افراد متخصصی برای ساخت و ساز و برای شکل گیری و توسعه است، بر اساس علم و دانش دارد شکل می گیرد و زمانی که بر حسب سلیقه های فردی یا احیانا سلیقه های افراد غیرمتخصص شکل بگیرد شهرسازی بدون دانش می شود.
وی با اشاره به مولفه های موثر در شهرسازی عنوان کرد: از یک طرف شهروندان هستند، کسانی که در یک جامعه شهری زندگی می کنند و به این شهر و جامعه شکل می دهند. از طرف دیگر قانون گذاران هستند.
رئیس انجمن مفاخر ایران یادآور شد: بخشی از برنامه ریزان شهری را می توانیم در هر دو این مولفه ببینیم هم در قالب قانون گذار و شکل دهنده به تئوری و نظریه های شهرسازی و بخشی هم در قسمت اجرا یا بخش هایی که یا مدیریت شهر را دارند و یا در طراحی شهر و ساخت و ساز شهر مشارکت می کنند.
وی با بیان اینکه دانش شهرسازی به شکل جدید سابقه طولانی ندارد، متذکر شد: اگر این دانشی که از فرهنگ های دیگر گرفته شده و داریم از آنها الگوبرداری می کنیم، نوعی تقلید و الگوبرداری از فرهنگ و داده های فرهنگی جوامعی است که احیانا ممکن است خیلی با سرزمین و جامعه ما مطابقت نداشته باشد نمی توانیم بگوییم دانش بنیان نیست.
قهاری افزود: وقتی الگوهای شهرسازی را عینا از کشورهای دیگر می گیریم، طراحی شهری ما با وارداتی که داریم مثل اتومبیل، اتوبوس، راه آهن باعث می شود تا شکل شهرهایمان ناگزیر یک الگویی بر اساس شهرهای غرب یا شرق باشد.
وی با تاکید بر اینکه نیاز به شهرسازی دانش بنیانی داریم که بر مبنای هویت و فرهنگ و چیزهایی که جامعه را با عنوان جامعه ایرانی معرفی می کند، باشد، گفت: اگر این دانش را نداریم شاید خیلی سعی نکرده ایم. زندگی امروز برعکس اینکه زندگی انسان محوری باشد، زندگی ماشین محور است.
رئیس انجمن مفاخر ایران شناخت یک شهر را در اولویت شهرسازی دانش بنیان دانست و اظهار داشت: اگر داریم در مورد شهرسازی دانش بنیان صحبت می کنیم باید در ابتدا راجع به شهری که در موردش کار می کنیم شناخت داشته باشیم. مثلا فرض کنیم در ایران ۵۰۰ شهر را داشته باشیم که می خواهیم آنها را با ساختارهای دانش محوری رشد دهیم، قطعا اتفاق نادرستی که برای شهرسازان ما در طول ۵۰ سال اخیر اتفاق افتاد، می افتد.
وی با ابراز به اینکه نباید غافل شویم که اگر می خواهیم دانش محوری را برای شهرهایمان نسخه کنیم این نسخه برای شهرهایمان یکسان نباشد، خاطر نشان شد: اولین چیزی که وقتی شهرسازان وارد این مقوله می شوند، باید راجع به آن محیط و آن شهر شناخت داشته باشند و نسخه یکسانی را برای تهران، بوشهر یا زابل ننویسند. آن وقت می توانیم امیدوار باشیم که شهرهای دانش بنیان در طول سال های آینده بتوانند به مفهوم واقعی خودش ساخته شوند.
قهاری با بیان اینکه در شهرسازی دانش بنیان فرهنگ حرف اول را می زند، یادآور شد: هنوز در آغاز راه هستیم و فرهنگ استفاد از این دانش و تکنولوژی را نداریم و تقلید و وارد می کنیم و می خواهیم آن را ایرانیزه کنیم ولی چون بلد نیستیم خرابش می کنیم، بهتر است شرکت های دانش بنیان روی این مقوله کار کنند و دوم باور مسئولین است که باید به این مسئله اعتقاد داشته باشند.
| 
