مشارکت و نقش آن در برنامه ریزی
معمارشهر: مشارکت جامعه عبارت است از مشارکت مردم در ایجاد و مدیریت محیط های ساخته شده و طبیعی آنها. نقطه قوت آن این است که مرزها و فرهنگ های سنتی حرفه ای را از بین می برد. فعالیت مشارکت جامعه بر این اصل استوار است که اگر شهروندان فعال و در ایجاد و مدیریت آن بجای اینکه به عنوان یک مصرف کننده منفعل رفتار شوند ، محیط های طبیعی و ساخته شده بهتر کار می کنند (Sanoff 2000).
اهداف اصلی مشارکت عبارتند از:
• مشارکت شهروندان در برنامه ریزی و طراحی فرآیندهای تصمیم گیری و در نتیجه ، احتمال کار کردن آنها در سیستم های مستقر هنگام جستجوی راه حل برای مشکلات بیشتر است.
• ارائه صدای شهروندان در برنامه ریزی ها و تصمیم گیری ها به منظور بهبود برنامه ها ، تصمیمات ، ارائه خدمات و کیفیت کلی محیط. و
• ترویج احساس اجتماع از طریق گردهم آوردن افرادی که اهداف مشترک دارند.
مشارکت باید فعال و مستقیم باشد. کسانی که درگیر می شوند باید احساس موفقیت داشته باشند. رویه های برنامه ریزی سنتی باید مورد بررسی مجدد قرار گیرند تا اطمینان حاصل شود که مشارکت بیش از تأیید اهداف طراح یا برنامه ریز است.
دسته بندی های مشارکت
مشارکت را می توان در چهار دسته یا "تجربیات" طبقه بندی کرد ، با هدف دستیابی به توافق در مورد آنچه آینده به همراه خواهد آورد (برنز 1979)
نردبان مشارکت شهروندان گونه ای از هشت سطح مشارکت را ارائه می دهد. هر پله از نردبان مربوط به درجه قدرت ذینفعان در تعیین نتیجه است. درجه بندی های ارائه شده از عدم مشارکت به مشارکت رمز به درجات مختلف قدرت شهروندان می رسد. در حالی که این نردبان در متن برنامه های فدرال اواخر دهه 1960 طراحی شده است ، طراحان و طراحان شهری امروز نیز باید تلاش کنند تا در فعالیت های مشارکت عمومی خود در نزدیکی بالای نردبان کار کنند.