قرانقو؛ طولانیترین پل آذربایجان شرقی در آستانه تخریب/ پل شهر چای میانه نفس های آخر خود را می کشد
به گزارش راهنمای سفر من به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از میانا، «۲۳ پل» مسیر عبوری با طول ۲۶۰، عرض ۸٫۹ و بلندای ۲۵٫۵ متری از سطح آب روی رودخانه شهر چای در شهرستان میانه در استان آذربایجان شرقی است که هم از نظر سبک معماری و هم مصالح شباهتهای بسیاری با ۳۳ پل اصفهان دارد. وجود ۲۳ دهانه یعنی ده دهانه کمتر از ۳۳ پل و و طاقچههایی در پایه که درهای ورودی آن روی پل قرار دارد و مکانی مناسب برای استراحت کاروانیان در زمانهای قدیم بوده است، شباهت این پل به پل تاریخی اصفهان را کامل کرده است.
کارشناسان میراث فرهنگی، معماری آن را نیز به دوران صفویان منتسب دانستهاند، یعنی همان دورانی که ۳۳ پل ساخته شده است.با این همه، این پل که در سال ۱۳۴۸ به ثبت ملی نیز رسیده، در پیکره بیجان خود شاهد ترکها و ریزشهای متعددی است، که گرچه دل هر رهگذر و دوستدار تاریخ و فرهنگ این مرز و بوم را به درد میآورد، اما هیچ یک از نهادهای مسئول اقدامی اساسی برای تعمیر و نگهداری این پل به عنوان یکی از نمادها و نشانههای تمدن و تاریخ ایران زمین انجام ندادهاند
یک کارشناسان میراث فرهنگی با بیان اینکه ۲۳ پل از آثار معروف تاریخی منطقه میانه است که به محاق فراموشی افتاده و از چشم گردشگران، جهانگردان و باستانشناسان به دور مانده است، میگوید: بانی این پل قدیمی و زیبا معلوم نیست، اما سیاحان بسیاری از این پل گذشته و به وجود آن در سفرنامهها و کتب خود اشاره کردهاند. ضمن اینکه تا پیش از ساخت راه جدید در این نقطه در سالهای اخیر این پل مورد استفاده بوده و جاده قدیم تهران ـ میانه نیز از روی این پل میگذشت، اما با ایجاد راه آسفالته جدید، جاده ترانزیتی و بنای پل دیگری در این مسیر، پل قدیمی از جاده دور مانده است.
از آنجا که بیشترین آثار باستانی ثبت شده در استان متعلق به شهرستان میانه است، بنابراین یکی از هستههای اصلی و کلیدی توسعه استان، حفظ، نگهداری، مرمت و معرفی آثار باستانی میانه است و برهمین اساس سندی با عنوان هسته اصلی سند تدبیر و توسعه شهرستان میانه در جلسه شورای برنامهریزی آذربایجان شرقی به تصویب رسیده که براساس بخشهایی از این سند، ۲۳ پل یا پل شهر چای این شهرستان که همتراز با ۳۳ پل و پل خواجوی اصفهان است، قرار بود مورد توجه مسئولین قرار بگیرد.
۲۳ پل تنها اثر تاریخی کشور نیست که میتواند سرزمین خود را همچون اصفهان به قطب گردشگری آذربایجان شرقی و حتی کشور تبدیل کند، بلکه هزاران گنجینه و اثر تاریخی دیگر در این سرزمین وجود دارد که با بهانه نبود اعتبار به کنج فراموشی و تخریب تدریجی رانده شدهاند.
این بافت تاریخی سالهاست که بشدت مورد بی توجهی دستگاههای دولتی قرار گرفته و دیگر رنگ و بوی تاریخ را ندارد.
روند فزاینده تخریب بافتهای تاریخی در کشور از جمله بافت تاریخی ۲۳ پل میانه نگرانکننده است، میگوید: این معضل ممکن است دلایل گوناگونی داشته باشد که بیشک نبود منابع مالی مناسب برای بهسازی، جذب نشدن مشارکتها و سودهای سرشار اقتصادی حاصل از ساخت و ساز در محدوده بافتهای قدیم و تاریخی از مهمترین دلایل این مشکل است.
بدون شک تا زمانی که دستگاههایی مانند شهرداری پای کار نیایند و با میراث همکاری نداشته باشند، نمیتوان به بافت تاریخی شهرستان میانه سروسامانی داد.