استاد دانشگاه آزاد اسلامی گفت: بدون شک عرصه ها و الگوها هستند که فرم شهری را می سازند و آن ها را به راحتی می توان در همسایگی خود دید و در مسیر ها، راه ها و... خلاصه کرد.
داوود شهیدی در گفت و گو با خبرنگار ایسکانیوز با اشاره به تفاوت معماری و طراحی (design) گفت:در ابتدا لازم است تفاوت دو کلمه «معماری» و « طراحی یا دیزاین» را دریابیم،در ابتدا باید دانست معماری در سرشت خود یک طراحی و دیزاین است و یک معمار خود نوعی طراح به شمار می رود، ولی در نهایت با طراحی بناها و ساخت ساز آن ها در قالب مقیاس به یک تعبیر عینی نزدیک تر خواهند شد، به عبارتی دیگر می توان گفت یک طرح و ایده توسط مهندسان معمار و در فرم نقشه های مقیاس دار، در عالم واقعیت به وقوع می پیوندد.
به گفته وی، طراحی امری ذهنی است اما معماری از ذهن آغاز می شود و پس از مقیاس گرفتن، به بخشی از واقعیت های خارجی تبدیل می شود.
این استاد دانشگاه آزاد اسلامی گفت: در واقع معماری که یک وجود واقعی و دارای ساخت و ساز حقیقی است، مردم در آن زندگی می کنند، حرکت می کنند، وجود دارند. اگر نقشه را با یک ذره بین فرضی، بزرگنمایی کنیم در نهایت حیات را آن احساس می کنیم و در می یابیم تمامی خط ها، اندازه گیری ها صرفا نمادین نیست و در آن زندگی جریان دارد.
وی اضافه کرد: معماری شهری برخلاف طراحی شهری که به صورت ذهنی انجام می شود، در روند طراحی و با استفاده از مقیاس، به ساخت و ساز ، ساختمان به شهر تبدیل می شود که به صورت میدان؛ بلوار و ساختمان با مقیاس وسیع، تحقق یافته و به واقعیت می رسد.طراح شهری یک معمار نیست ،معماری شهری با مقیاس وسیع است که طبیعت ساختمانی خود را حفظ می کند.
شهیدی بیان کرد:بدون شک عرصه ها و الگوها هستند که فرم شهری را می سازند که آن ها را به راحتی می توان در همسایگی خود دید و در مسیر ها، راه ها و... خلاصه کرد. گرامر المان های فرم دهنده شهری را می توان مانند حضور جمع به معنی زندگی و ملاقات،گفتمان و همسایگی ای تعبیر کرد که از طریق آن یک حرکت جمعی مسیر خواهد شد که مانند رگ های بدن عمل می کند، اگر دارای پیچیدگی باشد باعث سردرگمی خواهد شد.
