محور تاریخی؛ هویت اصفهان ...

صبح امروز _ ۲۲ اردیبهشت_ میزگرد بررسی منظر تاریخی اصفهان با حضور مدیرعامل سازمان نوسازی و بهسازی شهرداری اصفهان، پژوهشگر معماری ایرانی و استاد تاریخ اصفهان و جمعی از خبرنگاران اصفهانی به میزبانی خبرگزاری اصفهان برگزار شد.

به گزارش خبرنگار ایمنا، مدیرعامل سازمان نوسازی و بهسازی شهرداری اصفهان در این میزگرد با اشاره به چگونگی رفتار در محور تاریخی فرهنگی اصفهان گفت: طرح های اجرایی باید به صورت اسنادی از بالادست به شهرداری ابلاغ شود.

حسین جعفری اظهار کرد: بیش از ۲۰ سال است به مرمت بافت‌های تاریخی ورود پیدا کرده‌ایم. مبنای کار طرح‌های تفصیلی، اسنادی بالادستی و مقرراتی است که عمدتاً مصوبه شورای عالی دارد و طبق منشورهای جهانی است.

محور حرکت در بافت تاریخی، اسناد بالادستی است

وی افزود: محور حرکت در بافت تاریخی اسناد بالادستی است و این اسناد مشخص می‌کند حدود مصوب تاریخی اصفهان کجا است؛ برای یکبار باید مشخص شود، کدام بخش شهر- موزه اصفهان، شهر سلجوقی و کدام بخش شهر صفوی است. در هر صورت شرایط این مناطق با سایر نقاط شهر متفاوت است، اما به این مبحث کمتر پرداخته شده، شورای عالی معماری و شهرسازی سال ۱۳۶۶ محدوده ای را مشخص کرده که در برگیرنده کل محدوده تاریخی اصفهان است.

مدیرعامل سازمان نوسازی و بهسازی شهرداری اصفهان یکی از منظرهای تاریخی اصفهان کوه صفه است که به عنوان یک اصل پذیرفته شده در طراحی شهری است، اضافه کرد: اصفهان به طور قطع نیازمند سند و پیوست فرهنگی تاریخی قوی است که باید تدوین شود، از زمان ابلاغ سند سال ۱۳۶۶ بیش از ۳۰ سال گذشته و این سند ناقص است و پاسخگوی برخی مسائل امروز شهر نیست. اصفهان به عنوان یک برند به یک سند قوی نیاز دارد که باید در سطح ملی مورد بحث قرار گیرد و متاثر از مسائل جهانی است.

جعفری خاطرنشان کرد: تفاهم نامه‌ای سه سال قبل در سطوح بالا با حضور وزیر راه و شهرسازی، استاندار وقت اصفهان، معاون وزارت راه و شهرسازی، معاونان میراث فرهنگی کشور، شهردار اصفهان به امضا رسید تا چند دستگاهی که محور اصلی تمامی این مباحث هستند به جمع‌بندی برسند و مسائل را حل کنند.

میراث فرهنگی پاسخگو باشد

وی در خصوص بافت فرسوده و تاریخی شهر اصفهان گفت: محدوده و نقشه ای در سال ۱۳۶۶ در شورای عالی شهرسازی کشور مصوب شد در برگیرنده کامل محور تاریخی اصفهان نیست؛ در این طرح ذکر شده که اصفهان دارای ۱۷۰۰ هکتار بافت فرسوده است؛ از این میزان ۵۰۰ هکتار بافت تاریخی بود، اما در طرح جدید حدود ۲۲۰۰ هکتار بافت فرسوده و تاریخی وجود دارد. در این حوزه، نهادهایی مثل مسکن و شهرسازی، میراث فرهنگی و شهرداری دخیل هستند و میراث فرهنگی نیز باید پاسخ گو باشد.

مدیرعامل سازمان نوسازی و بهسازی شهرداری اصفهان ادامه داد: در خصوص بافت تاریخی هر دستگاهی وظایفی را برعهده دارد. راه و شهرسازی، میراث فرهنگی به عنوان متولی اصلی و در رأس آن شورای عالی شهرسازی کشور با توجه به داشتن اختیارات وسیع که می‌تواند مشابه مجلس قانون‌گذاری عمل کند، باید با هم فکری و جمع بندی مسائل را حل کنند، زیرا این موضوع از حساسیت بالایی برخوردار و برای اصفهان از محوری‌ترین موضوعات است.

جعفری تصریح کرد: نقش سازمان نوسازی و بهسازی، پس از دریافت اسناد بالادستی و اجرای طرح ها است. بر اساس پایش های سازمان نوسازی و بهسازی شهرداری اصفهان، ۲۳ کیلومتر محور تاریخی اصفهان شناسایی شده است، در این محور ۴۰۰ اثر ثبت ملی و چهار اثر ثبت جهانی در مساحتی بالغ بر ۵۰۰ هکتار وجود دارد.

پنل تخصصی نقدکتاب «معماری وشهرسازی ایران به روایت شاهنامه فردوسی» برگزارمی شود

همزمان با سالروز بزرگداشت مقام فردوسی پنل تخصصی نقد کتاب «معماری و شهرسازی ایران به روایت شاهنامه فردوسی» نوشته دکتر حسین سلطان زاده در فرهنگ سرای ارسباران برگزار می شود.

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ همزمان با سالروز بزرگداشت مقام فردوسی پنل تخصصی نقد کتاب «معماری و شهرسازی ایران به روایت شاهنامه فردوسی» نوشته دکتر حسین سلطان زاده با حضور مهندس سید علیرضا قهاری رئیس انجمن مفاخر معماری ایران، استادان، اعضای انجمن مفاخرمعماری ایران و دانشجویان دوشنبه 24 اردیبهشت ساعت 17 در فرهنگ سرای ارسباران برگزار می شود.    

سخنرانان این پنل تخصصی مهندس علیرضا قهاری، رئیس انجمن مفاخر معماری ایران دکتر حسین سلطان زاده مدرس و پژوهشگر، عضو انجمن مفاخر معماری کشور، دکتر ناصر تکمیل همایون، استاد دانشگاه و عضو پژوهشگاه علوم انسانی و دکتر بهار مختاریان عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان  هستند.

برخی از فصل های این کتاب نظیر ویژگی های معماری  و شهرسازی در شاهنامه، گروه های اجتماعی، دژها، شهرها و ایوان مداین در شاهنامه، خصوصیات طراحی معماری (ایوان، گنبدها، شبستان ها)، طراحی شهری(بخش های اصلی شهر و میدان ها و نیز الگوی سکونت های تاریخی، سلسله مراتب دینی، اجتماعی، انواع فضاها، شهرزنان در شاهنامه در این پنل تحلیل و بررسی می شوند.

«معماری و شهرسازی ایران به روایت شاهنامه فردوسی» کتابی است مشتمل بر 4 فصل و 5 پیوست که توسط انتشارات دفتر پژوهش های فرهنگی در 1000 نسخه به چاپ رسیده است.

علاقه مندان برای حضور در این برنامه  می‌توانند به فرهنگ سرای ارسباران به نشانی خیابان دکتر شریعتی، سیدخندان، خ جلفا مراجعه کنند.

تلفن گویای 20-22872818  داخلی 102 برای آگاهی بیشتر اعلام می شود.

بررسی چگونگی مسیر توسعه در ایران در خانه گفتمان شهر و معماری/ ضرورت ارتقای سطح سازمان‌یافتگی درون زای در جامعه/ نقشه راه توسعه برای ایران به صورت اجتماعی ساخته می‌شود

جامعه‌شناس ایرانی و عضو هیئت علمی دانشگاه با بیان اینکه نقشه راه توسعه برای ایران به صورت اجتماعی ساخته می‌شود گفت: فراهم اوردن فضاهاو میدان‌های تازه هرچند کوچک برای تجربه‌های جدید و شکل‌گیری آگاهی‌های ضمنی و منش‌های نوظهور اجتماعی امری ضروری بوده  که به نوبه خود منجر به درجاتی از سطوح بلوغ و توسعه در ایران می‌شود.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی مقصود فراستخواه جامعه‌شناس ایرانی و عضو هیئت علمی دانشگاه در سی‌امین نشست تمدن ایران‌شهری که با محوریت مسئله ایران و تأملی برای ره‌نگاشت توسعه، معمای منش و کنش و همچنین با حضور وزیر راه وشهرسازی برگزار شد درخصوص چگونگی بحث توسعه در ایران بیان کرد: مسأله ایران با توسعه گره خورده و می‌تواند به آینده نیز راه پیدا کند، این درحالی است که خود مفهوم توسعه نیز یک معما شده و با عمق ساختارهای جامعه برخورد و موانعی را متحمل شده است.

وی در ادامه با بیان اینکه طرح‌هایی که در تاریخ معاصر ما برای تغییر در این سرزمین در انداخته شده‌اند به نحو رضایت بخشی نتوانسته‌اند موجب توسعه در ایران شوند گفت: به عقیده من  مسأله توسعه همچنان باقی بوده و پیش روی ما قرار دارد، به واقع در اینجا مراد ما از توسعه نه فقط افزایش کالاها و خدمات و درآمدها با هدف مصرف انبوه است بلکه ارتقای سطح سازمان‌یافتگی درون زای جامعه برای افزایش قابلیت‌های تجمعی انسانی و سرمایه اجتماعی به منظور رفاه اجتماعی و کیفیت زندگی به شمار می‌رود.

فراستخواه اضافه کرد: توسعه به معناب گسترش افق انتخاب‌های مردمان و آزادی با احساس مسئولیت جمعی، همکاری جمعی، مشارکت، قانونمندی، گزارش‌دهی بیشتر و فعال شدن هم‌زمان دولت و جامعه بوده که باعث ساخته شدن راه توسعه به صورت اجتماعی نیز می‌شود.

وی در ادامه توسعه را یک معضل و چیستان تئوریک دانست و افزود: این معضل در جامعه‌ از آن یاد شده وهمچینن در امور ساختارها و عملکرد نیز تعیین کننده خواهد بود، در حقیقت پاسخ به این دوتایی در جوامع مختلف با یکدیگر تفاوت دارند هرچه جامعه فاقد زیرساخت‌های اجتماعی توسعه یافته باشد عاملیت انسانی اهمیت پیدا کرده و کنشگران و واسطه‌های تغییر اهمیت بیشتری نسبت به ساختارها پیدا می‌کنند.

این استاد دانشگاه در ادامه سخنان خود با طرح معمای کنش و منش در این حوزه اظهار داشت: عاملان اجتماعی در ایران، کنش‌هایی همچون کنش‌های ترقی‌خواهی، تحول‌خواهی، مشروطه‌خواهی، تجددخواهی، دموکراسی‌خواهی و معطوف به تغییر و پیشرفت و توسعه را از قبل از مشروطه تا به امروز طرح کرده‌اند درحالی که در گذر زمان این کنش‌ها ضمن برخورد با سقف منش‌های ما محدود شده و در نهایت نتایج رضایت‌بخش کافی برای امر توسعه در ایران را نداشته است.

به گفته وی همواره حاصل کنش‌های اجتماعی با موانعی در ساختارهای پنهان فرهنگی، مدل‌های ذهنی و الگوهای رفتارهای جمعی و منش ملی و روحیات خلق و خوی ما دست به گریبان بوده و مسائلی را پدید آورده است.

فراستخواه در این راستا مشکل مذکور را با صورت مسأله‌های متفاوتی عنوان کرد که کندی امری توسعه به دلیل ضعف‌های موجود در فرهنگ سیاسی، جلوگیری از انباشت دستاوردهای با روحیات سهم‌خواهی که لازمه آن توسعه است، مشکل با توافق کردن بر حد متوسطی از دیدگاه‌ها و منافع اجتماعی، تعویق انداختن در منافع عمومی با خودمداری‌ها و بخش‌گرایی‌ها و همچنین طائفه‌گرایی و فرهنگ عشیره از جمله آن‌ها به شمار می‌روند.

طلسم صدساله شکست!

شهرضا – هرکس که اندکی با سازه‌های معماری ایرانی آشنا باشد از دور که نگاهش می‌کند به خوبی متوجه می‌شود که تقلیدی است از معماری هخامنشی. برج‌هایی چهارگوش، ساختمان‌هایی مربعی شکل با کنگره‌هایی که به ترتیبی زیبا چیده شده است...

به گزارش خبرنگار ایمنا از شهرستان شهرضا، شوربختانه دست غارتگر ایام، دست در دست بعضی بی‌تدبیری‌ها داده تا بخشی از سازه‌های آن تخریب شود، اما قسمت اعظم آن هنوز هم پابرجاست و باشکوه.

بنایی آجری که یادمانی است از تلاش پدرانمان برای توسعه و رونق اقتصادی شهر که اینک در قلب شهر آرام گرفته است. آلمانی‌ها در عهد پهلوی اول و به سال ۱۳۱۵ با سرمایه‌گذاری یک میلیون و ۱۵۰ هزار تومان آن را ساختند، اما جنگ جهانی دوم آغاز به کار آن را تا سال ۱۳۱۷ به تأخیر انداخت.

بارها تنش را لرزاندند؛ زمانی خواستند این بنای تاریخی یک صدساله را کاملا تخریب کنند، غافل از اینکه آنچه تیشه به ریشه‌اش می‌زنند روزگاری از مهمترین قطب‌های صنعتی استان بوده و هنوز کسانی هستند که یاد ایامی که در آن کار می‌کردند را در خاطر دارند؛ اما تلاش دلسوزان فرجامی بی سرانجام را نصیب کرد و اجازه نداد تا قلم بطلان بر بخشی از شناسنامه شهرضایی‌ها کشیده شود.

حاج محمد که روزگاری کارگر کارخانه ریسندگی «نوین» شهرضا بوده از دوران رونق آن می‌گوید: عده بسیاری از جوانان شهرضایی در این محل کار می‌کردند که برخی از آنان اکنون مستمری بگیر تأمین اجتماعی هستند. این کارخانه برای نخ‌ریسی و پارچه بافی ایجاد شد.

اما زمانی دیگر نام این کارخانه را در راهروهای دادگستری شنیدیم همراه با اخباری از اینکه مالکان، قصد تصرف دوباره آن را دارند. ماجرای دادگستری به فرجام نرسیده بود که خبری تلخ دل‌ها را افسرده کرد...

در یکی از آخرین جلسات کارگروه اشتغال و سرمایه‌گذاری شهرستان بود که شهرداری شهرضا اعلام کرد، «قرار بود بازارچه مشاغل خانگی در محل کارخانه تاریخی «نوین» ایجاد شود، اما صدور رأی قضایی مبنی بر خلع ید شهرداری از این بنای تاریخی، این مکان را از بین برده است.»

در شهری تاریخی که نبود فضاهایی همانند موزه، نمایشگاه و سالن سرپوشیده بسیار مشهود است، باخبر شدیم شماره ۶۵۳۹ که از هفتم مهرماه ۱۳۸۱ به نام این بنای تاریخی در سیاهه آثار ملی ثبت شده نیز حذف شده است و به این وسیله ناامیدی بر بخش مهمی از تلاش‌ها، سایه افکند.

اما به تازگی گویا طلسم تملک این بنای تاریخی شکسته شده و قرار است پس از مدتی، اکنون آرامش یابد.

سمیه محمودی، نماینده مردم شهرضا در مجلس شورای اسلامی، کارخانه نوین را بخش مهمی از شناسنامه تاریخی مردم این شهرستان می‌داند و می‌گوید: هر تلاشی که برای تملک این بنای تاریخی انجام شود، خدمتی به فرهنگ و تاریخ ارزشمند شهرضا است.

وی ادامه می‌دهد: در ماه‌های پایانی سال گذشته با دعوت از حمیدرضا عظیمیان، معاون وزیر راه و رییس سازمان زمین و مسکن در شهرضا، از این بنای تاریخی بازدید شد، پس از آن جلسه، قرار شد وزارت راه و شهرسازی در قبال واگذاری زمین با مالکان این بنای تاریخی آن را تملک کند که البته همکاری بسیار خوب اداره کل راه و شهرسازی استان نیز در این زمینه مؤثر بود.

نماینده مردم شهرضا در مجلس شورای اسلامی اضافه کرد:لازم است مسئولان شهرستانی به ویژه شهرداری و اعضای شورای اسلامی شهر در این زمینه پیگیری کنند تا مراحل تملک این بنای تاریخی تمام شود.

غلامرضا سبزواری، رییس اداره راه و شهرسازی شهرضا این خبر را تأیید می‌کند و می گوید: در زمستان سال گذشته، اکیپی از سازمان عمران و بهسازی ایران و اداره کل راه و شهرسازی استان از کارخانه تاریخی نوین بازدید کردند و قول مساعد مبنی بر تملک این بنای تاریخی دادند.

وی ادامه می‌دهد: این اثر تاریخی زنده و پویا است و قابلیت آن را دارد که به عنوان یک بنای ارزشمند با کاربری‌های مختلف مورد استفاده قرار بگیرد.

امید است به زودی شاهد احیای این بنای تاریخی باشیم، زیرا آنچه مشاهده می‌شود آینده خوشی را نوید نمی‌دهد؛ نفوذ موریانه در بعضی از مناطق، تیرهای سقف را شکسته، کاهگل و گچ و اندودهای روی دیوارها به دلیل عدم رسیدگی فرسوده شده و بخش‌هایی از سقف‌ها فرریخته است. بنابراین کارخانه نوین این روزها بیش از گذشته نیازمند تیمار است...

شورای شهر اعلام آمادگی کرد اما نتوانست قدمی بردارد !

به گزارش تیتر شهر؛ صبح امروز خبری مبنی بر تخریب خانه حسام لشکر در شبکه های مجازی منتشر شد. این در حالی است که بارها از صحن علنی شورای شهر نسبت به نابودی این خانه تاریخی واکنش نشان داده شده است. 

زهرا نژاد بهرام ، عضو هیئت رئیسه شورای شهر تهران در نوزدهمین جلسه شورای شهر ضمن تذکر نسبت به نابودی این خانه قاجاری گفت: خانه تاریخی حسام لشگر که سال 84 به ثبت ملی رسیده است، وضعیت نگران کننده ای دارد.

وی با بیان اینکه از سازمان میراث فرهنگی رسیدگی عاجل به وضعیت این خانه که بیش از صد سال قدمت دارد را خواهانیم، خاطر نشان کرد:  اقدام مشترک مدیریت شهر و شورای شهر و میراث باید در این زمینه صورت گیرد .شورا آمادگی ارائه کمک های لازم را دارد.

خانه حسام لشگر یکی از بناهای ارزشمند دوره قاجار شهر تهران است که با قدمت بیش از یکصد سال در محدوده بازار تهران و خیابان خیام واقع شده است. این اثر که مالکیت شخصیت تاریخی آن در پرونده ثبتی مشخص نشده است، روزگاری یک ملک بوده که امروز به دو ملک شرقی و غربی تقسیم شده است. 

بخش غربی این بنا نیز در مالکیت «صنعتگر» قرار دارد که به حال خود رها شده و تخریب رخ بام و شرقی های ضلع شمالی گواه بر این موضوع است. از این قسمت به عنوان خانه مسکونی و سپس سفره خانه سنتی استفاده می شد و بعدها متروکه شد.

در سال 93 بخشی از خانه قاجاری یکصد ساله حسام لشگر واقع در محدوده بازار تهران قبل از صدور حکم دادگاه تجدید نظر در دیوان عدالت اداری، تخریب شد.  

اما در اردیبهشت 97 اعلام شد خاته تاریخی حسام لشکر با ابلاغیه دیوان عدالت اداری حکم تخریب گرفته و بنا به اظهارات کسبه محلی قرار است به جای این خانه میراثی، پاساژ احداث شود.

در این خصوص افراد زیادی اعم از اعضای شورای شهر تهران واکنش نشان داده بودند اما این تذکرات راهی به جایی نبرد و نتوانست میراث ماندگار پایتخت نشینان را نجات دهد. بر این اساس شاید به صحبت های محسن هاشمی رفسنجانی بتوان اشاره کرد و این سوال پیش بیاید که واقعا جایگاه شورای شهر تشریفاتی نیست؟

علم چگونه مومیایی‌ها را شناسایی می‌کند؟ !

خبرگزاری ایسنا: مومیایی‌ها بدن‌هایی هستند که به خوبی حفظ شده‌اند و با مطالعه این بقایای گذشته، ما در مورد فرهنگ‌های باستانی نیاکان‌مان با خبر می‌شویم. مومیایی به جسدی گفته می‌شود که پوست و گوشت خشک شده آن در اثر تماس عمدی یا تصادفی با مواد شیمیایی، سرمای فوق‌العاده زیاد، رطوبت بسیار پایین یا عدم وجود هوا حفظ شده‌ است. مومیایی کردن، روشی باستانی برای حفظ جسد است که در آن امعاء و احشا و مغز را پیش از خواباندن جسد در سدیم کربنات از بدن خارج می‌کردند و سپس در نوارهای پارچه‌ای می‌پیچیدند. مومیایی کردن اجساد اشراف و اُمرا در مصر باستان مرسوم بوده است.

مصر باستان به مومیایی کردن اجساد اشراف شناخته شده بود. اما باستان شناسان، مومیایی‌های دیگری را نیز در سراسر جهان از جمله در کشورهای شیلی، گرینلند، ایتالیا، ایران و چین کشف کرده‌اند. بافت‌های بدن مومیایی‌ها در طول قرن‌ها یا حتی هزاران سال حفظ می‌شوند. مردمان باستان از تکنیک‌های مختلفی برای ایجاد مومیایی استفاده کرده‌اند، اما مومیایی‌ها همچنین در معرض قرار گرفتن طولانی مدت در یک محیط همانند قله کوه‌ها، باتلاق‌های فاقد اکسیژن و بیابان‌های خشک و گرم نیز ایجاد می‌شوند.

در گذشته مطالعه بر روی مومیایی‌ها غیرممکن بود. به این منظور دانشمندان مومیایی‌های مصری را باز کرده و یا مومیایی‌های دیگر را تشریح می‌کردند. اما امروزه دانشمندان می‌توانند روش‌های غیر تهاجمی متعددی را برای مطالعه مومیایی بکار گیرند. به همین دلیل ما در این مقاله انواع روش‌های مدرن و ایمن برای مطالعه مومیایی را بازگو می‌کنیم.

رادیولوژی

"رادیولوژی"(radiology) یک رشته از تخصص‌های پزشکی است که از پرتو ایکس و دیگر اقسام امواج و پرتوها برای تشخیص و درمان بیماری و حالات غیرطبیعی کمک می‌گیرد. در تمام این‌ها، هدف تشخیص بیماری یا حالات غیرطبیعی بدن به کمک روش‌های پیشرفته تصویری است

در سال 1895، "ویلهلم رونتگن"(William Roentgen) فیزیکدان آلمانی سرگرم انجام تجربیات روی اشعه کاتد یک با لوله کروکس-هیتورف (crookes hittorf tube)بود. این نوع لوله که در آن زمان به کرات مورد استفاده فیزیکدانان قرار می گرفت شامل حباب شیشه‌ای بود که تقریبأ هوای آن تخلیه کامل گشته و دو الکترود به فاصله چند سانتی‌متر از یکدیگر در آن قرار داشت. با برقراری اختلاف پتانسیل زیادی در حدود چندین هزار وات بین الکترودها، اشعه کاتد یک (الکترون‌ها) از کاتد(الکترود منفی) به طرف آند(الکترود مثبت) رهسپار می‌گردد، یا به عبارت دیگر به مسیر خود ادامه می‌دهد تا به جدار شیشه لوله اصابت نماید.

رونتگن در صفحه کاغذ آغشته به کریستال‌های پلاتینیو سیانور بارپم که در مجاورت لوله کروکس-هیتورف قرار داشت فلورسانس درخشانی مشاهده نمود. بلافاصله وی به شناخت اشعه نوینی به مراتب نافذتر از اشعه کاتدیک رهنمون گردید. سپس رونتگن مشتاقانه طی چند هفته با پیگیری مداوم این ایده و با طرح تجربیاتی دقیق، به بررسی صفات این اشعه که آن را اشعه ایکس نامید، پرداخت. یک سال بعد، در سال 1896، دانشمندان این تکنولوژی جدید را بر روی گروهی از مومیایی‌ها اعمال کردند. چندین دهه است که تصویربرداری با اشعه ایکس به یک روش مطالعه مناسب بر روی مومیایی‌ها تبدیل شده است. این روش محققان را قادر می‌ساخت تا بدون باز کردن کامل مومیایی به مطالعه بر روی آنها بپردازند.

متن اصلی استوانه «منشور کوروش» ...

وبسوار: متن استوانه کوروش در وبسایت‌ها و وبلاگ‌ها و برخی کتب ایرانی به نحوه‌های مختلفی بازتاب داده شده است. برخی از ترجمه‌ها (باید بگوییم اکثر ترجمه‌ها) ارتباطی با متن اصلی ندارند و حاصل تخیل برخی نویسندگان معاصر هستند. این استوانه تا کنون توسط سه پژوهشگر ایرانی به صورت مستقیم از روی متن بابلی به زبان فارسی ترجمه شده است:

1- دکتر عبدالمجید ارفعی-دکترای آشورشناسی از دانشگاه شیکاگو

2- دکتر شاهرخ رزمجو-دکترای باستان‌شناسی از دانشگاه لندن و استاد دانشگاه تهران

3- دکتر حسین بادامچی-دکترای آشورشناسی از دانشگاه جانزهاپکینز واشینگتن و استاد دانشگاه تهران

استوانه فرمان کوروش استوانه‌ای گِلین حاوی یک کتیبه سی و پنج سطری به زبان اَکَدی (زبان بابلی) است که در پای یک بنا توسط هرمزد رسام در طول کاوش‌های باستان‌شناسی معبد مردوک در بابل در سال 1879 کشف گردید. قطعه دوم که حاوی سطور 36 تا 45 بود، در مجموعه بابِلی دانشگاه یِیل توسط پروفسور بِرگر شناسایی گردید؛ بنابراین تمامی متن کتیبه حاوی 45 سطر است که سه سطر نخست آن تقریباً به طور کامل از بین رفته و انتهای کتیبه هم ناقص است.

متن استوانه حاوی گزارش فتح بابل توسط کوروش بزرگ در سال 539 پیش از میلاد مسیح است که با گزارشی از مردوک خدای بابلی در مورد جرائم نَبونَئید آخرین شاه کلدانی، آغاز می‌گردد (سطور 4-8). سپس متن با گزارشی از جستجوی مردوک برای یافتن یک شاه درست کردار، انتخاب کوروش برای فرمانروایی جهان و اراده او بر سقوط بدون جنگ شهر بابل ادامه می‌یابد (سطور 9-19). در بخش بعدی خود کوروش به عنوان شخصیت متکلم ادامه می‌دهد و با عنوان کردن القاب و نسب خود (سطور 20-22)، اعلام می‌کند که وی صلح و آرامش این سرزمین را تضمین نموده است (سطور 22-26)، به خاطر برکتی که از مردوک به وی و فرزندش کمبوجیه رسیده است (سطور 26-30). او در این متن بازسازی آئین دینی که در طول سلطنت نبونئید نادیده گرفته شده بود و اجازه بازگشت مردمان تبعید شده به سرزمین مادری خود را توصیف می نماید (سطور 30-36). در پایان متن، شاه فرمان بازسازی دیوارهای تدافعی شهر بابل را ذکر می‌کند (سطور 36-43) و می گوید که او در طول کار بازسازی، کتیبه‌ای از آشور بانیپال (شاه آشوری) را ملاحظه می‌کند (سطور 43-45).*

جای خالی زاینده رود در کنار سی و سه پل / خطر نابودی در کمین سمبل اصفهان

سی‌وسه پل از آن بناهایی است که تمام خاطرات اصفهان زیبا و با شکوه را تحت‌الشعاع قرار داده است، خشک شدن زاینده رود، اما نگرانی‌هایی را درباره این بنای زیبا به دنبال داشته است.

هنر آنلاین: سی‌وسه پل، بنایی زیبا و باشکوه است که توسط الله وردیخان اوندیلادزه گرجی، سردار مشهور شاه عباس، ساخته شده است. معمار سی‌وسه پل، استاد حسین بنا اصفهانی از چهره‌های شاخص معماری است که پسرش محمدرضا اصفهانی نیز مسجد زیبای شیخ لطف‌الله را در کارنامه خود دارد.

برخلاف اینکه معمولاً پل‌ها در قسمت‌های کم عرض ساخته می‌شوند، وی برای ساخت این پل، عریض‌ترین قسمت رودخانه زاینده‌رود را انتخاب کرد چرا که این قسمت رودخانه در بستری کم عمق، وسیع و آرام ایجاد شده و دارای چشم‌اندازی تماشایی بود.

برای ساخت سی‌وسه پل از سه نوع مصالح عمده استفاده شده است: سنگ برای قسمت‌های زیرین و آجر و ملات ساروج و گچ برای قسمت‌های فوقانی. بر اساس نظر کارشناسانِ زمین‌شناسی و میراث فرهنگی، پایه و فونداسیون این پل به گونه‌ای ساخته شده که رطوبت، دوام و استحکام آن را افزایش می‌دهد و به همین دلیل است که در دراز مدت نیز، آب نمی‌تواند آسیبی به آن بزند.

در دو طرف پل طاق نماهای سرپوشیده‌ای به چشم می‌خورد که از یک سو به رودخانه و از سوی دیگر به میان پل مشرف هستند و باعث شده‌اند تا معبر باریکِ مسقفی در دوسوی پل ایجاد شود. پیاده روی پل دارای 99 طاقچه است که در آن‌ها تابلوهای نقاشی بوده و امروزه اثری از آن‌ها دیده نمی‌شود. 

در زمان شاه عباس، پلان اصلی شهر اصفهان، چهار باغ بود که از دو محور عمود بر هم تشکیل می‌شد. سی‌وسه پل در امتداد یکی از این محورهای اصلی قرار گرفت تا چهارباغ عباسی را به چهارباغ بالا، باغ هزارجریب، عباس آباد و محله جلفا متصل کند.

در آن زمان این پل 40 دهانه داشت اما به مرور زمان با کشت درختان و انحراف آب بعضی از آن‌ها متروک شدند. در سال 1330 مصطفی‌خان مستوفی، شهردار اصفهان، اراضی اطراف پل را آزاد می‌کند و پس از باز کردن مجرای عبور آب، دیواری سنگی را در سمت شمال آن می‌سازد که هنوز آثار آن دیده می‌شود.

 در تاریخچه ابنیه تاریخی اصفهان درباره این پل تاریخی چنین نوشته است: در انتهای جنوبی خیابان چهارباغ پل الله‌وردی‌خان است که به نام بانی و سازنده آن خوانده می‌شود و در همان موقعی که شاه عباس دستور کاشتن درختان چهارباغ را می‌داده رفیق و سپهسالار شاه نیز در ساختمان این پل به وسیله آجر و سنگ تراش فعالیتی به خرج می‌داد، وضعیت این پل با قدیمش تفاوت زیادی نکرده است.

معماری پر رمز و راز اهرام مصر !

وب سایت تابناک با تو: آشنایی با یکی از عجایب هفتگانه ‌جهان بیشتر فراعنۀ سلسله های سوم و چهارم مصر در کنار لشکرکشی های پرکشتار و رعب انگیزشان، به عمران و آبادانی مصر نیز پرداخته اند. هنر معماری پررمز و راز مصریان مربوط و متعلق به همین دوره است. در زمرۀ کارهای مهم ساختمانی  فراعنۀ این دو سلسله، ساخت‌ اهرام مصر است.

با مطالعات گسترده ای که بعدها روی بناهای شگفت انگیز اهرام مصر صورت گرفت، یونانیان این اهرام مصر‌ را در فهرست عجایب هفتگانۀ جهان قرار داده اند. اهرام مصر مقابر عظیم و غول آسای پادشاهان (فراعنه) است که از تخته سنگ های عظیم ساخته شده است.

بزرگترین هرم از این مجموعه اهرام سه گانه در نزدیکی روستای غزه در ناحیۀ ممفیس ساخته شد. این هرم متعلق و به نام هرم خئوپس معروف شده است. هرم  خئوپس دارای ۲۳۰ متر عرض و ۵/۱۴۶ متر ارتفاع است و از دو میلیون قطعه عظیم ساخته شده که وزن هر قطعه سنگ ۲۵۰۰ کیلوگرم (۵/۲تن) است.

در اندرون این هرم، راهروها  و اطاق های بی شمار و تأسیسات جالب دیگری نیز وجود دارد.این مجموعه مکانی جهت دعا و نیایش به خدایان بوده است. هرمی که جسد مومیایی شدۀ فرعون در آن قرار داده شده بود، ویژۀ این امر یعنی نیایش به خدایان بود.

خانه تاریخی دریابیگی اسیر شعله‌ها شد !

معاون میراث فرهنگی استان گیلان از آتش سوزی خانه تاریخی دریابیگی خبر داد.

هنرآنلاین، خانه تاریخی دریابیگی که پیشینه‌ای نزدیک به 200 سال دارد، برای بار دوم دچار حریق شد. آتش سوزی این بنا که به گفته مسئولان به دلیل اتصالی سیستم برق صورت گرفته، نزدیک به 40 درصد ساختمان را تخریب کرد. این اتفاق در حالی رخ داده که به گفته مسئولان در فاز نخست مرمت این بنا نزدیک به 300 میلیون تومان بودجه صرف شده بود.

ولی جهانی، معاون میراث فرهنگی استان گیلان درخصوص آتش‌سوزیِ خانه تاریخی دریابیگی در لنگرود به ایلنا گفت: دیشب ساعت 8:30 ساختمان دریابیگی در شهر لنگرود دچار حریق شد. این آتش سوزی از قسمت سقف بنا صورت گرفته است و هنوز علت آن مشخص نیست. آتش‌نشانی در حال حاضر آتش را مهار کرده. بخشی از سقف ساختمان و بخشی از تزئینات آن در آتش سوخت.

وی ادامه داد: ساختمان دریابیگی شامل پنج پلاک جداگانه است که همه جزو یک مجموعه هستند. یکی از مالکین این بنا، سازمان میراث فرهنگی است که چند سال پیش یکی از این پلاک‌ها را خریداری کرد. چهار پلاک دیگر مالک شخصی دارد. در این آتش سوزی دو تا از این ساختمان‌ها دچار آتش سوزی شدند و به طور کامل سقف این دو ساختمان از بین رفته است.

وی با ذکرِ این مطلب که ساختمان دریابیگی دومین باری است که دچار آتش‌سوزی شده، توضیح داد و گفت: در سال 94 نیز این ساختمان به علت اتصال سیم‌های برق دچار آتش سوزی شده بود. سازه‌ای که در آتش سوزی اخیر دچار حریق شد از منظر استحکام، سازه بسیار خوبی بود که باید هر چه زودتر بازسازی شود.

معاون میراث فرهنگی گیلان درباره برآورد خسارات نیز متذکر شد: پیش از آتش‌سوزی 300 میلیون تومان برای بازسازی فاز اول این بنای تاریخی در نظر گرفته بودیم. حال هزینه‌ی مرمتِ قسمت‌هایی که دچار حریق شده‌اند نیز، تقریباً 250 میلیون تومان برآورد می‌شود. از این مقدار تاکنون، در حدود 100 میلیون تأمین اعتبار شده است.

گفتنی است، خانه تاریخی دریابیگی سال 1390 در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده است.