گداپروری ممنوع!

 

به گزارش تیتر شهر، این روزها دنیا در حال تجربه کردن وضعیت اقتصادی بحرانی و خاصی است. فشارهای اقتصادی باعث شده است که بسیاری برای گذران امور زندگی خود به فکر اختیار کردن شغل دوم و در برخی نقاط آشنای دنیا شغل سوم بیفتند. انتخاب شغل دوم یا سوم یکی از در دسترس‌ترین راه‌هایی است که درآمد اضافی‌ای نصیب شما کرده و کمی گذران زندگی را راحت‌تر می کند.

 

اما در تهران درآمدهایی وجود دارد که شما را به داشتن چند شغل بی نیاز می کند. در حوالی مترو با اندکی دقت، صدها مدل گدا را در طرح‌ها و رنگ‌های مختلف خواهید دید. 

 

اکثریت جمعیت پنج هزار متکدی حاضر در شهر تهران، غیر تهرانی بوده و حدود 55 درصدشان درآمدهای بالایی دارند. همچنین بالغ بر 30 درصد این افراد به صورت شبکه‌ای و فامیلی فعالیت می‌کنند. گدایی در تهران به یک شغل نان و آبدار تبدیل شده و در هر نقطه‌ای از تهران که نگاهی بیاندازی می‌توانی فعالیت آنها را ببینی. این ‌که یک گدا به طور متوسط روزانه ۳۰۰ هزار تومان درآمد دارد و در ماه این رقم به حدود ۹ میلیون تومان می‌رسد، خود می‌تواند بسیاری از افراد را وسوسه کند.

 

باز شدن پای باندها به مسأله گدایی، حضور کودکان و زنان را در این زمینه به میزان زیادی توجیه می‌کند. بنا بر بعضی گزارش‌ها برخی از این کودکان که با ظاهری نامناسب در سرمای این شهر در حال گدایی هستند، همان کودکانی هستند که دم در بیمارستان‌ها به قیمت‌های ناچیزی به این باندها فروخته می‌شوند. کافی است بر این نکته آخر دقیق شویم تا بدانیم ماجرای پشت پرده گدایی در کشور ما بسیار پیچیده‌تر از آن است که از آن سخن گفته می‌شود. 

 

"دلسوزی لحظه ای" با دیدن صحنه های رقت آوری که گداها درست می کنند ، مانند نمایش پاهای زخمی ، نشان دادن چهره معصوم کودکانی که در آغوش دارند ، دست هایی معلول و نظایر این ها ، مهم ترین نقش را در در ارائه کمک های مالی به متکدیان بازی می کنند.

اگر عادت کنیم و با خود عهد ببندیم که به هیچ متکدی خیابانی کمک نکنیم و به جای آن ، کمک های خود را به خیریه ها و رابطان معتمدی که می دانیم کمک ها را به مستحقان می رسانند بدهیم یا خودمان شخصاً خانواده های نیازمندی را شناسایی و ماهانه به آنها کمک کنیم ، هم احساس انسان دوستی مان را ارضاء کرده و کمکی واقعی به همنوعانمان کرده ایم و هم ، باعث شده ایم حق فقرا به جیب کلاشان مستحق نما نرود. متاسفانه در این زمینه عده‌ای سودجو از احساسات و عواطف مردم سوءاستفاده می کنند و به این ترتیب آینده این کودکان را دستخوش خواسته های فردی و شخصی خودشان می‌کنند. بنابراین کارشناسان حوزه اجتماعی نیز به کرات توصیه‌های گوناگونی برای عدم کمک رسانی به متکدیان داشته اند.

 

تکدی‌گری یک کودک در خیابان فقط به فعالیت امروز و فردای او خلاصه نمی‌شود، بلکه همین فرد در آینده ممکن است به یک بزهکار اجتماعی با مشکلات چند وجهی تبدیل شود. در این شرایط دولتمردان می‌توانند با برنامه ریزی‌های جامع برای حل مسائل اجتماعی وارد عمل شوند. 

 

باید دانست که باندها و مافیای سوء استفاده کننده از این کودکان به شکل فعال و گسترده است و اکثر افراد فعال در این حوزه نیز مهاجر هستند. در ضمن در اغلب کلان شهرها فعالیت باندها و مافیای تکدی گرها مشاهده می شود. با بررسی نتایج مطالعات اجتماعی کارشناسان در این حوزه باید به این امر اذعان داشت که کودکان متکدی امروز به دلیل عدم فعالیت آنها در نهادهای آموزشی به نسبت آینده مناسب و درخوری هم نخواهند داشت. اغلب این کودکان در زمینه های مختلف رفتاری، اخلاقی و... مورد سوء استفاده قرار می گیرند.  بنابراین در ابتدا سعی کنید تا با این کودکان با محبت رفتار کنید و پاسخ خواسته هایشان را با محبت بدهید. گفتن نه به آن ها به طور محبت آمیز سبب می شود تا به جامعه خود کینه نداشته باشند و بدین ترتیب می توان در حد توان خود از بزهکاری این کودکان جلوگیری کرد. از سوی دیگر با دادن غذا به متکدیان می توان از خواسته آن ها برای دادن پول جلوگیری کرد و بدین ترتیب دست گدایان را از شهر کوتاه کنیم.