مشارکتی که به بهسازی بافت فرسوده ختم می شود
۲۲ بهمن ۱۳۹۶
به گزارش تیتر شهر؛ شب گذشته زلزله ای 3 ریشتری تهران را لرزاند؛ با لرزه هایی که به تن تهران می افتد دوباره بحث داغ بافت فرسوده در میان متخصصان امر بالا می گیرد؛ خانه هایی که سقف لرزانی حتی برای زمان هایی که باد و باران می بارد، دارد چه برسد به آنکه زلزله بدن این ساختمان ها را می لرزاند.
از این رو بافت های فرسوده و ناکارآمد شهری بخش اعظمی از سطح شهرهای کشور را تشکیل می دهند که دارای طیف گسترده ای از مشکلات کالبدی، عملکردی، ترافیکی و زیست محیطی می باشند. در این گونه بافت ها الگوی تصمیم گیری منعطف و مؤثری جهت هدایت نوسازی آنها می طلبد. در طراحی این الگوها نه تنها مولفه های عام اقتصادی و ملاحظات اجتماعی بلکه میزان تمایل و مشارکت های مردمی و پشتیبانی از این الگوها که به احیاء محیط های سکونتی خود می انجامد بسیار موثر است؛ از این رو اگر نهادهای محلی فعال باشند و با اعتماد سازی کلید نوسازی بافت فرسوده زده شود؛ مشکل بافت فرسوده سریع تر از رفتارهای قهری و یا ضربتی حل خواهد شد. بر این اساس اعتماد سازی شاه کلید نوسازی بافت فرسوده خواهد بود و از این طریق با مشارکت مردمی راه پر پیچ و خم نبود ایمنی ساختمانی تسهیل کردد.
بر این اساس لازم است در سطح هرمحله دفتری دایر گردد که هر روز و شب تا دیر وقت در آن بر روی مردم باز باشد . هنگامی که مردم خدمت ، راهنمایی و مشاوره صادقانه را ببینند ، به تدریج سطح اعتمادشان افزایش می یابد؛ در این راستا رئیس کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر تهران در این خصوص گفت: بافتهای فرسوده در چند سال گذشته، حاکی از آن است که سیاستگذاران، برنامهریزان و مجریان چارهای جز توجه به رویکرد تسهیلگرانه ندارند و مفاهیمی از قبیل آگاهیبخشی، آموزش، توانمندسازی، نهادسازی و مانند اینها میبایست جایگزین مقولههایی همانند تملک، تخریب، تأمین زمین و اجرا شود.
زهرا صدر اعظم نوری افزود: آنچه برای دستیابی به این امر مهم به عنوان مشکلی اساسی مطرح است، ضرورت تبیین این موضع نزد تصمیمگیران است؛ زیرا تجارب عملی و اجرایی در دفاتر تسهیلگری نشان داده که بر خلاف تصور عمومی در خصوص مشارکتنکردن مردم در برنامههای نوسازی مسکن و محله، تحقق این فرایند بسیار آسانتر از جذب مشارکت مجریان عمومی و دولتی است.
وی ادامه داد: ساکنان بافتهای فرسوده به این دلیل که مسائل و مشکلات جاری را در سالیان طولانی درک و تحمل کردهاند، معمولاً در یک فرایند اعتمادسازی و مشاوره اراده و آمادگی مشارکت در تغییر وضع موجود را پیدا میکنند و حتی در مواردی نیز از برخی منافع شخصی به نفع نوسازی محله صرفنظر میکنند. در مقابل این شرایط، اتفاقی که معمولاً بهسادگی رخ نمیدهد، هدایت برنامههای عمومی به بافت، هماهنگی در اجرای برنامهها به وسیله متولیان متعدد و متنوع و اجرای برنامههای مورد نیاز ساکنان است.»
این عضو شورای شهر با اشاره به راه سوم مقابله با بافت فرسوده بیان کرد: راه سوم این است که راهی که با مداخله دولت شروع میشود و در ادامه با مشارکت نهادهای توسعهگر و ساکنان بافتهای فرسوده ادامه خواهد یافت.
نوری با طرح پرسش در پایان گفت: اکنون پرسش بزرگ این است که چگونه میتوان اعتماد ساکنان بافتهای فرسوده را جلب کرد که نوسازی انجام شود و اعتراضهای روزهای اول «نوسازان» رقم نخورد؟