معماری نیز نظیر بسیاری از رشته‌های دیگر امروز از سلطه مردانگی خارج شده و زنان توانسته‌اند با ظرافتی برگرفته از درونیاتشان در آن نقشی پررنگ ایفاء کنند.
هنرآنلاین: در فضای خشک و خشن دنیای امروز، زنان بیش از همیشه توانستند، نقش آفرینی کنند و مشاغلی چون معماری را که سال‌ها در سیطره مردان بود به دست آورند. زاها حدید از جمله این نمونه‌هاست که توجه دنیا را به توانایی‌های زنان در عرصه معماری جلب کرد. در این میان نمونه‌هایی نیز از زنان ایرانی هستند که نه تنها در داخل کشور بلکه در سطح بین‌المللی درخشیده‌اند و فضاهایی بی‌نظیر به لحاظ فرم و محتوا ارائه کرده‌اند. با همین بهانه به معرفی چند تن از بهترین معماران زن ایرانی پرداخته‌ایم که خواندنش قطعاً خالی از لطف نیست.
فرشید موسوی و دنیایی فراتر از الهام
پروفسور فرشید موسوی، زن معمار ایرانی و استاد علوم معماری در دانشگاه هاروارد آمریکاست. خانم موسوی در سال ۱۳۴۴ در شهر شیراز به دنیا آمده و دانش آموخته دانشگاه کینگز لندن است. او از کارشناسان معماری سرشناس در جهان به شمار می‌رود و همچنین از داوران جایزه معماری آقاخان است. فرشید موسوی افتخارات و جوایز متعددی در کارنامه خود دارد. باغ‌های لیروند، مون پلیه در فرانسه از طرح‌های موسوی هستند.
وی در سن 24 سالگی به لندن مهاجرت کرد و تحصیلات خود را بعد از به اتمام رساندن در دانشگاه داندن، در دانشگاه هاروارد ادامه داد. فرشید موسوی بعد از تجربه‌های کاری خود در دفاتر رنزو پیانو و زاها حدید همزمان با تحصیلش، در شرکت رم کولهاوس مشغول به کار شد. همکاری او و همسرش در دفتر رم کولهاس سبب شد تا ایده راه‌اندازی یک شرکت معماری به نام FOA در ذهن آن‌ها به وجود بیاید.
دفتر کوچک معماری FOA در سال1995 به دلیل برنده شدن در طراحی فرودگاه بین‌المللی یوکوهاما ژاپن به شهرت رسید. ساخت این فرودگاه بعد از 7 سال توسط این زوج معمار به پایان رسید و برای معرفی معماری انگلستان در دوسالانه معماری ونیز توسط کنسولگری بریتانیا انتخاب شد. افتتاح پارک آودیتوریوم در میدان فرهنگ‌های بین‌المللی در بارسلونا، برنده شدن در مناقصه المپیک ۲۰۱۲ لندن، شرکت در انستتو لندن و برگزیده شدن طرحشان برای ساختمان جدید تئاتر و موسیقی BBC در وایتسیتی لندن از موفقیت‌های چشم‌گیر این شرکت در سال 2004 بوده است.
طرح‌های بی‌نظیر این شرکت به سرپرستی خانم فرشید موسوی و زایروپلو، به گونه‌ای است که تلفیقی بی‌نظیر از طبیعت و معماری را ارائه می‌دهد. موسوی معتقد است که معماری به معنای ایجاد تغییر در زندگی روزمره انسان‌هاست و باید ساختمان را نه فقط برای افرادی که از آن‌ها استفاده می‌کنند بلکه برای کسانی که از کنار آن عبور می‌کنند نیز طراحی کرد. او کانسپت را نقطه آغاز طراحی می‌داند اما در ادامه ذکر می‌کند که برای داشتن طرحی ماندگار باید به فراتر از الهام و کانسپت بنگریم.
