وبلاگ معمار شهر

معمارشهر:  بیش از 70 سال پیش ، پیشگام برنامه ریزی پاتریک ابرکرومبی (1933) نوشت: "موضوع مسکن به طور مداوم ، چه تحت عنوان تراکم ، برای شرایط زندگی جمعیت ، پاکسازی زاغه یا رشد حومه شهر برنامه ریزی می کند." همین موضوعات همچنان در روند برنامه ریزی اصلی باقی مانده اند. برای رسیدگی به آنها ، حوزه های قضایی با اختیار تهیه و اجرای برنامه های مسکن به طور فزاینده ای به عنوان بخشی از برنامه جامع خود یا به عنوان یک سند مستقل جداگانه ، به تهیه و اتخاذ برنامه های مسکن یا استراتژی های مسکن می پردازند.

دلایل آماده سازی یک طرح مسکن

شهرداری ها دلایل مختلفی برای تهیه نقشه های مسکن دارند.

برای رسیدگی به الزامات قانونی

برخی از ایالت ها به عنوان بخشی از برنامه جامع یا طرح جامع شهرداری ، به یک طرح مسکن نیاز دارند. به عنوان مثال ، ایالت واشنگتن عنصر مسکن را الزامی می کند ، که باید "نیازهای موجود و پیش بینی شده برای تمام بخشهای اقتصادی جامعه را تأمین کند" (قوانین ایالت واشنگتن ، RCW 36.70A.070 (2)). سایر ایالت ها ، از جمله کالیفرنیا و نیوجرسی ، شهرداری را ملزم می کنند تا سهم مناسب خود را از نیاز مسکن منطقه ای ، همانطور که توسط یک سازمان ایالتی یا منطقه ای تعریف شده ، برطرف کند. شهرداری هایی که بودجه بلوک توسعه محلی HUD یا بودجه HOME را دریافت می کنند باید یک برنامه تلفیقی تهیه کنند ، که نیازها و استراتژی کلی مسکن شهرداری را مشخص کند و نحوه استفاده از بودجه فدرال آنها را نشان دهد.

برای رفع نیازهای مسکن ارزان قیمت

حتی بدون هیچگونه الزام قانونی قانونی ، بسیاری از شهرداری ها هنگامی که تشخیص دهند که افزایش هزینه های مسکن یا از دست دادن واحدهای مسکونی موجود ، جامعه را از نظر بسیاری از ساکنان کنونی و احتمالی خود غیرقابل تحمل می کند ، برنامه های مسکن را انجام می دهند. همانطور که در کری ، کارولینای شمالی ، برنامه مسکن ارزان قیمت توصیف شد ، هنگامی که شهر متوجه شد که "افزایش قیمت مسکن باعث می شود بسیاری از مردم در محدوده شهر زندگی نکنند ... از جمله کارکنان شهر ، پلیس ، معلمان ، کارمندان خرده فروشی و افراد خدماتی ، "این یک طرح مسکن ارزان قیمت را تصویب کرد ، که شامل" بسته ابزار مسکن ارزان قیمت "با محوریت اقدام بود.

برای تشویق به ادغام اقتصادی و اجتماعی و ایجاد محله های قوی تر

حومه های مرفه ممکن است برنامه های مسکن ارزان قیمت تهیه کنند تا اطمینان حاصل شود که افراد کمتر مرفه می توانند در جامعه به زندگی خود ادامه دهند یا به آن مهاجرت کنند. در همان زمان ، بسیاری از مراکز شهری قدیمی - به عنوان مثال ، بالتیمور و نورفولک - شروع به توسعه استراتژی های مسکن کرده اند که به منظور توسعه تنوع اقتصادی آنها با جذب ساکنان با درآمد متوسط و متوسط در محله ها و شهرهایشان طراحی شده است. چنین استراتژی هایی می توانند در سطح شهر باشند یا می توانند بر ایجاد تنوع اقتصادی در یک محله خاص مانند Fall Creek Place در ایندیاناپولیس تمرکز کنند. برنامه های HUD HOPE VI و Homeownership Zone استراتژی های مسکن محله مدار موثر را تأمین کرده اند.