1000 سال از قدمت امامزاده عبدالله می گذرد و گویی مشکلات محله ای که مقبره فرزند حضرت ابوالفضل(ع)؛ علمدار کربلا را در خودجای داده است؛ قرار نیست به این زودی ها حل شود. شاکله این محله را مقبره امامزاده عبدالله تشکیل می دهد و خیابانی که به همین نام شناخته می شود. خیابانی که ترافیک آن زندگی اهالی محله را مختل کرده است.
به گزارش تیتر شهر: اما درپشت بقعه متبرک امازاده عبدالله سبک زندگی به گونه ای دیگر رقم خورده است. کوچه های یک متری که حتی فضایی برای عبور شهروندان را با مشکل روبه رو کرده است. خانه های فرسوده و مالکانی که توان اقتصادی ضعیف شان امکان ساخت و احیای املاک فرسوده را از آنها گرفته است و زمین های خالی که در گذشته شهرداری املاک آن را به دلیل اجرای طرح تعریض خیابان و صحن امامزاده عبدالله خریداری کرده و به دلیل نبود بودجه به امان خدا رها کرده است.
فقر، اعتیاد، فروش مواد مخدر ، عبور هواپیماها از بالای محله و بوی نامتبوع فاضلابی که به داخل جوی های آب می ریزد؛ بخشی از مشکلاتی است که اهالی امامزاده عبدالله با آن روبه رو هستند.
ترافیک؛ ارمغان بزرگراه یادگار امام در محله امامزاده عبدالله
از سی متری جی وارد خیابان امامزاده عبدالله که می شویم؛ بافت فرسوده و زمین هایی که قبلا به تملک شهرداری منطقه در آمده و تخریب شده است؛ چهره این محله را خسته تر از قدمت تاریخی آن به تازه واردان نشان می دهد. آنطورکه اهالی محله می گویند؛ علت نام گذاری این محله وجود آستان متبرک امامزاده عبدالله و امامزاده زید با بیش از 1000 سال قدمت است.
این دو امامزاده از فرزندان حضرت ابوالفضل العباس (ع) هستند که بعداز واقعه عاشورا و به شهادت رسیدن پدر بزرگوارشان به همراه مادر و مادر بزرگ خود به ایران آمده و ابتدا در ری و طالقان ساکن شدند و بعد نیز به قلعه جی آمدند و در همانجا نیز به شهادت می رسند.
یکی دیگر از المان های محله امامزاده عبدالله همجواری اش با «پادگان تاریخی جی» است که در حوادث قبل از انقلاب جمهوری اسلامی ایران در سال 57 نقش مهمی داشته اند و مردم از آن به عنوان سنگر دفاعی استفاده می کردند.
اما این روزها برداشته شدن دیوارهای پادگان جی و امتداد بزرگراه یادگار امام تا میدان فتح یکی از آرزوهایی است که ساکنان بسیاری از محله های همجوار آن دارند.
خیابان امامزاده عبدالله به مانند یک مرز بین دو منطقه 9 و 10 عمل می کند. خیابانی که ترافیک آن هیچ وقت به وضعیت آرامش نمی رسد:«... خودروهایی که از بزرگراه یادگار امام به سمت سه راه آذری در حرکت هستند؛ وارد خیابان 35 متری امامزاده عبدالله می شوند و این معبر قدیمی گنجایش این همه خودرو را ندارد... ترافیک در برخی روزها آقدر در این معبر زیاد است که زندگی ما را هم مختل می کند... دیگر نمی توانیم از خانه هایمان خارج شویم...»
به رغم آنکه قرار بود بزرگراه یادگار امام ترافیک غرب و جنوب غربی تهران را روان کند؛ اما به دلیل وجود پادگان جی این طرح هنوز در انتظار تکمیل فازهای بعدی خود است.
از سوی دیگر قرار بود تا با تعریض خیابان امامزاده عبدالله مشکل دسترسی محلی خودروها عبوری تا سه راه آذری حل شود که هنوز این اتفاق نیز نیفتاده است:«...زمانی که بزرگراه یادگار امام به بهره برداری رسید؛ قرار بود تا شهرداری منطقه با تملک املاکی که بر خیابان امامزاده عبدالله قرار دارد؛ اقدام به تعریض این معبر محلی کند... از سال 91 شهرداری اقدام به خرید برخی از املاک کرد و حتی آنقدر در اجرای طرح های خود مصمم بودکه املاک معارض خریداری شده را نیز تخریب کرد اما این طرح متوقف شد... دلیل این توقف را هم شهردار منطقه نبود بودجه برای تملک بقیه املاک می داند... اما به نظر می رسد با توجه به اینکه املاک تجاری بر خیابان بیشتر بود، به همین دلیل بودجه زیادی لازم دارد و این پروزه هم متوقف شده است...»
مردم از بلاتکلیفی ای که به خاطر توقف این پروژه دارند؛ ناراحت هستند و توقع دارند تا شهرداری تکلیف طرح تعریض خیابان امامزاده عبدالله را روشن کند:«.... به خاطر این طرح شهرداری اجازه ساخت و ساز به ما نمی دهد. بسیاری از این خانه ها از شدت فرسودگی در حال خراب شدن است... از طرفی شهرداری هم تکلیف خرید این املاک را مشخص نمی کند و در برزخ بدی گیر افتاده ایم... به هر حال این خیابان باید تعریض شود و تکلیف ما هم باید مشخص شود...»
میوه فروشان دستفروش توزیع کننده مواد مخدر
توزیع مواد مخدر و معتادانی که ازسه راه آذری به سمت خیابان امامزاده عبدالله و خرابه های این محله می آیند؛ یکی دیگر از مشکلاتی است که اهالی محله به آن اشاره می کنند:«... دراین محله وانت های میوه فروشی و دستفروشی هایی که اقدام به فروش میوه می کنند؛ خودشان توزیع کننده مواد مخدر هستند... شهرداری هم به این وانتی ها کاری ندارد... معتادان هم خیلی راحت در محله رفت و آمد می کنند.. این محله کارتنخواب هم دارد... کارتنخواب ها ومعتادان از سه راه آذری و پارک این محله به سمت امامزاده عبدالله می آیند...یک غرفه بازیافت در اینجا گذاشته اند و هرچی از داخل سطل های آشغالی می دزدند را به این غرفه بازیافت می دهند تا پول مواد و سیگارشان را دربیاورند...»
صدای هواپیماهایی که در حال فرود درفرودگاه مهراباد هستند؛ یکی دیگر از مشکلاتی است که اهالی محله امامزاده عبدالله با آن روبه رو هستند. گویی آسمان این محله نقطه ای است که هواپیماها برای فرود ارتفاع خودرا کم می کنند:«... هر 20 قیقه یک بار یک هواپیما از آسمان این محله رد می شود... مردم به صدای عبور هواپیماها عادت کرده اند... اتفاق جدیدی برای ما نیست...»
زندگی درکوچه های یک متری
هر چقدربه ظهر نزدیک می شویم؛ ترافیک خیابان امامزاده عبدالله بیشتر می شده و به حدی می رسد که ساعت ها خودروها بدون تردد پشت سرهم ایستاده اند. در کوچه منتهی به بقعه متبرک امامزاده عبدالله چند دست فروش جلوی مغازه ها بساط کرده اند.
داخل صحن امامزاده هم زنان و مردان زیادی حضوردارند. دری که در آن سوی صحن امامزاده قرار دارد؛ به داخل محله و کوچه های تنگ و باریک باز می شود. درست در کنار امامزاده داخل محله کوچه ای قرار دارد که عرض آن یک متر است.:«... این کوچه ها از کوچه های معروف آشتی کنان هم باریک تر است... ساکنان این کوچه حتی نمی توانند وسایل خانه شان را نو کنند چه برسد به اینکه خانه های خودرا نوسازی کنند... قرار بود بسیاری از خانه های این کوچه های باریک را برای بزرگ کردن صحن بقعه خریداری کنند. تعدادی از این خانه ها هم خریداری و تخریب شد... اما این طرح هم تا همین جا متوقف شد...خانه ما در حال خراب شدن است... نه اجازه ساخت و نه تخریب به ما می دهند.... می گویند که خانه های این محدوده داخل طرح . تعریض خیابان است... بیشترخانه های سمت امامزاده داخل طرح است... معلوم نیست که شهرداری منطقه بودجه را در کجا خرج می کند.... بعضی مواقع معتادان به داخل محله می آیند... پشت امامزاده یک زمین خالی بود که داخل آنجا معتادان شب ها می ماندند... بعد شهرداری آمد و دیوار کشیدند و معتادان از اینجا رفتند... بیشتر معتادانی که اینجا تردد می کنند؛ مرد هستند....»
محله امامزاده عبدالله تنها محله مشترک بین دو منطقه 9 و 10 تهران است. محله ای که در سمت راست خود واقع در منطقه 9 تعداد جمعیت افاغنه ای که در آن زندگی می کنند بیشتر است و البته تعداد اهالی ای که عشق کفتربازی و به پرواز درآوردن کبوترها رادارند در سمت چپ یعنی منطقه 10 بیشتر است:«... گاهی اوقات سر دزدی کفتر ها با یکدیگردرگیر می شوند.... آسمان محله تابستان هاپرازکبوتر می شود...»
در حال حاضر نوسازی در محله امامزاده عبدالله بیشتر در املاکی که در داخل کوچه هایی که از خیابان اصلی فاصله دارند؛ انجام می شود:«... اجازه ساخت به ملک های پنج و ششم که داخل کوچه ها قرار دارند, می دهند...به املاک نبش خیابان اجازه ساخت نمی دهند... برخی از املاکی که در نبش خیابان هستند را خریداری و خراب کرده اند .....»
عدم اتصال خانه های محله به شبکه فاضلاب شهری یکی دیگر از مشکلاتی است که اهالی محل درباره آن صحبت می کنند: «... واقعا محله به خاطر ورود فاضلاب خانگی به داخل جوی ها بوی بدی می دهد... با اینکه هزینه انشعاب فاضلاب رادر یک سال گذشته به طور کامل پرداخت کرده ایم؛ اما هنوز خبری نیست... همین مساله باعث شده تا موش های محله زیاد شود... به 137 هم زنگ می زنیم کاری نمی کنند...»
طرح توسعه امامزاده، زندان خانه های فرسوده
کوچه های منتهی به امامزاده عبدالله سال هاست که در برزخی به نام طرح توسعه شهری قرار گرفته اند. خانه هایی که فرسودگی و ریزدانه بودن و قرار گرفتن آنها در کوچه های پیچ در پیچ یک متری باعث شده تا ساکنانش زندگی سختی داشته باشند:« تا همین سال گذشته امکان فروش و یا نوسازی این املاک فرسوده پشت امامزاده عبدالله وجود نداشت... نهایت لطفی که شهرداری منطقه به این محدوده می کرد، این بود که اجازه مرمت و به سازی این خانه ها را به مردم می داد... تازه برای گرفتن این مجوز نیز بارها باید به شهرداری می رفتیم و قسم و آیه می کردیم که نمی خواهیم تخریب کنیم فقط می خواهیم کاری کنیم که سقف بالای سرمان فرو نریزد...»
ساکنان اطراف امامزاده عبدالله به اندازه خانه های فرسوده ای که در آن زندگی می کنند، خسته هستند. خسته از اینکه به ناچار در املاکی زندگی می کنند که به خاطر یک طرح شهری که معلوم نیست چه زمانی به سرانجام می شود، حصر خانگی شده اند.
آژانس های املاک این محله نیز به خوبی می دانند که خانه های واقع در پشت امامزاده هیچ وقت خریداری ندارد چرا که اول و آخر مالک باید آن را به شهرداری و یا سازمان اوقاف بفروشد:« اما چند وقتی است که خانه های همین قسمت از محله هم توسط چند نفر در حال خرید و فروش هستند... مردم هم برای اینکه از این برزخ بیرون بیایند با هر قیمتی که خریدار می دهد، بالاخره کنار می آیند و این خانه ها را می فروشند... آنها می دانند که با این مبلغی که پیشنهاد می شود، نمی توانند یک ملک کوچک در بخش دیگری از محله و منطقه بخرند... اما حاضرند که آواره شوند تا از شر این کابوس رها شوند...»
به سراغ چند آژانس املاک واقع در منطقه می رویم تا امکان فروش این املاک را که تا همین سال گذشته امکان فروش آن به غیر از شهرداری منطقه وجود نداشت، جویا شویم. آنها نیز به نوعی خرید و فروش این املاک را تایید می کنند اما نمی دانند که به یک باره در شهرداری تهران چه اتفاقی افتاده که خانه های فرسوده پشت امامزاده عبدالله مشتری پیدا کرده است:« کاری نداری مکه خریدار با چه هدفی در حال خرید این املاک هستند... مهم این است که بالاخره برای این خانه ها هم خواهان پیدا شده و هم مردم از شر این خانه ها خلاص می شوند و هم ما حق الزحمه بابت فروش و معامل هاین خانه ها را از دو طرف می گیریم...»
بیشتر بخوانید: ورود اسپانسر یکی از اعضای شورای پنجم به پروژه خرید املاک فرسوده مجاور امامزاده عبدالله
یکی از صاحبان آژانس املاک محله امامزاده عبدالله می گوید:«.... به نظر می رسد که از اواخر سال گذشته تا کنون یک تیم خریدار به یکباره خواب نما شده اند و طالب خانه های فرسوده این بخش از محله شده اند... به دلیل اینکه این خانه ها داخل محدوده طرح توسعه امامزاده قرار دارد، قیمت زیادی مانند بخش های دیگر این محله ندارد.... خریدار هم کارش را خوب بلد است و با کمی چانه زنی همان مبلغی که خودش می گوید را به فروشنده تحمیل می کند و در نهایت ملک را می خرد... در این چند ماهه اخیر بسیاری از این خانه ها به فروش رفته اند....»
یکی دیگر از مغازه های معامله املاک محله عنوان می کند:«... به نظر من تمام خریدارانی که به یک باره به این بخش از محله آمده اند و می خواهند خانه های این محدوده را بخرند، با مدیریت یک نفر این کار را انجام می دهند... اسامی مختلفی به عنوان خریدار این املاک را می خرند اما نام یک نفر توسط همکاران دیگرم زیاد شنیده می شود... نمی توانم نام آن فرد را بگویم چون امکان دارد که دیگر به سراغ این خانه ها نیاید و مردم دوباره داخل این ملک های فرسوده مجبور به زندگی شوند... از طرف دیگر آمدن این خریدار به محله کسب و کار ما را رونق داده است... »
مجتمعی که 15 سال در حال ساخت است
کمی پایین تر از امامزاده عبدالله کنار یک مجتمع تجاری و فرهنگی زمینی وجود دارد که اهالی محله می گویند که تنها پارک محله امامزاده عبدالله است. دو تا نیمکت بیشتر ندارد و پیرمردها در میان شلوغی خیابان به همین دوتا صندلی پناه آورده اند:«...45سال است که شهرداری منطقه 9 این خیابان 35 متری را تعریض کند... قرار است خیابان ها ازبزرگراه یادگارامام و استاد معین تا سه راه آذری تعریض شود و هنوز اتفاقی نیفتاده است... به همین دلیل این ترافیک تا سی متری جی ادامه دارد... امکانات پارک و وسایل بازی دراین محله وجود ندارد... همین مجتمعی کهدرکنار این پارک وجود دارد؛ شهرداری 15 سال است که در حال ساختن آن است و دائم آن را تغییر می دهد... ساخت همین مجتمع هم مشکلات زیادی را برای اهالی به وجودآورده است. بنویسید محله امامزاده عبدالله نه بانک دارد و نه پارک... تا دلتان هم بخواهد مشکلات دارد.... معتاد دارد... داخل همین پارک شب ها معتادان سیگاری پر می کنند...»
