تاب آوری شهری بحثی است که طی سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است؛ مفهومی که به نام برگشت پذیری در خصوص بحران هایی است که ممکن است کلان شهر ها با آن مواجه هستند اما پایتخت تا چه میزان قدرت برگشت پذیری بحران ها را در خود دارد؟
به گزارش تیتر شهر؛ تهران بستر مواجه با بحران های مخلف را دارد و اساسا مقابله با این بحران ها و زمان مدیریت آن اهمیت بسیار زیادی دارد؛ اما تهران چه میزان زمان برای بازگشت به تعادل پس از اتفاقات غیر قابل پیش بینی دارد؟ اساسا برنامه های مدیریت شهری در این رابطه چیست؟
هنگامی که از تاب آوری سخن به میان می آید که در مقابل چه چیزی باید توان مقابله داشته باشیم همه بحران ها شامل سیل و زلزله و... زمان بندی مختلفی از تاب آوری دارند.
شهرهای تاب آور به چه معنا هستند و این تاب آوری در چه معنایی خلاصه می شود؟ شهرهای تاب‌آور آماده هستند در شرایط غیرمنتظره، به سرعت به بحران ها پاسخ داده و با وجود شرایط سخت به کار خود ادامه دهند. شهر تاب‌آور در بلندمدت نیازمند توانایی برای برگشت به حالت قبل از بحران وارده و نیازمند توانایی تغییرات ظریف و انعطاف‌پذیر در طول زمان و توسعه شهر است.
در این شهرها ساختمان‌های کمتری فرومی‌ریزند و قطعی برق کمتر و بحران های آب کمتری رخ می‌دهد. تعداد کمتری از خانواده‌ها در معرض خطر قرار می‌گیرند و تعداد کمتری مرگ ومیر و آسیب‌دیدگی در خصوص بحران ها اتفاق می‌افتد از این رو ناهماهنگی و مشکلات ارتباطی کمتری روی می‌دهد. به طور کلی، یک شهر تاب‌آور؛ با‌دوام، سازگار، پایدار و مستحکم است.
در شهرهای تاب‌آور در برابر حوادث برنامه‌ریزی و مدیریت حوادث به‌گونه‌ای است که حداقل تلفات انسانی و خسارات اقتصادی بر شهر تحمیل وحفاظت و حمایت‌های لازم از استمرار معیشت، زندگی و سلامت شهروندان صورت گیرد. اما در سطح مل نگاه کلی آن است که هر وقت حادثه‌ای مانند زلزله رخ داد، آن را مدیریت کنیم که این نگاه تقریباً در دنیا منسوخ شده؛ نگاهی که بحران‌محور است. مدل دیگر پیش‌فعال بودن در برابر خطرات بالقوه است؛ در این دیدگاه کالبد شهرها در برابر حوادث مقاوم می‌شود و شهرها از لحاظ فضا و زیرساخت‌ها و شبکه ارتباطی در برابر حوادث احتمالی در برابر زلزله مقاوم‌سازی شده، اما نگاه دیگری نیز در خصوص مقابله با خطرات طبیعی وجود دارد و آن تاب‌آوری شهری است؛ یعنی علاوه بر کالبد شهرها در برابر بحران‌ها و آمادگی شهر در زمان بحران، مردم و شهروندان را نیز در برابر حوادث احتمالی توانمند کنیم و افرادی را پرورش دهیم که بتوانند هم به خود و هم در برابر دیگران در برابر بحران‌ها کمک کنند.
تلاش ها در خصوص نوسازی بافت فرسوده یکی از دلایلی است که متولیان سعی می کنند به تاب آوری شهری کمک کنند اما در حقیقت قسمت هایی مانند مترو تا چه میزان در مقابل زلزله و یا اهداف تروریستی تاب آور هستند.
در این رابطه رئیس شورای شهر تهران در خصوص تاب آوری مترو تهران گفت: ایستایی مترو بستگی به شدت زمین لرزه دارد اما متروی تهران تا هشت ریشتر را تحمل می‌کند. بر اساس نرم‌های ساخت و ساز و اظهارات پیمانکاران خطوط جدید هم قدرت تحمل زلزله هشت ریشتری را دارند اما مترو با زلزله بالای هشت ریشتری دچار شکستگی می‌شود اما ریزشی ندارد، اما دقت داشته باشید که برای قابل استفاده کردن فضای داخل مترو ، باید فضای داخل آن تجهیز شود. اگر برق مترو قطع شود نهایتا تا سه ساعت روشنایی داریم اما می‌توان با تجهیز موتور برق وایجاد امکانات سوله‌های بحران از ظرفیت مترو در زمان بحران استفاده کنیم.
با این وجود همچنان سوالات بسیار زیادی در خصوص میزان تاب آوری مطرح است و اظهارات ضد و نقیضی بیان می شود.
همان گونه که شاهد بودیم کلان شهر تهران در رابطه با روزهای برفی توان مقابله با بحران را نداشت و حال با وجود زلزله ی عظیمی که پیش بینی می شود اما و اگر های بسیاری در خصوص مدیریت حجم جمعیت مردم تهران به ذهن می رسد و اینکه اساسا مترو ظرفیت حضور جمعیت بالا را دارد چرا که در حالت عادی تهویه ها به صورت مناسب پاسخگوی مترو سواران نیست و شدت گرما در ایستگاه های مترو نمایان است با این وجود در مواقع بحران که توان مدیریت کمتری دیده می شود باز هم به همین اندازه می توان اطمینان داشت؟
