احداث فضای سبز یکی از مصداق‌های مهم توسعه شهرهاست که در دنیای صنعتی و مکانیزه امروزی، درختان شریان‌های حیات شهرها بوده و احداث فضاهای سبز برای سلامت روحی و جسمی جامعه، ضروری است و آبیاری یکی از نیازهای اولیه و مهم در نگهداری فضای سبز است. اما مدیریت فضای سبز شهر خشک تهران که فرسخ ها با کار علمی و نیروی توانمند فاصله دارد و به منبعی برای هدر دهی منابع آبی تبدیل شده است.
به گزارش تیتر شهر؛ مسئله اتلاف آب به شکل‌های مختلف در فضای سبز و سهم عمده آن بحث جدی است که مدیران شهرداری همچون خیلی از وظایف اصلی ان غفلت دارند برای همه آشکار و واضح است که دیگر مدیریت سنتی فضاهای سبز جز اتلاف سرمایه ملی سودی ندارد.
بر این اساس می توان گفت که تهران ۳۰۲ حلقه چاه مختص آبیاری فضای سبز دارد. در بخش‌هایی از شهر آب شرب گران قیمت برای آبیاری چمن‌هایی به کار می‌رود و تاثیر در جذب آلودگی‌های هوا ندارند. کشور خشکی مانند ایران نمی‌تواند در این حد دست و دلبازانه منابع آب خود را خرج کند اما نه تنها به منابع آب سطحی رحم نکرده‌ایم بلکه ۳۰۲ حلقه چاه هم صرفا با هدف آبیاری فضای سبز حفر شده است تا آب زیرزمینی به عنوان یک ذخیره استراتژیک به پای چمن‌های تهران تلف شود.
رفتارهای شهرداری در مدیریت فضای سبز شهری منطبق بر استانداردهای کشورهای خشک مشابه ایران نیست؛ اگر در سطح شهر حرکتی چند دقیقه ای کنید متوجه می شوید در ساعاتی که شدت نور خورشید زیاد است متولیان امر آبیاری اقدام به آبیاری چمن ها می کنند امری که با نداشتن تخصص هم متوجه خواهید شد، نادرست است. از این رو به سراغ شهربانو امانی، عضو شورای شهر تهران رفتیم و چگونگی عدم مدیریت صحیح منابع آبی را از او جویا شدیم.
وی در این ارتباط گفت: بحث تخلیه سفره های آب زیر زمینی جدی است؛ متاسفانه افرادی که برای فضای سبز آبپاشی می کنند؛ اما به دلیل اینکه آگاهی کافی وجود ندارد، این امر تداوم می یابد.
امانی افزود: وقتی به متصدیان آبیاری در خصوص خطای روش های آبپاشی تذکر می دهیم عنوان می کنند که آب چاه است، در صورتی که آب چاه تفاوتی با دیگر منابع ندارد.
