شیوه‌ی نامگذاری طوفان‌های آمریکایی / تغییرات اقلیمی و بروز طوفان‌های آمریکا

روزنامه هفت صبح: طی ۱۰۰ سال اخیر برای طوفان‌ها اسم انتخاب شده، چون به ادعای سازمان جهانی هواشناسی به یاد آوردن اسامی نسبت به اعداد و عبارات فنی برای مردم ساده‌تر است. روزنامه «تلگراف» می‌نویسد وقتی طوفان‌ها با نام در رسانه گزارش می‌شوند، میزان آمادگی افراد برای مواجهه با طوفان‌ افزایش می‌یابد.

 

 

اسم طوفان‌ها چطور انتخاب می‌شود؟

پیشتر اسامی توفان‌ها اختیاری بود، مثلا وقتی طوفان‌ اقیانوس اطلس دکل قایقی به نام «آنتجه» را درهم‌ شکست، با نام تندباد آنتجه خوانده می‌شد. کم‌کم هواشناسان تصمیم گرفتند سیستم سازما‌ن‌یافته‌تر و کارآمدتری را معرفی کنند و اسامی از فهرست الفبایی مرتب‌شده انتخاب شد. اولین طوفان‌ سال با الف شروع می‌شود و به همین صورت ادامه می‌یابد. فهرست اصلی تنها اسامی «زنانه» داشت و کم‌کم از سال ۱۹۷۹، اسامی مردانه هم اضافه شدند؛ حالا هر ساله تناوب دارند. ۶ فهرست به صورت چرخشی مورد استفاده قرار می‌گیرند، بنابراین فهرست ۲۰۱۶ مجددا در ۲۰۲۲ مورد استفاده قرار می‌گیرد.

فرق طوفان‌ها زنانه و مردانه چیست؟

طبق گزارش «سی‌ان‌ان» مطالعات نشان می‌دهد افراد بر اساس اینکه طوفان‌ نام زنانه یا مردانه داشته باشد به شیوه متفاوتی برای آن آماده می‌شوند. تیمی از محققان در اقدامات آکادمی ملی علوم می‌گویند: «تندبادهایی با نام زنانه (در برابر تندبادهایی با نام مردانه) باعث مرگ بسیار بیشتری می‌شوند که ظاهرا به این دلیل است که مردم خطر کمتری را برای طوفان‌های زنانه متصور می‌شوند و در نتیجه آمادگی کمتری دارند.»

راهکار حل بحران آب، اجتماعی کردن آن است

هفته نامه جامعه پویا - زهرا سلیمانی: به عنوان یک جامعه شناس، چند سالی می شود که مسئله محیط زیست و بحران آب را به عنوان موضوع مهم جامعه امروز و آینده ایران بررسی می کند. او جامعه ایران و بحران های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی اش را به خوبی می شناسد و معتقد است یکی از راهکارهای حل بحران آب، اجتماعی کردن آن است. محمد امین قانعی راد، رئیس سابق انجمن جامعه شناسان ایران معتقد است امروز محیط زیست برای حفاظت نیازمند خروج از نگاه پوپولیستی و آینده نگری است؛ چیزی که در تصمیمات و برنامه های دولت و شهرداری ها دیده نمی شود.

شما در یکی از سخنرانی های خود برای حل بحران آب بر این نظر بودید که مسئله آب را باید اجتماعی کرد. چرا فکر می کنید یکی از راه حل های ممکن برای این مسئله اجتماعی کردن آن است؟

- اجتماعی یا عمومی کردن یک مسئله به معنایی یعنی این که ما آن مسئله را از حالت خصوصی به یک مسئله عمومی یا اجتماعی تبدیل کنیم. منظورمان این است که مسئله آب را در وهله اول صورت بندی کنیم. این که مسئله آب اصلا چیست. دوم این که یافتن راهکارها و راهبردها برای حل مسئله آب را از انحصار تخصصی خاص از نظر علمی یا سازمان یا وزارتی خاص در بیاوریم و در نظر داشته باشیم این موضوع زندگی عمومی شهروندان در ارتباط است. این که مثلا فقط مهندسان آب به این قضیه بپردازند و وزارت نیرو به طور انحصاری بخواهد به این قضیه رسیدگی کند یعنی خصوصی کردن مسئله آب.

 

 

 

دلیل کاهش سطح آب دریای خزر پیدا شد

وب سایت گجت نیوز - دانیال حجاری: سطح آب دریای خزر رفته رفته در حال کاهش پیدا کردن است. محققان با در نظر گرفتن چندین فاکتور و درست کردن یک مدل، سرانجام به دلیل آن پی بردند.

 

 

برای دانشمندان همیشه سوال‌هایی بدون جواب درباره دریای خزر وجود داشته است. کف آن حدود 27.5 متر پایینتر از سطح آب بوده و آب از آن خارج نمی‌شود. از آنجایی که این دریا از اقیانوس‌ها دور بوده و اتصالی با آن‌ها ندارد، برای حفظ سطح خود تنها به چند رودخانه تکیه می‌کند.

تیمی از محققان دانشگاه‌های سراسر دنیا، مدتی قبل چندین فاکتور اصلی دیگر که در تغییر سطح آب دریای خزر دخالت دارند را محاسبه کردند. سطح آب این دریا طی چند دهه اخیر افزایش و کاهش پیدا کرده است. بارش و تبخیر جزو فاکتورهای تاثیرگذار در این اتفاق‌ها بوده‌اند.

آن‌ها در مطالعه خود که ماه گذشته در مجله Geophysical Research Letters منتشر شد، به گرم شدن متناوب و ادامه‌دار نیم کره شمالی اشاره کردند. به همین دلیل انتظار می‌رود رفته رفته نرخ تبخیر آب دریا بیشتر شده و وسعت دریای خزر در آینده‌ای نه چندان دور کاهش پیدا کند.

تکمیل حرایم گسل شهرهای تبریز و کرمان/ ساخت وساز روی قنوات شهر تهران ضابطه‌مند می‌شود

 بیت‌اللهی از تکمیل حرایم شهرهای تبریز و کرمان خبر داد و گفت: مرکز تحقیقات موظف شد تا ضابطه‌ای برای ساخت و ساز بر روی قنوات و حفرات زیرسطحی شهر تهران که برخی از آنها حوادث شهری تهران را در سال گذشته رقم زدند، تهیه کند و با تصویب آن در شورای‌عالی شهرسازی‌و‌معماری ایران، ضابطه به سایر شهرهای کشور، تعمیم داده شود که کارهای آن مراحل نهایی خود را طی می‌کند.

علی بیت‌اللهی در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، گفت: در پی مصوبه شورای‌عالی معماری‌و‌شهرسازی ایران، مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی موظف شد تا در خصوص علل فروریزش‌هایی که در شهر تهران همچون شهران، خیابان پیامبر، میدان قیام و خیابان مولوی رخ داد و همچنین قنات‌هایی که در شهر تهران وجود دارد، بررسی لازم را انجام دهد و نتایج بررسی‌های خود را به شورای‌عالی شهرسازی‌و‌معماری ایران، ارایه دهد.

رئیس بخش زلزله‌ مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی ادامه داد: با ساخت ساختمان‌ها و به دنبال آن گودبرداری‌هایی که انجام می‌شود آب‌های زیرزمینی و قنات‌هایی که در زیرزمین در سطح شهر تهران و در برخی از شهرها وجود دارد، نابود می‌شوند و در عین حال، آب‌های رها شده که در زیر پی ساختمان‌ها وجود دارند سبب فرونشست و به دنبال آن فروریزش می‌شوند.

بیت‌اللهی افزود: مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی موظف شد تا یک ضابطه‌ای برای ساخت و ساز بر روی این قنوات و حفرات زیرسطحی برای شهر تهران تهیه کند و با تصویب آن در شورای عالی شهرسازی و معماری ایران، ضابطه به سایر شهرهای کشور، تعمیم داده شود.  

وی با اعلام تشکیل کمیته تدوین ضوابط ساخت و ساز در حرایم قنات‌ها، گفت: در تهران حدود ۵۱ هزار میله قنات شناسایی شده که اغلب آنها، در حال حاضر، بی‌صاحب رها شده‌اند.

به گفته بیت‌اللهی، پیش‌تر این قنات‌ها برای آبیاری باغات جنوب تهران بودند و در حال حاضر آن باغات به ساختمان تبدیل شده‌اند و جلوی آب قنات‌ها در حال‌حاضر توسط گودبرداری‌ها گرفته می‌شود. اینکه این آب کجا می‌رود موضوعی است که مورد تحقیق ما قرار دارد. اما عموما این آب‌ها در گودبرداری‌ها، در کنار پی ساختمان‌ها قرار می‌گیرد و بعدها مشکلاتی را برای ساختمان احداث شده ایجاد خواهد کرد.

رئیس بخش زلزله مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی تصریح کرد: رها شدن آب قنوات دو مشکل عمده ایجاد می‌کند که در شرایط فعلی که بحران آب را در کشور داریم به حیف و میل آب‌ها منجر می‌شود و مشکل دوم نیز مسائل سازه‌ای است که برای ساختمان‌ها ایجاد می‌شود.

بیت‌اللهی با تاکید بر این مطلب که قوانینی در رابطه با تعیین‌تکلیف قنات‌های شهر تهران وجود ندارد، گفت: بخشی از مشکلاتی که در حادثه خیابان پیامبر در غرب تهران و در حفاری‌های مترو مولوی به وجود آمد به دلیل قنات‌های زیرزمینی و ساخت ساختمان‌های غیراصولی بر روی قنوات بود.

جنگ آب در خاورمیانه

مجله همشهری دیپلماتیک - ترجمه ناهید کیانی: عده زیادی از تحلیل گران خاورمیانه را اول قربانی تغییرات آب و هوایی می دانند. این منطقه که با بدبختی نفتی به واسطه کشاندن پای قدرت های فرامنطقه ای از دیرباز صحنه کشمکش است و با ناکارآمدی ساختاری و نهادی، فقر، سوءمدیریت تهدید می کند. سوال این است که توافق ها و ترتیبات منطقه ای محدودی که نشانه های آن در اشتراک گذاری منابع مشترک چند کشور دیده شده، چه میزان می تواند امیدبخش و چاره ساز فرار از دام کمیابی آب و زمین قابل کشاورزی در این منطقه باشد.

اثرات تغییرات آب و هوایی بر منابع آب شیرین که در حال حاضر کمیاب هستند، در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا خطری در حال ظهور است که احتمال وقوع درگیری را بالا می برد. از گذشته، بیش از هر منطقه ای دیگر، خاورمیانه و شمال آفریقا از بی ثباتی و درگیری رنج برده است. مناقشه ها به طور سنتی به علت مسائل سیاسی، نظامی، قومی و مذهبی ایجاد شده اند اما در دنیای پیچیده امروز علل احتمالی ناامنی به طور قابل ملاحظه ای گسترده و متنوع شده اند. اگرچه منابع سنتی مناقشه همچنان نقش مهمی ایفا می کنند، با این حال، مسائل اقتصادی – اجتماعی در ترکیب با عوامل زیست محیطی به شکلی فزاینده به تحریک و تقویت ناامنی منجر می شوند.

 

گرمایش جهانی همراه با رشد بالای جمعیت منجر به افزایش فشار دسترسی به منابع، بیش از همیشه شده و این بین، هیچ منبعی مهم تر از آب نیست. تغییرات اقلیمی تاثیر قابل توجهی بر دسترسی به آب شیرین داشته و منجر به بحران آب شیرین جهانی شده که اثرات آن در مناطق خشک و نیمه خشک مانند خاورمیانه و شمال آفریقا شدیدتر بوده است. در منطقه ای چنین ناپایدار، دسترسی به منابع آب مشترک به طور روز افزون به یک منبع جدید تنش تبدیل می شود. این که آیا همکاری یا منازعه مشخص کننده چگونگی مواجهه منطقه با این مسئله است، احتمالا وابسته به شدت تغییرات اقلیمی خواهد بود.

آب دریای خزر تبخیر شده است

خبرگزاری مهر - شیوا سعیدی قوی اندام: طبق تحقیقی جدید سطح آب دریای خزر در ۲۰ سال گذشته ۱.۵ متر کاهش یافته و به عبارت دیگر تبخیر شده است. درحال حاضر سطح آب این دریاچه یک متر کمتر از رکورد پایین ترین میزان آب آن است.

 

 

به نقل از فیز،  طبق تحقیق جدیدی که در دانشکده علوم زمینی دانشگاه تگزاس انجام شده،  سطح دریای خزر، بزرگترین دریاچه روی زمین در ۲۰ سال گذشته به دلیل افزایش دما به شدت کاهش یافته است. طبق تحقیقات سطح آب دریای خزر در شمال ایران، از ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۵ میلادی سالانه ۷ سانتی متر کاهش یافته است. به  عبارت دیگر طی این سال ها در کل ۱.۵ متر از سطح آب دریای خزر کم شده است.

 سطح فعلی آب دریای خزر یک متر کمتر از رکورد پایین ترین میزان آن درکل تاریخ است. این رکورد در دهه ۱۹۷۰ میلادی به ثبت رسیده است.

این تحقیق نشان داد تبخیر آب دریای خزر یکی از پیامدهای تغییرات آب هوایی است. این روند احتمالا روی محیط زیست یگانه اطراف آن تاثیر گذار باشد.

سیاست‌های جدید دولت برای حفاظت از اراضی حاصلخیز

هیات وزیران، وزارت جهادکشاورزی را نیز مکلف کرد در حریم و خارج از حریم شهرهای شمالی کشور و در چارچوب قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها، اقدام قانونی برای قلع و قمع بنا و مستحدثاتی که به صورت غیرمجاز و بدون اخذ مجوز بر روی محدوده‌های مربوط ایجاد شده است را انجام دهد

  هیات وزیران، وزارتخانه‌های کشاورزی، راه، کشور و سازمان محیط‌زیست را مکلف کرد کلیه ظرفیت‌ها را برای جلوگیری از تغییر کاربری اراضی کشاورزی و تخریب محیط زیست شمال کشور را به کار گیرد.

 

به گزارش ایانا از پایگاه اطلاع‌رسانی دولت، هیات وزیران در جلسه دیروز خود به ریاست حجت الاسلام حسن روحانی رییس جمهور، وزارت راه و شهرسازی را مکلف کرد نسبت به شناسایی، تصویب و اعلان عمومی اراضی ملی و دولتی مستعد احداث اماکن گردشگری در کل کشور با همکاری وزارت جهادکشاورزی و سازمان‌ها و موسسات مربوط ظرف مدت ۶ ماه اقدام کند.

 

این وزارتخانه همچنین مکلف شد سیاست افزایش تراکم ساختمانی بجای افزایش محدوده شهرها در استان‌های شمالی کشور (گیلان، مازندران و گلستان) را با لحاظ همه جوانب تخصصی مربوط اتخاذ کند.

 

دولت همچنین وزارتخانه‌های جهادکشاورزی، راه و شهرسازی و کشور و سازمان حفاظت محیط‌زیست را مکلف کرد کلیه ظرفیت‌ها و احکام مندرج در قوانین و مقررات برای جلوگیری از تخریب و تغییر کاربری اراضی کشاورزی و تخریب محیط زیست واقع در محدوده، حریم و خارج از حریم شهرهای استان‌های گیلان، مازندران و گلستان را به کار گرفته و وظایف خود در این زمینه را اعمال کنند.

 

هیات وزیران، وزارت جهادکشاورزی را نیز مکلف کرد در حریم و خارج از حریم شهرهای شمالی کشور و در چارچوب قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها، اقدام قانونی برای قلع و قمع بنا و مستحدثاتی که به صورت غیرمجاز و بدون اخذ مجوز بر روی محدوده‌های مربوط ایجاد شده است را انجام دهد و وزارت کشور با لحاظ موخر بودن آن قانون نسبت به قانون شهرداری و اصلاحات بعدی آن، از ارجاع این موارد و پرونده‌ها به کمیسیون‌های مربوط به قانون شهرداری اجتناب کنند.

همه چیز درباره‌ حشره مزاحم تهرانی ها

خبرگزاری ایسنا: چند سالی است که شهروندان تهرانی علاوه بر تحمل گرمای هوا در کنار شلوغی پایتخت در تابستان ناگزیر به دست و پنجه نرم کردن با سفیدبالک‌ها هستند.

 

با توجه به اینکه «زرد» رنگ مورد علاقه این مهمانان ناخوانده است،شهرداری تهران فرمون‌های چسبی و کارت‌های زرد را روی درختان برای مبارزه با سفید بالک‌ها نصب کرده است اما گویی شهر به حالت هشدار درآمده. سبزی درختان که مایه آرامش خاطر مردم باید باشد حالا با زردی برچسب‌ها و کارت‌هایی درآمیخته که در کاهش جمعیت سفیدبالک‌ها و جلب رضابت پایتخت‌نشینان چندان موثر نبوده است.

 بسیاری از کارشناسان درختان توت شهر را منشا اصلی ازدیاد جمعیت سفیدبالک‌ها در شهر می‌دانند و معتقدند که شهرداری باید جدی‌تر برای رفع معضل سفیدبالک‌ها تلاش کند. آنچه در ادامه می‌خوانید گزارش کوتاهی از پاسخ به ابهامات مربوط به سفیدبالک‌ها در گفت و گوی مسئولان و کارشناسان با ایسنا است.

منشا اصلی و علت طغیان جمعیت سفید بالک‌ها چیست؟

به گفته محمد حسین بازگیر -رییس اداره محیط زیست شهر تهران - سفیدبالک‌ها آفات مزارع کشاورزی و باغ‌ها هستند که در کشور ایران از سال‌ها قبل وجود داشته‌اند ولی در حال حاضر شرایط زیست‌محیطی شهر تهران برای رشد و زندگی سفیدبالک‌ها مناسب شده است.

محمد ابراهیم فرآشیانی -رییس بخش تحقیقات حفاظت و حمایت جنگلها و مراتع کشور- نیز معتقد است: سفیدبالک‌ها در تهران وجود داشته است و تغییرات اکولوژیک و اقلیمی و وجود بستر مناسب جهت فعالیت این آفت از جمله تعداد بسیار زیاد درختان توت از گونه‌های مختلف به ویژه توت کاکوزا در سطح شهر تهران باعث طغیان این آفت شده است.

وی  تک گونه‌ای شدن فضای سبز تهران را عامل ازدیاد سفید بالک‌ها در تهران می‌داند.

«یزد درمانی»؛ بهترین راه مقابله با گرمازدگی!

هفته نامه کرگدن - سیداحمد محیط طباطبایی: آیا این تنها بناها و معماری خشتی یزد است که از منظر جهانیان شایسته چنین  جایگاهی است یا جهان بینی یزدی است که آن را در فهرست میراث بشری قرار می دهد؟

قرن نوزدهم میلادی مصادف با قرن سیزدهم هجری خورشیدی بر اثر افزایش تعاملات ایران با اروپا، عصر ورود مدرنیته به ایران بود؛ دورانی که بارها به مناسبت های مختلف درباره آن سخن گفته ایم و رویدادهایش را تحلیل کرده ایم؛ عصر بعد از شکست ترکمانچای که به نوعی شکست ایران و شکستن ایرانی در مقابل روسیه تزاری بود. این شکست سبب شد روشنفکران و فرنگ رفته ها و آن هایی که نگران سرنوشت ایران بودند، تصور کنند عامل کشست و عقب افتادگی ایران، ایرانی بودن ماست و خیال کردند اگر ما در ظاهر شبیه غربی ها بودیم این چنین شکست خورده و مغبون نمی شدیم.

 

 

 

 

تا آن جا که تصور می کردند اگر مملکت ما هم سرسبز بود و جای جای خیابان هایمان چمن می رویید و طبیعتمان خشک و سخت نبود، ما هم پیشرفته تر بودیم و شرایط اجتماعی و فرهنگی و سیاسی بهتری نیز بر ما حاکم بود. این اتفاق افتاد. ما در حقیقت شبیه به دیگری شدیم و از آنچه بودیم فاصله گرفتیم اما هر قدر این فاصله بیشتر شد، مشکلات ما نیز افزون شد.

می توانیم به جرئت ادعا کنیم که در تمام دوره های تاریخمان ملتی نوگرا بودیم. می بینیم که معماری سلجوقی کاملا متفاوت با معماری صفویه و آن نیز متفاوت با معماری قاجاری است؛ اما مهم این بود که در همه این دوره ها متناسب با وضعیت جامعه و اقتصاد و پیشرفت های حاصل شده، نوع جدیدی از معماری و شهرسازی را شاهدیم اما مبتنی بر جغرافیا و فرهنگ و تاریخ گذشته مان.

از قرن گذشته اما تلاش کرده ایم که از خودمان و از سیر طبیعی تاریخی مان فاصله بگیریم و شبیه دیگران بشویم. نه فقط در معماری و سبک زندگی که در خیال پردازی و قصه گویی و انتقال فرهنگمان هم سعی کرده ایم شبیه دیگران بشویم. گویی به این باور رسیده ایم که کدو قلقله زن و نخودی نمی توانند بچه های ما را تربیت کنند و باید سراغ هاکلبری فین و هانسل و گرتل برویم. گلستان سعدی را که همچون آیینه ای در برابر ما بود بستیم و به کناری گذاشتیم تا بتوانیم ایرانی را به شکل دیگری، آن گونه که دوست داشتیم غربی باشد، تعریف کنیم.

موجودات فضایی نقشه زمین را دارند؟!

خبرآنلاین: نقشه های پالسار (ستاره های نوترونی) موجود در فضاپیمای وویجر، موقعیت زمین در کهکشان راه شیری را مشخص کرده و می تواند به موجودات فرازمینی (ET) برای یافتن سیاره ما کمک کند.

 

فضاپیماهای دوقلوی وویجر (Voyager) با هدف بررسی منظومه شمسی و فضای میان ستاره ای، راهی فضا شدند. وویجر 2 در 20 اوت 1977 میلادی (29 مرداد 1356) و وویجر 1 در 5 سپتامبر (14 شهریور 1356) به همراه دو نسخه از نقشه پالسار (ستاره های نوترونی)، سفر دور و دراز خود را به اعماق فضا آغاز کردند.

 

این دو فضاپیما اکنون در دورترین فاصله تا زمین قرار دارند. طبق اعلام ناسا، وویجر 1 درحال حاضر در فضای بین ستاره ای و وویجر 2 (در فاصله 16 میلیارد کیلومتری از زمین) در لبه هلیوسفر قرار دارد.دشواری تهیه نقشه برای موجودات فرازمینی

 

این سوال وجود داشت که چگونه می توان نقشه ای از موقعیت زمین تهیه کرد که برای موجودات فرازمینی (Extra-Terrestrial) قابل فهم باشد؟

سال های زمینی (برای موجودات فرازمینی) بی معنا خواهد بود، چراکه آنها احتمالا در مکانی خارج از منظومه شمسی قرار دارند. بحث دیگر نیز موضوع مختصات است و اساسا در فضا، بالا، پایین، شرق یا غرب معنای خاصی ندارد؛ حتی ستاره ها هم دائما در مقیاس های زمانی نجومی، درحال تغییر مسیر هستند.

 

فرانک دریک (Frank Drake)، اخترفیزیکدان آمریکایی و طراح نقشه های پالسار معتقد بود که باید چیزی در فضاپیماهای وویجر قرار داده شود تا مشخص شود که از کجا آمده اند و سفر آنها چقدر به طول انجامیده است.

 

هر ستاره نوترونی یا پالسار (pulsar)، منحصربفرد بوده و تقریبا با سرعت باورنکردنی درحال چرخش است. پالسارها، تابش های الکترومغناطیسی مانند فانوس دریایی منتشر می کنند؛ با تعیین زمان این پالس ها، ستاره شناسان می توانند سرعت چرخش پالسار را تعیین کنند.