مدیریت یکپارچه شهری دغدغه 12 ساله قالیباف/ آیا نجفی نیز به دنبال مدیریت یکپارچه می رود؟
به گزارش تیترشهر: موضوع مدیریت یکپارچه شهری ماه ها و بلکه سالهاست که تبدیل به دغدغه اصلی مجموعه شهرداری و شورای شهر تهران شده است.
در این ارتباط بارها احمد دنیامالی، مهدی چمران، محمد سالاری و ... از نبود مدیریت یکپارچه شهری گله کرده و از دولت درخواست رسیدگی به این موضوع را داشتند.
بروکراسی پیچیده اداری ایران یکی از معضلات جدی کشور به شمار می رود که به موجب آن بخش قابل توجهی از زمان،هزینه و انرژی سیستم های اداری و مردم به عنوان ارباب رجوع یا مراجعه کنندگان به نهادها و ارگان های شهری و مدیریتی از بین می رود.
فقدان مدیریت واحد باعث بروز مدیرتی چندگانه ای شده که بعضا روند اداره امور را بسیار سنگین و طاقت فرسا می کند و از سوی دیگر ظهور و بروز برخی ناهماهنگی های مدیریتی نیز مزید بر علت شده تا امروزه مدیریت یکپارچه به عنوان اصلی ضروری و حائز اهمیت مورد توجه قرار گیرد،تا جایی که نخستین و ارشدترین چهره اجرایی کشور همچون رئیس جمهور بر لزوم آن تاکید داشته و چندی پیش در این خصوص قول مساعد داد تا لایحه مدیریت شهری که باعث حذف موازی کاری و بروکراسی اداری در برخی از ادارت می شود را به مجلس ارائه کند،لایحه ای که می تواند به مثابه پایانی بر سردرگمی شهروندان در سازوکارهای اداری قلمداد شود.
*اقتدار شهری،تحت پوشش مدیریت شهری
مصطفی بهزاد فر،استاد دانشگاه با اشاره به ضرورت تحقق مدیریت یکپارچه شهری در شهرهای کشور معتقد است: منظور از مدیریت یکپارچه به این معنا نیست که تمام امور در ید اختیار مدیریت شهری قرار گیرد،بلکه منظور نظر از این امر برخورداری شهرداری از قدرت تامه است تا بر اساس آن بتواند در حوزه های مختلف شهری اظهار نظر کنند،در واقع امر،یک شهردار مقتدر شهر را نه از باب اداری بلکه به لحاظ مدیریت شهری اداره می کند.
بهزاد فر،عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت می افزاید: در تمامی شهر های بزرگ دنیا اختیار شهرداران متناسب با اختیار رئیس جمهور است و این امر در کلان شهرها بسیار پررنگ تر به نظر می رسد،در واقع امر،شهردار رئیس آن شهر است و کلیه تصمیمات اجرایی یک شهر را شهردار می گیرد.
*هدف از شکل گیری مدیریت یکپارچه
مدیریت یکپارچه از ضروریاتی است که در پیگیری و اداره امور شهری بسیار تاثیر گذار به نظر می رسد و در واقع در چارچوب مذکور تمامی نهادها موظف هستند در چارچوب یک ساماندهی اصولی و مدون به سامانه مدیریتی شهری پاسخگو باشند و از سوی دیگر به تحرک شورای اسلامی شهر و روستا نیز چابکی وقوام هر چه بیشتری بخشیده می شود.
محمدتقی رهنمایی نیز معتقد است تحقق مدیریت یکپارچه امری اجتناب ناپذیر است زیرا مناطق 22 گانه تهران با الزامات و ضروریات متعدد و متنوعی مواجه هستند که لزوم اعمال چنین اصلی را (مدیریت یکپارچه) بیش از پیش تقویت می کند.
در واقع امر،مدیریت یکپارچه به مدیریت خودسرانه و تک رو و تک محور گفته نمی شود،بلکه در این مدیریت، کلیه دستگاه های و نهادهای فعال در سطح شهر باید همیار و همسو با مدیریت شهری گام بردارند و در نهایت مدیریت شهری با اتکای به هم اندیشی و دریافت نظرات مختلف نسبت به اتخاذ تدابیری هوشمندانه اقدام می کند.
برخی کارشناسان معتقدند نیازهای شهری تهران در حوزه های گوناگون اعم از راهنمایی و رانندگی، انتظامی، شهری رفاهی، آب، برق، گاز، پست و... ایجاب می کند که در عین هم افزایی فزاینده اما مدیریتی یکپارچه و واحد نیز محقق شود.
شاید برای بسیاری از افراد جامعه در گذشته تجربه شده باشد که بعد از آسفالت یک معبر،اداره گاز نسبت به حفر آن اقدام کند یا اداره برق،آب و...هر کدام به نوعی برای اجرای طرح های خود به انجام عملیات عمرانی در شهر مبادرت ورزند،به واقع شهرداری در پروژه ای هزینه می کند تا ساخته شود اما بر مبنای طرح اداره آب،باید اجرای پروژه مرتبط با مجموعه آبفا عملیاتی شود،طرحی که در صورت هماهنگی از پیش تعیین شده شهرداری یا ادارات خدمات رسان اینچنینی،از صرف هزینه مجدد جلوگیری می شود و به تبع روند اجرای امور نیزتسریع و تسهیل خواهد شد.
گلایه نجفی از مدیریت شهری
حالا بعد از 12 سال قالیباف مهمترین مشکل در اداره تهران را نبود مدیریت یکپارچه شهری دانسته و اعتراف می کند که این مشکل مانع بسیاری فعالیت ها در تهران است.
او حتی آلودگی هوا را نیز ناشی از همین مدیریت می داند و می گوید دولت باید دست از تمرکز گرایی بردارد.
حالا بعد از مدتها قرار است شهردار دیگری تهران را اداره کند و باید در انتظار باشیم تا نجفی نیز در آینده ای نزدیک از نبود مدیریت یکپارچه شهری گلایه کند.
