گرانترین تابلوی ایران چگونه خلق شد؟
۲۳ شهریور ۱۳۹۶
وبسایت فرادید: نام "جکسون پولاک" نقاش اکسپرسیونیست امریکایی برای ما ناآشنا نیست. او خالق گرانترین تابلویی است که در ایران نگهداری می شود؛ "نقاشی دیواری روی زمینه قرمز هندی".
این تابلوی نقاشی که در موزه هنرهای معاصر تهران نگهداری می‌شود گران‌بهاترین اثر این موزه و باارزش‌ترین اثر پولاک در جهان است که آخرین‌بار 250 میلیون دلار ارزشگذاری شده است.
پولاک شاهکار هنری خود را در سال 1950 خلق کرد و فرح پهلوی همسر شاه مخلوع در آخرین سال های سلطنت وی این اثر و شماری دیگر از تابلوهای نقاشان برجسته معاصر را خریداری و در گنجینه موزه هنرهای معاصر گردآوری کرد.
جکسون پولاک که از پیشگامان جنبش هیجان‌نمایی انتزاعی بود بیشتر برای سبک منحصر به فرد "نقاشی قطره‌ای" شهرت دارد. او این سبک را اواسط دهه 1940 به کار برد که با شیوه‌ای کاملاً انتزاعی نقاشی می‌کرد و خود را از محدودیت‌های سه‌پایه نقاشی و عمود قرار دادن بوم آزاد می‌کرد و بوم را بدون جهت و حالتی، روی زمین قرار می‌داد. در سال 1947 سبک قطره‌ای او با به کاربردن چوب، ماله، یا چاقو برای چکاندن و پاشیدن رنگ روی بوم و همچنین ریختن رنگ به‌طور مستقیم از قوطی آن به وجود آمد. روش قطره‌ای پولاک که آن را نقاشی کنشی نیز می‌نامند، انقلابی بالقوه برای هنر معاصر تلقی و به توسعه بیشتر هیجان‌نمایی انتزاعی منجر شد.
"مارتا هولمز" عکاس نشریه لایف در زمانیکه پولاک در آتلیه اش در محله "اسپرینگر" نیویورک مشغول خلق شاهکارهای هنری‌اش بود برای عکاسی به سراغ او رفت. او در سال 1950 توانست موافقت نقاش را جلب کند تا از نحوه منحصر به فرد نقاشی کردن او عکس برداری کند. پولاک شش سال پس از این عکس ها در یک سانحه رانندگی در همین محله جانش را از دست داد.
این تابلوی نقاشی که در موزه هنرهای معاصر تهران نگهداری می‌شود گران‌بهاترین اثر این موزه و باارزش‌ترین اثر پولاک در جهان است که آخرین‌بار 250 میلیون دلار ارزشگذاری شده است.
پولاک شاهکار هنری خود را در سال 1950 خلق کرد و فرح پهلوی همسر شاه مخلوع در آخرین سال های سلطنت وی این اثر و شماری دیگر از تابلوهای نقاشان برجسته معاصر را خریداری و در گنجینه موزه هنرهای معاصر گردآوری کرد.
جکسون پولاک که از پیشگامان جنبش هیجان‌نمایی انتزاعی بود بیشتر برای سبک منحصر به فرد "نقاشی قطره‌ای" شهرت دارد. او این سبک را اواسط دهه 1940 به کار برد که با شیوه‌ای کاملاً انتزاعی نقاشی می‌کرد و خود را از محدودیت‌های سه‌پایه نقاشی و عمود قرار دادن بوم آزاد می‌کرد و بوم را بدون جهت و حالتی، روی زمین قرار می‌داد. در سال 1947 سبک قطره‌ای او با به کاربردن چوب، ماله، یا چاقو برای چکاندن و پاشیدن رنگ روی بوم و همچنین ریختن رنگ به‌طور مستقیم از قوطی آن به وجود آمد. روش قطره‌ای پولاک که آن را نقاشی کنشی نیز می‌نامند، انقلابی بالقوه برای هنر معاصر تلقی و به توسعه بیشتر هیجان‌نمایی انتزاعی منجر شد.
"مارتا هولمز" عکاس نشریه لایف در زمانیکه پولاک در آتلیه اش در محله "اسپرینگر" نیویورک مشغول خلق شاهکارهای هنری‌اش بود برای عکاسی به سراغ او رفت. او در سال 1950 توانست موافقت نقاش را جلب کند تا از نحوه منحصر به فرد نقاشی کردن او عکس برداری کند. پولاک شش سال پس از این عکس ها در یک سانحه رانندگی در همین محله جانش را از دست داد.
