معمار شهر - برنامه‌های مطالعاتی هوش مصنوعی میتوانند شهرهای بهتری نسبت به انسان‌ها طراحی کنند.
به گزارش ایسنا و به نقل از اس‌ای، تصور کنید در شهری سرسبز و خنک، مملو از پارک‌ها و مسیرهای پیاده‌روی، مسیرهای دوچرخه‌سواری و مسیرهای مختص اتوبوس‌هایی زندگی می‌کنید که مردم را در عرض چند دقیقه به مغازه‌ها، مدارس و مراکز خدماتی می‌رسانند.
این رویا، مظهر برنامه‌ریزی شهری و به نوعی تعریف مدینه فاضله یا مفهوم شهر ۱۵ دقیقه‌ای است، جایی که تمام نیازها و خدمات اولیه در یک ربع ساعت در دسترس است و سلامت عمومی در اولویت قرار دارد و خبری از آلایندگی بیش از حد خودروها نیست.
هوش مصنوعی میتواند به برنامه‌ریزان شهری کمک کند که این بینش را بهتر درک کنند.
مطالعه جدیدی از پژوهشگران دانشگاه شینهوا(Tsinghua) در چین نشان می‌دهد که چگونه فناوری یادگیری ماشینی در کسری از زمان میتواند طرح‌بندی‌های فضایی کارآمدتری نسبت به انسان‌ها ایجاد کند.
یو ژنگ دانشمند اتوماسیون و همکارانش می‌خواستند راه‌حل‌های جدیدی برای بهبود شهرهای ما بیابند که به سرعت در حال شلوغ شدن هستند.
آنها یک سیستم هوش مصنوعی را برای مقابله با خسته‌کننده‌ترین و محاسباتی‌ترین وظایف برنامه‌ریزی شهری توسعه دادند و دریافتند که این سیستم، نقشه‌های شهری بهینه‌ای تولید میکند که در سه معیار دسترسی به خدمات و فضاهای سبز و سطح ترافیک، حدود ۵۰ درصد بهتر از طراحی‌های انسانی عمل میکند.
ژنگ و همکارانش که از مقیاس کوچک شروع کردند، به مدل خود دستور دادند که مناطق شهری را فقط در وسعت چند کیلومتر مربع طراحی کند.
این سیستم هوش مصنوعی پس از دو روز آموزش و با استفاده از چندین شبکه عصبی، به دنبال طرح‌بندی جاده‌ها و کاربری زمین ایده‌آل بود تا با مفهوم شهر ۱۵ دقیقه‌ای و سیاست‌ها و نیازهای برنامه‌ریزی محلی مطابقت داشته باشد.
در حالی که مدل هوش مصنوعی ژنگ و همکارانش دارای برخی ویژگی‌ها برای برنامه‌ریزی مناطق شهری بزرگ‌تر است، طراحی کلی یک شهر بی‌نهایت پیچیده‌تر خواهد بود.
