روزنامه شهروند: این نوشتار ماجرای کارآفرینی است که از کارتن‌خوابی به کارخانه‌داری رسیده و ٩٠ درصد پرسنلش کارتن‌خواب‌ها و معتادان بهبود یافته هستند.
«محمد ثقفی از کارتن‌خوابی به کارخانه‌داری رسید. جوان ٣٧سالهای که از سالهای نوجوانی گرفتار اعتیاد شده بود. یک روز تصمیم بزرگی گرفت و آن بازگشت دوباره به زندگی سالم بود. خودش به «شهروند» می‌گوید: بچه جنوب تهران است و بعد از ترک اعتیاد کارگاه کوچک برادرش را توسعه داد و توانست صاحب دو کارخانه شود. او حالا مالک یک برند بزرگ در زمینه تولید تشک و مبلمان است و کارخانه‌اش در چهاردانگه اسلامشهر را با ١٥٠نفر پرسنل می‌گرداند. نیروهایی که حدود ٩٠درصدشان زندگی مشابه خود او را داشته‌اند و کارتن‌خواب هستند.
اما ماجرای کارآفرینی مثل محمد در اقتصاد ایران کمتر تکرار می‌شود. گواهی عدم سوءپیشینه مانع بزرگی است که آسیب‌دیدگان اجتماعی بتوانند دوباره به چرخه زندگی و اقتصاد سالم برگردند. حالا حتی برای تأسیس یک مغازه هم این گواهینامه مورد نیاز است. موضوعی که به اعتقاد کارشناسان بازار کار باید مورد بازنگری قرار گیرد یا دولت مشوق‌ها و حمایت‌هایی را برای کارآفرینان قرار دهد تا آنها بتوانند از این افراد در محیط کاری‌شان بهره‌برداری کنند.
از کارتن‌خوابی تا کارخانه‌داری
محمد ثقفی که سال‌ها درگیر اعتیاد بود و روزهای سختی را در زندگی‌اش پشت سر گذاشته، حالا دو کارخانه بزرگ تشک و مبل‌سازی دارد. البته نکته‌ای که او را از خیلی کارفرماها متمایز می‌کند، این است که حدود ۹۰درصد از ۱۵۰ کارگری که در کارخانه او کار می‌کنند، قبلا معتاد و کارتن‌خواب بوده‌اند. اینها بعد از این که ترک اعتیاد کرده‌اند، محمد ثقفی آنها را که گذشته‌ای مشابه خودش داشته‌اند، استخدام کرده است.
در کشور ما تعداد کارفرماهایی که کار مشابه محمد ثقفی انجام دهند، زیاد نیست و شاید ترجیح خیلی از کارفرماها این باشد که به جای استخدام کسی که قبلا اعتیاد داشته و حالا ترک اعتیاد کرده، کسانی را که چنین مسأله‌ای نداشته‌اند، استخدام کنند.
