وقتی بخواهیم وارد ساختارها شویم تا از حادثه یاد بگیریم شاهد خواهیم بود که باید یک شبکه ریلی کامل برای تهران و یا کلان‌شهرهای دیگر داشته باشیم. این بحث واقعا به زندگی مردم بستگی دارد و خوب است که رسانه‌ها نیز وارد این بحث شوند.
تصور کنید در منزل خود نشسته‌اید و یکی از طبقات ساختمان روبه‌رویی‌تان آتش می‌گیرد. فکر می‌کنید که تا چه میزان برای رویارویی با این حادثه آمادگی دارید؟ سیستم امدادرسانی شهری را چطور می‌بینید؟
به گزارش تین‌نیوز، تجربه تک‌تک ما- دست‌کم- در حوادث طبیعی و غیر طبیعی‌ای که در یک سال گذشته رخ داده است نشان داده که نه مردم آمادگی کافی در مواجهه با حوادث را دارند، نه دولت و نه شهرداری‌ها و آتش‌نشانی‌ها و...
واضح است که آمادگی مردم تا حد بالایی، بستگی به آمادگی دولت‌ها و سطح آگاهی‌های اجتماعیِ برآمده از تلاش دولت‌ها دارد و شرایط موجود نیز نشان می‌دهد که کمترین سطح آمادگی در بدنه مدیریتی کشور برای مواجهه با بحران وجود دارد. شاهد مثال، دو حادثه طبیعی اخیر یعنی زلزله و بارش برف هستند.
این ناهماهنگی‌ها تا جایی است که صدای وزیر راه‌وشهرسازی نیز درآمده و تاب‌آوری شهرها در برابر بلایای طبیعی و حوادث گوناگون به آزمون گذاشته شده است. با این تفسیر، ممکن است از خود بپرسید که مگر مسئولان هم می‌توانند به نتیجه کار خود اعتراض کنند و اگر اعتراض دارند اصلا چرا خود را برای مدیریت بحران آماده نکردند؟
اگرچه این پرسش‌ها پر بی‌راه نمی‌نماید اما مساله اصلی این است که بدانیم برای رقم خوردن یک تغییر راهبردی در بدنه کشور، چه تعداد نهاد و ارگان‌های حاکمیتی و نظارتی و اجرایی درگیر خواهند شد! شاید وزیر راه‌وشهرسازی و معاون حملونقل ایشان نیز با تکیه بر همین موضوع، به تحلیل اوضاع پرداخته‌اند.
عباس آخوندی در گوشه‌ای از سخنان دیشب خود در برنامه گفت‌وگوی ویژه خبری از شبکه دو سیما، حرکت به سمت شهرسازی ریل‌پایه برای تاب‌آور کردن شهرها در برابر حوادث گوناگون را راهکاری دانسته است که باید در اجرای آن هرچه زودتر و دقیق‌تر گام برداشت.
