"یانه‌ی کورده واری" یا خانه کُردی، موزه‌ای از جنس تاریخ و فرهنگ است که در دل مریوان می‌درخشد.
هنرآنلاین، سفر به سرزمین زیبای مریوان از آن دست تجربیاتی است که شما را به قلب فرهنگ و تاریخ فرا می‌خواند. بازدید از زریبار درخشان و قدم زدن در اسکله تفریحی آن، یادآور داستان‌های لذت‌بخشی است که درباره این دریاچه آب شیرین در میان مردمان این شهر دهان به دهان می‌چرخد و برای نسل‌های آینده بخشی از فرهنگ و تاریخ را به تصویر می‌کشد. این دریاچه اما قطعاً تنها بخش زیبای شهر مریوان نیست. اگر شما از آن دسته افرادی هستید که گذشته را قدم به قدم برای یافتن آینده‌ای بهتر دنبال می‌کنید، قطعاً خانه موزه کردی بخش جذابی است.
برای من قدم زدن در این خانه تاریخی و لمس گذشته‌های نه چندان دور این خطه زیبا بسیار لذت‌بخش بود. به همین خاطر تصمیم گرفتیم که شما را با تصاویری از این موزه زیبا مهمان کنیم تا در کنار یکدیگر مروری بر تاریخ و فرهنگ کهن بخشی از مرز و بوم ایران که دستخوش فراموشی شده، داشته باشیم.
خانه کردی، موزه‌ای روستای است که با قدم گذاشتن به درون آن، می‌توان دنیایی از جنس گذشته کردستان را با گوشت و پوست و استخوان لمس کرد. این خانه که با هدف حفظ و شناساندن بیشتر فرهنگ کردستان در مریوان راه‌اندازی شده، دکوراسیون و فضایی منطبق بر تاریخ این منطقه از کردستان دارد.
فضای این موزه بر مبنای خانه‌های قدیمی منطقه کردستان و با استفاده از سنگ و چوب ساخته شده است. دیوارهای سنگچین شده این فضا در کنار نمای کاه گلی آن جذابیتی خاص به این خانه کردی بخشیده است. در بخش‌های مختلف این خانه لوازم زندگی گذشته به چشم می‌خورد که از جمله آن می‌توان به تخت، پشتی، نمدهای دست‌بافت و... که برای پذیرایی از مهمان کاربرد داشت، اشاره کرد. در حیاط خانه دنیای متفاوتی از تلاش مردمان این خطه به چشم می‌خورد. تنور، مشک و ابزارآلات کشاورزی از جمله چیزهایی هستند که در این بخش از خانه به نمایش گذاشته شده است. ابزارآلاتی که دیگر در جامعه امروز دیده نمی‌شوند و کاملاً با لوازم مدرن جایگزین شده‌اند.
"یانه کورده واری" ساختمانی تازه ساخت با مصالح قدیمی است که بر اساس معماری گذشته مناطق مختلف کردستان توسط کیان جهانی از فعالان فرهنگی ساخته شده است. این مکان تازه احداث شده به عنوان موزه میراث روستایی کردستان در مریوان و در خیابان سردوشی‌ها قرار دارد. در واقع این خانه، مکانی برای آشنایی با فرهنگ، آداب، رسوم، معماری، لباس، خوراک و وسایل کار و زندگی مردم کردستان، با تمام شرایط و ویژگی‌های روستاهای استان در صد سال گذشته است که به نوعی امکانات و زندگی روزانه یک خانواده کُرد را در قدیم نشان می‌دهد.
در این خانه کرد و حین بازدید از قسمت‌های مختلف، هم‌زمان غذاهای محلی مانند انواع نان‌های تنوری و ساجی، دوغ، ماست، روغن حیوانی و پوشش مردمان آن دوران با لباس‌های کُردی زنانه و مردانه را به تصویر می‌کشد که در کنار وسایل و امکانات زندگی و ابزار آلات کار و معماری آن دوران شیوه‌ای سنتی و زیبا را قطعاً با تصاویر زیبایی برای جامعه کنونی و نسل‌های بعدی به یادگار ثبت خواهد کرد.
