تبریز ۲۰۱۸ را از دست دادیم/ حتی خودمان این رویداد را باور نداریم!

 

تبریز – نماینده سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در پنجمین نشست «زیباشهر» عنوان کرد: «تبریز ۲۰۱۸» را از دست دادیم و حالا باید به فکر پایتختی فرهنگی جهان اسلام باشیم.

به گزارش خبرنگار مهر، پنجمین جلسه از سری جلسات «زیباشهر» با موضوع «زیباسازی شهری» و «تبریز ۲۰۱۸»، امروز جمعه با حضور رضا خلیلی، رئیس سازمان زیباسازی شهرداری تبریز، محمد عزتی، معاون شهرسازی و معماری شهرداری تبریز و بهرام آجرلو، نماینده سازمان میراث فرهنگی، در محل معاونت شهرسازی شهرداری تبریز در جمع دانشجویان و فارغ‌التحصیلان رشته معماری برگزار شد.

در این جلسه پس از آنکه دانشجویان و مهندسان باسابقه حوزه زیباسازی شهری به بحث و تبادل نظر و بیان مشکلات موجود در شهر برای تبریز ۲۰۱۸ پرداختند، مسئولان امر نظرات خود را برای رویداد تبریز ۲۰۱۸ ارائه و برای همکاری با دانشجویان و مهندسان این حوزه اعلام آمادگی کردند.

 آجرلو که به نمایندگی از سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان در این نشست حاضر بود، در ابتدای سخنان خود اذعان کرد: ما متاسفانه تبریز ۲۰۱۸ را از دست دادیم.

وی دلیل ادعای خود را این‌چنین عنوان کرد: کمبودهایی که در امر سرمایه‌گذاری از سوی دستگاه‌های مختلف انجام شده و همچنین ضعف در بحث تبلیغ و اطلاع‌رسانی بین‌المللی باعث شده ما تبریز ۲۰۱۸ را از دست بدهیم.

وضع امروز، نتیجه مدیریت غیرتبریزی‌ها در تبریز است

آجرلو تشریح کرد: ما شاید بعد از گذشت ۵۷سال دوباره بتوانیم عنوان پایتختی گردشگری جهان اسلام را به دست بیاوریم و به همین خاطر باید اکنون تمرکز خود را برای به دست آوردن عنوان پایتختی فرهنگی کشورهای اسلامی معطوف کنیم.

وی با ضروری خواندن تشکیل اتاق فکر برای تبریز ۲۰۱۸ به صورت اضطراری، گفت: متاسفانه کسانی در این شهر پست‌های مدیریتی به دست آورده‌اند که حتی تبریزی نیستند – به این معنا که با تبریز آشنایی ندارند – و به همین دلیل سومدیریت‌ها و استفاده نکردن از نیروهای جوان شهر دور از انتظار نیست.

آجرلو در بخش دیگری از سخنان خود ادعا کرد: تبریز ۲۰۱۸ به نوعی سرگرمی حساب شد برای ما و کار ماندگار را یزدی‌ها کردند که با ثبت جهانی شهرشان، تا یونسکو هست، در جهان جایگاه گردشگری دارند. ما نیز باید در پی کارهای ماندگار در حوزه گردشگری باشیم.

هنوز تبریز ۲۰۱۸ را از دست نداده‌ایم

شهر درمحاصره نمادهای نازیبا/جاذبه‌های تبریز زیر زوائد بصری دفن شد!

تبریز - اینٰ‌روزها زیبایی و تاریخ تبریز پشت زوائد بصری پنهان مانده است و مسئولان شهرداری از ضرورت اصلاح چهره شهر سخن به میان می‌آورند.

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها – بهنام عبداللهی: «بکش و خوشگلم کن»، خواسته تبریز این نیست، تبریز به خودی خود لبریز از زیبایی‌هایی‌ست که از تاریخ به ارث برده است. از خانه‌هایی که هرکدام راوی یک دوره تاریخی، معماری و زیبایی هستند تا مقبره‌الشعرایی که چهارصد و چند شاعر زیباسخن را در دل خود گنجانده است.

دیگر برخی ساختمان‌ها، بناها، بازارها و... در تبریز، ویژگی ذاتی این شهر به حساب می‌آیند. یعنی نمی‌توان آن‌ها را جدا از تبریز دانست و تبریز را جدا از آن‌ها. یعنی دیگر برای شهروندان تبریزی و مسافران، قابل تصور نیست که مرکز شهر بدون ساختمان ساعت جلوه کند.

همان ویژگی‌های ذاتی هستند که زیبایی‌های تبریز را به عنوان داشته‌های ابدی در مجامع بین‌المللی مطرح کرده و توانستند تبریز را به عنوان پایتخت گردشگری کشورهای اسلامی در سال ۲۰۱۸ به ثبت برسانند.

اما به غیر از زیبایی‌های ذاتی تبریز، این‌روزها به اصطلاح زیبایی‌هایی هم به چشم می‌خورد که کاملا «عرضی» هستند. یعنی بودنشان هیچ جنبه از تاریخ و مردمان تبریز را روایت نمی‌کند و همینطور نبودنشان باعث پشیمان شدن هیچ مسافری از سفر به تبریز نمی‌شود.

منظورمان از زیبایی‌های عرضی همان المان‌های شهری، نورپردازی، مجسمه‌ها، حجم‌ها و... هستند که می‌خواهند به زور تبریز را زیباتر کنند اما غافل از اینکه نه زیبایی به این‌چیزها مربوط است و نه تبریز به این زیبایی‌ها نیازمند.

زمان این‌چیزها گذشته است!

خانه‌‌‌های پرخاطره تبریز فرو می‌‌ریزند و ساختمان‌های کامپوزیتی سبز می‌‌شوند

تغییر جلوه و سیمای ساختمان ها در سطح شهر به سمت استفاده از نمادهای غریبه بافرهنگ ایرانی اسلامی به معضلی جدی تبدیل گشته است.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از آناج، مسکن یکی از نیازهای اساسی بشر در هر جامعه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای به شمار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رود. محیطی که در آن حریم خصوصی معنا و مفهومی پیدا می‌‌کند و انسان بسیاری از عمر خود را در آن می‌‌‌‌گذراند. به طور تقریبی بیش از نیمی از عمر انسان در مسکن و سکونت گاه طی می‌‌‌‌‌شود و قاعدتا چنین محیطی نقش بسزایی در نوع و سبک زندگی ایفا می‌‌‌‌‌کند.

پس از دوران مشروطه شهرهای ایران بر اساس الگوهای غربی شکل می‌‌‌گرفتند و الگوهای غربی را برای توسعه شهری انتخاب می‌‌‌کردند و توجهی به نیازهای فرهنگی و بومی ایرانی اسلامی مردم نداشتند، این معضل تا به امروز هم هنوز پا برجاست. حال وقت آن رسیده است تا شیوه‌های مدیریتی اسلامی در شهرهای کشور از جمله تبریز توسط مدیران شهری پیاده شود.

با مرور تغییر سبک معماری امروز می‌فهمیم که این تغییرات تاثیرعمیقی بر فرهنگ خانواده‌های ایرانی گذاشته است. درگذشته‌ها که چندان دور هم نیست خانه محل گفت‌وگو، دور هم نشینی، برگزاری مراسم‌‌‌های عروسی، هیئت‌‌‌های عزاداری ماه محرم بود اما حال به محلی تبدیل شده که اعضای خانواده بعد از گذراندن یک روز کاری فقط به استراحت در آن می‌‌پردازند و دیگر حال و هوای گذشته‌ها در آن نیست.

در بناهای امروزی دیگر خبری از حیاط بزرگ برای تفریح و بازی کودکان و حتی ساعتی برای دورهم بودن در هوای آزاد نیست. عطر خوش خاک و آجر، نقش و نگار ساده و دل نشین خانه‌‌های قدیمی، طرح نام خدا بر سردر خانه‌‌ها یادگار دوستی‌ها و رفاقت‌های دورانی است که متاسفانه در زمان حال ذره‌‌ای از آن باقی نمانده است.