به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «معماری و شهرسازی معاصر ایران: سنت، مدرنیته و خلق فضای میانه» (Contemporary Architecture and Urbanism in Iran: Tradition, Modernity, and the Production of ‘Space-in-Between’ ) تالیف محمد رضا شیرازی از سوی انتشارات اشپرینگر منتشر شد.
این کتاب حاوی تحلیل انتقادی آثار برجسته و معتبر سه معمار ایرانی؛ کامران دیبا، نادر اردلان و حسین امانت طی سالهای دهه چهل و پنجاه شمسی است. به نظر مولف موقعیت معماری و شهرسازی در ایران از اواسط قرن نوزده میلادی همواره میان دو رویکرد قطبی مدرنیته و سنت در نوسان بوده است.
نظریه «منطقه گرایی انتقادی» مطرح شده از سوی کنت فرامپتون نشان می دهد که چگونه آثار معماری می توانند این دو قطب به ظاهر متضاد را در آفرینشی نو گردهم آورند.
در این کتاب نوشته ها و آثار معماری این سه معمار از منظر نظریه «منطقه گرایی انتقادی» مورد نقد و نظر قرار می گیرد و چنین مطرح می شود که این معماران قادر شدند هم در نظر و هم در عمل «فضای میانه» ای خلق کنند که حاصل آن حضور همزمان و گفتگو بنیان سنت و مدرنیته است.
کتاب همچنین شامل سه مصاحبه مفصل با سه معمار است که در آن آرا و نظرات آنها به چالش کشیده می شود.
در فصل پایانی کتاب به ضرورت و امکان خلق معماری منطقه گرای انتقادی در دوران بعد از انقلاب و معاصر پرداخته می شود.
محمد رضا شیرازی محقق ارشد دانشگاه برکلی کالیفرنیا و دانشگاه آکسفورد بروکس انگلستان در مقدمه کتاب خود چنین عنوان می کند که معماری و شهرسازی معاصر ایران هنوز به گونه ای رضایت مند و دقیق مستند و تحلیل نشده است و امیدوار است که این کتاب قدمی کوچک در این راستا برداشته باشد.
