خودرویی که احتمال تصادف را به صفر می‌رساند

خبرگزاری ایسنا: به نقل از دیلی‌میل، خودروهای خودران ولوو مجهز به چندین دوربین، حسگر و لیزر متعدد و همچنین نرم‌افزاری هستند که در جاده‌های شلوغ، خودرو را کنترل می‌کند.

این سیستم مانند دیگر سیستم‌های خودران برای انتخاب مسیر به یک کاربر نیاز دارد؛ به همین منظور از یک نقشه دیجیتالی با استفاده از سیستم ابری(Cloud based) برای هدایت خودرو استفاده می‌کند که احتیاط در مورد موانع و ویژگی‌های جاده را گوشزد می‌کند.

 

خودرو (Volvo's Drive Me) مجهز به رادارهای چندگانه، حسگرهای دوربین و لیزر برای رسم موقعیت دقیق در جاده است و به سیستم، دید 360 درجه از اطراف خودرو ارائه می‌دهد. وضوح تصویر بالای 5+ است.

شبکه‌ای از رایانه‌ها اطلاعات را پردازش می‌کنند که همراه  با GPS، یک نقشه تمام وقت از اشیای در حال حرکت و ساکن در محیط اطراف ارائه می‌دهد.

حسگرهای فراصوت اطراف خودرو برای تشخیص اشیای نزدیک به وسیله نقلیه مورد استفاده قرار می‌گیرند و رانندگی خودران در سرعت پایین را پشتیبانی می‌کنند.

یک رادار و دوربین متحرک که در شیشه جلو قرار دارد که علائم رانندگی و انحنای جاده را می‌خواند و می‌تواند اشیایی که در جاده قرار دارند مثلا دیگر کاربران را شناسایی کند.

کشوری که تمام زباله خود را بازیافت می‌کند !

وبسایت یک پزشک - میثاق محمدی‌زاده: تمام کشورها به دنبال این هستند که مواد بازیافت کمتری وارد سطل اشغال‌ها شود. اگر مردم بتوانند خودشان برنامه بازیافت را اجرا کنند و دیگر مواد قابل بازیافتی دور ریخته نشود؛ دولت‌ها دردسر کمتری خواهند داشت.

در بسیاری از کشورها؛ برنامه‌های بازیافت مواد صنعتی اجرا می‌شود. در این برنامه‌ها، سعی می‌شود از مبدا عملیات بازیافت انجام شود و تعداد سطل‌های اشغال در سطح شهر به مرور کاهش پیدا کند. دولت‌هایی که موفق شده‌اند برنامه‌های بازیافت خود را پیش ببرند؛ تا ۵۰ درصد سطل‌های زباله را جمع‌آوری و کاهش دادند.
 

اما جالب است در کشور سوئد به طور کامل نیازی دفع زباله وجود ندارد و حتا این کشور در حال وارد کردن زباله از دیگر کشورهای اتحادیه اروپا است.

کشور سوئد به مرور زمان یک برنامه ملی و مجموعه‌ای از سیاست‌های اتعطاف‌پذیر را برای بازیافت زباله اجرا کرده است. در این برنامه؛ شرکت‌های خصوصی و کسب‌وکارهای مختلف وظیفه سوزاندن ضایعات خود را برعهده گرفتند.

رکوردزنی چین در نصب تاسیسات نیروی خورشیدی

خبرگزاری ایسنا: چین که بزرگترین منتشرکننده کربن جهان است، رکورد بالایی ظرفیت نیروی خورشیدی در سال جاری ایجاد خواهد کرد.

 بلومبرگ نیوز انرژی فاینانس (BENF) برآورد کرد امسال حدود ۵۴ گیگاوات نیروی خورشیدی در چین بکار گرفته خواهد شد و پیش بینی خود را از بیش از ۳۰ گیگاوات که در ژوییه برآورد کرده بود بالا برد. میزان ظرفیت افزوده شده احتمالا از انرژی خورشیدی که در سال ۲۰۱۷ در ژاپن تولید شد، فراتر خواهد رفت.

به گفته ایون لیو، تحلیلگر BENF در پکن، شمار نیروگاه‌های خورشیدی پشت بامی و پروژه‌هایی که کاهش فقر را هدف گرفته‌اند، بیش از حد انتظار بوده و سازندگان پیش از آن که یارانه‌ها اختصاص داده شود، به ساخت پروژه‌های خورشیدی زمینی روی آورده‌اند.

رشد این بازار به سود تولیدکنندگان بزرگ پنل شامل شرکت جینکو سولار هولدینگ و ترینا سولار بوده است. چین در ۹ ماه نخست سال میلادی جاری ۴۳ گیگاوات نیروی خورشیدی نصب کرده که بالاتر از ۳۴.۵ گیگاوات نصب شده در کل سال ۲۰۱۶ بود.

چین از سال ۲۰۱۳ بزرگترین بازار خورشیدی جهان بوده است و دو سال قبل از آلمان به عنوان کشور دارای بیشترین ظرفیت نیروی فوتوولتائیک جهان گوی سبقت را ربوده است.

بر اساس گزارش بلومبرگ، شرکت سی سی بی اینترنشنال سکیوریتیز ماه جاری پیش بینی خود از ظرفیت نیروی خورشیدی چین در سال ۲۰۱۸ را از ۴۰ گیگاوات به ۵۵ گیگاوات افزایش داد.

اتوبوس‌هایی که با قهوه کار می‌کنند!

ایسنا: لندن برای مبارزه با آلودگی هوا تصمیم دارد اتوبوس‌هایی بسازد که سوخت آنها قهوه باشد. عشق لندنی‌ها به قهوه می‌تواند سوخت یک سوم شبکه اتوبوس‌رانی پایتخت را تامین کند.

 

 

به نقل از انگجت، به عنوان بخشی از تلاش‌های مداوم لندن برای کاهش آلودگی در پایتخت انگلیس، اتوبوس‌های این شهر برای استفاده از منبع جدید سوخت، یعنی تفاله قهوه آماده می‌شوند.

به واسطه همکاری بین شرکت‌های "بیوبین"((Bio-Bean، "شل"((Shell و "آرگنت انرژی"((Argent Energy، مخزن اتوبوس‌های دو طبقه با یک سوخت زیستی موسوم به B20 متشکل از مخلوط روغن ضایعات قهوه با سوخت دیزل پر خواهد شد.

تاکنون آنها سوخت لازم به اندازه تامین یک سال سوخت یک اتوبوس(6 هزار لیتر) را با استفاده از این روش تولید کرده‌اند. اما از آنجایی که لندنی‌ها روزی 20 میلیون فنجان قهوه می‌نوشند، ضایعات به جا مانده از این میزان قهوه می‌تواند سوخت کافی را برای تامین یک سوم کل شبکه اتوبوس‌رانی لندن فراهم کند.

کارخانه Bio-Bean می‌تواند سالیانه 50 هزار تن قهوه را بازیافت کند. این شرکت ضایعات حاصل از کافی‌شاپ‌های خیابانی و همچنین کارخانه‌های تولید قهوه فوری را جمع‌آوری می‌کند و از آن برای استخراج روغن استفاده می‌کند.

سپس با سایر چربی‌ها و روغن‌ها مخلوط می‌شود تا 20 درصد از ترکیبات سوخت زیستیB20 تولید شود. اتوبوس‌ها نیازی به تغییر ندارند و این خود یک صرفه‌جویی بزرگ در هزینه‌ها است.

سوخت‌هایی مانند B20 یک سوخت جایگزین سبزتر را فراهم می‌کنند، چرا که لندن برای مبارزه با آلودگی هوا به حمایت از روش‌های سبزتر حمل و نقل ادامه می‌دهد.

صادق خان شهردار لندن گفته است که از سال 2018، هیچ یک از اتوبوس‌های معمولی جدید در مرکز شهر، دیگر آلاینده نخواهند بود و توسط ناوگان وسیعی از اتوبوس‌های هیبریدی کمک می‌شوند.

با این حال، هدف نهایی این است که لندن تا سال 2050 یک سیستم حمل و نقل با میزان آلایندگی صفر داشته باشد.

ساخت اولین قطار مسافربری شناور در جهان!

مجله سخت افزار: شهر سیاتل در واشنگتون آمریکا، در حال به سرانجام رساندن یک پروژه بلندپروازانه در صنعت حمل و نقل است. البته این موضوع آنقدر هم دور از ذهن نیست، چرا که سیاتل میزبان چهار مورد از طولانی ترین پل های معلق جهان است. حالا در پروژه جدید این شهر بر روی ساخت اولین قطار مسافری شناور در جهان کار میکند. از آنجاکه کار ساخت و ساز این پروژه آغاز شده است، به نظر نمیرسد که این طرحی تنها یک وعده تو خالی باشد.

 

 

آژانس حمل و نقل محلی، Sound Transit مشغول به ساخت این قطار مسافربری است. این پروژه  در دسته پروژه های راه آهنی سبک قرار میگیرد، چرا که مخصوص به جابجایی مسافر می باشد. هدف این پروژه اینگونه تنظیم شده است که ساخت راه آهن بر روی پل معلق دریاچه واشنگتون تا سال 2023 تکمیل شود.

 

 

 

 

ساخت قطار مسافربری شناور بخشی از برنامه 3.7 میلیارد دلاری برای توسعه راه آهن سبک جهت اتصال سیاتل به بلویو دیگر شهر واشنگتون است. این پل معلق ظرفیت پذیرش دو قطار 300 تنی را که با سرعت 88 کیلومتر بر ساعت در حرکتند را خواهد داشت.

این یک پروژه بسیار چالش برانگیز است. Sound Transit انتظار دارد که روزانه 50 هزار مسافر به این قطارها جابجا شوند. اگر در این جابجایی ها حادثه ناگواری اتفاق افتد و از قطار از مسیر خود خارج شود، در عمق 60 متری آب فرو خواهد رفت. بنابراین در انجام این پروژه جایی برای خطا وجود نخواهد داشت. البته لازم به ذکر است که این پل معلق ساختار بسیار قوی ای دارد که در برابر امواج قوی و طوفان های شدید مقاوم است.

رویای «محو فقر» در دولت مرحوم هاشمی!

ماهنامه پیشه و تجارت - سمیه متقی: «مبارزه با فقر» و نابودی آن در سال های پس از انقلاب به فراخور هر دوره شکل و شمایل ویژه خود را گرفت. در این بین کم نبودند طرح های انقلابی که مانند خاستگاه شان با شور و هیجان آغاز شدند و در نیمه راه و گاه حتی در ابتدای آن امر را بر دست اندرکاران و کارشناسان مشتبه ساخت که این طریقه و رویه راه به بی راهه دارد و رسیدن به منزلگاه مقصود به این شیوه و در چنین شرایطی محقق نمی شود.

 

البته مواجهه زودهنگام انقلابیون با جنگی تحمیلی از سوی همسایه غربی بر طبل این ناتوانی ها می کوبید. چنانچه طی سال های 59 تا 67 هم در دولت محمدعلی رجایی، هم دولت محمد باهنر و به مراتب بیشتر از آن در دولت میرحسین موسوی اداره کشور در حال جنگ و حفظ ثبات در جامعه اولویت اصلی بود.

 

 

البته تلاش برای کاهش فاصله طبقاتی و تامین مایحتاج ضروری اقشار گوناگون موضوعی است که پس از 37 سال از شروع جنگ جزء افتخارات مدیریتی موسوی به شمار می رود اما این برنامه ها با آنچه به عنوان هداف انقلاب و مبارزه با فقر و حمایت از مستضعفان بود تفاوت داشت.

 

 

 

 

برهمین اساس با پایان جنگ و در اثنای بازسازی های پس از جنگ کم کم این موضوع بار دیگر مطرح شد. پس از فوت امام و تغییر دولت و شروع ریاست جمهوری اکبر هاشمی رفسنجانی قانون برنامه اول توسعه پس از پنج سال با تغییر و تحولات اساسی در مجلس به تصویب رسید و دوران سازندگی آغاز شد؛

 

پنج سال این برنامه با هدف آبادسازی ویرانه های جنگ سپری شد اگرچه موضوع توجه به نیازمندان میان برنامه ها وجود داشت اما ساز و کار مشخصی برای آن در نظر گرفته نشده بود. برای نمونه در این دوران برای حمایت از اقشار آسیب پذیر جامعه برنامه ای ریخته شد که به موجب آن با برداشتن سوبسید مرغ و تخم مرغ و دادن آن به این دهک ها قرار بود کمکی به تغذیه این قشر انجام گیرد اما این یارانه نقدی آنچنان نامناسب اختصاص داده شد، که فقط موجب افزایش قیمت این کالاها شد و حمایت از فقرا به حاشیه رفت.

 

 

با نزدیک شدن به سال پایانی برنامه اول و دوران تدوین برنامه دوم، مباحث مختلفی در راستای حمایت از اقشار کم درآمد جامعه مطرح شد و رسانه ها به اشکال گوناگون از تدوین گران برنامه دوم توسعه می خواستند ضوابطی قانونی برای مبارزه با فقر و محور آن در نظر بگیرند.
 

قرار نیست تجربه مرغ و تخم مرغ را تکرار کنیم

 

همان زمان حذف سوبسید اکثر کالا و دادن یارانه نقدی به اقشار ضعیف جامعه مطرح شد که البته با انتقاد کارشناسان و مقایسه وضعیت با کشورهایی مانند سریلانکا رو به رو شد (رسالت، 10 اسفند 72) با این حال نجمی هاشمی فشارکی، مدیر کل دفتر امور بازرگانی سازمان برنامه و بودجه چندی بعد در گفت و گو با «رسالت» اعلام کرد: «در برنامه دوم سوبسیدها نقدی می شود.»

ریزگرد چیست و از کجا می آید؟

هفته نامه صدا: ریزگرد از اختلاط دود زیاد، گرد و غبار معلق در هوا، رطوبت هوا و سایر گازهای آلاینده هوا به وجود می آید و در هوا به حالت معلق در می آید، میدان دید را کاهش می دهد و روی عملکرد دستگاه تنفس جانداران تاثیرات منفی شدیدی می گذارد.

 

آلودگی به وسیله ریزگرد می تواند یک معضل «فرامرزی» باشد؛ به این صورت که اگر تراکم و وسعت آن در منبع بسیار زیاد باشد، پس از عبور از مرزهای هوایی شهرها و کشورهای همسایه همچنان قابل مشاهده و اندازه گیری باشد.

 

ریزگرد چگونه بر میدان دید اثر می گذارد؟

 

ریزگرد توسط ذرات متعددی از مواد مختلف از جمله دود، گرد و غبار جاده ای، ذرات دیگر که به طور مستقیم در جو شناور می شوند و نیز ذرات تشکیل دهنده آلاینده های گازی موجود در جو، به وجود می آید. هر چه رطوبت موجود در هوا بیشتر باشد، این ذرات بیشتر در معرض دید قرار می گیرند. حتی اگر منبع اصلی این ریزگردها صدها یا هزاران مایل دورتر از محل زندگی ما باشد، باز هم می تواند موجب اختلال در دید و چشم انداز شود. چشم انداز اغلب به عنوان دورترین فاصله از یک فرد که می تواند با چشم غیرمسلح آن را مشاهده کند تعریف می شود. ریزگرد به عنوان یک عامل غیرطبیعی تاثیر بسزایی بر چشم انداز دارد.

 

 

 

 

ماده اصلی ریزگرد چیست؟

 

همانطور که ذکر شد ریزگردها از ذرات بسیار مختلفی تشکیل می شوند اما قسمت مهمی از آن چند ماده اصلی و در اندازه های تقریبا بزرگ است. آن ها ذرات «درشت» بزرگ تر از 2.5 میکرومتر هستند و از چند عامل به وجود آورنده اصلی مانند طوفان های صحرایی پی در پی در مناطق خالی از سکنه و پوشش گیاهی، عبور و مرور زیاد وسایل نقلیه در جاده های آسفالت نشده، عملیات انتقال مواد ساختمانی، خردکردن و سنگ زنی مانند تولید گچ و سیمان و سوختن هرگونه ماده قابل احتراق حاصل می شوند.

حذف زنجیر از نسل جدید دوچرخه ها

خبرگزاری مهر: یکی از دشواری های همیشگی استفاده از دوچرخه های عادی مربوط به پاره شدن یا دررفتن زنجیر آنهاست. اما در نسل جدید دوچرخه ها به علت حذف زنجیر چنین مشکلی وجود نخواهد داشت.

 

 

به نقل از دیجیتال ترندز، شرکت مجارستانی «استرینگ بایک» به تازگی دوچرخه منحصر به فردی تولید کرده که فاقد زنجیر است و در آن برای انتقال نیروی ناشی از پدال زدن از مجموعه ای نوارهای رشته ای و قرقره ها استفاده شده است.

دوچرخه های یادشده در دو مدل تولید شده اند و جنس یک مدل از آلومینیوم و جنس مدل دیگر از کربن فشرده است. حذف زنجیر از این دوچرخه ها نیاز به گریس کاری و رسیدگی مداوم به زنجیر را برطرف می کند و خطر دررفتن دنده و گیر کردن ناگهانی دوچرخه را به صفر می رساند.

در زمان پدال زدن با این دوچرخه، نوارهای رشته ای شکل منعطف آن باز و بسته شده و به اصطلاح کش می آیند و زمینه را برای حرکت چرخ ها فراهم می کنند.

شرکت سازنده، از این فناوری علاوه بر دوچرخه در طراحی سه چرخه و ویلچر نیز استفاده کرده تا افراد معلول و کم توان راحت تر بتوانند جابجا شوند. قیمت مدل های مختلف این دوچرخه که فعلا تنها در اروپا عرضه می شوند از ۳۵۰۰ تا ۴۵۰۰ دلار در نوسان است.

طرح BMW برای جاده‌های هوشمند ویژه دوچرخه

خبرگزاری ایسنا: شرکت خودروسازی BMW با همکاری دانشگاهی در چین قصد دارد جاده‌های هوشمندی را طراحی کند که صرفا مختص دوچرخه و موتورسیکلت‌های الکتریکی باشد.

به نقل از انگجت،  در برخی از شهرها رایج­ترین وسایل حمل­ و­نقل الکتریکی، احتمالا دوچرخه­‌ها و موتورسیکلت‌­ها هستند. اما درواقع شهرها برای استفاده از این وسایل طراحی نشده­‌اند، در نتیجه دوچرخه ­سواران مجبور به رقابت با ماشین­‌ها در جاده و جایگاه‌های شارژ هستند.

شرکت خودروسازی "بی­.ام­.دبلیو"(BMW) و دانشگاه "تانگجی" (Tongji) به دنبال ایده بهتری در این زمینه هستند. آن­ها مفهومی موسوم به " Vision E3" را مطرح کردند که مسیری ویژه را برای دوچرخه سواران در نظر می­گیرد.

این مسیرها معمولا در بالای جاده‌های اصلی قرار می ‌گیرند و به خاطر سر پوشیده بودن و نیز یک سیستم خنک­ کننده که با استفاده از آب باران تصفیه شده کار می­ کند، مسیرهای راحت­‌تری را در اختیار دوچرخه‌سواران قرار می­‌دهد.

 محدودیت سرعت اتوماتیک در این جاده­‌ها در حدود 25 کیلومتر بر ساعت و مدیریت ترافیکی بر مبنای هوش مصنوعی مانع می­‌شود که وسایل سریع­تر با سرعت بالا حرکت کنند. برای استفاده از این جاده­‌ها لازم نیست حتما وسیله داشته باشید، "بی.ام.دبلیو" سیستم اجاره­­ای را پیش­بینی کرده است که اگر شما عجله دارید می­­‌توانید یک دوچرخه را در نقطه­‌ای قابل دسترس انتخاب کنید.

این مسیر نسبت به مسیر اصلی تردد ماشین­‌ها کم خطرتر خواهد بود و همان­طور که انتظار می­‌رود سبب کاهش ترافیک خواهد شد. همچنین می­توان با بهره از ماهیت الکتریکی این نوع دوچرخه­‌ها، آن­ها را قابل دسترس­‌تر کرد.

لزوما چنین جاده­‌های را در کشورهایی مانند امریکای شمالی که بازار آن­هاتحت تسلط خودروهاست، ­نمی­‌توان مشاهده کرد.

 کاربرد سیستم مشابه مسیر  Vision E3در کشورهای مانند چین بسیار مفید خواهد بود. البته موضوع فقط این نیست که تعداد افراد بیشتری از دوچرخه در این کشورها استفاده کنند بلکه مناطق با تراکم جمعیتی بالا بتوانند جاده­‌های جداگانه وخودکار برای حفظ جریان عبور و مرور خود داشته باشند. در حال حاضر چالش اصلی این است که شهرها ایده جدید را بپذیرند.

تحلیلی جامعه‌شناختی از دلایل «استرس شهری» در تهران !

روزنامه ایران - دکتر شروین وکیلی: بتازگی گزارشی از سوی مؤسسه زیپ‌جت Zipjet بریتانیا در سال 2017 منتشر شده است که در آن میزان تنش در زندگی روزمره در ۱۵۰ شهر بزرگ جهان را اندازه‌گیری کرده است. بر مبنای این ارزیابی، در میان 10 شهر پراسترس دنیا 5 شهر از آنها (تهران، کابل، بغداد، دهلی نو و کراچی) به حوزه‌ «تمدن ایرانی» تعلق دارد و پایتخت کشور ایران کنونی ششمین شهر پراسترس دنیا محسوب می‌شود.

 

 

شاخص‌هایی که در این پژوهش برای چیدن شهرها بر محور پراسترس-کم‌استرس مورد استفاده قرار گرفته است، متغیرهایی مانند اوضاع اقتصادی خانوار، ترافیک شهری، امنیت، سرانه‌ فضای سبز، آلودگی هوا، کیفیت حمل‌ونقل عمومی و سلامت جسمی و روانی است که به کمک آن مفهوم «کیفیت زندگی» ارزیابی می‌شود. انتشار این خبر که «تهران» ششمین شهر پرتنش دنیا است! از سویی پرسش‌برانگیز است و از سوی دیگر جای تأمل دارد. براستی این شهر چه ویژگی‌هایی دارد که چنین جایگاهی را برایش به ارمغان آورده است؟

 

مهم‌ترین ویژگی تهران جمعیت عظیمی است که در آن گرد آمده‌اند. در شرایطی که پاریس حدود دو و نیم میلیون نفر و هنگ‌کنگ هفت میلیون نفر و نیویورک و لندن هر یک هشت و نیم میلیون نفر جمعیت دارند، تهران با نزدیک به 9 میلیون نفر در هسته‌ مرکزی شهر و شش میلیون نفر در شهرک‌های اقماری‌اش یکی از بزرگترین شهرهای کره‌ زمین است! در واقع تهران با 15 میلیون نفر جمعیت و نزدیک به 12 میلیون نفر باشنده در ساعت‌های روز، در کنار شهرهای عظیمی مانند ریودوژانیرو (۵/۱۶میلیون) و استانبول (۸/۱۴میلیون) و کمی فروپایه‌تر از پکن و دهلی‌نو (۵/۲۱ میلیون) قرار می‌گیرد. تهران در رتبه‌بندی جمعیت شهرهای جهان در جایگاه ۲۹ ایستاده و از این نظر یکی از بزرگترین تراکم‌ جمعیت‌ها بر کره‌ زمین است.