شهرسازی با رویکرد فرهنگی و اجتماعی

معاون وزیر راه و شهرسازی در بازدید از روزنامه همشهری، برنامه های طرح بازآفرینی شهری در ابعاد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را تشریح کرد

احمد میرخدائی/ خبرنگار
هوشنگ عشایری، معاون وزیر راه و شهرسازی در بــازدید از روزنــامــه همشهری، بر رسالت خطیر رسانه‌ها در اجرای برنامه ملی بازآفرینی شهری تأکید کرد. عشایری به‌عنوان مدیرعامل شرکت بازآفرینی شهری ایران و متولی اجرای برنامه ملی بازآفرینی شهری در این بازدید به تشریح ابعاد اجتماعی این برنامه پرداخت و مشارکت مردمی در مقیاس محله را پیش‌نیاز موفقیت آن عنوان کرد.
به گزارش همشهری، ضرورت توجه به بافت‌های فرسوده و ناکارآمد شهری و حل مشکل مسکن با بازآفرینی این بافت‌ها، ازجمله مواردی است که حسن روحانی، رئیس‌جمهور بر آن تأکید دارد. او در جلسه رأی اعتماد عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی نیز مهم‌ترین میدان حل مشکل مسکن را بافت‌های فرسوده عنوان کرد و کار در این حوزه را خواستار شد.

بازآفرینی بافت‌های فرسوده در 2 دهه اخیر نیز در کانون توجه سیاستگذاران حوزه مسکن قرار داشته اما برنامه‌های این حوزه به‌دلیل نقایصی که در شیوه برخورد آنها با مسئله وجود داشته، هیچگاه با موفقیت مورد انتظار همراه نبوده است. حالا اما در شرایطی که رئیس‌جمهور مؤکدا سوق پیدا کردن سیاست‌های مسکنی به سمت بافت فرسوده را خواستار شده و حاشیه‌نشینی شهرها به‌عنوان معضلی اجتماعی در کانون توجهات قرار گرفته، دولت تلاش کرده است با تدوین برنامه‌ای جامع، راهکاری برای حل معضل بافت‌های فرسوده بیابد و در راستای الزامات برنامه ششم توسعه، برای احیای بافت‌های فرسوده آستین بالا بزند.



30سال برنامه‌ریزی ناموفق

برنامه ملی بازآفرینی شهری، نقشه راهی است که با توجه به تجربیات 3 دهه گذشته در حوزه بازآفرینی بافت‌های فرسوده نوشته شده و قرار است با راهبری شرکت بازآفرینی شهری و با همکاری منسجم همه دستگاه‌ها اجرایی شود تا مانند طرح‌های قبلی شکست‌خورده به پایان نرسد.

هوشنگ عشایری، معاون وزیر راه و شهرسازی و متولی اجرای برنامه ملی بازآفرینی شهری با اشاره به اینکه برنامه ملی بازآفرینی شهری بر پایه تجربیات برنامه‌های قبلی تدوین شده، گفت: پس از اتمام جنگ تحمیلی در سال‌های پایانی دهه 60 و آغاز دوران سازندگی در دهه 70، حرکت شهرها به سمت توسعه نیز شتاب گرفت و به‌واسطه علاقه‌ای که برای ایجاد شهرک در نزدیکی شهرها به‌وجود آمد، شهرها به سمت میان گسیختگی حرکت کردند چراکه بخشی از مناطق میانی شهرها از توسعه جا ماندند و به بافت‌های ناکارآمد تبدیل شدند. عشایری افزود: در این وضعیت دولت طرحی تحت عنوان بهسازی و نوسازی بافت‌های فرسوده شهری را در دستور کار قرار داد و طبق قانون وظیفه آن را به وزارت مسکن و شهرسازی محول کرد که نتیجه آن ایجاد دفتر، سازمان و عاقبت شرکت عمران و بهسازی شهری ایران در سال 76بود که باید از تهران برای محلات هدف که از هویت اصلی تهی می‌شدند طرحی تهیه می‌کرد، بافت‌ها را از مالکان می‌خرید و آزاد می‌کرد تا آنها را بسازد اما در عمل سال‌های متوالی ساخت‌وساز به تعویق افتاد و وضع این محلات به‌مراتب بدتر شد.

مدیرعامل شرکت بازآفرینی شهری ایران اظهار کرد: با این حساب طرح بهسازی و نوسازی بافت‌های فرسوده شهری شکست خورد و عملاً وضع بافت‌های فرسوده بهتر نشد درحالی‌که در دهه 80عارضه اجتماعی دیگری نیز تحت عنوان حاشیه‌نشینی بروز کرد که بخشی از آن ناشی از آوارگی زمان جنگ و بخشی به‌دلیل افزایش مهاجرت به شهرها به‌دلیل خشکسالی و... بود. این مشکلات باعث شد در دهه 80دولت وقت طرحی تحت‌عنوان ساماندهی سکونتگاه‌های غیررسمی کشور ارائه دهد و آن را 10سال اجرا کند. البته این طرح به‌دلیل کمک گرفتن از بانک جهانی، رویکرد اجتماعی بهتری داشت اما در ادامه با بومی‌سازی طرح بانک جهانی، رویکرد اجتماعی آن را کمرنگ کردیم و دوباره طرح به یک پروژه تبدیل شد.



مردم در متن برنامه بازآفرینی هستند

عشایری گفت: در همه این طرح‌ها نگاه به بافت‌های فرسوده فاقد رویکرد اجتماعی بود و مردم، به‌عنوان ساکنان این محلات جایی در بازآفرینی نداشتند و در ادامه کل تجربیات بازآفرینی در دهه سوم انقلاب کنار گذاشته و طرح مسکن مهر برای حل مسئله کل مدیریت شهری کشور اجرایی شد؛ اما در دهه چهارم، یعنی دهه حاضر، ما به این جمع‌بندی رسیدیم که با تجمیع این سه تجربه باید تلفیقی تحت عنوان برنامه ملی بازآفرینی شهری فراهم آوریم که مردم و رویکرد اجتماعی جزو ارکان آن باشد.

چرا این شهر گدا ندارد؟ !

روزنامه شهروند: کسی پشت خط تلفن می‌گوید جلوی میدان ساعت، یک گدای خیابانی دیده. مامور، ماشین را می‌اندازد توی خط تندرو و خودش را می‌رساند به میدان ساعت تا معلوم شود آدمی که پیدا شده، مستمند واقعی است، گدای حرفه‌ای است یا متکدی وارداتی. تلفن مامور جمع‌آوری متکدی‌ها روزی ١٢-١٠بار به صدا درمی‌آید؛ ١٠ تایش برای گزارش حضور دستفروش‌هاست و شاید دو تا از آنها برای گزارش حضور یک گدا در شهری که نباید گدا داشته باشد.

 هنوز هم سخت می‌شود گدایی سر گذرهای تبریز پیدا کرد؛ سال‌هاست که به این‌جا می‌گویند شهر بی‌گدا، به عکس دیگر شهرهای شلوغ مثل تهران و مشهد یا سیستان‌وبلوچستان. مسئولان پیشگیری و جمع‌آوری متکدیان تبریز، در شهر می‌چرخند و چشم‌های‌شان میان خلوتی و شلوغی شهر دنبال مستمندانی می‌گردد که دست‌شان را بلند کرده و کمک می‌خواهند.

چرا تبریز گدا ندارد؟

دلیل کم‌بودن تعداد متکدیان تبریز را شاید بشود گره زد به طرح‌های مختلف خیریه‌ها. مثل آنها که مردم را دعوت می‌کنند به تهیه مایحتاج نیازمندان و جهیزیه برای نوعروسان به جای فرستادن دسته‌گل برای مراسم سوگواری. این کار اتفاقا یکی از مواردی بود که میان فعالیت‌های مختلف خیریه‌های تبریز، خوب گل کرد و هنوز برجاست.

گفت‌وگوها با مردم شهر تبریز اما معلوم می‌کنند، آنها کار را سپرده‌اند به خیریه‌ای مخصوص مستمندان. دلیل محکم‌تر را حتی می‌توان در این تابلوی قدیمی جست: «مسافران محترم، به شهر «بدون گدای تبریز» خوش آمدید. اگر ندرتا گدایی به چشم خورد، لطفا با تلفن‌های ٢٣٣٠٨٠٨ یا ١١٠ معرفی کنید.» زیر این تابلو نوشته «موسسه خیریه حمایت از مستمندان تبریز».

در همه تحقیقاتی که به تکدی‌گری پرداخته‌اند، به بیکاری، اعتیاد، بزهکاری، فقر، مهاجرت، ضعف ارزش‌های دینی و فرهنگی، نبود نگاه منفی به تکدی‌گری در جامعه و رواج فرهنگ صدقه به‌عنوان دلایل گدایی اشاره شده، اما در پژوهشی با عنوان «تبریز، شهر بدون گدا» که به مطالعه جامعه‌شناختی مواجهه شهروندان با پدیده تکدی‌گری پرداخته، پای طرح موضوعات ملموس‌تری به میان آمده است؛ مثل فرهنگ کمک‌رسانی میان مردم، ارزش کار در جامعه و فعال‌بودن چرخه اقتصادی، نگرش منفی به گدایان و البته وجود نظام‌های حمایتی مردم‌نهاد و اعتماد مردم به آنها.

این پژوهش که در شماره اول نشریه مسائل اجتماعی ایران در بهار و تابستان ١٣٩٦ منتشر شده، در مصاحبه با مردم، بستر مناسب اقتصادی با توجه به فعال‌بودن چرخه اقتصادی در شهر تبریز، اهمیت شأن اجتماعی در میان مردم، روحیه قوم‌گرایانه و حس مسئولیت‌پذیری را در بی‌گدا بودن این شهر موثر دانسته است. علاوه‌بر این گفته شده که مردم تبریز کنشی مقابله‌ای در مواجهه با گدایان دارند. آنها اغلب به گداها کمک نمی‌کنند، چراکه معتقدند کمک مستقیم چاره‌ساز نیست و تنها باعث می‌شود آنها به این کار خو بگیرند و تعدادشان هر روز بیشتر شود.

متکدیان چطور ساماندهی می‌شوند؟

سازمان‌های رسمی متولی پوشش‌دهی نیازمندان در جلب اعتماد مردم موفق نبوده‌اند. این را می‌شود لابه‌لای حرف‌های مردم جست. بسیاری از آنها از یکی از خیریه‌های معروف شهر می‌گویند و ترجیح می‌دهند کمک‌هایشان را به این نهاد برسانند که نزدیک به ٥٠ سالی است در این شهر فعالیت می‌کند.

حاشیه نشینی معضلی رو به رشد در تنها بندر اقیانوسی ایران/ از تعلل راه و شهرسازی برای ساماندهی تا پاس کاری مردم در ادارات آب و فاضلاب چابهار

کمب چابهار به عنوان بزرگترین سکونت گاه غیر رسمی کشور با تعلل ادارت راه و شهرسازی و آب و فاضلاب شهری و روستایی مواجه است.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از عصرهامون، تنها بندر اقیانوسی ایران اگر چه به سبب نزدیکی به مسیرهای اصلی تجارت جهانی و برخورداری از موقعیت جغرافیایی حساس و مناسب در مدخل اقیانوس هند و مسیر دریایی بین‌المللی، "دروازه ملل" خوانده می‌شود و بهترین کریدور جهانی برای اتصال دو کانون جمعیتی جهان با بیش‌ از یک میلیارد و 400 میلیون نفر جمعیت است، اما پایین‌ترین شاخص‌های توسعه انسانی در کشور را دارد.
گفته می شود حاشیه نشینی یکی از جدی ترین معضلاتی که سال هاست گریبان گیر شهرستان چابهار است؛ موضوعی که رابطه مستقیم با اقتصاد، توسعه و امنیت دارد.
 
بزرگترین سکونتگاه غیر رسمی کشور زیر غبار فراموشی
در این زمینه بیش از 10 سال است که کمب چابهار به عنوان بزرگترین سکونتگاه غیر رسمی کشور توسط مسئولین نامگذاری شده است تا شاید دلیلی بر کم کاری ها اهمال مدیریت ضعیف ادارت مربوطه باشد.
 

آسیب های اجتماعی ویترین تبلیغاتی نیست / تکثر نهادهای متولی و اعمال سلیقه وتلاش های جزیره ای را متوقف کنید !

محمد باقرقالیباف شهردار اسبق تهران  در روزهای آخری که  در حال ترک کردن خیابان بهشت بود، عنوان کرد که تبدیل شدن شهرداری از یک نهاد خدماتی به یک نهاد اجتماعی از افتخارات دوره طولانی مدیریت 12 ساله اش در تاریخ بلدیه تهران به شمار می رود. افتخاری که منتقدان آن را بزرگترین اشکال شهرداری در دهه گذشته می دانستند.

به گزارش تیتر شهر- زهرا نورزی: شهرداری تهران در یک دهه گذشته با ورود به حوزه آسیب های اجتماعی شهر تهران تلاش داشت تا در این زمینه موفقیتی را به نام خود ثبت کند.

پاکسازی محله هرندی از معتادان متجاهر ( دروازه غار) تاسیس مراکز بهاران و پناه دادن معتادان در گرمخانه ها در شب های سرد زمستان بخشی از این اقدامات بود.

شهردار معتقد بود با هر چه در توان داشته و دارد به میدان کار زار آسیب های اجتماعی آمده است، اما منتقدان  این باور شهردار پانزدهم را قبول نداشتند. آنها بر این باور بودند  بیرون کردن معتادان از  پارک های تبدیل شده به کانون آسیب های اجتماعی در منطقه 12 تهران تنها یک مسکن  است.

بعدها تجربه ثابت کرد، سازمان های متولی سرپرستی معتادان کارتن خواب را بر عهده نمی گیرد به همین دلیل چرخه معیوب رسیدگی به آسیب های اجتماعی باعث شد تا  آنها  بدون هیچ حمایت اجتماعی به سطح اجتماع باز گردند.

دردهای پایتخت تهران کم نبود. معضل خانه های تیمی جنوب تهران، فروش نوزدان که به گفته فاطمه دانشور معمولا خارج از عقد شرعی  به دنیا می آیند، بارها بارها با تکذیب معاونت اجتماعی شهرداری تهران روبه رو شد.

علاوه بر این هجوم کودکان خیابانی و متکدیان سبب شد که چهره پایتخت روز به روز خشن تر شود. در آن زمان منتقدان می گفتند بازدیدهای اجتماعی مسئولان شهرداری از مراکز تهران به ویترین نمایش مبدل شده است؛ رویه ای که بعدها نیز توسط شهرداری مستعفی تهران محمد علی نجفی تکرار و محمد علی افشانی شهردار فعلی تهران نیز دنبال شده است چرا که هر دو شهردار اخیر شهر تهران یعنی نجفی و افشانی در اولین روزهای کار رسمی سری از محله هرندی و مددسرای جنوب تهران بازدید کردند.

روز گذشته محمد علی افشانی شهردار پایتخت از مدد سراهای جنوب تهران بازدید کرد  اما  کارشناسان اجتماعی وشهری در گفت وگو با تیتر شهر از  روند بازدید های نمایشی و بی برنامه  از مراکز آسیب های اجتماعی که بیش از یک دهه در شهر تهران دنبال شده است، انتقاد کردند.

لزوم تشکیل اتاق فکر برای حل مسائل اجتماعی شهر تهران

مجید ابهری استاد دانشگاه و پژوهشگر مسائل کلانشهر تهران در گفت و گو با  خبرنگار تیتر شهر گفت : با توجه به تنوع فرهنگ ها و تعدد خرده فرهنگ ها جمعیت مختلفی را با جایگاه  شهروندان در خود جای داده است.

با توجه به تغییر سبک زندگی و آسیب هایی که از تاثیرات شبکه ماهواره ای و فضای مجازی ،آسیب های اجتماعی تشدید شده است.  آسیب های اجتماعی درمناطق گوناگون شهر تهران متفاوت است.

اعتیاد در شمال و جنوب شهرمتفاوت است . درشمال شهر کوکایین و تریاک و در جنوب تهران هروئین وشیشه وکراک مصرف می شود.
در شمال شهر خانه های مبله ساعتی اجاره داده می شود که در جنوب شهر مقور نیست.

از حمایت ملوکانه رئیس کمیسیون فرهنگی تا کارت قرمز عضو شورا به معاون شهردار سابق تهران

ولی الله شجاع پوریان معاون اجتماعی وفرهنگی شهردار مستعفی تهران است. معاونتی که از دوره گذشته به سبب ماهیت کار اجتماعی شهر تهران و محلاتی که هرکدام با آسیب های جدی و متنوع اجتماعی رو به رو بوده اند، درجای خودش قابل بررسی است.با این وجود با گذشت نه از استقرار مدیریت شهری ،عملکرد این معاونت و برنامه های آن هنوز برای شهروندان مشخص نیست.

به گزارش تیتر شهر: با نشستن محمد علی افشانی بر کرسی بهشت، بسیای معتقدند ولی الله شجاع پوریان عضو سابق شورای چهارم از این معاونت خواهد رفت. اما  وی چنین اعتقادی را ندارد و حتی در یکی از گفت و گوهای خود با رسانه ها از احتمال تغییر معاونان و مدیران ارشد شهرداری انتقاد کرده است.

اما در این میان موضوع اصلی بررسی عملکرد ولی الله شجاع پوریان به عنوان معاونی که بخش قابل توجهی از شهروندان را تحت پوشش برنامه های خود قرار می دهد؛ است.

حوزه اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران از برنامه ریزی برای تفریحات و سرگرمی های مردم گرفت هتا گردشگری، ارتقای فرهنگ شهروندی و شناسایی نخبگان شهروندی تا آسیب های اجتماعی را در بر می گیرد.

با توجه به حساس بودن این حوزه اندک مصاحبه ها و صحبت هایی که معاون کنونی اجتماعی و فرهنگی شرداری تهران شنیده و یا خوانده شده است، حرف های تکراری است.

در کمیسیون اجتماعی و فرهنگی شورای شهر تهران این معاون ساکت شهرداری موافق و مخالفانی دارد، اما گفت و گو با اعضای این کمیسیون نشان می دهد که کارنامه کاری ولی الله شجاع پوریان چندان قابل توجه برای این کمیسیون نیست.

عدم همراهی شجاع پوریان با شورا

محمد جواد حق شناس رییس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شهر تهران درباره عملکرد معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری به خبرنگار تیر شهر گفت : انتخاب ولی الله شجاع پوریان  به عنوان معاون اجتماعی و فرهنگی در واقع پیشنهادی بود که کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورا به نجفی داد.

در آن زمان شهردار سابق تهران تمایلی به صدور حکم ایشان نداشتند اما با پیگیری کمیسیون و اعضا؛ نجفی قبول کرد تا وی را به عنوان معاون اجتماعی و فرهنگی خود انتخاب کند.

به اعتقاد رئیس کمیسیون اجتماعی و فرهنگی شورای شهر تهران یکی از دلایلی که محمد علی نجفی راضی شد تا شجاع پوریان را به عنوان معاون اجتماعی و فرهنگی خود انتخاب کند؛ این بود که شهرداری و شورا در فصل تدوین لایحه بودجه قرار داشت در نتیجه می بایست تکلیف این معاونت هر چه زودتر مشخص می شد.

وی با تشریح عملکرد معاون اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران ادامه داد: شجاع پوریان سابقه فعالیت های  فرهنگی زیادی دارد. علاوه بر اینکه در شورای شهر نیز 4 سال  حضور داشت و تجربه خوبی در حوزه مسائل اجتماعی و فرهنگی و نجوی همکاری با شورا داشت.

حق شناس اما از تعامل شجاع پوریان با شورا و کمیسیون مربوطه زیاد راضی نیست به همین دلیل است که عنوان کرد: انتظار ما این است که همراهی بیشتری با شورا و کمیسیون نشان داده و به منویات شورا و کمیسیون بیشتر توجه کنند که در این زمینه عمکرد موفق نداشته اند.

عملکرد ضعیف معاونت اجتماعی و فرهنگی

حجت نظری عضو جوان حزب اعتماد ملی با اشاره به اینکه عملکرد معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران در این مدت بسیار ضعیف و دور از انتظار بوده است،گفت: اتفاقات فرهنگی و اجتماعی که مردم با رای دادن به لیست امید انتظار داشتند، در سطح شهر تهران ایجاد شود؛ تا کنون اجرایی نشده است.

پنج مقصد ایرانی های مهاجر اینجاست!

روزنامه هفت صبح: آمریکا، انگلیس، آلمان، فرانسه و کانادا بیشترین ایرانی ها را به خود اختصاص داده اند. این خبری است که قائم مقام وزیر علوم در امور بین الملل بیان کرده و گفته که بانک اطلاعاتی خارج از کشور در حال تکمیل است و در حال حاضر بانک اطلاعاتی 10 هزار ایرانی متخصص خارج از کشور در اختیار است.

به گزارش برترین ها اگر آمارهای سازمان های مختلف درباره جمعیت ایرانی ها در کشورهای خارجی را بررسی کنیم، متوجه خواهیم شد که از شش میلیون ایرانی که در کشورهای خارجی زندگی می کنند، فقط حدود سه میلیون و 500 تا چهار میلیون ایرانی در این پنج کشور زندگی می کنند. چرا این پنج کشور به مقصد ایرانی ها تبدیل شده است؟ هرکدام این کشورها چه تعداد ایرانی را به خود اختصاص داده اند؟ اوضاع زندگی ایرانی ها در این پنج کشور چگونه است؟ هرکدام از این کشورها پذیرای کدام قشر از ایرانی ها هستند؟

1 – آمریکا؛ بیشترین ایرانی

طبق آمارها، کشور آمریکا از دیرباز مقصد ایرانی های زیادی بوده و در حال حاضر بیشترین ایرانی ها در کشور آمریکا زندگی می کنند.

آمارها از میزان ایرانی های مقیم آمریکا متفاوت است و از سال 2000 به بعد تعداد رسمی ایرانی های آمریکا اعلام نشده اما آمارهای متفرقه از حضور یک میلیون و 800 تا دو میلیون ایرانی در این کشور خبر می دهد. گفته می شود بیشتر ایرانیان در جنوب کالیفرنیا و لس آنجلس (حدود 700 هزار نفر) حضور دارند. بعد از این دو شهر، واشنگتن، نیویورک، هیوستون، اوهایو و شیکاگو از لحاظ جمعیتی بیشترین ایرانی ها را به خود اختصاص داده اند.

واشنگتن و حومه حدود 300 هزار ایرانی و کمترین جمعیت ایرانی ها مربوط است به ایالت «مین» در شمال شرقی آمریکا که حدود 10 خانوار در آن زندگی می کنند. حدود 80 درصد ایرانیانی که در آمریکا زندگی می کنند دارای تحصیلت عالی هستند و همین نکته نشانگر آن است که ایرانی ها مقیم آمریکا جزو تاثیرگذارترین قشر این کشور هستند.

 

یکی از تفاوت های مهم در مهاجرت ایرانی ها به آمریکا نسبت به کشورهای دیگر، حضور پررنگ خانواده هاست. برخلاف چهار کشور دیگر پرجمعیت ایرانی که مهاجرت کنندگان آن را اکثرا دانشجویان و جوانان تشکیل می دهند، آمریکا اما شرایط آسانتری را برای دادن اقامت به خانواده ها دارد و همین نکته باعث شده تا سبک مهاجرت کنندگان به این کشور متفاوت باشد.

بهترین کشور‌ها برای زندگی در دوران بازنشستگی !

خبرگزاری ایسنا: سازمان تامین اجتماعی آمریکا اخیرا اعلام کرده است حدود ۵۰۰ هزار بازنشسته آمریکایی در خارج از این کشور دوران بازنشستگی خود را سپری می کنند. در رده بندی بازنشستگی اعلام شده، علاوه بر هزینه ها و مزایای زندگی، معیارهای دیگری چون کیفیت زندگی نیز مد نظر قرار گرفته اند. بر این اساس هشت کشور برتر برای گذراندن دوران بازنشستگی عبارتند از:

۱- کاستاریکا:

این کشور با آب و هوای ملایم و حمایت های مناسب از بازنشستگان خارجی، مناسب ترین کشور این فهرست تعیین شده است و با حقوق بازنشستگی معادل ۱۰۰۰ دلار می توان از کیفیت زندگی بالایی بهره مند شد.

۲- مکزیک:

مکزیک در حال حاضر میزبان حدود یک میلیون بازنشسته خارجی از کشورهای مختلف است، به علاوه آشنا بودن درصد بالایی از جمعیت این کشور با زبان انگلیسی و فرصت های اقامتی ویژه افراد بالای ۶۰ سال، مکزیک را به مقصدی برتر برای بازنشستگان تبدیل کرده است.

۳- پاناما:

اقتصاد پررونق و مناظر طبیعی، پاناما را به مقصدی جذاب تبدیل کرده است و با حقوقی در حدود ۲۰۰۰ دلار در ماه می توان زندگی خوبی در این کشور داشت. هم چنین دولت این کشور تخفیف های ویژه ای را برای بازنشستگان در نظر می گیرد.

۴- اکوادور:

اکوادور یکی از معدود کشورهایی است که دارای تنوع آب و هوایی بسیار زیادی است. هزینه های پایین حمل و نقل در این کشور باعث می شود خیلی نیازی به خرید خودرو نداشته باشید.

۵- مالزی:

بازنشستگانی که مالزی را به عنوان خانه خود برای گذراندن دوران بازنشستگی انتخاب می کنند، از رفاه و آرامش این کشور لذت خواهند برد. در این کشور شما خانه های ارزان قیمتی برای اجاره، مراکز خرید خوب و غذاهای متنوعی برای خوردن پیدا خواهید کرد.

۶- کلمبیا:

کسانی که به دنبال زندگی با سطح بالا و قیمتی کم هستند، می توانند روی کلمبیا حساب کنند. در این کشور می توان با ماهی ۱۷۰۰ تا ۲۲۰۰ دلار خانه هایی مجلل اجاره کرد.

۷- پرتغال:

سالمندان زیادی از سراسر جهان، پرتغال را به دلیل آب و هوای گرم و فرصت های اقامتی آن انتخاب می کنند. این کشور که یکی از امن ترین کشورهای جهان است به دلیل ارزان بودن خود معروف است و یک زوج بازنشسته می توانند امیدوار باشند با حقوقی معادل ۱۵۰۰ دلار در ماه زندگی مناسبی داشته و از امکانات درمانی خوبی بهره مند شوند.

۸- نیکاراگوئه:

این کشور برای علاقه مندان به طبیعت گزینه بسیار مطلوبی است و علاوه بر هزینه زندگی پایین، دولت این کشور از بازنشستگان حمایت های خوبی دارد. هر پولی که خارج از این کشور به دست آورید از مالیات معاف خواهد بود.

قرارداد اجتماعی و آغاز شکاف‌ها در جامعه ایرانی

ماهنامه صنعت و توسعه: [شهروندان جامعه سعادتمند] تنها یک اراده دارند که متوجه امنیت و آسایش عمومی است. در آن صورت تمام آداب جامعه، ساده و قوانین آن واضح و فروزان است. هیچ‌گونه تضاد منافع یا برخورد وجود ندارد. مصلحت عمومی همه‌جا واضح و روشن است و تنها با برداشت صحیح می‌توان آنها را دید. (قرارداد اجتماعی و اصول حقوق سیاسی / ژان ژاک روسو)

پیش از آن واقعه بزرگ

تا قبل از ورود به قرن بیستم، شرایط سیاسی و اجتماعی جامعه ایران – که البته از منظری دقیق‌تر اساسا ماقبل جامعه بود- چندان پیچیده نبود.جامعه‌ای کم و بیش عقب مانده، فقیر و بی‌سواد، با اقتصادی معیشت محور و نه تولید محور و عملا منتزع و برکنده از جهان پیرامون و تحولات آن. جامعه‌ای از منظر ساختار سیاسی ملوک الطوایفی و از منظر اعمال قدرت، مبتنی بر الگوی استبداد سنتی. علت تفکیک شیوه اعمال قدرت و ساختار سیاسی کم و بیش واضح است.

اگرچه بسیاری از نظریه‌پردازان جامعه‌شناسی و علوم سیاسی – چه در داخل و چه خارج از ایران – تاریخ ایران را تاریخ استبدادزدگی مطلق نامیده‌اند – که آنقدرها هم ادعای گزاف و بی‌راهی نیست – درکی انضمامی‌تر و دقیق‌تر از مناسبات قدرت در ایران قرن نوزدهم به خوبی نشان می‌دهد که به غیر ‌از پادشاهان، گروه‌های قدرت دیگری نیز حضور داشتند که با وجود وابستگی‌شان به دربار – برخلاف استقلال طبقات گوناگون در غرب در دوران پیش از رنسانس – می‌توانستند در معادلات سیاسی و اجتماعی جامعه تاثیرگذار باشند.

 

 

 

از جمله این گروه‌ها تیولداران و زمین‌داران بودند که گفته می‌شود در مواردی یکی از منابع مهم درآمد برای حکومت محسوب می‌شدند. گروه دیگر رؤسای قبایل و عشایر بودند. قدرت برخی از آنان در دوره‌هایی معمولا مانع اعمال قدرت مطلقه از سوی دربار می‌شد. تا آنجا که در مواردی شاهان مجبور می‌شدند با توسل به سیاست‌هایی مشخص، میان این گروه‌ها توازن قوا به وجود آورند. یکی از نمونه‌های مهم و تاریخی این قبیل تلاش‌ها، دخالت حکام قاجار در شکل‌گیری عشایر خمسه برای مقابله با تهدیدهای ایل قشقایی در فارس بود. هرچند، این موضوع قابل انکار نیست که هرجا حکومت توان و قدرت مانور داشت، به صورتی کاملا اقتدارگرایانه دست به اعمال قدرت یا دستبرد به ملک و مال مردم می‌زد.

اما نگارنده معتقد است که اهمیت این گروه‌ها – و سایر گروه‌هایی که از پرداختن به آنها صرفنظر شد – را هرچقدر جدی بگیریم، میزان تاثیرگذاری و وسعت پایگاه اجتماعی طبقه روحانیون حدیثی است جدا و بسیار مهم‌تر و طبق آنچه خواهیم دید این تاثیرگذاری تا آنجا پیش می‌رود که برخی از مهم‌ترین روشنفکران عصر مشروطه را ناگزیر می‌کند تا به هوای به ثمر رساندن پروژه تحول‌طلبانه خود، مضامین مدرن و بدیع را با آموزه‌های اسلامی و دینی به هم پیوند بزنند.

اهمیت طبقه روحانیون از دو جنبه قابل بررسی است. نخست، تلفیق نظریه امامت در شیعه با مدل پادشاهی ایرانی مبتنی بر فره ایزدی که در دوران صفویه صورت پذیرفت، زمینه بسیار مناسبی را برای رونق نقش مذهب در حکومت در دوره قاجار فراهم ساخت.القابی چون «سایه خدا»، «اسلام پناه» و «شاه شهید» – که این آخری مختص ناصرالدین شاه است – خود بازگوکننده نگرش جامعه به ساخت قدرت است.از اینکه بگذریم، در سطح بعدی، به‌دلیل پیوند تاریخی روحانیون با مردم به‌ویژه بازاریان و نفوذی که روحانیت در میان جامعه داشت، حکام قاجار ناگزیر بودند برای کسب مشروعیت بیشتر توجه آنها را جلب نموده و حمایت‌شان را کسب نمایند. شاهان قاجار نمی‌توانستند چشم خود را روی اقتدار روحانیت در جایگاه مرجع تقلید، اداره مساجد و زیارتگاه‌ها، انتخاب وعاظ و قضات شرعی و از همه مهم‌تر، استقلال مالی روحانیون از حکومت ببندند.

 

جای خالی پیوست اجتماعی در پروژه های شهری/ لزوم خروج از تشریفات برای اجرای پیوست های اجتماعی

به گزارش تیتر شهر؛ این روزها شاهد پروژه های شهری هستیم که بافت منطقه را به هم ریخته است. یکی از این پروژه ها ساخت مجتمع تجاری در ابتدای بزرگراه است. از این رو تمامی اکوسیستم منطقه به هم ریخته است. بر این اساس لازم است برای پروژه های شهری پیوست های مختلف اجتماعی، ترافیکی و... برقرار شود. 

 از سال۸۶ و با تصویب شورای شهر تهران، شهرداری موظف شد برای اجرای پروژه‌های فنی و عمرانی خود، اقدام به تهیه پیوست‌های اجتماعی کند این مصوبه در صورتی از شهرداری خواسته شد که بنا به اظهارات برخی اعضای شورای شهر پروژه ها و طرح های نیمه تمام وجود ندارد بلکه پیوست های اجتماعی به خوبی اجرا نمی شود. 

شورا از دوره سوم، شهرداری را ملزم به تهیه پیوست اجتماعی برای تمام پروژه ها کرده است. پروژه ها در حال حاضر پیوست اجتماعی دارد اما به نظر میرسد پیوست های اجتماعی کیفیت، محتوا و عمق لازم را ندارد. 

مطالعات و پژوهش ها برای اینکه یک پیوست کاربردی و اثر بخش باشد، دارای کیفیت لازم نیست. این نقطه ضعفی است که بر پیوست های اجتماعی وجود دارد. 

مفهوم پیوست اجتماعی این است که به فرض وقتی می خواهیم پروژه ای در محلی اجرا کنیم ببینیم که در آن محل نگاه مردم، شرایط جغرافیایی، کاربرد محل چیست و خیلی مولفه ها نسبت بدان پروژه چیست؟

پیوست اجتماعی ابعاد انسانی و رابطه بین انسان ها و پروژه را تعریف می کند. متاسفانه این روزها می بینیم که در پروژه های شخصی، شهروندان ملزم به پیوست اجتماعی شده اند، اما سرانجام آن پیوست اجتماعی تنها بنری شده که از مردم بابت مزاحمت عذر خواهی می کنند.

معیار بازنشستگی در کشورهای مختلف چیست؟

روزنامه آسمان آبی - راضیه زرگری: بهترین سن برای بازنشستگی، سنی است که برنامه‌های بازنشستگی به‌اندازه کافی برای فرد سودمند باشد. ملیسا پیپز، پژوهشگر خدمات اجتماعی در مقاله‌ای به بررسی روند بازنشستگی در آمریکا و برنامه‌هایی پرداخته است که برای بهبود خدمات کیفی به بازنشستگان در حوزه‌های اجتماعی و اقتصادی ارائه می‌شود.

مقدمه این مقاله به مفهوم سن بازنشستگی می‌پردازد. منابع بسیاری برای مطالعه سن «نرمال یا معمول» بازنشستگی وجود دارد، اما مسئله این است که واقعا سن طبیعی بازنشستگی چه سن و سالی باید باشد؟ این روزها، حتی تشخیص سن بازنشستگی مشکل است چراکه بعضی از افراد به‌اندازه کافی ثروتمند هستند و کار را قبل از 50 سالگی متوقف می‌کنند.

جدای از آن، عده‌ای دیگر در 18 سالگی هم در زندگی کاری خود به چالش برمی‌خورند و نمی‌توانند به کار ادامه دهند. البته این بازنشستگی ارادی نیست. اگر شما از آن دسته افراد باشید که دنبال برنامه بازنشستگی منحصربه‌فرد و مخصوص به خودتان هستید، باید ترکیبی از سن و سال‌های استخدام تا آن سالی که می‌توانید به کار ادامه دهید را در نظر داشته باشید. در بزرگ‌ترین و گسترده‌ترین برنامه بازنشستگی آمریکا، امنیت اجتماعی، حقوق و مزایای کامل تا حد زیادی براساس سن افراد تعیین می‌شود. به عبارت دیگر، حداقل باید به‌اندازه کافی پیر و با سابقه باشید تا بازنشسته شوید و جالب این است که هیچ سن خاصی برای این تعریف نمی‌توان ارائه کرد.

 

 

سن عادی بازنشستگی در سایه امنیت اجتماعی بیشتر شامل افرادی که 65 ساله هستند، می‌شود. این افراد از مزایای کامل بازنشستگی در این سن برخوردار می‌شوند؛ البته این برنامه برای 67 ساله‌ها هم با تاخیر وجود دارد. اداره تامین اجتماعی، تاریخ تولدهای این برنامه خدمات اجتماعی برای برخورداری از مزایای بازنشستگی را در وب‌سایت خود فهرست کرده است.

سن بازنشستگی معمول و امنیت اجتماعی

برای این‌که بتوانیم یک توضیح جامع ارائه دهیم، باید گفت سن عادی بازنشستگی شما در هنگام تقاضا برای برخورداری از تامین اجتماعی به دو دلیل مهم است. قبل از رسیدن به سن بازنشستگی عادی (قبل از 65 سالگی)، مزایای دریافتی شما کاهش می‌یابد، اما پس از رسیدن به آن سن، مزایای شما افزایش می‌یابد، در واقع درست هنگامی که میزان سود ماهانه هم بالا می‌رود. سن به شما کمک می‌کند مبلغ پرداخت مزایای ماهانه خود را تعیین کنید و از طرفی به شما اطلاع‌رسانی می‌کند که آیا برای کسب درآمد در زمانی که مزایا دریافت می‌کنید، جریمه خواهید شد یا نه.

شما می‌توانید برآورد سریعی از مزایای ماهانه خود براساس سن و درآمد فعلی خود، از طریق ماشین حساب سالانه بازنشستگی اداره تامین اجتماعی، دریافت کنید. در این سیستم هر کسی می‌تواند مزایای تامین اجتماعی را حتی در 62 سالگی یا بعد از آن بدون توجه به سن عادی بازنشستگی خود دریافت کند. اما پرداخت ماهانه به‌طور دائمی برای بازنشستگان زودهنگام کاهش می‌یابد. به گفته اداره تامین اجتماعی، کسانی که در 62 سالگی اقدام به بازنشستگی می‌کنند، تقریبا مزایای دریافتی آن‌ها به میزان 30 درصد کاهش می‌یابد.