وبلاگ معمار شهر

اخبار و مطالب معماری و شهرسازی ایران و جهان

وبلاگ معمار شهر

اخبار و مطالب معماری و شهرسازی ایران و جهان

مطالب و مباحث تخصصی معماری و شهرسازی و دیگر علوم وابسته را با ما مطالعه نمایید...




در اين وب
در كل اينترنت
  • قالب وبلاگ
  • تبلیغات

    طبقه بندی موضوعی

    ۵۷ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «سیاست» ثبت شده است

    وب‌سایت روزیاتو - حسین علی پناهی: هتل ها تنها جایی برای خوابیدن نیستند؛ بسیاری از آن ها مکانی بی طرف و محبوب برای جلسات و گردهمایی های بین المللی یا حتی کنفرانس های بزرگ به شمار می آیند. این همان اتفاقی که است که در آستانه دیدار تاریخی و بی سابقه دونالد ترامپ و کیم جونگ اون در هتل کاپلا سنتوزا در سنگاپور رخ می دهد که به عنوان محل گفتگو بین رییس جمهور ایالات متحده و رهبر جوان و جنجالی کره شمالی در روز ۱۲ ژوئن (سه شنبه 22 خرداد) انتخاب شده است.

    هتل محل ملاقات دونالد ترامپ و کیم جونگ اون کجاست؟

    پس از ماه ها گمانه زنی، تخریب محل انجام آزمایش های هسته ای کره شمالی و ابراز تمایل رسمی و چند باره کره شمالی برای گفتگو با مقامات ایالات متحده بر سر رفع تحریم ها در مقابل دست کشیدن از آزمایشات و تحرکات هسته ای، و بدنبال آن انتخاب محلی برای انجام گفتگوهای مستقیم و عقب نشینی کوتاه مدت دونالد ترامپ، بالاخره روزی تاریخی در صحنه سیاست جهان در شرف رخ دادن است که می تواند یکی از بزرگ ترین، جنجالی ترین و طولانی ترین مناقشات سیاسی تاریخ را به پایان برساند. این روزها چشم همه به سنگاپور، جزیره سنتوزا و هتل کاپلا دوخته شده است.

    هتل محل ملاقات دونالد ترامپ و کیم جونگ اون کجاست؟

    دونالد ترامپ، رییس جمهور ایالات متحده و کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی هر دو خود را به سنگاپور رسانده اند و برای مذاکره ای سخت آماده می شوند و هر دو می دانند که باید امتیاز بدهند؛ هر چند به نظر می رسد امتیازاتی که رهبر جوان کره شمالی ناگزیر باید بدهد بسیار بیشتر خواهد بود. هنوز معلوم نیست در این گفتگوی مستقیم چه اتفاقاتی خواهد افتاد و باید منتظر بود اما می توان در مورد هتلی که این گفتگوها در آن برگزار می شود صحبت کرد.

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ خرداد ۹۷ ، ۲۳:۴۶

    دنیای اقتصاد : شهردار هفدهم تهران تغییرات کابینه مدیریت شهری را این هفته استارت می‌زند. محمدعلی افشانی پس از گذشت ۲۱ روز از تحویل کلید ساختمان بهشت، بنا دارد این هفته تغییرات کابینه شهرداری تهران را از سه حوزه کلیدی «شهرسازی و معماری» «سازمان نوسازی» و «فنی و عمرانی» آغاز کند.

    عدم حضور متولی مشخص در دو حوزه «شهرسازی و معماری» و «سازمان نوسازی» طی یک ماه و نیم اخیر و اهمیت این دو حوزه در نظام اداره پایتخت، دو موضوعی است که به گفته افشانی در اولویت قرار دادن انتخاب سکاندار جدید برای آنها را ضروری کرده است. کارشناسان شهری معتقدند با توجه به شرایط اورژانسی حوزه شهرسازی، گزینه جدید کرسی معاونت شهرسازی و معماری شهرداری تهران باید به دور از هرگونه آزمون و خطا انتخاب و سه ویژگی «تخصص»، «تسلط به امور» و «نگاه ضدشهرفروشی» را به‌طور همزمان داشته باشد.

    به این معنی که معاون جدید شهرسازی و معماری علاوه بر آنکه ضروری است با ضوابط و مقررات حاکم بر بخش ساخت وساز در شهرداری تهران آشنایی کامل داشته باشد، بهتر است تحصیلات آکادمیک مرتبط با این حوزه را دارا و در عین حال هر نوع درآمدزایی از دو محل «فروش تراکم» و «تغییر کاربری» را مسموم و به زیان شهر تلقی کند. دارا بودن هر سه ویژگی در حوزه معاونت شهرسازی و معماری شهرداری تهران از آن جهت اهمیت دارد که اگر گزینه جدید این معاونت مسلط به ترفندهای سازنده‌ها و زیرمجموعه مدیریت شهری برای اجرای دو بخشنامه ضدفساد شهرسازی که در دوره مدیریت شهردار قبلی ابلاغ شد نباشد، ممکن است انحرافات موجود از عمل به اسناد فرادست شهری شدت بگیرد.

    افشانی برای انتخاب سکاندار جدید معاونت شهرسازی به‌عنوان یک حوزه کلیدی اداره پایتخت که طی سال‌های گذشته عمده انتقادات به شهرداری از بابت شهرفروشی به عملکرد این حوزه مربوط می‌شود؛ در حلقه مدیران ارشد کنونی خود افرادی را دارد اما آیا افشانی از این حلقه به انتخاب معاون جدید دست می‌زند و آیا این افراد حاضر به جابه‌جایی و نقل مکان به ساختمان ایرانشهر می‌شوند؟ به نظر می‌رسد سه سناریو برای انتخاب معاون جدید شهردار تهران در حوزه شهرسازی مطرح است. سناریوی نخست انتخاب معاون جدید از حلقه مدیران ارشد کنونی از سوی شهردار و پذیرش این عنوان از سوی مدیر ارشد برای تامین منافع آتی شهر است. از میان معاونان کنونی شهرداری تهران، پیروز حناچی که طی دوره گذشته مسوولیت معاونت فنی و عمرانی به او سپرده شد از جمله گزینه‌های مطرح برای پذیرش این معاونت است.

    او یکی از افراد گروه منتقد به نظام شهرسازی در سال‌های گذشته است. اما سناریوی دوم از وجود یک مانع پنهان برای این شکل انتخاب معاون جدید شهرسازی حکایت دارد. بررسی جزئیات بودجه مصوب سال جاری نشان می‌دهد که چارچوب این بودجه همچنان تداوم شهرفروشی را به شهرداری تهران دیکته می‌کند.

    مطابق با بودجه مصوب امسال، سهم درآمد عوارض مازاد تراکم معادل ۳ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان و عوارض تغییر کاربری معادل ۲ هزار و ۸۵۰ میلیارد تومان است. هرچند سهم تامین درآمد از محل فروش تراکم مازاد و تغییر کاربری در سال‌ جاری نسبت به سال گذشته معادل ۲۵درصد کاهش یافته است اما همچنان سهم ۳۷درصدی از بودجه شهرداری را تشکیل می‌دهد از این رو ممکن است افرادی همچون پیروز حناچی که طی سال‌های گذشته فروش تراکم را به شهرفروشی و تامین درآمدهای سمی را به زیان آینده شهر تعبیر کرده بودند، حاضر به پذیرش این مسوولیت نشوند.

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ خرداد ۹۷ ، ۱۹:۵۵
    به گزارش تیتر شهر؛ بیش از شصت هزار نیرو در شهرداری تهران مشغول فعالیت هستند. این در حالی است که به گفته کارشناسان حدود نیمی از این افراد نیروی مازاد تلقی شده که در مدیریت شهری گذشته جذب شده اند و طبق برآوردها برای هر صندلی مدیریتی در شهرداری تهران 4 نیرو وجود دارد و این به معنای انفجار نیروی انسانی در شهرداری است. از این رو تعدیل برخی از نیرو ها که تعداد زیادی از آنان مدرک دیگلم دارند اجتناب ناپذیر است. بر این اساس حسن رسولی،‌ عضو شورای شهر تهران و رئیس کمیته منابع انسانی شورای شهر گفت: کسی نیست که به وجود نیروهای مازاد در شهرداری تهران اعتراف نکند. این مسئله دغدغه شورای چهارم هم بود و الان از سوی شورای پنجم در جریان است حتی قانون مصوب شورای شهر چهارم این اجازه را به شهرداری می‌دهد که سالانه 4 درصد از نیروهای شاغل را از طریق بازنشستگی، بازخریدی و راه‌های دیگر کاهش بدهد. این موضوع هیچ ارتباطی با اصولگرا یا اصلاح‌طلب بودن نیروها ندارد.
     وی افزود: به‌هرحال باید بدانیم که شهرداری یک‌نهاد دولتی نیست که از محل فروش نفت حقوق کارکنانش را بدهد بلکه پرداخت حقوق نیروهای انسانی شهرداری از جیب مردم و از محل عوارض تأمین می‌شود. ما که با شعار صرفه‌جویی و اداره ارزان‌تر شهر به عرصه آمده‌ایم باید این موضوع را مدنظر قرار بدهیم اما این کار با دو رویکرد انجام خواهد شد اول در قبال نیروهای آزاد شده مسئولیت اخلاقی و اجتماعی وجود داشته باشد و دوم اینکه ابتدا از رده‌های بالای شهرداری شروع کنیم.
    رئیس کمیته منابع انسانی شورای شهر تهران افزود:  شهرداری موظف شده که کاهش تعداد معاونان، مدیران کل و مشاوران و همچنین ادغام نهادهای موازی  را در دستور کار قرار دهد. با این کار شهروندان به حسن نیت مدیران شهری پی می‌برند. در حال حاضر شهردار تهران 9 معاون دارد،‌ اگر تعداد آنها به 5 معاون کاهش پیدا کند طبیعتاً بدنه شهرداری کوچک خواهد شد. این اتفاق باید در سایر بخش‌ها هم بیفتد.از طرفی خودمان هم باید مراقب و پاسخگو باشیم. موکلان ما که همان شهروندان تهران هستند باید از ما بپرسند که چند نفر را با خودت به شهرداری و شورای شهر بردی؟ چند نفر از اقوامت را به سمت‌های مختلف تعیین کردی؟ اگر من مسئول این کار را کرده باشم دیگر چطور می‌توانم دم از مازاد نیروی انسانی بزنم و توقع داشته باشم که حرفم را باور کنند؟
    رسولی در پایان گفت: درباره سرنوشت کسانی که تعدیل می‌شوند،‌ باید بگویم، شهرداری و شورای شهر در قبال معیشت و شغل کسانی که آزاد می‌شوند،‌ مسئولیت اخلاقی و اجتماعی دارد نه مسئولیت قانونی اما همین مسئولیت اجتماعی باعث شده که شهرداری را موظف کنیم که برای توانمندسازی آنها و آماده کردنشان جهت پذیرفتن مشاغل دیگر اقدام کند، این کار از طریق همکاری با نهادهای دولتی و غیردولتی که در زمینه توانمندسازی حرفه‌ای مردم فعالیت می‌کنند ممکن است، نهادهایی مانند سازمان فنی و حرفه‌ای و مؤسسات مختلف که با شهرداری در ارتباط هستند.
    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ خرداد ۹۷ ، ۱۹:۰۰
    براساس گزارش وزارتخانه ها و سازمانها، هلال احمر، بهزیستی و در وزارت راه و شهرسازی از جمله دستگاه های اجرایی بودند که افرادی دوتابعیتی در آنها کار می کردند.
    منبع: فارس
    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۱ ارديبهشت ۹۷ ، ۱۹:۰۰

    خبرگزاری مهر: عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: بزرگترین مشکل ما بحران مدیریتی در کشور و عدم پاسخ گویی نسبت به تعهدات است.

    محمد باقر قالیباف در اولین یادواره روحانی پاسدار شهید سید عباس موسوی قوچانی که در مسجد ابوالفضلیه قوچان برگزار شد اظهار کرد: زندگی این روحانی مبارز واین شهید گرانقدر نه تنها مایه افتخار قوچان بلکه موجب افتخار کشور، اسلام و روحانیت است.

    وی افزود: در طول هشت سال دفاع مقدس که همه اقشار در جنگ حضور داشتند بیشترین حضور در میدان و بیشترین شهید را روحانیت دادند.

    عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام بیان کرد: زمانی که انقلاب با رهبری امام راحل هدایت شد روحانیت متعهد و انقلابی این مسیر را طی کردند و حرکت ناجوانمردانه ضد انقلاب از ابتدا تا کنون روحانیت را مورد تهاجم قرار داده است.

    قالیباف گفت: جنگ را نمی خواهیم مقدس کنیم خودمان نیز قبول داریم که جنگ خسارت دارد بلکه آن چیزی که برای ما ارزش داشت دفاع از کیان، هویت ، ناموس، آزادی و فرزندان است که این برای ما مقدس است.

    وی تاکید کرد: درست است که جنگ سال هاست تمام شده اما دفاع همچنان باقی است به خاطر همین است که باید مجاهدت و مبارزه کنیم تا مشکلات امروز جامعه مرتفع شود.

    وی افزود: رفع فقر، آسیب های اجتماعی، طلاق و مشکلات برای جوانان نیاز به جهاد دارد تا بتوانیم از حق مظلوم دفاع کنیم و در این مسیر اولویت ما دفاع از مستضعفین است.

    قالیباف تصریح کرد: اگر امروز شهدا بودند باز هم برای حل مشکلات جامعه مجاهدت می کردند و منتظر هیچ کس نمی ایستادند و مثل آن دوران در پشت خاکریز می ایستادند و دفاع می کردند.

    وی ادامه داد: امروز نیز جامعه اسلامی در حمایت از مظلومین منطقه تلاش می کند که نمونه آن مدافعان حرم هستند ولی می بینیم عده ای شعار نه غزه و نه لبنان جانم فدای ایران را سر می دهند.

    قالیباف خاطر نشان کرد: همین افراد در زمان جنگ نیز به رزمندگان ما می خندیدند و پس از جنگ نیز به صورت طلبکارانه به دنبال منافع خود در حرکت بودند.

    عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: مشکلات ما از زمانی آغاز شد که مردم از اداره کشور حذف شود و مسئولیت ها بر اساس شایستگی به افراد داده شود نه زد و بند ها.امروز چرخیدن چرخ اقتصاد کشور تلاش و فداکاری است.

    وی در ادامه با بیان این که مردم از انقلاب و اسلام ناراضی نیستند بیان کرد: مردم در واقع به نوع مدیریتی و نا کار آمدی مدیران در سطوح مختلف معترض اند که نیاز است برطرف شود.

    قالیبافت افزود: از ابتدا تاکنون درآمد کشور رشد چهار برابری داشته است ولی رشد اقتصادی کاهش پیدا کرده است.

    عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام تصریح کرد : مشکل ما پول، بحران آب و ریزگردها نیست بلکه بزرگترین مشکل ما که کشور ما رابه این عرصه رسانده است بحران مدیریتی و عدم پاسخ گویی نسبت به تعهدات و وظیفه است.

    وی خاطر نشان کرد : با این وجود مردم باز هم پای آرمان های انقلاب و نظام ایستاده اند.می توان اداره کشور را در اختیار مردم قرار داد تا مشکلات را بتوانند برطرف کنند.

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ ارديبهشت ۹۷ ، ۱۳:۰۲

    انتخاب : عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی در جلسه اخیر استیضاحش اظهاراتی را بر زبان راند که پیشتر مشابه آنها توسط ‌برخی اصولگرایان مطرح شده و مورد انتقاد قرار گرفته بود.‌

    آخوندی در مجلس گفت: «از بنده یک تصویر ثروتمند ساختند. آقای قاضی‌پور بنده اهل سالوس و ‌ریاکاری نیستم اما مجبورم کردید موجودی خودم و دخترم در ابتدای دوره وزارتم در دولت دوازدهم را اعلام کنم. در ‌شایعاتی که بر علیه بنده ساخته شده است، اعلام کردند هفت هزار میلیارد تومان ثروت دارم در حالیکه طبق مشروح ‌اموالی که در ابتدای دوره وزارتم به رییس قوه قضاییه اعلام کردم، کل موجودی حسابم ۴.۵ میلیون تومان و کل موجودی ‌دخترم ۶۳۸ هزار تومان بود. این چه حرف‌هایی است که بر علیه بنده زده می‌شود؟ طی این مدت از بس به بنده فشار ‌آوردند مجبور شدم امروز حقیقت را بگویم.»‌

    لحن آخوندی هنگام بیان این اظهارات، نشان می داد که شاید تمایلی برای بیانشان ندارد؛ با این وجود این موضوع نمی‌‍تواند ‌چنین سخنانی را توجیه کند. اظهارات آخوندی از چند جهت قابل بررسی است.‌

    اول اینکه موضوع اعلام اموال مسئولان، در سال های اخیر به موضوعی سیاسی و حتی پوپولیستی تبدیل شده است. طیفی ‌از اصولگرایان تندرو که خود را نماینده مستضعفان و بسیاری از اصلاح طلبان و اعتدالگرایان را نماینده «اشراف» می ‌دانند، مدام بر این طبل کوبیده اند. این طیف، در طول سال ها، تلاش کرده اند خود را از نظر اقتصادی، ضعیف تر و فقیرتر ‌نشان دهند. به آنچه خانه های اجاره ای خود می دانند افتخار کنند و در همین حال، به جناح سیاسی مقابل، تهمت های ناروا ‌بزنند.‌

    با این وجود، آشکار شدن تخلفات مالی بی سابقه از این طیف، باعث شد بسیاری از مردم نه تنها این شعارها را باور نکنند ‌بلکه نسبت به گویندگان این شعارها حساس تر شوند.‌

    وقتی هم نوبت به ارائه لیست اموال توسط همین طیف می رسد، ماجرای اعتماد عمومی بیش از پیش خدشه می یابد. برای ‌نمونه، لیست اموالی که محمدباقر قالیباف در جریان مناظرات انتخاباتی رو کرد، بیش از آنکه به برگ برنده اش تبدیل شود ‌به ابزاری برای مضحکه شدن توسط مردم تبدیل شد.‌

    در چنین شرایطی باید پرسید چه اصراری وجود دارد که آخوندی در مجلس این اعداد و ارقام را بیان کند؟ آیا وزیر راه تصور ‌می کند مردم این ارقام را باور می کنند و به طور مثال، با اعلام آن، اعتماد بیشتری به مسئولان خواهند کرد؟ آن هم در ‌فضایی که وجه پوپولیستی این اقدام به شدت بر وجوه دیگر آن غلبه دارد و فضای اعتماد عمومی هم خدشه دار شده؟ البته ‌سابقه آخوندی نشان می دهد که وی چندان با این اقدامات موافق نیست اما آیا نمی توانست در همین جلسه مجلس هم کمی ‌صبوری کند و این سخنان را بر زبان نراند؟

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ اسفند ۹۶ ، ۱۷:۲۴
    خبرگزاری مهر: خاطره ها در حافظه این شهر می مانند. از کنار هر نقطه ای که بگذریم خاطرات زنده می شود. انگار که همین حالا دارد اتفاق می افتد. کافی است که در حال و هوای همان زمان باشیم. صدای فریادها را می شود شنید. صدای نفس هایی که به شماره افتاده است. بوی خون می آید. داغ دستان خونی بر روی دیوارهای این شهر هنوز تازه است. «مرگ بر» هایی که بر تن این دیوارها نقش بسته را می شود خواند حالا حتی اگر دیوارها هم ریخته باشند و دیوارهای تازه ساخته باشند، کافی است که بخواهیم در همان حال و هوا نفس بکشیم. آن وقت تغییر چهره تهران در این سال ها هم نمی تواند این خاطرات را از ما بگیرد.
     
     نقاط خاطره انگیز انقلاب در پایتخت/ سندی که به فراموشی سپرده شد

    هرچند قرار بود این خاطرات برای تهران حفظ شود اما به نظر می آید سندی که ۹ سال پیش در سالگرد سی سالگی انقلاب برای حفظ نقاط خاطره انگیز تهران به فراموشی سپرده شده است.

    یکی از مهم ترین نشانه های انقلاب در این شهر «برج آزادی» است. وقایع سرنوشت ساز انقلاب، عمدتاً در مناطق دیگری در تهران ورق می خوردند، اما اجتماعات و راهپیمایی های عظیم مردمی در روزهای سرنوشت ساز انقلاب در مسیر منتهی به میدان آزادی و ثبت و ضبط این وقایع تاریخی توسط دوربین های عکسبرداری و فیلمبرداری سبب شد یکی از نخستین نشانه های ذهنی ایرانی ها از انقلاب اسلامی اجتماعات مردمی پای برج آزادی باشد. کتاب های زیادی در سرتاسر دنیا با موضوع انقلاب اسلامی منتشر شده که بسیاری از آنها تصویر برج آزادی را بر جلد خود دارند.

    یکی دیگر از نقاط خاطره انگیز شهر «میدان انقلاب» است و مجسمه خاطره انگیزی که سال ها در کنار میدان جا خوش کرده است.
    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ بهمن ۹۶ ، ۰۰:۰۷
    روزنامه شهروند - لیلا مهداد: محلی برای شنیدن اعتراضات؛ پیشنهاد جالب فرماندار تهران بود که برای نخستین‌بار مطرح شد تا به رسم برخی جوامع مکانی برای گفتن و شنیدن اعتراضات در نظر گرفته شود؛ مکانی که معترضان در آن از مشکلات‌شان بگویند و در مقابل مسئولانی نیز حضور داشته باشند تا آنها را بشنوند. پیشنهادی که در نگاه نخست جالب و قابل تامل به‌نظر می‌آید و بی‌شک برای رسیدن به نتیجه، مسیر طولانی‌ای به خود خواهد دید. شاید جرقه‌های اولیه این پیشنهاد به برگزاری تجمعات اعتراضی سپرده‌گذاران موسسات مالی و اعتباری غیرمجاز برگردد؛ موسساتی که طی یکی، دوسال اخیر حسابی خبرساز شده‌اند.
     
    اگرچه قبل از همه اینها زمانی که تبصره‌ها و ماده‌ها کنار هم قرار می‌گرفتند تا قانون اساسی را شکل بدهند، اصل‌ها و تبصره‌هایی تکلیف را برای برگزاری تجمعات مشخص کرده‌اند، همانند اصل٢٧ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران که تشکیل اجتماعات و راهپیمایی‌ها بدون حمل سلاح به شرط آن‌که مخل  مبانی اسلام نباشد را آزاد دانسته است، البته اصل نهم این قانون نیز زوایای دیگری از این مسأله را نشانه رفته است، بنابراین این‌که افراد یک جامعه بتوانند در سایه حقوق اساسی خود از خواسته‌های بحق خود سخن بگویند، نشانه یک جامعه پویاست که کانالیزه‌کردن آن می‌تواند به اجرای بهتر قانون بینجامد، اگرچه نباید از خاطر برد که در نظر گرفتن محلی برای تجمعات می‌تواند سد بزرگی بر حاشیه‌سازی‌ها و گمانه‌زنی‌های پوچ باشد و این درحالی است که شاهد بوده‌ایم تجمعات اعتراضی که اغلب مقابل مجلس، نهاد ریاست‌جمهوری و بانک مرکزی و... به‌وجود آمده، هم چهره شهر را نازیبا کرده و هم این‌که سوءاستفاده‌ها و ناهنجاری‌هایی را نیز سبب شده،
    اگرچه در اعتراضاتی به این شکل ‌و شمایل نیز اصل تجمع و اعتراض زیرسوال رفته است و شاید در نظر گرفتن چنین نکاتی است که سبب شده برخی جوامع مکان‌هایی را برای اعتراضات در نظر گرفته‌اند تا هم از آزادی‌بیان حمایت کرده باشند، هم دچار حاشیه‌سازی‌ها نشوند، به‌طوری که پارکی در لندن که منظره‌ای زیبا و چشم‌نواز دارد به این منظور در نظر گرفته شده است یا در کره‌جنوبی محلی اختصاص یافته تا صدای مردم به شکل صوری شنیده شود؛ انتقادهای نمایشی برای تخلیه خشم مردم، برقراری دیپلماسی عمومی، کمک به احزاب و...
     
     هایدپارک ایرانی
     
    در کنار وزارتخانه‌ها محلی برای اعتراضات در نظر گرفته شده تا اعتراضات سازمان‌یافته باشند، البته یکی از اعضای شورای شهر تهران نیز وجود مکانی برای گفت‌وشنود مردمی را در راستای تحقق مصوبه‌ منشور حقوق شهروندی دانسته و این وظیفه را در وظایف شهرداری متصور شده است.
    «مردم تریبون ندارند به خیابان می‌آیند.» پیشنهادهایی که مخالفان و موافقانی دارد که هریک برای موضع‌گیری خود پای دلایلی را به میان می‌کشند. گروهی مشخص‌شدن مکانی برای گفت‌وشنودهای مردمی را در راستای آزادی بیان دانسته و بر این باورند که می‌توان از حاشیه‌سازی‌ها و سوءاستفاده‌ها به موجب آن جلوگیری کرد، درحالی‌که عده‌ای دیگر معتقدند اگر قرار بر شنیده‌شدن حرف مردم است، چرا مسئولان در سازمان‌ها و نهادهای تحت مدیریت خود موجبات چنین گفت‌وگویی را فراهم نیاورند تا این‌که اعتراضی صورت بگیرد و در راستای آن مکانی برای ابراز این اعتراض به‌وجود بیاید؟

    البته گروه نخست در پاسخ به این پرسش، پاسخگوشدن مسئولان را نتیجه شکل‌گیری چنین محلی عنوان می‌کنند، درحالی‌که عده‌ای که وجود چنین مکانی را ضروری نمی‌دانند، معتقدند طیف اعتراضات، مدل آنها و دستگاه‌های مرتبط با این اعتراضات و تعداد اقشار معترض متفاوت است و به همین دلیل بهتر است در همان دستگاه‌های مرتبط به فکر پاسخگویی باشند. البته ریاست‌جمهوری نیز معتقد است طبق قانون اساسی و حقوق شهروندی، مردم در بیان انتقادات و حتی اعتراض‌شان کاملا آزاد هستند، اگرچه حسن روحانی بر این باور است که باید توجه کنیم نحوه انتقاد و اعتراض باید به‌گونه‌ای باشد که پایان آن منتهی به بهتر شدن شرایط کشور و زندگی مردم شود، البته حل برخی از این‌ مسائل آسان نبوده و زمان‌بر است و دولت و ملت باید برای حل این مشکلات دست‌به‌دست هم بدهند.

    پیشینه

    همیشه پای اقتصاد درمیان است
    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ دی ۹۶ ، ۲۳:۳۲
    هفته نامه صدا - مهتاب اسفندیاری: اعتراضات هفته گذشته به یک باره برخی از شهرهای کشور را درنوردید. اگرچه آغاز آن از مشهد بود که سال هاست به روند شکل گیری قدرت در آن هشدار داده می شود اما پایان کار آنجا نبود. جرقه ای که گفته می شود جبهه پایداری در منطقه خراسان زد، موجب بروز آتشی در کل کشور شد. موضوعی که سید حسین مرعشی عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران در گفتگو با ما می گوید اسناد آن وجود دارد و تاکید می کند که به دلیل جلوگیری از قدرت گرفتن بیشتر این گروه در مشهد بوده است.
     
     گفتگو با سید حسین مرعشی به بهانه اعتراضات اخیر

    مرعشی همچنین تاکید دارد: «برخی در حاکمیت با برنامه ای که در پیش گرفتند، در هفت ماه و نیمی که از دولت می گذرد تلاش کردند تا از قدرت رئیس جمهوری و اصلاح طلبان بکاهند، اما روندی که در پیش گرفتند موجب شد تا کل نظام درگیر موضوع شود.»

    ارزیابی شما از اعتراض هایی که روزهای گذشته در کشور به وجود آمد چیست و ریشه آنها را در چه چیزهایی می دانید؟

    - برای این که بدانیم در کجا قرار داریم باید به عقب برگردیم و ببینیم از کجا حرکت کرده ایم. اول این که به نظر من موقعیتی که در حال حاضر در آن قرار داریم، یعنی این که بخشی از جامعه فکر می کند اعتراضات خود را باید با حضور در خیابان نشان دهد، اصلا موقعیت مناسبی نیست.

    منظورتان انتقادها و اعتراضات است.

    - نه. من اصل اعتراض و انتقاد را حق همگانی می دانم و از آن دفاع می کنم و اما اینکه در سپهر سیاسی ایران امکان اظهار نظر و اعتراض را جز با فریاد زدن و به خیابان آمدن نداریم، یک نقص در سازمان سیاسی ایران است. کسانی که دلسوز نظام و کشور هستند و سازمان دهندگی فضای سیاسی را بر عهده دارند باید این نقیصه را رفع کنند. نباید وضعیت به گونه ای باشد که جمعی از مردم به هر شکلی ناچار شوند که صدای اعتراض خود را آنقدر بلند کنند که از یک اعتراض خانوادگی و ملی فراتر رود و به عنوان نمونه سران نامحبوب آمریکا و عربستان هم به این فریادها امید ببندند.

    یعنی باید چگونه باشد و چه سازوکاری داشته باشد؟

    - این اعتراضات باید در فضای خانواده، اگر وسیع بگوییم خانواده ملی و ایرانی و اگر محدودتر بگوییم در خانواده جمهوری اسلامی بماند و تعریف شود. باید مکانیزم هایی داشته باشیم که اینها امری داخلی برای بهبود امور تلقی شود، نه این که به سمت و سویی برود که کسی بخواهد از بیرون از این فریادها بهره برداری کند. اعتراضی که حق مردم است و باید بتواند بر روی شاخص ها و در جهت بهبودی اثر بگذارد، رفتارهای قوا و نهادهای حاکمیتی در کشور را تحت تاثیر قرار دهد و اصلاح کند، عملا به مناقشه ای تبدیل شده که مورد بهره برداری افرادی قرار خواهد گرفت که علاقه ای به ایران و سربلندی ایران و ایرانی ندارند.

    حضور مردم در صحنه، اعتراض و انتقاد مردم می تواند پشتوانه ای برای دولت و راهگشا باشد اما چون در سازمان سیاسی ایران این پیش بینی نشده، بنابراین فرصت حضور، نظارت و مراقبت مردم ممکن است به یک تهدید تبدیل شود.

    دلیل حضور مردم در خیابان را بیشتر در چه مواردی می دانید؟
    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ دی ۹۶ ، ۲۳:۳۱
    روزنامه آسمان آبی - نفیسه باقری: معلوم نیست شروع بست‌نشینی از کجا بوده و چه کسی برای اولین بار به بست نشست و از بست‌نشینی چه می‌خواست؛ آن‌چه معلوم است این سنت مبنایی انسانی داشته و در زمانه‌ای که دادخواهی بی‌معنا بود یا حرف حق به جایی نمی‌رسید، برای رهایی از ظلم به بست می‌نشستند و ملجأ خود را در پناه مقدسات مذهبی می‌دیدند؛ اما این تمامی ماجرا نیست؛ در دوره‌هایی نیز بسیاری از مجرمان و اشرار بست‌نشینی را مفری برای خود یافتند.
     
    در فرهنگ شرقی همیشه حق نان و نمک را پاس می‌دارند، میهمان ارج و میزبان حرمت دارد. در داستان‌ها از پناه میهمان به میزبان شنیده‌ایم و در روایت‌های واقع هم خوانده‌ایم مثلا خانقاه شیخ صفی‌الدین اردبیلی پناه درماندگان بوده است. بعد از شیخ پسرش خواجه علی نیز همان مرتبت را داشت و تیمور که او را ملاقات کرد چنان کرامت صاحب خانقاه بر او اثر گذاشت که دستور داد به حرمت حفظ احترام او، مکانش حتی برای خطرناک‌ترین جنایتکاران بست باشد. چنان‌که وقتی تیمور با خیل عظیمی از اسیران ترک به جانب ماوراء‌النهر روانه بود به خانقاه خواجه علی در اردبیل رفت و در مقابل خواهش شیخ برای بخشیدن اسیران به او مقاومت نتوانست بکند و جملگی اسیران را بر او بخشید.
     
     از آیین امان و امنیت تا فرار از قانون

    از بست‌نشینی تا یاغی‌گری

    اگر از خانقاه شیخ صفی بگذریم، تاریخ ما را با بست‌نشینی مهم دیگری روبه‌رو می‌کند. آن زمان که آغا محمد خان قاجار سودای قدرت داشت، ولی قدرت در مرکز به دست کریم خان زند بود، در شمال یاغی شد و نافرمانی کرد و وقتی گرفتار آمد، قرار شد به تهران آورده شود. کریم خان سپرد که مبادا آغا محمد خان بگریزد و بدتر مبادا به آرامگاه حضرت عبدالعظیم پناه برد و در آن‌جا بست بنشیند. همه از آن روی بود که کریم خان زند حرمت حرم حضرت عبدالعظیم را فراوان نگاه می‌داشت و اگر گناهکاری آن‌جا بست می‌نشست از رساندن آب و آذوقه هم دریغ نمی‌کرد.

    در همین زمان که وکیل‌الرعایا مصدر امور بود در شیراز جایی دیگر نیز وجود داشت برای آن‌که مقصران و مجرمان از تیغ عدالت خان زند در امان بمانند.
    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ آذر ۹۶ ، ۲۳:۴۷