روشهای تعیین ذینفعان در برنامه ریزی شهری

معمار شهر : هیچ روش صحیحی برای انتخاب ذینفعان وجود ندارد، اما استراتژی‌های مختلفی برای برخی از  تصمیم‌گیری‌ها وجود دارد که بهتر از بقیه است.

یک روش این است که برای حضور در این کنفراس شرکت کنندگاه را به صورت از پیش تعیین شده انتخاب کنند .  در این حالت اگر اعتبار فرد دعوت شده در نظر گرفته شود روش خوبی است. و عملکرد خوبی دارد.

این یک استراتژی کارامد و خوبی است که به دعوت کننده اجازه می‌دهد تا معیارهای دیگری برای انتخاب مانند گروه، مهارت‌های گروهی و روابط کاری را در نظر بگیرد.

با این اوصاف ، به این استراتژی تمایل بیشتری می رود زیرا با دانش دعوت کننده تعریف می شود.

کمیته انتخاب

رویکرد دیگر استفاده از کمیته انتخاب برای انتخاب ذینفعان است.

در این رویکرد اگر موضوع سیاسی وارد شود یا درگیری داشته باشد به خوبی وارد عمل می‌شود و کار می‌کند. هر مرحله از فرآیند همکاری مورد بررسی دقیق قرار خواهد گرفت. هر گونه نگرانی در مورد انتخاب سهامداران می‌تواند افراد را به زیرسوال بردن تصمیمات گروق سوق دهد.

این رویکرد همانند رویکرد انتخاب مستقیم ، می‌تواند معیارهایی را اضافه و لحاظ کند. معایب اولیه این فرآیند مربوط به زمان، منابع و شرکت کنندگان اضافی است.

 

خود نامزد شدن

رویکرد سوم تشکیل کمیته از طریق معرفی خود است.

این روش وقتی ترکیب کمیته حیاتی نباشد و برای مشارکت ذینفعان با انگیزه مهم باشد،‌رویکرد خوبی است. و به خوبی عمل می‌کند.

خودنامزدی اغلب با فرآیند مشارکت عمومی مرتبط است. مردم از طریق خبرنامه‌های پستی، نظرسنجی می‌شوند، یا به جلسات عمومی دعوت می‌شوند.

کسانی که علاقه‌مد هستند دعوت می‌شوند تا در یک گروه ذینفع وارد شوند.

در این روش ممکن است ذینفعان اصلی یا اشخاص خاص در گروه نباشند و ممکن است منافع سازمان‌های خاص را بیش از حد نیاز ارائه دهد.

 

گلوله برفی

استراتژی نهایی برای انتخاب سهامداران، استراتژی "گلوله برفی" است.

 این یک استراتژی مهم برای تلاش‌های انتخابی ذینفعان است، صرف نظر از اینکه در ابتدا چگونه تاسیس شده‌اند.

 این استراتژی شامل پرسش از افرادی است که درگیر آن هستند،

 چه کسی در آن پشت آن میز نیست که باید باشد؟

 با گسترش لیست افراد، افراد جدید همان سوال را مطرح می کنند ، تا زمانی که یک مجموعه کامل از افراد خاص درگیر شود.

 این می تواند وسعت شرکت کنندگان را بهبود بخشد و اطمینان حاصل کند که اعضای عضو ذینفع با بروز مسائل جدید تنظیم می‌شوند.

 عیب این فرآیند این است که ذینفعانی که دیر به فرآیند می‌آیند ممکن است توانایی کمتری در تأثیرگذاری بر نتایج داشته باشند و بنابراین تمایل کمتری به حمایت از تلاش دارند.

 علاوه بر این ، اگر با دقت انجام نشود، می‌تواند به لیستی از سهامداران که در حال گسترش است، برسند.