هنرآنلاین، "خانه کبوتر"، عنوان پروژه‌ای است که برادران فتوره‌چیانی آن را به اجرا رسانده‌اند. ارتباط عمیق این ساختمان زیبا با هنر و معماری مدرن از جمله دلایلی است که این اثر توانست حائز رتبه نخست مسابقه معماری سال شود. یقینا ایده‌آل‌گرایی‌های  برادران فتوره‌چیانی در کنار دانش مناسبی که از علم طراحی و لزوم ارتباط عناصر با یکدیگر دارند، سبب شده که این پروژه بتواند درخششی قابل توجه را در نگاه بینندگان ایجاد کند. آنچه می‌خوانید گفت وگوی هنرآنلاین با این دو هنرمند است.

 

 

فضای بی‌ادعای "خانه کبوتر"

 

اجازه دهید، از اینجا شروع کنیم که چرا جذب معماری شدید و اساسا چطور به سمت دنیای شگفت‌انگیز معماری جذب شدید؟

مجید فتوره‌چیانی: من تحصیلات دانشگاهی خود را سال 71 با مهندسی عمران شروع کردم منتها به دلیل علاقه‌ای که به معماری و کار طراحی داشتم مجدداً در سال 78 به همراه برادرم وارد دانشکده هنر و معماری شدیم و در رشته طراحی صنعتی تحصیل کردیم. پس از آن سال 79 در همین رشته شروع به فعالیت کردیم و یک دفتر رسمی طراحی راه‌اندازی کردیم. از آن موقع تا به امروز مشغول فعالیت هستیم و پروژه‌های زیادی را انجام داده‌ایم.

حمید فتوره‌چیانی:  یقینا علاقه‌ای که در ابتدای امر طراحی ما را به سمت خود جذب کرد، نه معماری. در واقع ما طراحی را در همه ابعادی که داشت از طراحی محصول گرفته تا طراحی داخلی، طراحی مبلمان و... دوست داشتیم.

طراحی دنیای گسترده‌ای است، آیا با وجود تعبیری که از این عرصه دارید، در حال حاضر تنها به معماری و طراحی ساختمان می‌پردازید؟

حمید فتوره‌چیانی: ما طراحی را یک پکیج می‌بینیم که معماری و طراحی ساختمان جزئی از آن است. به عنوان مثال در آخرین پروژه‌ای که انجام دادیم، تمام جزئیات، شامل: المان‌ها، مبلمان، مجسمه‌ها و کارهای هنری هم توسط تیم خود ما انجام شد.

مجید فتوره‌چیانی: با توجه به نگاهی که به مساله طراحی داریم، در تمام کارها و پروژه‌هایی که انجام می‌دهیم، طراحی محصول نیز داریم. به عنوان مثال در پروژه "خانه کبوتر" یک سری گزینه‌های هنری و صنعتی داریم که هر دوی این‌ها توسط خود ما طراحی و یا ساخته شدند که البته این به خاطر همان پیشینه‌ ما در رشته طراحی صنعتی است.

در واقع شما طراحی را وارد حوزه معماری کرده‌اید و این دو را به یکدیگر پیوند داده‌اید.

حمید فتوره‌چیانی: بله.