یادنامه ای در زادروز هوشنگ سیحون؛ پدر معماری نوین ایران
هوشنگ سیحون، معمار، طراح، نقاش و مجسمه ساز سرشناس ایرانی است که یکم شهریورماه ۱۲۹۹ در تهران متولد شد.
به گزارش ایمنا، هوشنگ سیحون سیحون در خانواده ای آشنا با موسیقی به دنیا آمد. پدربزرگ او میرزا عبدالله فراهانی از پیشگامان موسیقی سنتی و معروف به پدر موسیقی سنتی ایران بود.
مادر وی، مولود خانم، از نوازندگان تار و سه تار و نیز دایی او مرحوم احمد عبادی، استاد بزرگ سه تار بود. او پس از پایان تحصیل معماری در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، به دعوت آندره گدار(رئیس اداره باستانشناسی وقت ایران) برای ادامه تحصیل راهی پاریس می شود و در دانشسرای عالی ملی هنرهای زیبای پاریس(بوزار) طی حدود ۳ سال تحت تعلیم اوتلو زاوارونی به تکمیل دانش معماری خود می پردازد و در سال ۱۹۴۹ به درجه دکترای هنر می رسد.
او در بازگشت به ایران نخستین اثر معماری خود که بنای یادبودی بر آرامگاه بوعلی سینا بوده است را طراحی می کند.
سیحون در طول سال های فعالیت خود عضو شورای ملی باستان شناسی، شورای عالی شهرسازی، شورای مرکزی تمام دانشگاههای وابسته به یونسکو در پیش از انقلاب بوده و به مدت ۱۵ سال مسؤولیت مرمت بناهای تاریخی ایران را برعهده داشته است. وی استاد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بوده و یک دوره ریاست این دانشکده را عهده دار بوده است. هوشنگ سیحون بیش از دو دهه در ونکوور کانادا زندگی کرد. وی شهروند افتخاری فرانسه نیز بود.
هوشنگ سیحون، نقاش و معمار پرسابقه ایرانی، به مرد بناهای ماندگار معروف است.
از میان پروژه های طراحی و ساخته شده وی می توان به آرامگاه بزرگانی چون خیام، کمال الملک، بوعلی سینا، نادرشاه افشار، کلنل محمدتقی خان پسیان و ده ها مقبره و آرامگاه دیگر و نیز طراحی بنای موزه توس در سال ۱۳۴۷ و همچنین ساختمان بانک سپه در میدان توپخانه تهران اشاره کرد. وی همچنین طراحی ساختمانهای سازمان نقشه برداری کل کشور، کارخانه نخ ریسی کوروس اخوان، کارخانه آرد مرشدی، مجتمع آموزشی یاغچی آباد، سینما آسیا، سینما سانترال، کارخانه کانادادرای(زمزم فعلی) در تهران و اهواز، کارخانه یخ سازی کورس اخوان و حدود ۱۵۰ پروژه مسکونی خصوصی را برعهده داشته است.
سیحون نقش افکنی است که در دنیای ابعاد، از معانی پر رمز و راز باطن سخن به میان می آورد و برای بزرگانی که طراح آرامگاه شان بوده، کوشیده است تا معانی باطنی، فلسفه نظری و ساحت وجودی هر یک را در نقش مقبره اش متجلی و نمایان سازد. به عنوان مثال استاد سیحون در سال۱۳۳۸، طرح آرامگاه حکیم عمر خیام را مبتنی بر اصول ریاضی و مثلثاتی خیام، پایه گذاری و طراحی نموده است.
آرامگاه نادرشاه افشار در مشهدف آرامگاه کمال الملک در نیشابور، آرامگاه ابوعلی سینا در همدان، آرامگاه خیام در نیشابور، بازسازی و طراحی آرامگاه فردوسی در توس بر پایه طرح پیشین، آرامگاه کلنل محمدتقی خان پسیان، مقبره عباس میرزا و بعضی دولتمردان قاجار، ساختمان بانک سپه در تهران، بنای موزه توس، و همچنین مرکز فرهنگی یزد، ازجمله آثار معماری است که توسط هوشنگ سیحون بنا شده اند.
سیحون در کنار معماری، به نقاشی از مناظر و روستاهای ایران می پرداخت و نمایشگاه هایی از آثار خود را، در ایران و در خارج از ایران برپا کرده است. آثار وی در نمایشگاهی در دانشگاه ماساچوست در سال۱۹۷۲ در کنار آثار هنرمندانی چون پیکاسو و سالوادور دالی به نمایش درآمد. در این نمایشگاه تابلویی از کلافهای خطی را به نمایش گذاشت که در آن از خطوط موازی و پر پیچ و تابی استفاده کرده بود که همدیگر را قطع نمی کردند. دانشگاه هایی مانند هاروارد، واشنگتن و دانشگاه برکلی، مجموعه ای از نقاشی های او را گردآوری کرده و نگهداری می کنند.
هوشنگ سیحون سال ۲۰۱۴ در بیمارستان ونکوور در سن ۹۳ سالگی درگذشت.
