ماجرای شهری که آباد می شد اگر پل صدر نبود !

پل طبقاتی صدر چند سال گذشته با هزینه سر سام آور و بدون دریافت مصوبه از سوی شورای شهر تهران ساخته شد؛ حال که می گذرد بسیاری از کارشناسان عنوان کرده اند که به جای هزینه گزاف این پل که دردی از مردم دوا نکرد کارهای مهم دیگری می توانستیم انجام بدهیم.

به گزارش تیتر شهر؛ شهردار سابق تهران وعده داد که «مشکل ترافیک را سه ساله حل می‌کنم». اکنون چهاار سال از آن زمان می گذرد و گره های ترافیک‌ سرسام‌آور تهران همچنان ادامه داد و سبک زندگی مردم تهران مردم را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. قالیباف برای حل این معضل سعی کرد پل طبقاتی بسازد که ترافیک منطقه را کم کند، اما ساخت این پل با هزینه گزاف برای شهر تمام شد.

هنگامی که نخستین پل دو طبقه بیش از 70 سال قبل در آمریکا ساخته شد، تصور بر این بود که این پل‌ها قرار است بخش اعظمی از مشکل ترافیک و رفت و آمد را حل کند. با این وجود چند سال بعد هنگامی که نوبت به بررسی کارایی این نوع پل‌ها رسید، محققان شهرسازی متوجه شدند طی سال‌های بهره‌برداری از پل، تردد خودرو‌ها افزایش شدیدی در مسیر‌های قبلی پیدا می‌کند و ضمنا تقاضای سفر با خودروی شخصی به جای خودروهای حمل‌و‌نقل عمومی زیاد می‌شود. گذشته از این هزینه نگهداری و تعمیر این پل‌ها نیز سرسام‌آور و تصاعدی است.  

از این رو ساخت پل طبقاتی صدر از این قاعده مستثنی نیست؛ برخی متخصصان حوزه حمل و نقل شهری معتقدند که پل طبقاتی صدر بین 5 تا 10 سال آینده به خاطر نداشتن توجیه علمی و ناکارآمدی در بهبود ترافیک، به ناچار تخریب خواهد شد.

 جالب تر آنکه بدون مجوز شورای شهر این عملیات و این پروژه با عظمت شروع می شود. این پروژه مطالعه می شود، طراحی می شود، تجهیز کارگاهی انجام می شود و در حال بتن ریزی پایه های پل از شورای شهر مصوبه می گیرند.

با گذشت بیش از سه سال از افتتاح پل طبقاتی صدر تهران، این پرسش هنوز برای بسیاری از متخصصان شهری مطرح است که 1300 میلیارد تومان از پول مردم برای ساخت این پل به عنوان یکی گرانترین پروژه های شهری، با چه توجیه علمی هزینه شده است. در این راستا بسیاری از کارشناسان با اظهار نظر در مورد این پل غیرکارآمد عنوان کرده اند که به جای هزینه ی سرسام آور این پل چه کارهای دیگر می توانستیم انجام بدهیم. 

مهدی روانشادنیا، عضو هیأت مدیره سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران در مصاحبه ای گفت که با هزینه ساخت پل صدر می توانستیم حداقل دو برابر پل ساخته شده خطوط مترو ایجاد کنیم.

همچنین مجید فراهانی، رئیس کمیته بودجه و نظارت در این راستا عنوان کرد: امروزه شاهد هستیم پل صدر نتوانسته کارکرد اصلی خود را که همان کاهش بار ترافیکی و ایفا نقش ترافیکی است را انجام دهد و خود معضلی برای ترافیک شده است‌. 

برخی صاحبنظران می گویند ساخت پل ها و اتوبان های دو طبقه به جهت خطرات زیست محیطی و مخاطرات زلزله منسوخ شده است. بر اساس آمار منتشر شده، مسئولین گذشته برای ساخت پل طبقاتی صدر و زیر گذر نیایش بیش از ۱ میلیارر دلار در آن زمان و به ترتیب ۱۳۰۰ میلیارد تومان برای پل صدر و ۲۷۰۰ میلیارد تومان برای زیرگذر نیایش هزینه کرده اند.

رییس کمیته بودجه شورا اظهار داشت: اگر ساخت هر کیلومتر مترو را ۲۲۰ تا ۲۵۰ میلیون تومان در نظر بگیریم می توانستیم دو خط مترو با همین ابعاد و طول بسازیم و بهره برداری کنیم.

از سوی دیگر محمد حقانی، رئیس سابق کمیته محیط زیست شورای شهر در مصاحبه ای  با اظهار تاسف از این موضوع که  ۳ سال پس از افتتاح این پل همچنان دستگاه کمپرسور روی آن کار می‌کند، اظهار کرد: بنا به اعتقاد بسیاری از کارشناسان پل صدر کوچکترین تاثیری در کاهش تعداد سفرها و مسائل زیست محیطی ندارد.

حقانی با بیان اینکه اجرای طرحی به این بزرگی و با چنین هزینه‌ای نیازمند مطالعه و برنامه‌ریزی همه‌جانبه است، خاطرنشان کرد: معمولا در طرح‌های ترافیکی این چنینی میزان پیک ترافیک را در نظر می‌گیرند؛ یعنی ما در پیک ترافیک نباید روی پل صدر توقف داشته باشیم، اما این طرح به قدری مطالعه نشده است که با وجود اینکه دو لاین روی پل وجود دارد؛ اکثرا پلیس یک لاین را می بندد تا با ترافیک صدر تلاقی نکند، زیرا بزرگراه بعد از خروجی پل، کشش این بار ترافیکی را ندارد، لذا پلیس با گذاشتن مانع و... ماشین‌ها را متوقف کرده و شاهد ازدحام ماشین‌ها روی پل هستیم.

وی با تاکید براینکه پل صدر پاسخگوی پیک ترافیک نیست، خاطرنشان کرد: به شهردار گفته‌ام؛ ای کاش به جای ساخت این پل، در زیرزمین همان منطقه مترو ایجاد می‌کردیم. در شهرهای توسعه یافته از زمان ایجاد مترو کمتر به ساخت بزرگراه‌هایی با این عرض وطول می‌پردازند

حقانی همچنین در جای دیگر عنوان کرده بود که به جای ساخت پل صدر می توانستیم باغات تهران را بخریم و به پارک عمومی تبدیل کنیم..