"هابها"، محرک توسعه اصفهان است
یک کارشناس ارشد شهرسازی گفت: یکی از ویژگیهای هابهای شهری (مراکز ویژه شهری) تبدیل شدن به موتورمحرک توسعه منطقه شهری است و در صورت تعریف و عملیاتیکردن اینگونه مراکز میتوان شاهد توسعه شهر اصفهان باشیم.
فرزاد مؤمنی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا اظهارکرد: از جمله هابهای شهری اصفهان میتوان به کوه صفه، اصفهان سیتی سنتر و دانشگاه اصفهان در جنوب، سالن اجلاس سران در جنوب غربی، شهرک سلامت و شهر رویاها در غرب، طرح توسعه حرم حضرت زینب در شمال، توسعه ترمینال کاوه در شمال، گولدن سیتی (شهرک خودرو) در شمال غرب ناژوان، محور چهارباغ، دولت خانه صفوی و جهان نما در مرکز اشاره کرد.
وی افزود: در دنیای مدرن امروز توسعه روز افزون تکنولوژی و توسعه اجتماعی باعث شده تا نیازهای افراد جامعه به گونهای متفاوت با آنچه در گذشته بوده است، شکل بگیرد.
این کارشناس ارشد شهرسازی با بیان اینکه توسعه نه به معنای بزرگ شدن بلکه به مفهوم رشد همه جانبه در بخشها و زیر مجموعهها است، ادامه داد: شهرها نیز به عنوان یک موجود زنده از این قاعده مستثنی نیستند.
وی خاطرنشان کرد: سه عملکرد کار، فراغت و سکونت و آنچه که این سه آیتم را به درستی با یکدیگر ترکیب میکند (راههای دسترسی و شبکه ارتباطی بر مبنای علم مخابرات) نیز مربوط به بیانیه نخستین کنگره سیام در سال ۱۹۲۸ در سوییس شکل گرفت که موجب رونق بخشی اقتصادی، ایجاد مخاطب خاص، رضایتمندی شهروندی، ایجاد هوش هیجانی در افراد جامعه و... خواهد بود که اگر اینگونه باشد شهر ما اصفهان حالش خوب است، اما سوال این است که چگونه می توان پابه پای سرعت ایجاد شده در توسعه و پیشرفت جهان از قافله عقب نمانیم؟
مؤمنی گفت: در جهان توسعه یافته، شهرها به بخشهای مختلف تقسیم و هر بخش را به فعالیتی نسبت میدهند، در صورتی که بتوان سه عملکرد مذکور در کنگره سیام را در مرکزیتی با رویکردهای جدیدی تعریف کرد، آنگاه "هاب شهری" خواهیم داشت.
وی ادامه داد: پیتر کالتروپ در دهه ۱۹۹۰ در پاسخ به پراکندهروی و رشد شهرها نظریه ایجاد TOD توسعه مراکز شهری بر مبنای حمل و نقل عمومی را مطرح کرد که امروزه در بسیاری از پروژههای محرک توسعه از این مدل استفاده میکنند.
این کارشناس ارشد شهرسازی با بیان اینکه در گذشته شهر اصفهان مطابق با نیاز روز خود از این گونه "هابها" برخوردار بوده است، اظهارکرد: از جمله این هابها میتوان به میدان نقش جهان و محور چهارباغ اصفهان اشاره کرد، اما متاسفانه با توجه به رشد جمعیت شهرنشینی و مهاجرت از دیگر شهرهای جنوبی کشور به دلایل متعدد و عدم برنامهریزی مدیران در زمینههای توسعه زیرساختی و همه جانبه، شهر اصفهان به جای توسعه تنها رشد داشته و به تکامل و بلوغ نرسیده است.