سارا لازاروس در گزارشی در سی ان ان درباره ساز و کار زندان ها در گرین لند نوشت: 

زمانی که این مکان در سال ۲۰۱۹ افتتاح شود هر فردی متوجه این امر خواهد بود که این یک زندان عادی و معمول نیست. در حقیقت اینجا مکانی ست با تسهیلاتی ویژه که بر بازسازی و توانبخشی مجرمان تاکید دارد و نه مجازات.

پایه‌گزاران فلسفه این زندان معتقدند که اگر زندان ها تا جایی که ممکن است شرایط زندگی عادی را تقلید کنند، مجرمان شانس بیشتری برای بازگشت دوباره به جامعه و احتمال کمتری به گرفتاری مجدد دارند.

با این حال زندان انی‌انستلت (Ny Anstalt)، بیش از یک دستاورد معماری برای این کشور است. در حقیقت این نقطه عطفی است به پایان بخشی به یک مسئله مهم حقوق بشر که طی دهه ها کشور را خالی از سکنه کرده است.

معماری قطب شمال

ناک در جنوب گرین لند؛ یک کلنی سابق دانمارکی قرار دارد ،جایی که تنها 56000 سکنه دارد و کم جمعیت‌ترین کشور جهان است.

در سراسر این بیابان بدون حصار تنها شش زندان با ظرفیتی برای 154 زندانی وجود دارد. گرین‌لند سیستم زندان منحصر به فرد "باز" را اجرا می کند و بسیاری از زندانیان مجاز به ترک محل برای کار، تحصیل یا حتی رفتن به شکار پیش از فرا رسیدن شب هستند. طبق مستندات، هیچ یک از زندان های موجود نمی توانند به زندانیان جایگاهی امن دهند، و این مساله دیر زمانی ست که گرین لند را با مشکل مواجه کرده است.

طبق آماری از اتحادیه اروپا، در بسیاری از کشورهای شمال اروپا میزان بزهکاری بسیار کم است: به عنوان مثال، در ایسلند، در سال 2015، تنها سه قتل اتفاق افتاده است، اما در گرین‌لند، نسبت شهروندانی که به زندان رفته‌اند، حدودا سه برابر بیشتر از سایر مناطق شمال اروپا است.

مشکل جرائم در گرین‌لند را می توان به اصلاحات پس از جنگ جهانی دوم ارجاع داد. حدود 88 درصد از جمعیت کشور بومی هستند و 12 درصد باقی مانده بیشتر از تبار دانمارکی هستند.