معماری خاص ترمینال شماره ۳ فرودگاه شنزن چین

الی گشت : ترمینال جدید فرودگاه شنزن چین (Shenzhen Bao’an International Airport) که سال ۲۰۱۳ افتتاح شده یک شاهکار هنری زیباست. در این اثر هنری، تکنولوژی های مدرن و پیشرفته با مولفه های هنری گردهم آمده اند و این فرودگاه جالب را ایجاد کرده اند. این ترمینال با معماری زیبا و عجیبش اگرچه برای جابجایی مسافران طراحی شده، اما آنقدر شگفت انگیز است که قدم زدن در آن تجربه ای جذاب و به یادماندنی خواهد بود. معماری این ساختمان را زوج معمار ایتالیایی طراحی کرده اند  و ساخت و تکمیل آن سه سال طول کشیده است.

معماران فرودگاه شنزن

 ماسیمیلیانو و دوریانا فوکساس، زوج معمار ایتالیایی مشهوری هستند که این طراحی عجیب را پیاده کرده اند. این معماری قرار است نماد رشد اقتصادی در این منطقه از چین باشد. برای طراحی این فرودگاه یک مسابقه معماری برگزار شد و در نهایت این زوج معمار بین المللی توانستند با طرح خارق العاده شان گوی سبقت را از دیگران بربایند. پروسه طراحی و ساخت این ترمینال حدود ۳ سال طول کشیده است. ترمینال شماره ۳ شنزن در مجموع ۶۳ گیت پرواز دارد. با اضافه شدن ترمینال شماره ۳ به فرودگاه بین المللی شنزن ظرفیت جابجایی مسافر در این فرودگاه ۵۸% افزایش پیدا کرد.  در حال حاضر سالانه ۴۵ میلیون مسافر از این فرودگاه برای جابجایی استفاده می کنند.

ویژگی های معماری ترمینال شماره ۳

 

ترمینال جدید در برنامه پیشرفت و ترقی شهر شنزن از اهمیت خاصی برخوردار است. شهر شنزن چین یکی از سریع الرشدترین شهرهای دنیاست و روز به روز خود را بیشتر به دنیا می شناساند. معماری خاص این ترمینال یکی از بارزترین اقدامات شهر شنزن در جهت جهانی شدن و ارتقا اقتصادی است. معماری بیرونی این ساختمان از سفره ماهی دیو (manta ray) الهام گرفته شده است که به نوعی نماد شهر شنزن به شمار می رود. اصولا در فرهنگ چینی ماهی و انواع مختلف آن از مفهوم خاصی برخوردار هستند و معماری ساختمان ها و بناهای زیادی با الهام از این آبزیان طراحی می شود. اگر از بالا به ترمینال شنزن نگاه کنیم شبیه یک سفره ماهی غول پیکر است و دیواره های دولایه این ساختمان که در نماهای داخلی شبیه لانه زنبور و کندوی عسل است بر پیچیدگی و زیبایی معماری آن می افزاید. ساختمان ترمینال شماره ۳ مثل یک سفره ماهی زنده و پویاست که نفس می کشد و می تواند با تغییر بخش های مختلف به نوعی حرکت کند.

معماری داخلی فرودگاه شنزن

 

در فضای داخلی، ستون های سفیدی در جای جای فرودگاه وجود دارند و وزن سقف را تحمل می کنند. این ساختمان مشتمل بر سه طبقه است: بخش پروازهای ورودی، پروازهای خروجی و بخش خدمات. این طبقات به صورت عمودی به یکدیگر متصل هستند و به همین دلیل، نور طبیعی از بالاترین طبقه به پایین ترین طبقه نیز می تابد. علاوه بر نمای خارجی، معماری داخلی این ساختمان نیز در نوع خود بی نظیر است. آثار تجسمی متعددی که در نقاط مختلف فرودگاه وجود دارد نماد حرکت و سیالیت هستند و دو ایده متفاوت را با یکدیگر ترکیب می کنند: ایده حرکت و ایده توقف! استودیو فوکساس با بررسی دقیق این آثار را در فواصل حساب شده ای قرار داده و نکاتی مثل مسیر حرکت، سهولت حرکت و تغییر مسیر، دسترسی به امکانات و … را نیز به خوبی مدنظر قرار داده است. همچنین در عکس ها می بینید که مجسمه هایی مثل درخت در گوشه کنار این فرودگاه وجود دارند. این درختان سفید و عجیب و غریب در واقع کار تهویه هوای سالن را انجام می دهند و فضایی داخلی فرودگاه را به یک منطقه ساحلی با جزیره هایی (گیت پرواز) سفید و لانه زنبوری شبیه می کند.

دسترسی به قسمت های مختلف

 

مسافران از بخش دم این سفره ماهی! وارد ساختمان ترمینال می شوند. فضای ورودی ترمینال با ستون های مخروطی سفیدرنگ مشخص شده است و آن را شبیه صحن داخلی کلیساهای جامع قدیمی می کند. در طبقه همکف، میدانگاه ترمینال مسیرهایی را به سمت قسمت بار و چمدان، بخش پروازهای خروجی و ورودی و همینطور چایخانه های سنتی و رستوران های متعدد فراهم می کند. در سالن پروازهای خروجی، بخش چک-این، دفتر اطلاعات ایرلاین های مختلف و بخش اطلاعات فرودگاه شنزن قرار دارد. فضاهای دوبلکس و تریپلکس سالن پروازهای خروجی ارتباطی بصری بین بخش های مختلف فرودگاه ایجاد می کند و همینطور باعث ورود نور طبیعی می شود. پس از مرحله چک-این، مسافران پروازهای داخلی و بین المللی برای سوار شدن به هواپیما از مسیرهای عمودی عبور می کنند. میدانگاه ترمینال شاهراه اصلی دسترسی به قسمت های مختلف است و سه طبقه دارد. هر طبقه به سه بخش مجزای پروازهای ورودی، پروازهای خروجی و خدمات تقسیم می شود. شکل استوانه و لوله ای مانند راهروها مفهوم حرکت و سیالیت را تداعی می کند.

هیچکاک، الهام بخش طراحی فرودگاه

 

معمار فرودگاه شنزن، ماسیمیلیانو فوکساس در مورد این طراحی می گوید: «من چیزهای زیادی از هیچکاک در مورد معماری یاد گرفته ام. روش ادیت و مونتاژ فیلم های هیچکاک حس تعلیق و حرکت را به خوبی منتقل می کند. هیچکاک در واقع معمار سینمایی و هنری است و به خوبی در مورد طراحی و تاثیر آن اطلاع دارد.» هنگامی که این دو زوج در  حال طراحی این فرودگاه وسیع و بزرگ بودند، آن را مثل یک فیلمی سینمایی در نظر گرفتند. فیلمی که در هر ثانیه ۲۴ فریم دارد و حرکت این فریم ها آنقدر سریع است که کل فیلم را شبیه تصویری متحرک و پیوسته می کند.

طراحی فرودگاه ممکن است محدودیت هایی داشته باشد. چون بخش چک-این، گیت های پرواز و … باید در مکان های مشخصی قرار داشته باشند. اما استودیو فوکساس با دستکاری کردن این قسمت ها اثری هنری ایجاد کرد که در عین حال که دسترسی به مناطق مختلف را برای مسافران راحت می کند، شاهکار معماری بی نظیری پدید آورده است. با قرار دادن طرح های لانه زنبوری در تونل های این ترمینال حس حرکت و سیالیت را به ذهن بیننده تداعی می کند. راه رفتن در ترمینال شماره ۳ فرودگاه شنزن مثل قدم زدن در یک گالری بزرگ است. دیوارها، راهروها و همه چیز در این ترمینال چشم نواز و منحصربفرد هستند و تجربه سفر به شنزن چین را به تجربه ای به یادماندنی و هنری تبدیل می کنند.

منبع: architecturalrecord.com